Άσχετο δεν ξέρω καν αν χωράει στο Φόρουμ, αλλα περί ανέμων και υδάτων λέει οπότε περί ανέμων θα σας επώ.
Βασικά είδα χτες βράδυ ένα έργο που παίζει εδώ (εδώ είναι Μόντρεαλ - Καναδάς) είναι το γνωστό King Kong, το remake δηλαδή γιατί ξέρω πως πρώτα κυκλοφόρησε το 1933 αν δεν κάνω λάθος. Μάλιστα πιστεύω ήταν και το πρώτο που ξεκίνησε την τεχνική των special effects - και συγνώμη αλλα δεν γνωρίζω την ορολογία στα ελληνικά -. Αν και πήγα πολύ προκαταλημένη πως επρόκειτο περί μαμακίας κοινώς Αμερικάνικης μεγαλομανίας στο χώρο του κινηματογράφου -και εκεί δηλαδή - τόσο που μάλιστα άργησα κάνα μισάωρο να φτάσω και έτσι δεν κατάλαβα πως ακριβώς βρέθηκαν όσοι βρέθηκαν στο νησί με τους ιθαγενείς - ιδιαίτερα αφιλόξενοι if you know what I mean -. Βάλε άλλο ένα χαμένο τέταρτο όπου έστελνα απεγνωσμένα σήματα SMS -πως λέμε σήματα MORS -μήπως και κατατοπίσω τις θέσεις της παρέας στο απόλυτο σκοτάδι του κινηματογράφου. Έτσι καθώς το πλοίο στο έργο έδινε μάχη με μια καταιγίδα και μια αγριεμένη θάλασσα, έτσι κι εγώ έδινα μάχη με το κινητό, τα μυνήματα, το σκοτάδι, και τα "γλυκόλογα" των θεατών.
Για να μη τα πολυλογώ -τρόπος του λέγειν βέβαια- κάθισα δίπλα σε κάτι πιτσιρίκια που πέταγαν ποπ κορν ο ένας στα μούτρα του άλλου. Ωραία. Έχασα έτσι το πρώτο 40λεπτο της ταινίας. Αν την δει κανείς σας πείτε μου γιατί κουβαληθήκαν όλοι τσούρμο απο τη Νέα Υόρκη σ'ενα τρελο-νήσι με τρελο-ιθαγενείς και τρελό-καταστάσεις -δεν σας τα μαρτυρώ όλα είπαμε δεν σας το χαλάω-. Αυτό που ήθελα να πω, είναι πως πράγματι με άγγιξε πολύ ο γορίλας Κόνγκ. Ένα μουτράκι όλα τα λεφτά. Και πραγματικός τζεντλεμάν. ΟΚ στην αρχή όπως κάθε αρσενικό έπρεπε να φέρει τα άνω κάτω για να δείξει στην πρωταγωνήστρια -ξανθιά γιατί να μην είναι μελαχρινή - δεν κατάλαβα δεν μπορεί ένας Κόνγκ να ερωτευτεί μια μελαχρινή; - Αυτά τα πρότυπα μας χαλάν τη φήμη...που 'σαι ρε Κλεοπάτρα; Ωραία, πάλι στο θέμα μας. Ένα μουτράκι μόνο γούτσου γούτσου ήθελα να το κάνω. Είναι γορίλας, ε, και; Σας πληροφορώ πως ρίσκαρε τη γουνά του -κυριολεκτικά- πολλές φορές για χάρη της ξανθιάς, μα τί κύριος, άντρας παιδί μου σου λέω. Πάει χάθηκε και ο τελευταίος γορίλας. Και μετά λένε τους άγριους άντρες γορίλες.
Αλλάζω παράγραφο γι'αυτό είναι συμαντικό αυτό που έχω να πω τώρα. Οι γορίλες -πες πως είναι όλοι σαν το Κόνγκ στον χαρακτήρα - άκου Κόνγκ Κινέζοι το σκέφτηκαν το concept?- δεν είναι άγριοι. Άγριοι εκεί που πρέπει. Αν επιτεθούν λοιπόν τυρανόσαυροι Ρέξ στο κορίτσι σου τί πρέπει να κάνεις δηλαδή; Να κάτσεις με τα χέρια στραυρωτά; Να κεράσεις ποτό; Όχι βέβαια. Σηκώνεις τα μανίκια καλέ μου και βουτάς. Γροθιές, δαγκωματιές, κλωτσιές, κεφαλιές άμα λάχει. Όπως στο ποδόσφαιρο ακριβώς. Δίχως πέναλτι. Για μια γυναικά. Κι ας είναι ξανθιά. Και μετά απο όλα αυτά, την πέρνει στη πλάτη καλικούτσα -τί κι αν είναι 40 φορές το μπόι της -λεπτομέρειες - μέχρι το πιο απίθανο σημείο της ζούγκλας να της δείξει την δύση. Ρομαντισμός παιδί μου τί να σου λέω.
Να τη δείτε. Αν και δεν έχει καλό τέλος - δεν θα σας πω τί γίνεται πάντως ξανθιά με Κόνγκ απογόνους σημειώσατε ΔΕΝ- πραγματικά μου άρεσε. Εφέ και όλα. Κι ας έφυγα απο εκεί με πόπ κορν στο μαλλί.
Και τώρα θα μου πεις η πίτσα που κολάει; Τη πίτσα μόλις την έφτιαξα και είναι εύκολη και γαμάτη. Σαν δίνω τη συνταγή για να με θυμηθείτε. Σαν το ανέκδοτο με τις τυρόπιτες.
Είναι και γαλλική. Οπότε μαγειρεύουμε με ύφος και καλά σνομπ. Αλλιώς δεν θα σας βγεί καλή.
Pissaladiere (Nice, France)
-ζύμη για μια πίτσα (έτοιμη, απο το φούρνο, δική σας, της μαμάς, όπως να 'ναι, απλά ζύμη να 'ναι, εγώ έβαλα έτοιμη ας πούμε, ήδη ψημένη όλα κομπλέ)
-3 μεγάλα κρεμμύδια (κατά προτίμηση άσπρα αλλιώς ότι λάχει)
-3 κουταλιές παρθένο ελαιόλαδο (με τη βούλα)
-Αλάτι, πιπέρι (κλασσικά)
-10-12 ατζούγιες
-10-12 ελιές χωρίς το κουκούτσι κομμένες στη μέση (μην τους πνίξουμε είπαμε, αλλιώς κρατάμε το κουκούτσι αναλόγως)
-Κάτσε σκέφτομαι δεν τη θυμάμαι όλη απ'έξω
-1/2 κουταλάκι θυμάρι
-8 λεπτές φέτες ντομάτας (μια ντομάτα πες)
Αυτά νομίζω αν δεν κάνω λαθός αυτά.
ΟΚ. Λοιπόν ζεσταίνουμε το λάδι σ'ενα βαθύ τηγάνι και μόλις ζεσταθεί (μέτρια προς δυνατή φωτιά) βάζουμε τα κρεμμύδια τα οποία έχουμε καθαρίσει και κόψει σε λεπτές φέτες. Με μια ξύλινη κουτάλα ανακατεύουμε που και που συνολικά περίπου 15 λεπτά μέχρι που θα μαλακώσουν τα κρεμμύδια και θα πάρουν χρυσαφί χρώμα -προσοχή μην γίνουν καφέ =καμένο. Θα βρωμάτε κρεμμυδίλα κυρίως τα μαλλιά σας οπότε αν περίμενετε επίσκεψη προτίνω ένα λούσιμο μετά. Ωραία. Μετά μόλις γίνουν τα βγάζουμε απο τη φωτιά και ανατεύουμε το θυμαράκι μας -αλα Βέφα αυτό-. Ξέχασα να σας πω πως στα κρεμμύδια καθώς μαγειρεύονται βάζουμε αλατάκι πιπεράκι -πάει μου κόλλησε τώρα -αυτονόητο όμως αυτό. Απλώνουμε τα κρεμμύδια στη πίτσα, και στολίζουμε με τις ελιές, τις ατζούγιες, και τις ντομάτες. Ξέχασα επίσης να σας πω πως στην αρχή ανάβουμε το φούρνο να ζεσταθεί στους 235 Κελσίου. Την ψήνουμε όπως είναι για 15 λεπτά περίπου γυρνώντας τη που και που να ψηθεί απο παντού.
Έτοιμη! Αν βέβαια έρθει για τραπέζι ο Κόνγκ πολλαπλασιάζουμε τις ποσότητες επι 40.
Καλές γιορτές! (Με το αίσθημα στον γορίλα....)
null
Καλά βρε, κορίτσι έξυπνο και με χιούμορ φαίνεσαι...στον Κινκ Κονκ τι γύρευες??
Την πίτσα θα την δοκιμάσω πάντως
Ένα tip για την ζύμη. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις slice για έτοιμη ζύμη...Δοκιμασμένο...
1.Mπορώ να μην βάλω τις ατζούγιες στην πίτσα που δεν μ αρέσουν?
2.Γιατί μία ζωή οι πρωταγωνίστριες είναι ξανθιές???
Άρα το διάβασαν κι άλλοι εκτώς απο εμένα πυ χαλαρά να το διάβασα απο τις 3-4 το πρωί, αμα δε παινέψεις το σπίτι σου...
Άγγελα_77...και χτυπάω το κεφάλι μου να βρω τι στα κομάτια είναι το ΛΜΑΟ. Λέω μήπως και δεν τα λέμε ΜΟΡΣ τα σήματα και τα λένε ΛΜΑΟ; Ξέχασα να σας πω πως η πίτσα με τα κρεμμύδια προκαλεί και αέρια...γαλλική κουλτούρα μετά σου λεν. Δήθεν παιδί μου άστα! Και εν τέλη καταλήγω με βοήθεια συναδέλφου πως το ΛΜΑΟ είναι το Laugh My Ass Off -γέλασα τον κόλο μου έξω σε μια ελεύθερη μετάφραση- ΟΚ. Μάλλον το ήξερες για τα αέρια σωστά;
Άνθος...όλα κι όλα. Το Κινγκ Κονγκ είναι κλασσικούρα. Αν δηλώνεις σινεφίλ και δεν έχεις δει έστω ένα Κινγκ τί να σε κάνομε; Πρέπει να το δείς είναι μάστ (παίρνω ποσοστά). Μιλάμε αν πιάσεις όλα τα υπονοούμενα τις εποχής -βλέπε περί μάχες με τεράστιες αράχνες, ξανθιές πρωταγωνίστριες που τσιρίζουν διαρκώς, γορίλες που κατά βάθος είναι τρυφεροί, η τσιμεντένια ζούγκλα της μεγαλούπολης, ουρανοξύστες και μαχητικά αεροπλάνα...Όλα αυτά να σκεφτείς μια φαντασία που γράφτηκε στην πιο οικονομικά δύσκολη περίοδο για την Αμερική, το 1933: The Great Depression. Εντάξει, τί σχέση έχει η προσπάθεια που έκαναν τότε με την μοντέρνα έκδοση με υπολογιστές και τα ρέστα; Μένει η εικόνα όμως, εκείνη της αισιοδοξίας και της φαντασίας. Δεν'κακό.
Soulessome...Βγάλε ότι θες. Αλλα παιδιά αν τη κάνετε φάτε την ήδια μέρα γιατί την επόμενη είναι ψιλο-μπάζο. Την έφαγα μόλις και χάνει πράγματι. Το μαλλί μόνο μην αλλάξεις. Δύναμη στις μελαχρινές! Παρεπτητόντως οι πρωταγωνίστριες στα σούπερ-κόμικς (όχι πως τα διαβάζω ακόμα σοβαρή κοπέλα είπαμε) είναι πάντα μελαχρινές! Δεν χρειαζόμαστε εμείς κοπέλα μου ένα γορίλα να μας σώσει απο τυρανόσαυρους! Εξάλου δεν υπάρχουν πια παρά μόνο στο νησί των νεκροκεφαλών (Skull island) απ'όπου κατάγεται και ο Κόνγκ.
Αυτά για την ώρα. Σας φιλώ γλυκά Ω αγαπημένοι αναγνώστες μου. Και σας εύχομαι -μας εύχομαι- μια καλή βασιλόπιτα. Αν μου πετύχει σας δίνω συνταγή.
Κίς!
Ομολογώ ότι με βάλατε στην πρίζα να πάω να το δω...Παρότι δε μου κάνει κλικ το είδος της ταινίας...
Δεσποινάκι, γιατί γράφεις σχεδόν πάντα αυτά τα ολίγα????
Δεν είναι πάντα ολίγα, έτσι δεν είναι???
Πολλά φιλιά!!!
Δεν θα πάω να τη δώ μάλλον παρά τις πιέσεις που δεχομαι και παρά το γεγονός πως τέτοια παραμύθάκια μου αρέσουν, ιδιαίτερα στο σινεμά. Πήρα αρκετές δόσεις τελυταία, δεν έχω παράπονο, ολα οκ. (διάβασα με προσοχή το άρθρο, λόγω πρότασης για σήμερα που έγινε rejected prin ligo). Τα ποπ - κορν και τις σχετικές βαβούρες τις συναντά κανείς παντού πλέον (village cinemas πχ ... πω πω πω .. ελεος ...) .. Μου έχει τύχει 2 - 3 φορές. Η πίτσα ... καλη ιδέα, αλλα .. βρε παιδί μου πως τα καταφέρνετε και φτιάχνετε φαγητά με βάση συνταγές !!!!! εγώ 1 - 2 φορές το προσπάθησα μόνος μου ... Καταστροφή (βαρέθηκα να τα κάνω οπως τα λένε, αυτοσχεδιάσα, όλο κατι έλλειπε ..) αστα.
Πόπη, γιατι πάντα οι πρωταγωνίστριες ειναι ξανθές ??? Α. γιατι οι περισσότερες αμερικανίδες τείνουν προς το ξανθό. Β. γιατί ειναι η κοινωνική τους ανταμοιβή εξ αιτίας των ανέκδοτων ...
Τελικά ήταν Κινέζος ο Κίνγκ-Κόνγκ ή Κορεάτης;
Πίσω γορίλλααααααααααααααααααααααααααααα..................
Eixa paei na th dw ton Dekemvrh (shmeiwsh oti den epilegw egw tis tainies pou vlepw sto cinema) kai den me apogohteuse ka8olou.
Einai arketh megalh kai meta apo kapoio shmeio arxisa na variemai. Ta efe den me trelanan kai toooso se ola ta shmeia. To senario provlepsimo men alla kalo kai eixe kai kalh ais8hsh tou humor. H Naomi Watts ola ta lefta, ka8ws kai o Jack Black . O King Kong 8a eprepe na parei Oscar prwtou andrikou rolou fetos.
Genikws den apogohteutika epeidh phga kai tsampa.
Και γιατί δέν επιλέγεις εσυ τίς ταινίες που βλέπεις στο σινεμά;
Quote:
|
Το μέλος Hastaroth στις 11-01-2006 στις 08:41 έγραψε:
Και γιατί δέν επιλέγεις εσυ τίς ταινίες που βλέπεις στο σινεμά;
|
|
Doulevw me efhvous k pame sto cinema ws activity, kai tous afhnw (ws twra) na epileksoun ti 8eloun na doun.
Epeidh exw omws dei fetos tis perissoteres box office patates exw arxizei kai apelpizomai me tis epiloges tous kai lew na allaksw taktikh!
η επιλογή του νησιού έγινε από κάποιο παλιό χάρτη που έπεσε στα χέρια του σκηνοθέτη ... αυτά ... δεν λέω άλλα για την υπόθεση 