μήπως έχουμε ξεφύγει;

με αφορμή 2 ειδήσεις που άκουσα το πρωι καταθέτω τον προβληματισμό μου
η πρώτη αφορούσε τις επιχειρήσεις που έχουν βάλει λουκέτο στη βόρεια Ελλάδα
και αρχίζει ο εκφωνητής να τις αναφέρει και μαζί το νούμερο των απολυμένων.
Κολλητά αναφέρει το φάκελο που είχε ο πρέδρος του ολυμπιακού για τους ποδοσφαιριστές και αφορούσε το πριμ που θα μοιραστούν για τη νίκη με το παναθηναικο ήταν 350.00 ευρω

τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι για να μοιραστούν τόσα λεφτά;
μήπως έχουμε χάσει το μέτρο;

όχι απλά έχουμε ξεφύγει αλλά ... μας φαίνεται και περίεργο που κάποιοι χρόνια άνεργοι διαδηλώνουν και απαιτούν από τη πολιτεία να βρεθεί λύση ... Δυστυχώς η ελληνική - και όχι μόνο - πραγματικότητα , εξουσθενώνει ολοένα και περισσότερο την μικρομεσαια εργατική τάξη και αντί να δημιουργεί θέσεις εργασιας καταργεί και τις ήδη υπάρχουσες , "ταϊζοντας" τον άνεργο ή τον χαμηλόμισθο με κάποιο Κυριακάτικο ντέρμπυ ...

* φαντάσου ότι κάποιος ποδοσφαιριστής αξίζει 4 Δις. ....

** Με αυτά τα χρήματα θα ζούσαν καλύτερα πολλοί άνεργοι ...

*** ο Άνεργος ή ο χαμηλόμισθος δεν ειναι μέσο προβολής και διαφήμισης ώστε να φέρει χρήματα στην εκάστοτε Διαφημιστική εταιρεία ...


ΚΡΙΜΑ !!! Ένας κατακλυσμός ίσως μας σώσει ...

Για αυτά & για άλλα τόσα η φύση αρχίζει & εκδικείται.....Δεν βλέπεις, τσουνάμια,σεισμοί,πλημμύρες
Το τέλος μας θα είναι πάλι η αρχη.
Θα καταστραφούν όλα & θα γυρίσουμε πάλι στην εποχή που ανάβουμε τη φωτιά με το ξύλο....

Quote:

Το μέλος kifa στις 16-01-2006 στις 14:10 έγραψε: όχι απλά έχουμε ξεφύγει αλλά ... μας φαίνεται και περίεργο που κάποιοι χρόνια άνεργοι διαδηλώνουν και απαιτούν από τη πολιτεία να βρεθεί λύση ... Δυστυχώς η ελληνική - και όχι μόνο - πραγματικότητα , εξουσθενώνει ολοένα και περισσότερο την μικρομεσαια εργατική τάξη και αντί να δημιουργεί θέσεις εργασιας καταργεί και τις ήδη υπάρχουσες , "ταϊζοντας" τον άνεργο ή τον χαμηλόμισθο με κάποιο Κυριακάτικο ντέρμπυ ... * φαντάσου ότι κάποιος ποδοσφαιριστής αξίζει 4 Δις. .... ** Με αυτά τα χρήματα θα ζούσαν καλύτερα πολλοί άνεργοι ... *** ο Άνεργος ή ο χαμηλόμισθος δεν ειναι μέσο προβολής και διαφήμισης ώστε να φέρει χρήματα στην εκάστοτε Διαφημιστική εταιρεία ... ΚΡΙΜΑ !!! Ένας κατακλυσμός ίσως μας σώσει ...

δυστυχώς ξέρεις πόσοι χαμηλόμισθοι και άνεργοι ήταν εχθές στο γήπεδο;
πιστεύω πολλοί

The king is gone
but he's not forgotten




[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 31-01-2006 01:33 ]

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει
Τρομερός κατακλυσμός
Μαϊντανός να γίνουν όλα
να χαθεί ο πολιτισμός....

Quote:

Το μέλος kalouka στις 16-01-2006 στις 13:51 έγραψε: με αφορμή 2 ειδήσεις που άκουσα το πρωι καταθέτω τον προβληματισμό μου η πρώτη αφορούσε τις επιχειρήσεις που έχουν βάλει λουκέτο στη βόρεια Ελλάδα και αρχίζει ο εκφωνητής να τις αναφέρει και μαζί το νούμερο των απολυμένων. Κολλητά αναφέρει το φάκελο που είχε ο πρέδρος του ολυμπιακού για τους ποδοσφαιριστές και αφορούσε το πριμ που θα μοιραστούν για τη νίκη με το παναθηναικο ήταν 350.000 ευρω τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι για να μοιραστούν τόσα λεφτά; μήπως έχουμε χάσει το μέτρο;

Όχι kalouka, δεν έχουμε χάσει το μέτρο... Θα σου πω μια σύντομη ιστορία για να καταλάβεις πώς το βλέπουν κάποιοι άλλοι...

Ένας από τους καθηγητές μου σε κάποια διάλεξη μας μίλησε για τον "νόμο της ζούγλας". Ο ισχυρότερος κερδίζει...
Στο κομμάτι που αφορούσε εμάς που σπουδάζαμε management, η ερμηνεία είναι αυτονόητη: Ο καλύτερος είναι ψηλά και κονομάει, και φυσικά δεν σταματάει μέχρι να βρεθεί κάποιος ισχυρότερος να τον φάει.
Σχετικά με τις απολύσεις και τις επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, ο νόμος της ζούγκλας βρίσκει απόλυτη εφαρμογή. Αυτοί που (τελικά) απολύθηκαν ήταν αυτοί που δεν είχαν την ευκαιρία ή την δυνατότητα να κάνουν κάτι καλύτερο από το να δουλεύουν σε αυτές τις επιχειρήσεις. Δεν τους κρίνω, δεν φταίνε απαραίτητα αυτοί για την εργασιακή τους ικανότητα ή δυνατότητα, απλώς έτσι είναι τα πράγματα. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, από την άλλη, είτε τις μεταφέραν αλλού (πχ. Βουλγαρία) για διάφορους - πρωτίστως οικονομικούς - λόγους, είτε υποτάχθηκαν σε κάποιον ανώτερο και δεν αντέξαν το φορτίο.
Εγώ, σαν πτυχιούχος manager και γνήσιο τέκνο του συστήματος, προσπαθώ να κάνω το καλύτερο στην επιχείρησή μου, για να μην βρεθεί κάποιος ανώτερος στον τομέα μου να με υποτάξει. Αυτό δεν πρέπει να κάνουμε όλοι άλλωστε? Αν επαναπαυτούμε στις δάφνες του παρελθόντος ή αν αρκεστούμε σε ό,τι έχουμε, είναι μαθηματικώς βέβαιον πως οδηγούμαστε στο ίδιο άδοξο τέλος.
Όσο για τους ποδοσφαιριστές, και εκεί το ίδιο ισχύει. Ο καλύτερος έχει σίγουρο συμβόλαιο και αμοίβεται αναλόγως. Και τα πριμ για είδικές περιπτώσεις είναι επίσης ανάλογα της αξίας τους, και της ομάδας εν γένει. Αυτοί φταίνε που είναι οι καλύτεροι στην δουλειά τους? Γιατί και αυτοί επαγγελματίες είναι... και εκ του αποτελέσματος κρίνονται ως οι καλύτεροι (κι ας μην συμφωνούμε εμείς οι ΑΕΚτζήδες).

Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν έχουμε ξεφύγει. Το θέμα είναι τί κάνω εγώ για μένα, τι κάνεις εσύ για σένα, κλπ. Γιατί, είτε σου αρέσει είτε όχι, "...ο ισχυρότερος κερδίζει..."!!!

Ως συνήθως η απάντηση είναι κάπου ανάμεσα:
kalouka και kifa δεν έχουμε ξεφύγει. Αυτές οι ειδησούλες είναι χαρακτηριστικές του συγκεκριμένου πολιτικο-κοινωνικού συστήματος που κυριαρχεί σήμερα σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Α, έχει και όνομα: λέγεται "καπιταλισμός". Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος τέτοια και παρόμοια φαινόμενα είναι απολύτως φυσιολογικά.
Όμως, uNick, το θέμα δεν είναι, όπως τόσο κυνικά το περιγράφεις, "τί κάνω εγώ για μένα, τι κάνεις εσύ για σένα, κλπ. Γιατί, είτε σου αρέσει είτε όχι, "...ο ισχυρότερος κερδίζει..."!!!". Το θέμα είναι: μας αρέσει αυτή η κατάσταση; Αν όχι, ας κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε. Η άποψή σου uΝick μου θυμίζει κάτι που είχε πει ο Μαχαιρίτσας αν δεν κάνω λάθος πριν χρόνια: "Σήμερα μας βιάζουν με διάφορους τρόπους. Ε, λοιπόν, εγώ δε θα αρχίσω να λέω ότι μου αρέσει κιόλας!"(περίπου). Α, uNick, δεν ξέρω αν την έχεις δει, αλλά νομίζω ότι η ταινία "Οικόπεδα με θέα" τα λέει πολύ καλύτερα από μένα στο θέμα "προσπαθώ να κάνω το καλύτερο στην επιχείρησή μου, για να μην βρεθεί κάποιος ανώτερος στον τομέα μου να με υποτάξει. Αυτό δεν πρέπει να κάνουμε όλοι άλλωστε? Αν επαναπαυτούμε στις δάφνες του παρελθόντος ή αν αρκεστούμε σε ό,τι έχουμε, είναι μαθηματικώς βέβαιον πως οδηγούμαστε στο ίδιο άδοξο τέλος."

είναι απιστευτό πόσο εύκολα ασχολείται κάποιος με το τέλος , ΤΩΡΑ.
και δεν φταίει κανείς.
αυτό που όλοι βλέπουμε και κανένας δεν το λέει πάντα υπήρχε.
ναι έχουμε ξεφύγει.
απο λάθη.
από τις δυνατότητες.
από τις υποχρεώσεις.
από τη ζωή?
ας επανέλθουμε λοιπόν.
Εδω δεν πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές...

όπως διαβάσατε η αφορμή ήταν η παραπάνω είδηση δεν θα διαφωνήσω με κανένα σας εκτός απο την παράμετρο με τον καλύτερο.Δηλαδή δεν μπορεί ο καλύτερος στους διάφορους τομείς να παίρνει ψίχουλα σε σχέση με τον επαγγελματία παίχτη.
Τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος ;Τρως τα χρόνια σου στα θρανία δουλεύεις ατέλειωτες ώρες γιατι ετσι απαιτεί ο ανταγωνισμός .Για μένα είναι πρόκληση και δεν είναι θέμα μόνο προσωπικής επαγγελματικής επιλογής .Πως να το κάνουμε αυτος που επέλεξε να γίνει γιατρός και χειρουργεί και σώζει κόσμο δεν πρόκειτε ποτέ να δει τα λεφτά που θα πάρει ένας πιτσιρικάς 22 χρονών που θε έχει παίξει καλό μπάσκετ 3 χρόνια

Ναι έχουμε ξεφύγει διότι η σημερινή κοινωνία είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο που ο ΚΑΘΕΝΑΣ (ατομικά σκεφτόμενος) θέλει να παίρνει όσα λεφτά μπορεί για να μπορεί να ανταποκρίνεται στα υλικά "αγαθά" που μας ΛΕΝΕ ότι χρειαζόμαστε.

Η υπεραπλούστευση του καπιταλισμού με σχόλια τύπου uNick μας οδηγεί σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Η παγκοσμιοποίηση και τα άλλα που προσπαθούν να μας μπήξουν αποσκοπούν ακριβώς σε αυτό...στην αποδοχή του συστήματος των ισχυρών σε βάρος των αδυνάτων.

Θα συμφωνήσω με τον gazakas ότι δεν πρέπει να μας αρέσει κιόλας και να κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Τι μπορούμε να κάνουμε? Ίσως λίγα αλλά αν είμουν ποδοσφαιριστής και έπαιρνα όσα παίρνουν θα ήξερα τι θα έκανα. Σκεφτήτε αν οι χιλιάδες εκατομύρια αθλητές ήταν φιλάνθρωποι αντί να σκέφτονται απλά πόσα περισσότερα εκατομύρια θα βάλουν στην τσέπη, ή οι multi-national εταιρείες κτλ κτλ.

Το σύστημα είναι τέτοιο που οδηγεί τους ανθρώπους σε συγκεκριμένες ενέργειες. Θα είμαστε λιγότερο ευτυχισμένοι χωρίς τα satellite, playstation, xbox, gameboy, mobiles κτλ??? Απλά θα διαβάζαμε κανένα βιβλίο να μορφωθούμε και λίγο...

Και θα συμφωνήσω με τον kalouka για τον γιατρό και τον πιτσιρικά...

Να μην αρχίσουμε με τους πολέμους και τα πετρέλαια διότι δεν θα τελιώσουμε

Γεγονός ότι έχουμε ξεφύγει, ως κοινωνία, ως πολιτεία, ως ανθρωπότητα γενικά... Επαινούμε και κυνηγούμε τα εύκολα και όντως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό...

Ο καθένας όμως μπορεί να αλλάξει ένα κομμάτι του κόσμου αυτού αλλάζοντας το δικό του εαυτό προς το καλύτερο (λόγια ενός μεγάλου πνευματικού ανθρώπου)...

Μίλησα πολύ γενικά διότι με κουράζουν οι αναλύσεις...

Εχουμε ξεφύγει εδώ και καιρό, μόνο που τώρα πολλά δεν κρύβονται εύκολα. Επί τροχάδην.

1. Τεράστια απόσταση μεταξύ αυτού που ονομάζουμε "ηθική" - οχι με τη στενή έννοια των καλών ηθών - ... και "οικονομία". Το κακό ειναι πως ενώ οι νόμοι της αγοράς ειναι μάλλον δεδομένοι, βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας τις έννοιες των "ίσων ευκαιριών", της "αξιοκρατίας", της ¨"ευημερίας του συνόλου" κλπ. Και τις βλέπουμε διαρκώς να καταρρακώνονται, να αμφισβητούνται απο την ίδια την πράξη. Και βέβαια, άντε μετά να εξηγήσεις γιατί ο ερευνητής, ο γιατρός ή ο καλλιτέχνης (τους βάζω όλους στην ίδια κατηγορία με μια σχετική απλούστευση) ψάχνονται ... την ίδια στιγμή που ο ποδοσφαιριστής ή το στελεχάκι μιας χρηματιστηριακής εταιρείας αμοίβονται βασιλικά. Βεβαια το παράδειγμα ισως δεν ειναι το σωστό .. υπάρχουν καλλιτέχνες και καλλιτέχνες .. ερευνητές και ερευνητές ... κλπ ..

2. Παλιότερα, όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας, ειχαν τουλάχιστον ένα ιδεολογικό - θεωρητικό άλλοθι. Παραδείγματος χάριν, στα πανεπιστήμια, μας μάθαιναν αρκετή θεωρία και βέβαια όλα κατέληγαν σε παραλλαγές μίας προοπτικής. Με την πρέπουσα παρέμβαση του κράτους "το αόρατο χέρι" κάποια στιγμή θα δημιουργούσε την αρμονία που χρειάζεται η κοινωνία μας, θα ρυθμιζε τα πράγματα έτσι ώστε όλοι να ειναι ευχαριστημένοι. Υπήρχε μία έννοια της κοινωνικής διάστασης. Το κοινωνικό σύνολο - άσχετα με την όποια προσέγγιση - ήταν παρόν στην θεωρία. Τώρα δεν ισχύει καν αυτό. Ξεπηδούν γεννιές ολόκληρες απο managers των οποίων η γνώση βασίζεται στην εμπέδωση "τεχνικών" ... "πως να αντιμετωπίσετε τον ανταγωνισμό", "πως να πουλήσετε καλύτερα" "πως να ....." Τεχνικές ταχείας ανάλωσης, μέχρις ότου και αυτές αντικατασταθούν απο κάποια άλλη πιο αποτελεσματική.

3. Παρόλα αυτά, σε κάποιες περιπτώσεις η έννοια του καθαρού και αδίστακτου ατομικισμού αρχίζει να αμφισβητείται. Ασχετα με το τι διδάσκουν τα Πενεπιστήμια. Σοβαροί οργανισμοί, αρχίζουν να βλέπουν - πάντα στα πλαίσια του συστήματος εννοείται - πως η λογική του "ο θάνατός μου - ή ζωή μου" και "κοιτάζω μόνο το στενό περιβάλλον μου και τον χώρο μου", οδηγεί σε αδιέξοδο. Πρακτικά, ακόμα και σε επίπεδο επιβιώσης στα πλαίσια του συστήματος, διαφωνώ κάθετα.

4. Να κάνουμε κάτι, ναι. Σε ατομικό επίπεδο, αλλα έχει βέβαια κόστος. Και δυστυχώς, τα αποτελέσματα δεν θα ειναι ορατά, αν η ατομική στάση δεν μετουσιώνεται σε κάτι πιο συλλογικό. Αλλά έκει ειναι που χάνει το πράγμα.

Και κάτι άλλο ... Απουσία εναλλακτικών οραμάτων. Εκεί ισως την έχουμε πατήσει περισσότερο αποτι νομίζουμε.

Θέλω να ευχαριστήσω όσους έκριναν το προηγούμενο σχόλιό μου. Θα ήταν παράδοξο άλλωστε αν όλοι συμφωνούσαν με τις απόψεις μου πάνω στο θέμα. Νιώθω όμως την ανάγκη να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα για να βοηθήσω να καταλάβετε πώς το βλέπω εγώ. Δεν θα ήθελα να κολλάτε σε μεμονομένες λέξεις ή φράσεις και να χάνετε την γενικότερη εικόνα.

Δεν είμαι ένα υλιστικό γουρούνι που θα διέλυε τα πάντα στο διάβα του απλώς για να κερδίσει περισσότερα. Δεν προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος για να βγάζω πιο πολλά. Στην πραγματικότητα είμαι αρκετά ολιγαρκής, και δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζήσω με πολύ λιγότερα από αυτά που έχω (το έχω κάνει άλλωστε, και με μεγάλη επιτυχία). Προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος για να μπορώ να απολαμβάνω όλο το πακέτο, με τις ανέσεις και τις δυνατότητες που λίγο-πολύ όλοι θα θέλαμε. Την άνεση να έχω ένα καλό PC με πρόσβαση στο internet. Την πολυτέλεια να θυσιάζω λίγο από τον χρόνο μου για να ασχολούμαι με forum σαν αυτό. Την δυνατότητα να ασχολούμαι με αυτά που μου αρέσουν, και όχι με ό,τι
απλώς υπάρχει γύρω μου.

Για να μην παρεξηγηθώ (πάλι!), δηλώνω ότι ΔΕΝ μου αρέσει αυτή η κατάσταση, αυτό το σύστημα. Σε κανέναν δεν αρέσει. Κανείς δεν θέλει να πηδιέται από το πρωί ως το βράδυ για ένα πιάτο φασολάδα. Όμως, έτσι είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε. Έτσι ήταν πάντα. Ακόμα και όταν οι αρχάνθρωποι ζούσαν σε σπήλαια, έτσι ήταν τα πράγματα. Οι ικανότεροι κυνηγοί ήταν αυτοί που βγαίναν για να σκοτώσουν ένα μαμούθ και να φάνε οι υπόλοιποι. Ακόμα και τότε, που δεν υπήρχαν
χρήματα για τρελές αμοιβές, το υπόλοιπο πακέτο ήταν η πληρωμή τους: είχαν τα καλύτερα κομμάτια από το φαγητό, τους δίναν τις ομορφότερες γυναίκες της φυλής, αλλά πέρα και πάνω από όλα είχαν την καθολική αναγνώριση και τον σεβασμό από όλους.

Έτσι είναι ό κόσμος μας, και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε. Για την ακρίβεια, δεν θα ήθελα καν να φανταστώ έναν διαφορετικό κόσμο. Δεν θα ήταν δίκαιο να αμοίβομαι εγώ γιατί είμαι ο καλύτερος, και να πρέπει να τα μοιραστώ με άλλους. Ούτε θα ήταν δίκαιο εγώ, ο καλύτερος, να αμοίβομαι όσο αμοίβεται κάποιος που καταφέρνει τα μισά από μένα. Γιατί και στις δύο αυτές περιπτώσεις θα μπορούσα απλώς να επαναπαυθώ στις δυνατότητες και τον μόχθο κάποιου άλλου και να
καρπώνομαι τα οφέλη του ιδρώτα του χωρίς να τα αξίζω.

Σχετικά με ό,τι γράφτηκε για τους γιατρούς, δεν μπορώ να μιλήσω λεπτομερώς γιατί δεν έχω γνώσεις ιατρικής. Θεωρώ όμως δεδομένο ότι και εκεί ισχύει κάτι αντίστοιχο. Ο γιατρός που έχει μείνει στο δίπλωμά του και μερικά σεμινάρια είναι καταδικασμένος να φυτοζωεί στο Γενικό Κρατικό, ψάχνοντας για θύματα που θα του δώσουν φακελάκι, ίσα-ίσα για να ανταπεξέλθει στα πρόσθετα οικογενειακά του βάρη. Ο μεγαλογιατρός, όμως, που κάνει επιστημονικές μελέτες ή αναπτύσσει νέες θεωρίες και πρακτικές, και που με τις αυξημένες γνώσεις του μπορεί να αναλάβει τις δύσκολες εγχειρίσεις, σίγουρα θα αμοίβεται πλουσιοπάροχα από το Metropolitan ή το Ερρίκος Ντυνάν.

Στην περίπτωση των ποδοσφαιριστών ισχύει το ίδιο. Είναι επαγγελματίες που "πουλάνε" την τέχνη τους, την τεχνική τους, τις ικανότητές τους. Όλοι κλωτσάνε τη μπάλα, αρκετοί την χαϊδεύουν, λίγοι της μιλάνε, και ελάχιστοι την γητεύουν. Και οι αμοιβές τους ή τα πριμ τους ακολουθούν μια αντίστοιχη ανοδική λογική. Όποιος θεωρεί ότι ο Ronaldinho παίρνει παράλογα ποσά για να κλωτσάει απλώς ένα τόπι, ας πάει να το κλωτσήσει καλύτερα και να πάρει τα λεφτά.

Unick .. μα .. δεν νομιζω κανεις να σχηματισε άποψη περί υλιστικού γουρουνιού ... Ελεος. Αυτό έλλειπε αν κάθε άποψη αντίθετη - ειδικά οταν γράφεται με τρόπο αυθόρμητο και πηγαίο - ερμηνευόταν τραβηγμένη στα άκρα. Τώρα σε ότι αφορά τη δική μου παρέμβαση - που ναι, έλαβε υπόψην τα γραφόμενά σου, αλλα όχι μόνον αυτά - απλά επεσήμανα πως η λογική της απόλυτα εξατομικευμένης προσέγγισης δεν ειναι μονόδρομος. Και τα αδιέξοδα μεταξύ της πραγματικότητας και ηθικών αξιών. Θα μου επιτρέψεις όμως κάποιες επισημάνσεις πάνω στο δευτερο κείμενό σου.

Γράφεις πως ο κόσμος , η κοινωνία, έτσι όπως λειτουργεί δεν σου αρέσει. Απλά έτσι ήταν και έτσι θα ειναι, οπότε αναγκαστικά .. το αποδεχόμαστε .. Διαφωνώ. Ακόμα και σε ότι αφορά το παράδειγμα όπου ο ισχυρότερος και ο καλύτερος πάντα είχε την υπεροχή, ειναι σχετικό. Ειδικά για τις πρωτόγονες κοινωνίες, όλα αυτά που λες, εξελισόντουσαν σε μια κοινωνία απόλυτα εναρμονισμένη με το περιβάλλον της, με εντελώς διαφορετικού κώδικες. Ειναι λάθος να τους ερμηνευουμε με βάση τα δικά μας κριτήρια. Αν πέσει ποτέ στα χέρια σου ο claude levi strauss, ο "πατέρας" της ανρωπολογίας καθώς λένε, θα καταλάβεις τι εννοω. Γράφει για τις ψυχρές και θερμές κοινωνίες (οι ψυχρές ειναι των "πρωτόγονων" .. οι θερμές ειναι των "σύγχρονων") όπου οι μεν κινούνται αργά, χωρίς φοβερές ανατροπές και με εσωτερική αρμονία ... οι δε .. τρέχουν αποδιοργανώνουν, ανατρέπουν .. παράγουν όμως αστάθεια. Ε .. δεν συγκρίνονται. Δεν ειναι ευκολο να ερμηνεύσουμε την ιστορία τόσο "γραμμικά" ...

Αλλα ακόμα και αν συγκριθούν, η ανθρωπότητα δεν ηταν ποτέ η ίδια. Αλλαζε. Και στην οικονομική - κοινωνική ιστορία, βλέπουμε πως υπήρξαν περίοδοι όπου, η έννοια της πρόνοιας, των ρυθμιστικών παρεμβάσεων της πολιτείας κλπ ηταν αποδεκτή. Και σήμερα τα πράγματα δεν ειναι όπως ηταν πριν απο 100 χρόνια.

Θα μου επιτρέψεις την έκφραση "αυθαίρετα", - αλλα κάπως έτσι εισέπραξα την αναφορά σου στο ότι σήμερα δεν θέλεις, ούτε ειναι και δίκαιο όλοι να πληρώνονται το ίδιο ενώ παράγουν ανομειογενές έργο κλπ. Δεν νομίζω πως όταν η συζήτηση στο τόπικ ξεκινά επισημαίνοντας κάποιες "ακρότητες", συνεπάγεται αποδοχή πλήρους ισοπέδωσης. Κανείς δεν έθιξε κάτι τέτοιο. Αλλά όμως, τελικά μπορεί ο καθένας να ερμηνεύει τα πράγματα οχι μόνο με λογικές αγοράς, αλλα και με λογικές άλλες. Ποιότητας, ανθρωπινων αναγκών κλπ.

Εκει που διαφωνώ κάθετα ειναι η αναφορά σου στα παραδείγματα των γιατρών κλπ. Νομίζω πως το παράδειγμα τέθηκε για να δώσει τη διάσταση της κοινωνικής χρησιμότητας (ας το πουμε έτσι). Ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ και εκτός κάθε πραγματικότητας να ταυτίζεις τους γιατρούς του κρατικού νοσοκομείου με τους αποτυχημένους, τους διεφθαρμένους, ενώ εκείνους του Ιατρικού κέντρου με τους καλούς και πετυχημένους. Σε πληροφορώ, πως υπάρχουν πολλοί γιατροί - μιας και μιλάμε γι αυτούς - που απο ΕΠΙΛΟΓΗ προτιμούν τον χώρο της δημόσιας υγείας και ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ουτε σκοτώνουν τους αρρώστους.

Και όχι μόνον οι γιατροί. Εκπαιδευτικοί, καλλιτέχνες και άλλοι .. που σε επίπεδο ποιότητας "μας ρίχνουν κανονικότατα" και ομως επιλέγουν άλλες στάσεις ζωής. Οχι πως δεν ζορίζονται κάποιες φορές ... αλλα το επιλέγουν και πολλοι το τηρούν. Και ειναι εξιρετικής μόρφωσης, κατάρτισης και - κυρίως ηθικής - (χωρίς να σημαίνει πως οι άλλοι ειναι ντε και καλά "ανήθικοι"). Αλλο παράδειγμα οι δημοσιογράφοι .. Δες το στυλάκι των εκπομπών σε κάποια ιδιωτικά κανάλια και το στυλάκι ΚΑΠΟΙΩΝ εκπομπων στη δημόσια τηλεόραση (τονίζω .. "καποιων" όχι όλων). Ε εγώ προσωπικά προτιμώ αυτούς τους "καποιους" που όμως ειναι στα δημόσια ΜΜΕ, πληρώνονται λιγότερο, έχουν χαμηλοτερες ακροαματικότητες κλπ.

Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει να χειριστείς έκτακτα περιστατικά υγείας, για σένα ή άλλους. Ευχομαι να μη συμβεί. Αλλα αυτοί που θα καθαρίσουν θα ειναι οι γιατροί της εφημερίας του κρατικού Νοσοκομείου. Δεν ξέρω αν δικαιούσαι κάποιου τσέκ απ απο την ιδιωτική σου ασφάλιση. Εγώ δικαιούμαι. Πέρασα μια φορά - φτου φτού που λέμε .. σχεδον ολα οκ - αλλα αν δεις τις κάρτες που μοιραζόντουσαν μαζικά απο τους γιατρούς του ιδιωτικού θεραπευτηρίου για να προχωρήσουμε σε εξετάσεις χωρίς λόγο ... Αν βρεθούμε κάποια στιγμή θα τα συζητήσουμε.

Για μην αναφερθούμε στους τοκετούς .. που ολα τα δύσκολα περιστατικά (η σχεδόν όλα πάνε στα κρατικα νοσοκομεία .. ). Οχι πως δεν υπάρχουν τα φακελλάκια .. πως πολλοι δεν "σε γράφουν" κλπ ... Απλά .. ειναι τεράστιο λάθος (κατα τη γνώμη μου) να ταυτίζουμε ... Εννοείται πως οσα γράφω για τους γιατρούς μπορούν να επεκταθούν σε οτιδήποτε.

Και για επανέλθουμε στο "γιατί έχουμε ξεφύγει", εκτός απο τους γιατρούς, τους managers και δεν ξέρω κι εγώ ποιούς άλλους, υπάρχουν και άλλοι που ειναι πολύ καλοί στη δουλειά τους πχ χειριστές μηχανημάτων κάπου στα 50 ... ή εργάτες της κλωστουφαντουργίας .. (όπου στη Β. Ελλάδα διέρχεται κρίση) .. και που ΔΕΝ μπορούν να βρουν άλλη δουλεια οταν απολυθούν. Ουτε ευκολα μέσω σεμιναρίων του ΟΑΕΔ μπορούν να γίνουν ζαχαροπλάστες. Δεν υπάρχει δουλειά στην πόλη τους. Τελεία. Και όμως ειναι οι καλύτεροι. (κάποιοι απο αυτούς).

Δυστυχώς φίλε μου unick ... δεν υπαρχει η αρμονία και η ζούγκλα παράγει μέν και ανταμοίβει, αλλα σκοτώνει επίσης. Και επειδή, όντως δεν αλλαζει ευκολα, ουτε μπορεί κανείς να προσφέρει πλέον κάτι που να συναρπάζει σαν όραμα .. ε .. δεν συνεπάγεται αποδοχή της. Οι οικονομικές λογικές και μόνο δεν μπορούν να ειναι και κριτήριο ηθικής και ευαισθησίας. Και το "έχουμε ξεφύγει" κατά τη γνώμη μου κρύβει πολλες αλήθειες.

Τέλος, δεν μπρούμε να κλείνουμε τα αυτιά μας σε συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό στην Ευρώπη - ακόμα και στην Αμερική - σχετικά με το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα της ανάπτυξης, της ευημερίας, της επιστήμης ... ακόμα και των επιμέρους πρακτικών. Για να επανέλθουμε στον "γιατρό" ... (αντε μας κόλλησε .. ) πολλές φορές καλός χειρούργος δεν ειναι αυτός που κάνει καλές τομές μόνον ... ειναι αυτός που βρίσκει τρόπους να μη προχωρήσει στην τομή. Ακόμα και αν έτσι χάσει τα χρήματα της επέμβασης ... που θα του διασφαλίσουν το 4Χ4, το φαγητό στα σουπερ εστιατόρια .. και οτι αλλο έχει να κάνει με το βιωτικό επίπεδο της οικογένειάς του...

Τέλος, επειδή απότι κατάλαβα εκφράζεσαι πολύ προσωπικά - το θεωρώ εξαιρετικό σαν τρόπο γραφής σε ενα φόρουμ - , οι όποιες παρατηρήσεις μου ειχαν να κάνουν με κάποιες απόψεις που διατυπώθηκαν και σε καμμια περίπτωση δεν προβαίνω σε γενικεύσεις για την προσωπική σου στάση απέναντι στα πράγματα. :):):)

Αγαπητέ φίλε Θάνο,

Στα περισσότερα οι γνώμες μας κάπου διασταυρώνονται... Δεν ξέρω αν θα είχε νόημα να συνεχίσω αναλύοντας τις λέπτομέρειες στις οποίες διαφωνούμε, θα μας πάρει πολλές μέρες... και στο τέλος ούτε έγώ θα πείσω εσένα ούτε εσύ εμένα. Αυτή είναι όμως η μαγεία εδώ μέσα... Ίσως κάποια στιγμή να συζητήσουμε από κοντά για τους γιατρούς κλπ, θα είχε ενδιαφέρον.

Θέλω μόνο να διευκρυνίσω ότι το θέμα δεν το συζητώ "ελαφρά" και από ισχυρή θέση. Όλους μας αγγίζει αυτή η κατάσταση, και λίγο-πολύ όλοι σταναχωριόμαστε για τον άνεργο 50χρονο χειριστή μηχανήματος φορτοεκφόρτωσης και την 45χρονη απολυμένη της κλωστοϋφαντουργίας που δύσκολα θα φέρουν ψωμί στο σπίτι και ίσως δεν θα συμπληρώσουν τα ένσημα της αξιοπρεπούς σύνταξης. Σαν αυτούς τους δύο υπάρχουν αρκετές χιλιάδες ανθρώπων στη χώρα μας - δυστυχώς. Άνθρωποι που έκαναν αυτή τη δουλειά γιατί δεν είχαν τη δυνατότητα (και σε μερικές περιπτώσεις την ωριμότητα ή την θέληση) να επιλέξουν κάτι άλλο.

Θυμάμαι τον εαυτό μου στα 15 να θέλει να κάνει κοπάνα από το σχολείο για να πάει για μπιλιάρδο ή για καφέ, στα 17 να προβληματίζομαι για το τί μπορώ να κάνω για να μην καταλήξω στην εργασιακή αβεβαιότητα και στην εξάρτηση από το κάθε αφεντικό, και στα 19 να ξεκινώ σπουδές - αφού είχα τη δυνατότητα - για να φτάσω σήμερα, σχεδόν 10 χρόνια μετά, να τζιράρω πάνω από 1εκατ. ευρώ και να προσπαθώ να επιβιώσω επαγγελματικά μέσα στη δίνη του ανταγωνισμού. Γιατί ακόμα κι εγώ, που ξεκίνησα με ευνοϊκότερες συνθήκες και είμαι σε καλύτερη κατάσταση από τους χιλιάδες ανέργους, ακόμα κι εγώ δεν έχω κάτι σταθερό και σίγουρο. Δεν μπορώ όμως παρά να προσπαθώ να γίνω ακόμα καλύτερος, γιατί αλλιώς θα με ισοπεδώσουν άλλοι.

Με λίγα λόγια, η κατάσταση αυτή ισχύει για όλους. Σε κάποιους δόθηκε η ευκαιρία και την άρπαξαν απ' τα μαλλιά, σε άλλους δόθηκε η ευκαιρία αλλά δεν δώσαν σημασία, και σε αρκετούς - άτυχους - δεν δόθηκε καμία ευκαιρία και καταδικαστήκανε να είναι τα χαλίκια στα λάστιχα των Cherokee άλλων.

Ίσως δεν το βλέπω τόσο ρομαντικά όσο κάποιοι άλλοι, και γι'αυτό δεν πιστεύω σε δυνατότητα αλλαγής αυτής της κατάστασης. Μην μου πεις όμως ότι αν σου δωθει η ευκαιρία να βελτιστοποιήσεις τη ζωή σου δεν θα το κάνεις σκεπτόμενος τους απολυμένους της Β. Ελλάδος. Ναι, κρίμα που είχαν αυτή την τύχη, αλλά...

Να 'σαι καλά φίλε Θάνο...

Αγαπητέ Unick, 2 φράσεις για να μη κουράσουμε αλλο τον κόσμο. Ο τρόπος που εκφράζεις τις απόψεις σου "αναιρεί" τα όσα είπες αρχικά περί "μή πειθούς". Εγώ νομίζω πως και μπορείς να πείθεις και να αντλείς απο τον άλλον. Τοποθετείσαι με τέτοιον τρόπο που, άσχετα με την τελική συμφωνία η διαφωνία, προσθέτεις και εμπλουτίζεις τον προβληματισμό. Χωρίς ανταγωνισμούς και κολλήματα, με θετική προσέγγιση για τον άλλον. Αυτό μετράει . Αρα ....

Η σύνθεσή μας ? (όπως την εισέπραξα) .. Ναι έχουμε ξεφύγει ... ας βλέπουμε τα πράγματα και λιγο διαφορετικά, μη γινόμαστε αδίστακτοι και απαθείς, αλλά μη μας παιρνει η κάτω βόλτα στις προσωπικές μας προσπάθειες για βελτίωση. Σ' ευχαριστώ πολύ για την εξαιρετική μας συζήτηση, μακάρι οι ανθρωποι να συζητούσαν έτσι πάντα. Να εισαι καλά.


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : thank στις 01-02-2006 11:44 ]

Η διαφορά φίλε uNick είναι ότι από τα γραφόμενα σου διαφαίνεται ότι το έχεις χωνέψει και εμπεδώσεις ότι "έτσι είναι η κοινωνία για αυτό έτσι θα ενεργώ και εγώ"...Κάποιοι από εμάς θέλουν να μην είναι αναγκασμένοι να το κάνουν αυτό, ή ακόμα και αν αναγκαστούμε να το κάνουμε, να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε κάτι σε αυτό.

Δεν είναι όπως τα λες (για τους αρχαίους λαούς) διότι έυκολα μπορούμε να δούμε φυλές όπως τους Ινδιάνους και τόσους άλλους που ζούσαν αρμονικά με την φύση και ήταν ευτυχισμένοι και δούλευαν για το σύνολο. Και ας χρειαζόταν ο δυνατός πολεμιστής να δουλεύει περισσότερο από τον αδύνατο κουτσό...Φτάνει να προσπαθούσαν όλοι να κάνουν αυτό που μπορούσε ο καθένας...

Όπως και νά'χει ο καθένας λειτουργεί με τον τρόπο που τον ολοκληρώνει.

Νά'σαι πάντα καλά.

Εγώ θεωρώ οτι η "εκφυγή" μας είναι στον τρόπο που αξιολογούμε την κοινωνική χρησιμότητα τού καθενός και αυτό είναι το (συ)ζητούμενο τού topic.Το "παράλογο" τής αμοιβής τών ποδοσφαιριστών,που αναφέρει ο θεματοθέτης,αφορά στο οτι οι αμοιβές αυτές είναι δυσανάλογα υψηλές σε σχέση με την κοινωνική χρησιμότητα τού επαγγέλματος αυτών που τίς παίρνουν.Αν ο Ronaldinho είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής (δηλαδή έχει μεγαλύτερη ικανότητα στο να κλωτσά την μπάλα πρός συγκεκριμένο σημείο,καλύτερη αντίληψη τών όσων γίνονται μέσα στο γήπεδο,οργανωτικότητα μέσα στην ομάδα και έν γένει όλα αυτά που πρέπει να έχη κάποιος γιά να παίξη ποδόσφαιρο) από κάποιον άλλο επίσης ποδοσφαιριστή,λογικό είναι να παίρνη και περισσότερα λεφτά απ΄αυτόν.Δέν είναι λογικό όμως αυτά τα περισσότερα λεφτά να είναι περισσότερα και από αυτά που παίρνει κάποιος εξ ίσου ικανός επαγγελματίας που κάνει μιά δουλειά πολύ πιό ωφέλιμη στην κοινωνία,μέ περισσότερες ευθύνες και που έχει καταβάλει μεγαλύτερους κόπους γιά να αποκτήση την γνώση που χρειάζεται γιά να κάνη την δουλειά αυτή.

Γιατί π.χ. θα πρέπη ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής να αμείβεται μέ εκατομμύρια ενώ ένας πολύ καλός γιατρός (που είναι κοινωνικά πιό χρήσιμος από έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή) μέ πολύ λιγώτερα από αυτά;

Οσο γιά τα περί Ινδιάνων που αναφέρει ο Anthos,ποιός μάς βεβαιώνει οτι ο δυνατός πολεμιστής που δούλευε περισσότερο από τον αδύνατο κουτσό δέν είχε και μεγαλύτερες απολαυές;Πάλι υπήρχε αρμονία τής φυλής μέ την φύση,δέν έχει να κάνη τίποτε αυτό...

>>>Οσο γιά τα περί Ινδιάνων που αναφέρει ο Anthos,ποιός μάς βεβαιώνει οτι ο δυνατός πολεμιστής που δούλευε περισσότερο από τον αδύνατο κουτσό δέν είχε και μεγαλύτερες απολαυές;Πάλι υπήρχε αρμονία τής φυλής μέ την φύση,δέν έχει να κάνη τίποτε αυτό...>>>

Για χάρη της συζήτησης ας δεχτούμε ότι ο πολεμιστής ανταμοιβόταν περισσότερο. Εσύ πιστεύεις ότι ο πολεμιστής αυτός έπαιρνε τόσα δυσανάλογα περισσότερα όσο οι "πολιτισμένες κοινωνίες" και στην περίπτωση που αναφέρεις ένας ποδοσφαιριστής με ένα γιατρό??? Είναι ειλικρινής η ερώτηση μου. Προσωπικά δεν το νομίζω πάντως...Οι Ινδιάνοι ήταν φυλή που ζούσαν ως σύνολο και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

Και η αρμονία της φυλής με την φύση έχει να κάνει πάρα πολύ με αυτό φίλε Hastaroth. Όταν ο άνθρωπος είναι στο στάδιο όπου ζει τόσο αρμονικά με την φύση σημαίνει ότι έχει κάποιο συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και διαλογισμού...Δεν είναι απόλυτο αυτό που λέω αλλά έχει την βάση του.

Για τα υπόλοιπα συμφωνούμε πλήρως.

Αν και παρακολουθώ τη συζήτηση εδώ με πολύ ενδιαφέρον, δεν τολμώ να συμμετάσχω με μια τοποθέτηση ολοκληρωμένη και μακροσκελή όπως των υπολοίπων, είτε γιατί θεωρώ πως τα λέτε καλύτερα από μένα είτε γιατί νιώθω ότι κάθε πλευρά ορίζει με διαφορετικό τρόπο κάποιες έννοιες και θεωρεί ως δεδομένα διαφορετικά πράγματα. Θα 'θελα όμως να προσφέρω έναν προβληματισμό και ταυτόχρονα μια επισήμανση επιστρέφοντας και στην είδηση που υπήρξε η αφορμή για όλη αυτή τη συζήτηση:

Όλοι σχεδόν χρησιμοποίησαν εδώ, άμεσα ή έμμεσα, ένα περίεργο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο ή ένα απρόσωπο γ' ενικό παθητικής φωνής, αναφερόμενοι στις απολαβές των ποδοσφαιριστών: π.χ., "αξιολογούμε την κοινωνική χρησιμότητα...", "Αν ο Ronaldinho είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής[...]από κάποιον άλλο επίσης ποδοσφαιριστή,λογικό είναι να παίρνη και περισσότερα λεφτά απ΄αυτόν.", "όλοι να πληρώνονται το ίδιο ενώ παράγουν ανομειογενές έργο κλπ","Ο καλύτερος έχει σίγουρο συμβόλαιο και αμοίβεται αναλόγως", κοκ. Έτσι όμως ξεχνάμε -κυρίως όσοι επιμένουν ότι "έχουμε ξεφύγει"- με ποιον τρόπο αμείβονται οι ποδοσφαιριστές, οι καλλιτέχνες, οι επιστήμονες, στην ουσία όλοι μας σχεδόν, στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος. Ας αναλύσουμε λιγάκι την περίπτωση του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, του Ζινεντίν Ροναλντάν π.χ. Αυτός λοιπόν ο κύριος ανήκει (προσέξτε τη λέξη που χρησιμοποιούμε για ανθρώπους στο κατώφλι του 21ου αιώνα) στο έμψυχο υλικό μιας επαγγελματικής ομάδας ποδοσφαίρου ή για την ακρίβεια μιας (Ποδοσφαιρικής) Ανώνυμης Εταιρείας και αμείβεται με κάποιο χρηματικό ποσό. Αμείβεται ακριβώς από την Εταιρεία αυτή (όχι από μας ή από την υποτιθέμενη προέκτασή μας, το Κράτος), η οποία προκειμένου να τον έχει ως πολύτιμο εργαλείο παραγωγής κεφαλαίου δίνει τα χρήματα που πιστεύει ότι απαιτούνται. Τα χρήματα αυτά δεν τα δίνουμε εμείς, οπότε δε μας πέφτει και λόγος...

Πριν προλάβετε να με κατηγορήσετε για "προσχώρηση" στην άποψη του uNick, θα εξηγήσω γιατί τα γράφω όλα αυτά. Πολύ απλά, επειδή θεωρώ ότι όταν ζούμε σε ένα σύστημα που κέντρο του έχει το οικονομικό κέρδος και την διαρκή αύξησή του, φαινόμενα όπως αυτό που περιγράψαμε είναι απολύτως φυσιολογικά, και όχι "εκφυγές" του, όπως γλαφυρά αναφέρει ο Αλμπέρτο. Δηλαδή, για να συνθηματολογήσω και λίγο, το να αναρωτιόμαστε "μήπως έχουμε ξεφύγει", ίσως και να σημαίνει ότι "το σύστημα εμφανίζει κάποια προβλήματα σήμερα (όπως η δυσαρμονία στις αμοιβές που περιγράφετε), τα οποία αν διορθωθούν θα 'μαστε εντάξει". Εγώ όμως πιστεύω κάτι άλλο: "το σύστημα είναι εγγενώς προβληματικό" ή καλύτερα "το σύστημα δεν έχει λάθη, το σύστημα είναι λάθος".

Μίλησαν,ακόμα, κάποιοι για "λογικό" και "δίκαιο" ως προς το ύψος των αμοιβών διαφόρων επαγγελματικών κατηγοριών. Ε, λοιπόν, κεφαλαιοκρατία έχουμε, τέτοιες έννοιες στην οικονομία ξεχάστε τες. Ρωτάει ο καλός μου Αλμπέρτο: "Γιατί π.χ. θα πρέπη ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής να αμείβεται μέ εκατομμύρια ενώ ένας πολύ καλός γιατρός (που είναι κοινωνικά πιό χρήσιμος από έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή) μέ πολύ λιγώτερα από αυτά;" Η απάντηση στον καπιταλισμό είναι αυτονόητη: γιατί μέσα σε αυτό το οικονομικό σύστημα οι αμοιβές δεν αποτελούν συνάρτηση της κοινωνικής χρησιμότητας του παραγόμενου έργου, αλλά του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης, όπως και της χρησιμότητας του παραγόμενου έργου όχι για την κοινωνία αλλά για τον αμείβοντα. Ωραία ε; Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος! Μπλιάχ!
Εμένα, uNick, ούτε μου αρέσει αυτό ούτε θεωρώ ότι είναι αυτονόητο ή θέσφατο ή -άκουσον, άκουσον!- στη φύση μας. Όσο για το "νόμο της ζούγκλας" είναι μια καπιταλιστική μπούρδα, που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν, διότι όποιος θέλει να την κάνει λάβαρό του ξεχνά μια βασική λεπτομέρεια: θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Τα ζώα κάνουν πολλά που εμείς -ακόμα και όσοι υποστηρίζουν το ιδεολόγημα περί "ζούγκλας"- έχουμε εδώ και χιλιετίες καταργήσει, περιορίσει, τροποποιήσει, εξελίξει με κάτι πράγματα που ονομάζονται "πολιτισμός", "ηθική", "δίκαιο", "γραπτοί και άγραφοι νόμοι", κοκ., τα οποία στραβά-κουτσά κάπως μας διαφοροποιούν από τα χαριτωμένα ζωάκια της ζούγκλας....

Τέλος, uNick (συγγνώμη που σου απευθύνω διαρκώς το λόγο, αλλά εσύ ουσιαστικά ζωντάνεψες τη συζήτηση με τις κυνικές απόψεις σου), είτε χρησιμοποιείς σκοπίμως απλουστεύσεις είτε έχεις μια απολύτως μονοδιάστατη εικόνα του κόσμου. Το τελευταίο σου post δε μπορώ να αποφασίσω τι είναι περισσότερο: απίστευτα προσβλητικό για δισεκατομμύρια ανθρώπων σε όλη τη γη, χθες, σήμερα και αύριο(και όχι απλά "αρκετούς -άτυχους- ", όπως αναφέρεις) που δεν τους δόθηκε ποτέ ούτε η μισή ευκαιρία που σου προσφέρθηκε απλόχερα εσένα και ζήσανε, ζούν ή πρόκειται να ζήσουν μέσα στην εξαθλίωση, τη φτώχεια , την πείνα, τον αναλφαβητισμό και τις αρρώστιες, ή απίστευτα αλαζονικό, μια που θεωρείς τον εαυτό σου και όποιον άλλο βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα από την πλέμπα των ανώριμων, ανίκανων και τεμπέληδων του πλανήτη πραγματικά καλύτερο από όλους αυτούς.

Όσο για τα συγκαταβατικά σχόλια περί κατανόησης της κατάστασης των ανθρώπων αυτών δύο πραγματάκια: α)οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ανάγκη της στενοχώριας μας. Δε θέλουν να τους λυπούνται. Θέλουν να τους σέβονται επειδή είναι άνθρωποι. "Αξιοπρέπεια" λέγεται η λέξη. β) η κατάσταση τους δεν τους "έτυχε", αλλά "πέτυχε", τουλάχιστον με τους όρους του συστήματος που, αν δεν το υποστηρίζεις, το αποδέχεσαι ως δεδομένο.

Και κάτι τελευταίο: μην εκβιάζεις συναισθηματικά ούτε το Θάνο ούτε κανέναν άλλο αντιδιαστέλλοντας δύο άσχετα πράγματα: την προσωπική μας ευδαιμονία από τη μια, την κοινωνική αδικία από την άλλη. Θα είχες δίκιο εδώ αν η "βελτιστοποίηση" (ωραία λέξη, λες και η ζωή είναι προϊόν) της ζωή μας, την οποία σημειωτέον δεν ξέρεις πως την ορίζει ο καθένας μας, περνούσε από την απόλυση των Χ ή Ψ εργαζομένων, και εμείς δεν κάναμε τίποτα γι' αυτό ακόμα κι αν μπορούσαμε...Αυτά!




ΥΓ. Ναι, θύμωσα γράφοντας!



Οι ρυθμοί μου λύσσαξαν μα δεν κρατούν τον ήχο/της μοναξιάς σου όταν κλαις και χτυπάς τον τοίχο



[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gazakas στις 01-02-2006 18:50 ]


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gazakas στις 01-02-2006 18:54 ]