Κούραση.Τι σας την προκαλεί;Τι παρενέργειες έχει;Την αντιμετωπίζετε & πώς;

Ένας αληθινός εχθρός μου είναι η κούραση: Η κόπωση από τον καθημερινό βομβαρδισμό των αισθήσεων μου από τις "τοξίνες" της πόλης, της δουλειάς, της επαναληπτικότητας, του άγχους. Όταν είμαι κουρασμένη, πολλές φορές μου βγαίνει μια τάση απαισιοδοξίας & ανημπόριας Δεν μπορώ να ασχοληθώ ούτε με ό,τι λατρεύω. Είμαι μισός εαυτός. Γι'αυτό, ξαπλώνω & κοιμάμαι...αλλά ο χρόνος που ήθελα, έχει πλέον περάσει. Έτσι θα τη βγάζω διαρκώς;

Xμ...τι μου προκαλεί την κούραση....Η δουλειά, αλλά βασικά η έλλειψη ύπνου.
Επειδή ο βραδυνός ύπνος δεν αναπληρώνετε τελικά (γιατί όταν ξεκίνησα να δουλεύω έλεγα "δε βαριέσαι..")αλλά έπειτα από 12 και πλέον χρόνια στην δουλειά κατάλαβα ότι μόνο αν καταφέρω να κοιμηθώ το απόγευμα ξανά δυο ωρίτσες συνέρχομαι!!!
Πως την αντιμετωπίζω...Ο καλύτερος τρόπος να την αντιμετωπίσεις την κούραση είναι σωστή διατροφη ωστε να μην υπάρχει έλλειψη βιταμινών,αλλά και ψυχική ηρεμία,χιούμορ και καλή παρέα.
Οι παρενέργειες που μου προκαλεί συνήθως είναι τεμπελίτιδα!!!!!!!!!Αλλά κι αυτήν την παλέυω (ευτυχώς).Τελικά όλα μες το μυαλό μας είναι..απλά θέλει να βρούμε τον κατάλληλο διακόπτη........

Κουραση μου προκαλει το να ειμαι πολλες ωρες στο δρομο...και η ελλειψη υπνου, φυσικα! Και οι παρενεργειες της ειναι ΝΕΥΡΑ, ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ!!!!!
ο καλος υπνος ειναι απαραιτητος, οπως και η καλη διατροφη (οπως ειπε και ο Μανωλης). Απο εκει και περα, χαλαρωση για εμενα ειναι να καθομαι με τις ωρες σπιτι, να ακουω μουσικη, να βλεπω ταινιες ή να κανω χαλαρωτικα αφρολουτρα.

Κούραση νιώθουμε κυρίως από ψυχολόγικά αίτια.....και λιγότερο από άλλες αιτίες.Το άγχος, η ρουτίνα, ένας καυγάς, μια αναποδιά, μια κατάσταση που δε λέει να στρώσει και μας τρώει πολύτιμη ενέργεια από συναισθηματικής άποψης και πολλά άλλα σχετικά.
Επίσης η διατροφή είναι πολύ σημαντικός παράγοντας και παρόλα αυτά τον αμελούμε,ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Έπισης ο ύπνος είναι σημαντικός αλλα θα έλεγα ότι πολλές φορές ο ύπνος μπορεί να καταντήσει πιό κουραστικός από τον ξύπνιο μας.... και αυτό γιατί κουβαλάμε όλες μας τις αλυτες εννοιες εκεί,αλλο ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ.
Τώρα θα μου πείς.....ωραία τα λες αλλά οι συνθήκες πλέον στη ζωή έχουν γίνει τόσο απαιτητικές που δε προλαβαίνουμε να δουλέψουμε με τον εαυτό μας.
Ίσως συμφωνώ εν μέρη με αυτό αλλά πιστεύω δυνατά πώς μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλα όταν θέλουμε και πιστεύουμε.
Γιάυτό θα δώσω μερικές συμβουλές που βοηθάν εμένα, και ελπίζω να φανούν χρήσιμες....καταρχήν.....(απο τα απλα..) διατροφή! ...και για όσους αντέχουν γυμναστική...αυτό μπορεί να σημαίνει περπάτημα,καποιο σπορ,χορός,γυμναστήριο....και αν δεν εχεις χρονο στη τελική κάνε κάποιες ασκήσεις μονος στο σπίτι.Βοηθάει απίστευτα κ πάρα πολύ αποτελεσματικά!!!!!!!!!!Βοηθάει στην κυριολεξία ψυχή και σώμα.
(Τα δυσκολα τώρα)....Ρουτίνα άγχος.....κλπ....
καλό είναι να φιλοσοφίσουμε 5 πραγματα στη ζωη.....γιατί σπαταλάμε πολύτιμη σκέψη και συναισθήματα σε βλακείες.
Κάνε κάθε λεπτό σου πολύτιμο, παρατήρησε το,ακόμα και το πιο ωαρετό και καθημερινό πράγμα μπορεί να σου μάθει κάτι που δε ξές ή δε παρατήρησες χτές.
Φρόντισε κάποιες μέρες το μήνα να τις αφιερώνεις για εσένα,και που και που πανε και μια βόλτα εξω από τις συνηθησμένες σου.
Πέρνα κάποιες ώρες με απόλυτη ησυχία αν γίνεται..
Φρόντιζε να λυνείς τα προβλήματά σου πρίν κοιμηθείς.
Κάνε και καμιά καλή πράξη που και που.....θα νιώσεις άλλος άνθρωπος!
Και το σημαντικό!......THINK POSITIVE! Γιατί σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύσει,ίσως όχι τέλεια αλλά υπάρχει....BELIEVE!!!!!!!

Πολύ σωστά, Heavenly! Σοφά τα λόγια σου.

Συμφωνώ κι εγώ απολύτως με την Heavenly.
Κι εγώ νοιώθω φριχτή κούραση τον τελευταίο καιρό, μια εξάντληση που με κάνει να με παίρνει ο ύπνος μόλις ακουμπήσω το κεφάλι μου σε ένα οποιοδήποτε, ακόμα και υποτυπώδες μαξιλάρι (στον δερμάτινο καναπέ πχ). Ψάχνω αρκετό καιρό να καταλάβω γιατί παρ'όλο που πλέον φροντίζω τη διατροφή μου (παλιότερα δεν έτρωγα τίποτα, γιατί δεν προλάβαινα να καθίσω σε τραπέζι και να φάω σαν άνθρωπος), παίρνω βιταμίνες και βασιλικό πολτό, και τα πράγματα είναι ίδια. Πιστεύω ότι έχω συσσωρευμένη κούραση επειδή όλη την ενήλικη ζωή μου τρέχω κάθε μέρα από το πρωϊ ως το βράδι (δουλειές, σχολές, μουσικές) και βέβαια συνεχίζω ακόμα και τώρα. Και βέβαια ένα μεγάλο θέμα είναι ότι επειδή δουλεύω μέχρι τις 5 το πρωϊ ΠΣ δεν μπορώ να εκμεταλλευτώ το ΣΚ από την πρωϊνή δουλειά για να ξεκουραστώ.
Ένα βασικό θέμα είναι το ψυχολογικό, το οποίο γίνεται και λίγο κύκλος, γιατί όταν δεν νοιώθεις καλά ψυχολογικά, νοιώθεις εξάντληση και όταν νοιώθεις αναίτια κούραση (ή πέρα από τις απαιτήσεις που έχεις θέσει από τον εαυτό σου), πέφτεις ψυχολογικά... Οπότε από κάποια στιγμή και έπειτα γίνεται "η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα".
Όμως για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα, πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας να αναπνέει (τα λέω για να τα ακούω) και να βάζουμε τα άλλα λίγο στην άκρη. Όταν το κάνουμε αυτό σίγουρα αποκτούμε περισσότερες δυνάμεις για να συνεχίσουμε...

Οπως ειπατε προηγουμενως ολοι και γω μια απ'τα ιδια.Αν δεν κοιμηθω καλα μετα θα εχω νευρα και θα ποναει το κεφαλι μου.Αλλα αυτο που με κουραζει ειναι να κανω τα ιδια και τα ιδια πραγματα καθημερινα.Μ'αρεσουν οι αλλαγες και να μαθαινω καινουργια πραγματα στη ζωη μου.

αυτο που με κουραζει ππερισσοτερο,ειναι αυτη η παλαβη γυμναστρια που μας κουβαλησαν και εχει βαλει σκοπο της ζωης της να μας εξοντωσει....
για να ξεκουραστω,κυκλοφορω ολο το απογευμα με μια θερμοφορα...

κουραση μου προκαλει η κωλοεξεταστικη ( ) που με τα χιονια και με αυτα δεν λεει να τελειωσει

Κούραση μου προκαλεί η δουλειά μου μα πιο πολύ οι καταστάσεις που με στεναχωρούν. Όταν είμαι στεναχωρημένη (κυρίως) ή κουρασμένη και ένας γέρος περπατάει πιο γρήγορα απο μένα.. Κουράστηκα πχ σήμερα όταν αντιλήφθηκα ότι πάλι θα μείνω 2-3 ώρες παραπάνω στη δουλειά.. Επιτόπου κουράστηκα. Νεύρα και απελπισία είναι αυτά που μου φέρνει η κούραση. Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι: "τι έκανα σήμερα για να μη λέω ότι δεν πήγε χαμένη η μέρα μου?". Κι ας μου κάνει χειρότερα τα νεύρα-μ'αγαπάω πολύ για να παραιτηθώ απ' τη σκέψη. Σήμερα πονάνε τα πόδια μου, οι ώμοι μου, η μέση μου-ακόμα και καθιστή-δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα, αλλά ούτε μπορώ να πάω για ύπνο και να χαθεί η μέρα μου...χωρίς να κάνω κάτι που να μ' αρέσει...
Έτσι... ΤΣΟΟΥΠ! Να 'μαι πάλι στο ΜΗ!!!

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Heavenly! Εμένα με κουράζουν κυρίως η ρουτίνα και το άγχος, μιας και είμαι υπεραγχοτικό άτομο. Αποτέλεσμα: πολλά νεύρα...

Η αλήθεια είναι ότι ο αθλητισμός και η άσκηση γενικά είναι, ίσως, από τα καλήτερα γιατρικά. Μικρότερη που έπαιζα μπάσκετ και έκανα αερόμπικς (συν σχολείο, φροντιστήριο κλπ) ένοιωθα πολύ πιο ξεκούραστη.

Επίσης, θα συμφωνήσω ότι η αλλαγή παραστάσεων βοηθάει πάρα πολύ στη χαλάρωση. Επειδή δεν πάω συχνα διακοπές, ακόμα και μια ημερήσια εκδρομή κάπου κοντά με βοηθάει πολύ να γεμίσω μπαταρίες! ΄

Μιας, όμως, και δεν μπορώ να τα κάνω όλα αυτά (τουλάχιστον όχι όσο συχνά θα ήθελα) προσπαθώ να ξεκουράζομαι και να χαλαρώνω με όλους τους υπόλοιπους τρόπους που αναφέρατε όλοι και φυσικά ακούγοντας πολύ πολύ μουσική!!

Κούραση, η κούραση δεν είναι ίδια για όλους, ακόμα κια για τον ίδιο άνθρωπο μια κατάσταση μπορεί κάποιες φορές να είναι κουραστική κια άλλες όχι, εγώ για παράδειγμα τόσα χρόνια μου άρεσαν τα μαθήματα στο σχολείο, φέτος όμως κάνω εντατικά μαθήματα στον καφέ και τις κοπάνες, άλλο παράδειγμα είναι πως δεν μου αρέσει καθόλου η γυμναστική όταν όμως πάω για κολύμπι δεν κουράζομαι με τίποτα.

Τώρα αν μιλάμε για τρόπους ξεκούρασης διαβάστε:
ένα καλό βιβλίο,
μουσική με όλα τα φώτα σβηστα (ενώ είσαι ξαπλωμένος στο χαλί μπροστά στο τζάκι),
βάλτα με φίλους,
αφρόλουτρο με την κατάλλλη ατμόσφαιρα
και το τελευταίο και καλύτερο ΜΑΣΑΖ! με αρωματικά έλαια (φεύγει μαζί με την κούραση και το σώμα στον αέρα, αυτό θα πει πετάω!!!)

Κούραση δεν μου προκαλεί η δουλειά, ούτε η έλλειψη ύπνου... Με κουράζει αφάνταστα η ρουτίνα... το να κάνω τα ίδια πράγματα κάθε μέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα...

Οι παρενέργειες...? Κάποιες στιγμές μπλοκάρω... κολλάω... παθαίνω TILT!!!

Η καλύτερη αντιμετώπιση για μένα είναι να ξεκλέβω μέρες και να κάνω τριήμερα (ή έστω Σαββατοκύριακα) χωρίς πρόγραμμα... Όπου μου την "βαρέσει" τελευταία στιγμή, αλλά απαραιτήτως με πολλή οδήγηση!!! Σε άσφαλτο, σε χώμα, off-road, χιόνι... οτιδήποτε έχει έναν καλό συντελεστή δυσκολίας! Το Vitara μου δεν κολλάει πουθενά, και το μυαλό μου ξεφεύγει από την καθημερινότητα, γεμίζοντας τις "μπαταρίες" μου... Όσοι πιστοί (ή πιστές), προσέλθετε!!! Μέχρι 3 χωράνε!!!

GinaDavis, επάνω σε αυτά που λες είχα γράψει παλιότερα ένα άρθρο, το οποίο ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στο πρόβλημά σου.

"Το 40% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού ζει στριμωγμένο στις γειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων. Και είναι απόλυτα λογικό να κινείται και να ανασαίνει στους μεγαλοαστικούς ρυθμούς σε ένα είδος αρμονικής εξάρτησης από αυτούς. Με μία μακροσκοπική ματιά μπορούμε να παρομοιάσουμε τον παλμό αυτό με τη λειτουργία της καρδιάς, η οποία υπό την καθοδήγηση των εγκεφαλικών εντολών, ακολουθεί ένα χορό παραγωγής ενέργειας, παρασύροντας κάθε κύταρρό της στην μετοχική διαδικασία.
Ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει την βιολογική του παρουσία μέσα από κοινωνικά πρότυπα, με τα οποία προσπαθεί να ανακαλύψει την ατομική του ταυτότητα (οξύμωρο!;). Έτσι, αποπειράται καθημερινά να ακολουθήσει τις μαζικές προτυπικές διαδικασίες ένταξης στο κοινωνικό σύστημα μέσω των μαζικών εκφράσεων. Κι επειδή η διαπροσωπική επικοινωνία βασίζεται στις αισθήσεις, είναι λογικό να διαχωρίζει τα κριτήρια ένταξής του σε 5 κατηγορίες(μία ανά αίσθηση), δημιουργώντας την αισθητική του ταυτότητα.
Στην προσπάθειά μας να "ολοκληρωθούμε" ως κοινωνικά όντα, λειτουργούμε ως παναισθητικά πρεζάκια ή αλκοολικοί. Δηλαδή, η αδιάλειπτη απορρόφηση αισθητικών ερεθισμάτων κάθε τύπου και σε υψηλές εντάσεις, μας προκαλούν συναισθήματα ηδονιστικά αποσυντονίζοντας την προκαθορισμένη βιολογική μας λειτουργία. Ζούμε σε έναν κόσμο των μόνιμων 80 ντεσιμπελ στα αυτιά του, που δεν μπορεί να "γευθεί" την ηρεμία του φυσικού σκότους, και έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της οσφρητικής του ικανότητας. Επειδή μάλιστα ο οργανισμός μας διαθέτει (ευτυχώς) αυτοσυντηρητική προσαρμοστικότητα, χρησιμοποιεί εγκεφαλικά φίλτρα για να περιορίσει την χειμαρρώδη εισροή δεδομένων σε αυτόν. Θα έχετε παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι της πόλης υστερούν σε αντιληπτική ευκρίνεια των αισθητικών δεδομένων (μεγάλες ποσότητες δεδομένων περνούν απαρατήρητες). Αυτό συμβαίνει γιατί ο καθημερινός "βομβαρδισμός" των αισθήσεων προκαλεί ένα είδος αυτόματης και εκούσιας νάρκωσης των αισθητικών οργάνων.
Μεγάλωσα μέσα στη μουσική, η οποία έχει κατά κάποιο τρόπο γίνει η ζωή μου. Η μουσική ορίζεται συμβατικά με τη χρήση φθόγγων. Την ίδια βαρύτητα που έχουν οι μουσικοί φθόγγοι, έχουν και οι παύσεις, οι οποίες αποτελούν το μηδενισμό της δυναμικής των φθόγγων. Ευτυχώς, έμαθα ότι οι τέχνες μας δείχνουν μία άλλη οπτική της κυνικής πραγματικότητας, διδάσκοντάς μας ολοκληρωμένα νοήματα της συμπαντικής λειτουργίας. Για να αποκτήσει χρώμα η κάθε έκφρασή μας, πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχες αυξομειώσεις της δυναμικής στη ζωή μας, αλλιώς καταντά μία άχαρη μονοτονία, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σύγχρονη κομπρεσαρισμένη μελωδική έκφραση της (εμπορικής) μουσικής βιομηχανίας και την μόνιμη αποβλάκωση μας σε μηχανικές φωτοπαραγωγικές πηγές (τηλεόραση, διαφημιστικά σποτς, PC, κλπ.). Έχουμε καταντήσει ηδονιστικομανείς (να μου επιτραπεί το αυθαίρετο λογοπαίγνιο), και απλά περιμένουμε ως "πρόβατα επί σφαγήν" την νοθευμένη υπερδόση για να μας ξαποστείλει..."