Κάτι σαν 'ο μονόλογος του Ρωμαίου'... :-Ρ

«Φυλάξου, Αλήθεια! διότι η εποχή του Ατέρμονου Ψέματος έχει φτάσει• και κατακαίει κάθε σπίθα Αθωότητας• συνδαυλίζει τις σπίθες της Ανακρίβειας και του Θανάτου. Ο Πόνος φοράει πύρινο στέμμα και βασιλεύει σε κάθε καρδιά που έχει σπάσει, με πύρινο ξίφος που χαρίζει χρυσαφένιες ανταύγειες στο χλωμό πρόσωπο του Μαύρου Κριτή. Τα απέθαντα στοιχειά του ατελεύτητου βασάνου ξανασηκώνονται• βαδίζουν σκορπίζοντας τρόμο και τα χέρια τους βάφει αθώο αίμα. Η Αλήθεια θα ζήσει μόνο αν πάρει το ασημένιο σπαθί της Ελπίδας και σταθεί ολόρθη μπροστά στην Πρόκληση• και αν σηκώσει την μακριά λάμα και σημαδέψει τον Θάνατο ίσως το αίμα να επιστρέψει στις φλέβες απ’ όπου έφυγε άδικα. Και ίσως αν όλοι εμείς αρχίσουμε να ελπίζουμε και εναντιωθούμε σ’ αυτούς που ξυπνούν το Κακό ίσως η Πάλλευκη Αυγή ξημερώσει χωρίς δύση…»

Το είδα σε ένα site και μου έκανε εντύπωση - το φέρνω για παρεταίρω εξηγήσεις...

den nomizw sti rwmh na ipirxan toso sklira narkwtika...

Quote:

30-08-2003 στις 01:39, dEUS wrote: den nomizw sti rwmh na ipirxan toso sklira narkwtika...

...πού κολλάει πάλι η Ρώμη;; Ο Ρωμαίος του Shakespeare είναι όνομα, δεν δηλώνει καταγωγή, δεν είναι του στυλ "Aθηναίος" ή "Παριζιάνος". Από τη Βερόνα ήταν.

(απολογητικά ) Υποθέτω πως έπρεπε να έχω γράψει "του Ρωμαίο"...

Quote:

30-08-2003 στις 09:27, Anonymous wrote: (απολογητικά ) Υποθέτω πως έπρεπε να έχω γράψει "του Ρωμαίο"...

Α...οπότε και η ελληνική μετάφραση του περίφημου μονολόγου της Ιουλιέτας να γίνει ως εξής:

"Ω Ρωμαίο, Ρωμαίο (σημ.: άκλιτο), γιατί να είσαι ο Ρωμαίο;!" (και να μην είσαι π.χ. ο Πρίβιλετζ...)

Γιατί βρε παιδιά, μια χαρά κλιτή λέξη είναι ο Ρωμαίος στα ελληνικά, τώρα γιατί να το αλλάξουμε δηλαδή;

Αυτό σημαίνει "Ρωμαίου" ή "Ρωμαίο" ;

Παρεμπιπτόντως, "η λεγεώνα από Ρωμαίο λεγεωνάριους..." δεν κολλάει, έτσι;

nai alla pou tha evriske narkwtika sti verona?apo ti rwmh ginotane kai ta esprwxne sti verona,opote to rwmaios einai paratsoukli epidi psonize apo ti rwmh...Aman de ta pianete...