Ίσως γιατί εκεί βρίσκουμε και χάνουμε τους εαυτούς μας..
Εγώ θα έλεγα ότι τους βρήσκουμε τους εαυτούς μας... Γινόμαστε ότι θέλουμε να γίνουμε, είμαστε με όποιον θέλουμε και κάνουμε ότι δε μας επιτρέπουν! Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό μας, όσο καλά και να μας ξέρει ώστε να συνταξιδέψουμε...
Ωραίο θέμα!
Γιατι αυτοι που ταξιδευουν με το νου "δραπετες"γινονται..και απο την μιζερια και απο αλλα πραγματα...που κανουν την ζωη μιζερη και ανοστη...
Αυτοι/ες ειναι πολλοι αλλα ο καθε δραπετης τρεχει στο δικο του μονοπατι...
γιατι απλα ετσι ειναι η ζωη και ολοι οι ανθρωποι οσο και να μοιαζουν αρκετα καποιοι μεταξυ τους εστω και ενα "τακ"διαφερουν οπως και στην οψη...αυτο φερνει εξελιξη μα και μελαγχολια..αυτα..
μα αυτη ειναι η ζωη και οφειλουμε να την αποδεκτουμε και να την ζησουμε πανω απο ολα..
Συμφωνώ...παρόλα αυτά πολλοί φοβούνται τα ταξίδια αυτα..κι όμως έμενα με συναρπάζουν άσχετα από τι θα ανακαλύψω...όμορφα..άσχημα..όλα έχουν ένα λόγο για να φανερωθούν και να μην κρύβονται στο σκοτάδι πια..
Γλυκιά μου, συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες αλλά πόσοι αντέχουν να δουν τα πράγματα κατάματα; Οι περισσότεροι φοβούνται να ανακαλύψουν την Ιθάκη τους και να κάνουν το ταξίδι... Προτιμούν το σκοτάδι γιατί τους τυφλώνει ο ήλιος, που δε λειπάτε κανέναν... Εγώ πάλι τον λατρεύω και αυτόν και τα ταξίδια του νου..!
Το ταξίδι είναι η ουσία, όχι ο προορισμός...
Γιατί μόνο τότε είναι ελεύθερα να βρουν τις άπειρες συντροφίες στις διαδρομές τους, να τις κρατήσουν, να τις πετάξουν, να τρυπώσουν στις πιο σκοτεινές άβατες και επικίνδυνες σπηλίες, να αφεθούν στις πιο οικείες πτήσεις. Τόσο αναρχικά και τόσο συνεταγμένα. Ακόμα και αν μοιράζονται κάποιες φορές, δύσκολο να εξωτερικευθούν στο απόλτυτό τους. Ειναι εσωτερικά, ειναι μοναδικά. Αρα μοναχικά.
Γιατι αυτα σε αφηνουν ελευθερο να ταξιδεψεις στο κοσμο του μαγικου-του αφταστου, ισως, μακρια απο την επιστητη πραγματικοτητα!
Γιατι μπορεις να κανεις και να φανταστεις αυτα που μπορει ποτε να μην τα ζησεις στην πραγματικοτητα!Γιατι ετσι γνωριζεις καλυτερα τον εαυτο σου...
Θεωρω οτι ειναι απελευθερωτικα επειδη κανεις δε μπορει να τα αλλοιωσει ή να τα γνωρισει....
Ειναι μαγικα-μελαγχολικα-μοναδικα και κυριως δικα σου!
...γιατί σε αυτά ταξιδεύεις όπου θες, όπως θες, χωρίς να νοιάζεσαι αν το ταξίδι σου θα αρέσει ή όχι σε άλλους... αρκεί να τα περνάς καλά εσύ, συντροφιά με τον μόνο που δεν θα σε προδώσει ποτέ... τον εαυτό σου!
Γιατί αυτά τα ταξίδια μας δίνουν την ελευθερία να πάμε όπου θέλουμε και να αναζητήσουμε ότι επιθυμούμε.
Quote:
|
Το μέλος theotita στις 05-03-2006 στις 00:01 έγραψε:
Εγώ θα έλεγα ότι τους βρήσκουμε τους εαυτούς μας... Γινόμαστε ότι θέλουμε να γίνουμε, είμαστε με όποιον θέλουμε και κάνουμε ότι δε μας επιτρέπουν! Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό μας, όσο καλά και να μας ξέρει ώστε να συνταξιδέψουμε...
Ωραίο θέμα!
|
|
Ετσι πιστευω και εγω.Υπαρχουν σκεψεις στο μυαλο μας που κανενας δεν μπορει να μπει μεσα και να δει τι σκεφτομαστε.Ετσι ταξιδευουμε.....με το μυαλο....μοναχικα.
Τα πιο όμορφα ταξίδια του μυαλού δεν μπορεί να είναι τα πιο μοναχικά...
Κι αν ως μοναχικά ξεκινούν, μόνο όταν βρουν ''συνοδοιπόρο'', που τη μαγεία του ταξιδιού θα μοιραστούν μαζί του, μόνο τότε θα γίνουν όμορφα ...