ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Αφορμή για λίγη δορυφορική ονειροπόληση.

    yiannisyiannis
    09.09.2003, 13:27
    Όταν κοιτάς από ψηλά,
    μοιάζει η γη με ζωγραφιά
    κι εσύ την πήρες σοβαρά....
    κι εσύ την πήρες σοβαρά.

    Ο παρακάτω σύνδεσμος οδηγεί στον δικτυακό τόπο της ΝΑΣΑ κι εμφανίζει μια καταπληκτική φωτογραφία του πλανήτη μας.
    http://earthobservatory.nasa.gov/Newsroom/BlueMarble/Images/globe_east_2048.jpg

    Σίγουρα η Σώτια Τσώτου, όταν έγραφε τους στίχους για το "Aεροπλάνο" του Χατζή, θα είχε στο μυαλό της ένα πολύ πιο κοντινό πλάνο, γιατί από τόσο ψηλά δεν διακρίνονται ούτε τα σπίτια ούτε τα ανάκτορα, ίσως μόνο το Σινικό τείχος, αν δεν το έκρυβαν τα νεφελώματα.

    Νομίζω όμως ότι σήμερα πλέον, πρέπει να κοιτάξει κανείς τη γη από δορυφόρο, αν θέλει να νοιώσει αυτή τη γαλήνη και την ηρεμία που της λείπει. Μόνο απ’ αυτό το ύψος, φαίνεται ότι επικρατεί μια εκπληκτική ηρεμία στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη δεν κουνιέται ούτε άχυρο, ενώ στο Κονγκό η ησυχία αγγίζει τα όρια της πλήξης.

    Ας ονειρευτούμε για λίγο ότι έτσι είναι και στην πραγματικότητα, πριν τα βραδινά δελτία μας προσγειώσουν στην πραγματικότητα, με τους δεκάδες νεκρούς στη Μέση Ανατολή, το αιματοκύλισμα του εμφυλίου στην κεντρική Αφρική, τις αψιμαχίες στο Ιράκ και πολλά άλλα.

    Αγαπημένη μου μην κλαις,
    πάμε μαζί ψηλά αν θες,
    να δεις τη γη απ’ τη Σελήνη,
    ένα φεγγάρι είναι και κείνη.
    Astron
    09.09.2003, 16:44
    Γιάννη πραγματικά πανέμορφη η φωτογραφία που μας έστειλες!
    Τα καθημερινά προβλήματά μας φαντάζουν τόσο μικρά μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι οτι όλα αυτά που για μας αποτελούν την ουσία της καθημερινότητάς μας, δεν είναι παρά ασήμαντες λεπτομέρεις μπροστά στο μεγαλείο του σύμπαντος.
    Χρειάζεται να τα βλέπουμε αυτά για να καταλάβουμε ότι πρέπει πράγματι να στρέψουμε το κεφάλι προς τα πάνω όπως είχες αναφέρει σε παλιότερο post (άνθρωπός: άνω+θρώσκω). Νομίζω ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι προς τα άστρα και κάτι τέτοιες εικόνες μας κάνουν να φαινόμαστε τόσο ασήμαντοι αλλά ταυτόχρονα και σημαντικοί. Ασήμαντοι επειδή είμαστε ουσιαστικά ένα τίποτα μπροστά στο μέγεθος του σύμπαντος, αλλά σημαντικοί επειδή έχουμε την ικανότητα να το συνειδητοποιούμε και ταπεινά να πορευόμαστε προς τα άστρα.
    Αυτό βέβαια θα γίνεται μονάχα αν δεν ανακοπεί αυτή η πορεία από αυτούς που μερόνυχτα ολόκληρα δουλεύουν σχεδιάζοντας -ίσως άθελά τους- την αυτοκαταστροφή μας. Μιλάω προφανώς για αυτούς που σχεδιάζουν και κάνουν τους πολέμους.
    yiannisyiannis
    17.02.2004, 12:05
    Οι παρακάτω σύνδεσμοi οδηγούν στον δικτυακό τόπο της NASA κι εμφανίζουν δύο πρόσφατες φωτογραφίες του κόκκινου πλανήτη.

    Mars01
    Mars02

    Παρακολουθώντας το τελευταίο διάστημα τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες, τις οποίες οι δύο γήινοι ρομποτικοί επισκέπτες μας στέλνουν καθημερινά από τον Άρη, επιχείρησα μια αναγκαστική προσγείωση στο αφιλόξενο πετρώδες έδαφος του κόκκινου πλανήτη.

    Όταν ήμουνα μικρό παιδί (διότι τώρα είμαι μάλλον μεγάλο... ) ονειρευόμουνα διαπλανητικά ταξίδια και περιπέτειες στον γείτονα πλανήτη. Σήμερα, βλέποντας το αφιλόξενο τοπίο της επιφάνειας του Άρη, ανατριχιάζω σε μια τέτοια σκέψη.

    Αναρωτιέμαι, φιλοσοφώ και χαζολογώ, όπως δηλαδή έκαναν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, για το πόσο χρήσιμη είναι τελικά η τεχνολογία, όταν περιορίζει τη φαντασία μας στα στενά φωτογραφικά όρια της επιστήμης και μας στερεί από το γλυκό αίσθημα της μυστηριώδους και ενδεχομένως μαγικής θεώρησης των πραγμάτων.
    jorge
    17.02.2004, 13:30
    Ειδικά η πρώτη φωτογραφία είναι απίστευτη. Μέχρι τώρα νομίζω είχαμε μόνο αεροφωτογραφίες, τουλάχιστον μόνο τέτοιες είχα δει. Τώρα έχουμε φωτογραφία και μέσα από όχημα λοιπόν

    Όσον αφορά τώρα Γιάννη τους προβληματισμούς σου περί τεχνολογίας, δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα, καθώς πάντα θα υπάρχουν πλανήτες με μυστήριο που θα μας εξάπτουν τη φαντασία.

    Το 1980 μυστήριο δημιουργούσε ο Άρης, το 2004 μπορούμε να κάνουμε ταξίδια με τη φαντασία μας κάπου αλλού (σε μαύρες τρύπες ενδεχομένως;) μια που ο Άρης μας αποκαλύπτει σιγά σιγά τα μυστικά τους και μας "ξενερώνει"

    Και κάτι άλλο σχετικό που θα σας εντυπωσιάσει. Στο http://www.keyhole.com/ μπορείτε να κατεβάσετε ένα πρόγραμμα που σας επιτρέπει να βλέπετε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γης από δορυφόρο με μεγάλη ακρίβεια!

    Στην Αθήνα η ακρίβεια είναι 0.7 μέτρα, δηλαδή μπορείτε να διακρίνετε αντικείμενα μέχρι 70 πόντους!
    Εγώ κατάφερα και είδα το σπίτι μου, ενώ ένας φίλος είδε κ το παρκαρισμένο αυτοκίνητό του !
    Μπορειτε να κάνετε ζουμ, ξε-ζουμ (πως τα χειρίζομαι αυτά τα ελληνικα!) και να προχωρήσετε πάνω από την Αθήνα, σαν να είσασταν σε αεροπλάνο. Είναι φανταστικό.

    Η δοκιμαστική έκδοση κρατάει 7 μέρες, χρόνος πολύ αρκετός για να κάνετε πολλές βόλτες από την Αθήνα μέχρι τη Ν.Υόρκη ή το Παρίσι. Η έκδοση που πρέπει να κατεβάσετε είναι η Keyhole LT, πηγαίνετε στο Try. Ακολουθήστε τα βήματα και σε λίγα λεπτά θα το τρέχετε. Σημείωση: Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι στο internet για να το τρέξετε, μια και οι εικόνες που βλέπετε είναι "φρέσκες". Αν πετύχετε συννεφιά, δοκιμάστε άλλη μέρα
    yiannisyiannis
    19.02.2004, 13:53
    Ας τις αφήσουμε καλύτερα τις μαύρες τρύπες Γιώργο. Αυτές καταβροχθίζουν ολόκληρα άστρα, εμάς μια μπουκιά θα μας κάνουν .


    Καλλιτεχνική απεικόνιση του άστρου καθώς πλησιάζει τη μαύρη τρύπα και παραμορφώνεται από τη βαρύτητά της.
    jorge
    19.02.2004, 14:26
    Γιάννη μού θύμησες μια από τις προηγούμενες μέρες που είχα πάει στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο, στην αρχή της Συγγρού. Και επειδή το μέγεθος τελικά μετράει, προτείνω να πάτε οπωσδήποτε.





    Το παρακάτω κείμενο είναι από την Ελευθεροτυπία:


    Ταινίες μεγάλης οθόνης 15/70 δεν έχουν προβληθεί ξανά στην Ελλάδα. H επίσημη πρεμιέρα της τεχνολογίας iWerks και iMax έγινε χθες στον ημισφαιρικό θόλο του Ευγενίδειου Πλανηταρίου - «στην πρώτη θολωτή αίθουσα iWerks στην Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο», όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος.

    Ήταν ένα όνειρο που ο κ. Σιμόπουλος και ο σκηνοθέτης - παραγωγός Δημήτρης Τσιλιφώνης μοιράζονται εδώ και 20 χρόνια. Ταξίδευαν οι δυο τους, παρακολουθούσαν τις τεχνολογικές εξελίξεις, έβλεπαν μεγάλες οθόνες στο εξωτερικό, αντήλασσαν απόψεις, φαντάζονταν πως κάποτε θα έφερναν την τεχνολογία στην Ελλάδα. Τα κατάφεραν. Το νέο ψηφιακό Πλανητάριο (το πιο σύγχρονο τεχνολογικά και το πιο μεγάλο στον κόσμο) δημιουργήθηκε με πρόβλεψη να μπορούν να προβάλλονται εκεί ταινίες με επιφάνεια εικόνας 10 φορές μεγαλύτερη από αυτές που προβάλλονται στους κινηματογράφους (με καρέ 70 χιλιοστών και 15 περφορέ).

    Μέσα σε λιγότερους από τρεις μήνες λειτουργίας, το Πλανητάριο έχει υποδεχθεί 120.000 θεατές και περιμένει πως μέχρι το τέλος του ακαδημαϊκού έτους οι επισκέπτες θα ξεπεράσουν τους 250.000. «Το 70% ήταν μαθητές και νέοι», τόνισε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου κ. Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης, παρουσιάζοντας το νέο πρόγραμμα προβολών ταινιών μεγάλης οθόνης και το όραμα «ο χώρος να αξιοποιηθεί στο μέγιστο για την προώθηση της επιστήμης, της γνώσης, της υψηλής τεχνολογίας, της εκπαίδευσης και της ψυχαγωγίας».
    yiannisyiannis
    19.02.2004, 15:52
    Μια επίσκεψη στο νέο πλανητάριο αποτελεί και για μένα ευσεβή πόθο Γιώργο. Ελπίζω να την συνδυάσω με μια συνάντηση μελών του ΜΗ στην Αθήνα, αν οργανωθεί ξανά προς το καλοκαίρι. Η πολύ ωραία φωτογραφία που επισύναψες, είναι αστρικά νέφη από τη έκρηξη-γέννηση ενός άστρου nebula, ενός από τα πιο εντυπωσιακά "μωρά" στο σύμπαν. Αν προβάλλονται τέτοιες σκηνές στο πλανητάριο, αυτό σημαίνει ότι το Ευγενίδειο πέτυχε μια τόσο εντυπωσιακή αναβάθμιση, που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ.
    jorge
    19.02.2004, 17:00
    Προς το παρόν παίζουν 2 "ταινίες" στο Πλανητάριο. Η μια αφορά και στη δημιουργία των άστρων, απ' όπου και η παραπάνω εικόνα.

    Εγώ λέω να κανονίσουμε συνάντηση στην Αθήνα των Θεσσαλονικέων-μελών του ΜΗ, γιατί εδώ δεν κουνιέται φύλλο!
    yiannisyiannis
    17.03.2004, 09:50
    Τελικά πόσοι πλανήτες πλανούνται γύρω από τον ήλιο μας, 9 όπως πιστεύαμε μέχρι χθες ή 10;

    Μήνες πριν, στις 14 Νοεμβρίου 2003, το τηλεσκόπιο του Mount Palomar Observatory στην Καλιφόρνια έδειξε για πρώτη φορά ένα μυστηριώδες αντικείμενο, το οποίο κατέγραψε ο επικεφαλής της έρευνας Mike Brown, αστρονόμος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

    Πάντως τα τηλεσκόπια Spitzer και Hubble δεν άργησαν να επιβεβαιώσουν στη συνέχεια το εύρημα.

    Τώρα, απομένει να αναγνωριστεί επισήμως ως πλανήτης ο Sedna, απόφαση που θα λάβει η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.

    Το κυριότερο πρόβλημα για την αναγνώριση του Sedna ως πλανήτη είναι η εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά του. Μάλιστα, το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στην περίπτωση του Πλούτωνα, τον οποίο ακόμα και σήμερα αρκετοί δεν θεωρούν «πλανήτη».

    Ο δεύτερος προβληματισμός των ειδικών αφορά την εμφάνιση του «πλανήτη, ο οποίος περιγράφεται ως ιδιαίτερα λαμπερός, αλλά και ερυθρός.

    Ο συγκεκριμένος συνδυασμός δεν συνηθίζεται στο Ηλιακό μας σύστημα, γεγονός που έχει οδηγήσει σε ερωτηματικά σχετικά με τα στοιχεία που συνθέτουν το Sedna.

    Αναμένουμε λοιπόν την απόφαση των ειδικών.

    Υ.Γ. Να προσθέσω ότι εντύπωση μου κάνει η φαντασία των αστρονόμων στην εξεύρεση ονομάτων για τα νέα ουράνια σώματα που ανακαλύπτουν. Ο πλανήτης (ή πλανητοειδές) Sedna, έχει πάρει το όνομά του από την θεότητα των Ωκεανών Σέντνα, η οποία ανήκει στη σαμανική θρησκεία.




    yiannisyiannis
    24.01.2005, 11:17
    Παίρνοντας αφορμή από τα γενέθλια του Musicheaven, δηλαδή τη γένεση ενός άστρου....

    Βέβαια στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Τη γένεση ενός άστρου τη συνοδεύουν αέρια, σκόνη και κουρνιαχτός, όπως το παρακάτω αστέρι με την ψυχρή κι απρόσωπη ονομασία Μ-16, που βρίσκεται 6,500 έτη φωτός μακριά μας.

    Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχουν κάποια άλλα αστέρια, πιο κοντινά, πιο φιλόξενα και πιο....ανθρώπινα, που γεννιούνται μέσα στις καρδιές μας.null



    επισυναπτόμενα: StarBirth.jpg