Για ποιους γείτονες και ποιες γειτονιές μιλάμε παιδιά?
Υπάρχουν άνθρωποι που μένουν διπλά μας ή απέναντι μας και ούτε καν τους γνωρίζουμε!
Φοβερό πράγμα.
Δεν υπάρχουν πια οι ανθρώπινες σχέσεις στις γειτονιές που υπήρχαν παλιότερα.
Τα Παιδικά χαμόγελα στους δρόμους και στις πολυκατοικίες έχουν σωπάσει , και το «Καλημέρα γείτονα , έλα να πιούμε ένα καφεδάκι» δεν λέγεται πια.
Τώρα μπορεί να βλέπουν ότι σε κλέβουν και να μη δώσουν καμία σημασία!
Μπορεί να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά αλλά νομίζω ότι όλοι θα τα έχετε εντοπίσει.
Έχουν αντιστραφεί λίγο οι όροι.
Αυτά που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν εξαιρέσεις έχουν γίνει κανόνας και αυτά που ήταν κανόνας έχουν γίνει εξαιρέσεις!
Τέλος πάντων…
Προσωπικά σε γενικές γραμμές δεν έχω πρόβλημα με τους γείτονες…
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι είναι κάποιοι στην πολυκατοικία που δεν πληρώνουν κοινόχρηστα και μένουμε χωρίς θέρμανση και κάποιοι άλλοι που έχουν προσωπικά η οικογενειακά προβλήματα(απολύτως φυσιολογικό βέβαια) που λόγο της μόνωσης τα μαθαίνουμε και οι υπόλοιποι , κατά τα άλλα όλα καλά!
Βασικά δεν τους δίνω και το περιθώριο να μου κάνουν παρατήρηση και δεν έχω κάνει ποτέ σε κανέναν παρατήρηση.
Αυτό που με εκνευρίζει στην γειτονιά μου είναι οι γνωστοί αργόσχολοι (κουτσομπόληδες κοινός) που ασχολούνται με τα πάντα εκτός απ’ την καμπούρα τους!
Ξέρουν πότε είσαι και πότε δεν είσαι σπίτι , αν είσαι μόνος ή με παρέα , παρακολουθούν ποιος μπαίνει και ποίος βγαίνει ,με ποιον μπαίνεις και με ποιον βγαίνεις , αν έχεις σχέση ή όχι , ακόμα και αν η κολλητή σου είναι μόνη της ή με σχέση και γιατί τα παντζούρια σου είναι κλειστά και όχι ανοιχτα!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έλεος!
).Οποτε απο φασαρια κανω ελευθερα οση θελω τις κατανοητες ωρες!!!
Εμένα πάλι θα μου λείψει το μπουκέτο που μας αφήνει κάθε άνοιξη η από πάνω, τα πρώτα λουλούδια που ανθίζουν στο κτήμα της...
