Ελπιζω να ειμαι στη σωστη θεματικη ενοτητα, αν οχι καλειται ο admin να πρεξει το καθηκον του και να το μεταφερει οπου νομιζει οτι ταιριαζει καλυτερα.
Το παιχνιδι εχει ως εξης:
προσπαθουμε ολοι μαζι τοποθετωντας σε καθε post μας 2-3 φρασεις που θα βοηθησουν να αναπτυχθει το παραμυθι μας...
Αντε να δουμε τι παραμυθι μπορουμε να φτιαξουμε μαζι λοιπον!
Ας ξεκινησω την ιστορια και 'σεις...ακολουθειται κατευθυνοντας την πλοκη...
Η αγωνια της ειχε φτασει στο αποκορυφωμα.
Τρεχοντας στο δασος δεν σκεφτοτανε τιποτε αλλο απο....
το να δει όσο πιο γρήγορα τον καλό της.
Ήλπιζε μετά τα όσα είχε περάσει...
οτι θα την περιμενει ακομα και θα ειναι η εξιλεωση της.
Θα την περιμενει να την σφιξει δυνατα στην αγκαλια του...
... όμως αντί γι'αυτόν αντικρύζει...
έναν παλιό φίλο,
σχεδόν ξεχασμένο...
σχεδόν ξεχασμένο για εκείνη όμως...
αφού είχε αφήσει κι αυτός την γρατσουνιά του στο μαδημένο της κορμί...
...ένα κορμί που αυτός ωστόσο δέν το είχε ξεχάσει
"Πως και από δω Νατάσσα;", την σταματά ο παλιός της φίλος.
"Μήτσο, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω", απάντησε με τον ενθουσιασμό ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της.
"Το κάλεσμα της αγάπης με φέρνει σε αυτό το απομακρυσμένο δάσος" συμπλήρωσε.
Michpah σε προλαβε ο prochatz. Άρα συνεχίζουμε από το:
"Μήτσο, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω", απάντησε με τον ενθουσιασμό ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της.
"Το κάλεσμα της αγάπης με φέρνει σε αυτό το απομακρυσμένο δάσος" συμπλήρωσε.
Ο καλός μου,γυρνά από ένα μακρινό ταξίδι και τρέχω να τον βρω!
Εσύ τι κάνεις εδώ?Γιατί ήρθες?τον ρώτησε...
Ήρθα να σου πώ ένα δυσάρεστο νέο...
Δε θα ήθελα να το μάθεις από εμένα, αλλά...
είμαι το μόνο ατόμο που μπορώ να
σου πώ τι ακριβώς συνέβει στο καλό σου...
θυμάσαι που σου είχε πει η ξαδέλφη σου η Μαρία ότι θα χωρίσεις αργά ή γρήγορα; Ήταν βέβαια από τη ζήλεια της αλλά τα κατάφερε να σας χωρίσει...
Παρά την ολύμπια ψυχραιμία της δεν κατάφερε να συγκρατήσει το θυμό της.
Νατάσα:"Α!, την παλιο#$^&#$&#$ , έπρεπε να το φανταστώ ότι τόσο καιρό λιγουρευόταν το Μπάμπη μου!!!".
Μήτσος "Ε κι ο Μπαμπίνος σου δέν πάει πίσω...τα ήθελε κι αυτός!!"
Και την πλησιάζει θέλοντας να της προσφέρει ένα πέπλο παρηγοριάς ενώ ένα μοχθηρό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του……
... κάτω από τα οποία φανερώνονταν σιγά σιγά οι κοφτεροί κυνόδοντές του. Ήταν πανσέλληνη η νύχτα και φανερώθηκε ο πραγματικός του εαυτός!...
