Λοιπόν... με αφορμή την απάντηση του Νίκου να ρωτήσω μια διευκρίνηση... επειδή όντως η λέξη "όνειρα" παραπέμπει σε διαφορετικά πράγματα... μπορεί να είναι τα όνειρα που χτίζεις για το μέλλον, τα σχέδια που κάνεις, στα οποία στηρίζεις βέβαια και κάποιες από τις ελπίδες σου, μπορεί όμως να είναι και η απλή ονειροπόληση, ο κόσμος που πλάθεις στο μυαλό σου πριν κοιμηθείς ή όταν χαλαρώνεις, σαν ταινία ή σαν παραμύθι, τα οποία δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και έχουν ως στόχο όχι να σου προσφέρουν κάποια ελπίδα αλλά να σε κάνουν λίγο παιδί και να σε ταξιδέψουν σε έναν κόσμο όπου είσαι όποιος επιθυμείς, οι καταστάσεις εξελίσσονται όπως θέλεις κλπ, αλλά
ξέρεις ότι πρόκειται για τον προσωπικό μυστικό σου κόσμο που δεν θα συνδεθεί ποτέ με την κοινή πραγματικότητα... ή εδώ θα είσαι, ή εκεί... εγώ το πήρα λίγο μονόπλευρα στην προηγούμενη απάντησή μου, μιλούσα καθαρά για την πρώτη κατηγορία ονείρων, και απαντώ κατηγορηματικά ότι
όχι, τέτοια όνειρα δεν κάνω. Προσωπικούς κόσμους όμως έχω... και "χάνομαι" σε αυτούς όσο συχνότερα γίνεται. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας και σιγουριάς από αυτήν που νοιώθω όταν κλείσω πίσω μου το πορτάκι που βγάζει στον 21ο αιώνα
