Δεν ήξερα ότι συνέβησαν και τέτοια...Κρίμα...
Όταν γράφω κάτι, το γράφω-όπως και οι περισσότεροι- γιατί εκείνη τη στιγμή έτσι νιώθω και έτσι εκφράζομαι.Το τελευταίο που σκέφτομαι είναι κάποιος διαγωνισμός ή κάποιο βραβείο.Ο λόγος που συμμετέχω στους διαγωνισμούς είναι απλά για την χαρά της συμμετοχής και για να γνωρίσω, να έρθω σε επαφή και να επικοινωνήσω με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με μένα.Βέβαια, αν έρθει ένα βραβείο, θα το δεχτώ με χαρά(έχω πάρει στο παρελθόν α΄βραβείο συμβολικής ποίησης), αλλά ΠΟΤΕ δεν είναι ο σκοπός μου αυτός.
Ευτυχώς, όπως λες και συ, οι νέοι άνθρωποι δεν είναι τόσο ανταγωνιστικοί.Δυστυχώς όμως σπάνια δίνεται βήμα σ΄ αυτούς. Γι΄αυτό ήταν διπλή η χαρά μου που εσύ και μία νεαρή κοπέλα πήρατε βραβείο!!Βέβαια και κάποια νέα παιδιά, με πολύ καλά ποίηματα αδικήθηκαν, το βραβείο όμως για όλους αυτούς είναι η γραφή τους, που -όντως- μόνο ο χρόνος θα δείξει πόσο πολύ αξίζει...
Θα θελα πάντως πολύ να διαβάσω ή να... ακούσω κι άλλα σου ποιήματα!Πως μπορώ να βρω την ποιητική σου συλλογή;Επίσης, αν σου είναι εύκολο, στείλε μου με ΠΜ ή στο
yokor@in.gr το ποίημα σου.Θα θελα πολύ, μετά την πολύ καλή απαγγελία σου, να το διαβάσω κιόλας!
Καλή επιτυχία σε ό, τι κάνεις και χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα, έστω και από αυτήν εδώ τη σελίδα!
(Όσο για το... συμφοιτήτρια, καλά θυμάσαι,όχι όμως με την κόρη της κυρίας Σπιτά, αλλά της αντιδημάρχου Δελφών.Σπούδαζε Βαλκανικών Σπουδών στην Φλώρινα, όταν εγώ ήμουν στο Νηπιαγωγών.)