Τι πονάει πιο πολύ...?

Τι πονάει πιο πολύ?Να ψάχνεις την αγάπη και να μην την βρίσκεις ή να νομίζεις ότι την βρίκες να να ξαναβυθίζεσαι στο τίποτα?
Ίσως η πιο μεγάλη θλίψη είναι το ανεκπλήρωτο..εκεί που όλα καταρρέουν χωρίς καν να έχουν προλάβει να αρχίσουν...

καλημερα μαρια...καλο ερωτημα.
προσωπικα νομιζω οτι ισχυει το δευτερο

κι εγώ πιστεύω το 2ο πονάει πιο πολύ...
να πιστεύεις ότι βρίκες την αγάπη, να τα δίνεις όλα και στο τέλος να μη μένει τίποτα...αυτό σε κάνει και πιο απαισιόδοξο στο να βρεις την αληθινή αγάπη

Πόνος...πόνος...Δε φτάνει πια το δάκρυ
κι ο στεναγμός' δε φτάνει, δεν ξεσπα΄.
Αλλόφρονο πουλί πετιέται η σκέψη
και δέρνει τα φτερά του και τα σπα.

Αίμα κι ιδρώς της αγωνίας. Βάφηκαν
οι κρόταφοι σε ρόδα τραγικά.
Φαρμάκι μες στις φλέβες τριγυρνούνε
μιας δυνατής ζωής τα μυστικά.

Του μαρτυρίου η σιδερένια ρόδα
γυρίζει τη στροφή της τη στερνή.
Η Γνώση παραστέκει νικημένη.
Η Αγάπη απαρηγόρητα θρηνεί.

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

Δύσκολη η ερώτησή σου.......

αν δεν τη βρεις εσύ την αγάπη θα σε βρει εκείνη...

σίγουρα το δεύτερο πονάει πιο πολυ και κάνεις χρόνο για να γιατρευτείς!

αλλά όπως και να το κανουμε η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μας δίνει και χαρά και πόνο στη ζωή μας

Τι πονάει πιο πολύ?.....Η σιγή μες την ζωή.....Ένα τέλος πριν την ώρα του...
Μία επιτυχία χωρίς αντίκρισμα?......Μάλλον πονάει να σ αφήνει κάτι...όταν δεν θες....όταν είναι αυτό που ποθείς όσο τίποτα άλλο στον κόσμο!

Όταν ήμουν μαθήτρια , πριν πολύ καιρό δηλαδή , υπήρχε ένα στιχάκι , θυμάμαι , που έλεγε το εξής :
''Ποτέ μην ψάξεις κάτι τέλειο να αγαπήσεις γιατί κινδυνεύεις να πεθάνεις χωρίς αγάπη . Αγάπησε κάτι που δεν είναι τέλειο και κάν' το τέλειο με την αγάπη σου''

Έχει αρκετά σημαντικά λάθη με βασικότερα αυτών τις επαναλαμβανόμενες λέξεις ''αγάπη'' και ''τέλειο'' . Το τέλειο μάλλον δεν υπάρχει . Όσο για την αγάπη , δεν θα μιλήσω , είμαι ψυχικά πολύ μικρή για να την σχολιάσω ...

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως εν μέρη αυτό το μικρό , χαζό , σχολικό στιχάκι μάλλον κρύβει μια μεγάλη αλήθεια :
όταν ερωτευόμαστε κάποιον , τον πρώτο καιρό του προσδίδουμε στα μάτια μας χαρακτηριστικά τα οποία συνήθως δεν έχει απλά εμείς είμαστε ερωτευμένοι και τα βλέπουμε όλα ''καλώς καμωμένα'' πάνω του. Δεν φτσίει ο άλλος όμως για αυτό , που δεν είναι ''τέλειος'' δηλαδή , δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο. Εμείς και ο παρορμητισμός μας ευθηνόμαστε που τον θεοποιήσαμε ...

Δεν μπορώ να πω τι πονάει περισσότερο ...
Μάλλον το ''δις εξαμαρτείν'' στον συγκεκριμένο τομέα.

Αναμφισβήτητα το δεύτερο... Και το λύπηρο είναι ότι όσο και αν προσέχεις, όσο και αν νομίζεις πως δεν την ξαναπατάς με τέτοιες καταστάσεις, τόσο ο χρόνος και οι άνθρωποι έρχονται να σου επιβεβαιώσουν το αντίθετο...

Το μέλος meltica στις 23-07-2006 στις 14:26 έγραψε...

Παράθεση: Αναμφισβήτητα το δεύτερο... Και το λύπηρο είναι ότι όσο και αν προσέχεις, όσο και αν νομίζεις πως δεν την ξαναπατάς με τέτοιες καταστάσεις, τόσο ο χρόνος και οι άνθρωποι έρχονται να σου επιβεβαιώσουν το αντίθετο...

Εεεεεεεεεεεεετσι!!

το δευτερο φυσικα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το μέλος koini_maria στις 23-07-2006 στις 13:49 έγραψε...

Παράθεση: ........ ........... ....όταν ερωτευόμαστε κάποιον , τον πρώτο καιρό του προσδίδουμε στα μάτια μας χαρακτηριστικά τα οποία συνήθως δεν έχει απλά εμείς είμαστε ερωτευμένοι και τα βλέπουμε όλα ''καλώς καμωμένα'' πάνω του. Δεν φτσίει ο άλλος όμως για αυτό , που δεν είναι ''τέλειος'' δηλαδή , δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο. Εμείς και ο παρορμητισμός μας ευθηνόμαστε που τον θεοποιήσαμε ... ................

Συμφωνώ απόλυτα. Τελικά, πολλές φορές είναι σαν να "διορίζουμε" τον άλλον άνευ όρων αποδέκτη των συναισθημάτων μας και της οπτικής μας γωνίας. Πολλές φορές αναπόφευκτο όταν λειτουργούν οι χημείες και οι ανάγκες μας. Τί πονάει πιο πολύ δεν ξέρω. Σίγουρα, αυτό που πονάει, ειναι όταν, άσχετα με την κατάληξη κάποιας ιστορίας, διαπιστώνεις ότι ο άλλος δεν μπόρεσε να αντιληφθεί αυτά που έσύ θεωρούσες πολύτιμα, ξεχωριστά, εύθραυστα. Οποια και αν ειναι αυτά.

Η απώλεια συνήθως δημιουργεί το αίσθημα του πόνου ... ...όταν ψάχνουμε να βρούμε κάτι γιατί να πονάμε??? εκτός και αν αυτό που ψάχνουμε είναι η χαμένη μας ιδανική αγάπη ...

to na agapas kai na min agapiesai......
opws fusika kai i apwleia atomwn pou agapas.....auto ki ana einai

Το δευτερο!!! υπαρχει ενας κυκλος πιστευω... Στην αρχη βρισκεις καποιον.. τον αγαπας.. νομιζεις οτι θα σε συντροφευει στην υπολοιπη ζωη σου.. δενεσαι μαζι του .. και τελος.. μια ξαφνικη καταρευσει πολλων συναισθηματων μαζι..! πονος πολυς και ενας ψευτικος προσωπικος ''ορκος'' δεν θα ξαναγαπησω.. ! ελα που μετα ομως βρισκεις ενα αλλο προσωπο και λες... α .. να αυτος ειναι.. βρηκα το αλλο μου μισο.. ! αλλα δυστυχως επειται τα ιδια....!

το δεύτερο πονάει ειλικρινά... Αλλα εξ'αιτιας του εγωισμού μας... Πονάμε εξ'αιτίας του εγωισμού μας και όχι επειδή μας αφήνει κάποιος... Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον.. (ξέρω πολλοί δεν θα το παραδεχτούν αλλά έτσι είναι...

Εγώ βασικά δεν θα πω τι πονάει πιο πολύ αλλά τι φοβόμαστε όλοι!
Αυτό που φοβόμαστε (και ίσως να πονάει και πιο πολύ από όλα) είναι η μοναξιά! Να μείνουμε μόνοι μας! Όλοι οι άνθρωποι που αγαπάε και μας αγαπούν να φύγουν μακριά μας! Αυτό νομίζω είναι το χειρότερο από όλα ακομά και από το θάνατο! Είναι η χειρότερη τιμωρία.....!

Το χειροτερο για μενα ειναι να βρισκεις αυτο που ψαχνεις καιρο,να θες να εισαι μαζι του,να το ζησεις,να το αγαπησεις και να αγαπηθεις και να μην μπορεις γιατι φοβασαι...και αυτος ο φοβος να μην ξεπερνιεται με τιποτα και να αναγκαζεσαι να το αφησεις και να το ξεχασεις!Να πλησιαζεις κατι τοσο πολυ και να μην μπορεις να το αγγιξεις ποναει πολυ!

re paidia!!!!!

an agaphseis kai xaseis , toulaxiston mporeis na peis meta, ok, sigoura oxi amesws, oti epaixes kai exases, alla epaixes ki auto einai to kyriotero!!!!!

megalh pikra na mhn agaphseis kai na mhn agaphtheis pote!!!!!!!! megalyterh omws na mhn agaphseis! eisai apla adeia/os, erhmos. ki auto einai h kolash.

dioti zwh=agaph.

filia

Το μέλος movflower στις 24-07-2006 στις 04:55 έγραψε...

Παράθεση: re paidia!!!!! an agaphseis kai xaseis , toulaxiston mporeis na peis meta, ok, sigoura oxi amesws, oti epaixes kai exases, alla epaixes ki auto einai to kyriotero!!!!! megalh pikra na mhn agaphseis kai na mhn agaphtheis pote!!!!!!!! megalyterh omws na mhn agaphseis! eisai apla adeia/os, erhmos. ki auto einai h kolash. dioti zwh=agaph. filia

Χαρούλα πες ταααα!!!
Μετά ..ας το δούμε και έτσι:Πόσες φορές θα χάσεις??Δε γίνεται να χάνεις συνέχεια!

"Τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχουν ρθει" Αυτό το λέει η άλλη η Χαρούλα ,η Αλεξίου!

Το δεύτερο πιστεύω και εγώ ότι πονάει περισσότερο.
Μέχρι την στιγμή που θα ερθει στην ζωή σου αυτός/ αύτη που θα αγαπήσεις και θα σε αγαπήσει...
Τότε θα έρθει η "λύτρωση" και θα ξεχάσεις όλους τους πόνους....