Το σωστικό έργο ενός βιολόγου και μια έκθεση φωτογραφίας για τη φώκια μονάχους - μονάχους
Της ΝΑΥΣΙΚΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ
Μια ζωή, μια ύπαρξη που, όμως, κινδυνεύει να εξαφανιστεί, να χαθεί, φτωχαίνοντας και στερώντας από το θαλάσσιο κόσμο μια ψυχούλα, η μεσογειακή φώκια μονάχους - μονάχους.
Ενας ηλικιωμένος ψαράς με μια φώκια αγκαλιά.
Μόλις 500 έχουν απομείνει σ' όλο τον κόσμο, εκ των οποίων 200 - 250 ζουν στις δικές μας θάλασσες, 90 στη Μαυριτανία, 20 στη Μαδέρα, κάποιες στις μεσογειακές ακτές της Τουρκίας και μερικές διάσπαρτες στη Μεσόγειο.
Η μεσογειακή φώκια μονάχους - μονάχους είναι το 1ο θαλάσσιο θηλαστικό της Ευρώπης που απειλείται με εξαφάνιση και 1 από τα 6 πιο απειλούμενα με εξαφάνιση είδη στον κόσμο, αφού οι ψαράδες συχνά τη θανατώνουν γιατί χαλάει τα δίχτυα τους και προσπαθεί να κλέψει την ψαριά τους, αλλά απειλείται και από τη θαλάσσια ρύπανση που προκαλούν τα πλοία.
Ετσι, ο βιολόγος Πάνος Δενδρινός, μέσα από 30 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες του οι οποίες απεικονίζουν τη φώκια μονάχους - μονάχους, μας «συστήνει» μαζί της. Ο κ. Δενδρινός είναι ερευνητής πεδίου, δηλαδή καταγράφει τις περιοχές όπου ζει και αναπαράγεται η φώκια, φωτογραφίζοντάς τις.
«Θέλησα να εκθέσω αυτές τις φωτογραφίες για να φέρω τον κόσμο σε επαφή με αυτό το πλάσμα, γιατί πιστεύω στην ευαισθητοποίηση μέσα από την ενημέρωση», λέει ο ίδιος.
Την έκθεση «Φωκογένεια» διοργανώνει, στο Gallery Cafe, η μη κερδοσκοπική - μη κυβερνητική περιβαλλοντική οργάνωση Mom / Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας, της οποίας ο Ελληνας βιολόγος είναι ιδρυτικό μέλος και τέως πρόεδρος του Δ.Σ.
Φωτογραφίες με τη φώκια να κολυμπάει μες στη θάλασσα με το κεφαλάκι της ίσα που να φαίνεται, να κοιμάται, ξαπλωμένη στα βότσαλα, μέσα σε μια σπηλιά, φώκιες να παίζουν, ενώ σε 3 έγχρωμες φωτογραφίες γινόμαστε μάρτυρες μιας τρυφερής στιγμής: ένας ηλικιωμένος στοργικός ψαράς στην Αλόννησο κρατάει στην αγκαλιά του μια φώκια η οποία δείχνει ν' απολαμβάνει τη θαλπωρή και την τρυφερότητα. Ο ψαράς αυτός που τόσο αγαπούσε τις φώκιες δεν βρίσκεται πια στη ζωή.
Μια φώκια ποζάρει!
Γιατί είναι όμως τόσο επιτακτική η ανάγκη να μην εξαφανιστεί η φώκια μονάχους - μονάχους; «Η φώκια βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής πυραμίδας, που σημαίνει ότι για να διατηρηθεί στο φυσικό της περιβάλλον, στην ουσία απαιτείται η προστασία όλου του θαλάσσιου οικοσυστήματος», εξηγεί ο κ. Δενδρινός.
Η καθημερινή επαφή μαζί της του έχει δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσει αυτό το πλάσμα και να αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του. «Το βλέμμα της φώκιας είναι ιδιαίτερα εκφραστικό. Η φώκια είναι ανεξάρτητο και έξυπνο ζώο. Το ιδιαίτερα συγκινητικό είναι ότι αν κι έχει κυνηγηθεί από τον άνθρωπο και είναι -δικαιολογημένα- επιφυλακτική απεναντί του, αποζητά την επαφή μαζί του. Είναι μοναδικό το συναίσθημα που αισθάνομαι κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, τους μήνες Σεπτέμβριο - Οκτώβριο και Νοέμβριο, βλέποντας τις φώκιες να γεννούν στις σπηλιές και τις παραλίες και να συμβιώνουν, να συνυπάρχουν με το φυσικό περιβάλλον. Αισθανόμαι ότι αν εξαφανίζονταν, κάτι θα έλειπε από τον κόσμο».
Ετσι, η ζωή του Ελληνα βιολόγου είναι μέσα σε ένα σκάφος, χειμώνα - καλοκαίρι, στην περιοχή της Αλοννήσου και στα γύρω νησιά, αφού εκεί ζει και αναπαράγεται η φώκια μονάχους - μονάχους, να καταγράφει πληθυσμούς, γεννήσεις και να περιθάλπει τραυματισμένες, άρρωστες και υποσιτισμένες φώκιες αλλά και νεαρά φωκάκια που έχουν χαθεί.
Οι φώκιες περιθάλπονται στο Κέντρο Περίθαλψης το οποίο βρίσκεται στην Αλόννησο από το 1990 και είναι το μοναδικό σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Στην Αλόννησο βρίσκεται από το 1992 και το εθνικό θαλάσσιο πάρκο Αλοννήσου - Βορείων Σποράδων, το μοναδικό θαλάσσιο πάρκο της χώρας.
Η έκθεση «Φωκογένεια», στο καφέ - εστιατόριο Gallery (Αδριανού 33, Μοναστηράκι τηλ.: 210-3249080), θα διαρκέσει έως και τις 30 Αυγούστου και είναι ανοιχτή στο κοινό από Δευτέρα έως Κυριακή, από τις 10 το πρωί μέχρι τις 2 τη νύχτα.
ενετ- 24/07/2006
