ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    των μουσικών
    της μουσικής
    του λαού
    τα εν οίκω
    1. αρχική
    2. Forum
    3. Περί ανέμων και υδάτων

    Ας μιλήσουμε για συμβιβασμό...

    Just-a-Burn
    18.10.2006, 12:07
    #1
    μιά απο τις αγαπημένες μου ατάκες και ίσως μοτίβο ζωής που υιοθέτησα απο τότε που το πρωτοδιάβασα είναι

    " Ο συμβιβασμός είναι καλή ομπρέλα αλλά κακή στέγη "

    γιατί συμβιβασμός υπάρχει απο το χώρο της εργασίας μέχρι τις σχέσεις με συγγενείς και απο την πολιτική μέχρι τον έρωτα...

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nefos στις 21-01-2007 02:33 ]


    beth
    20.10.2006, 19:10
    #2
    o simvivasmos
    einai kati pou erxete me tin fisiki ekseliksi twn pragmatwn
    istera apo xronia polles empeiries kai diafora
    alla distixws opws les iparxei se ka8e tomea
    kai skotwnei ton ka8e tomea
    ton erwta
    tin agapi
    tin ideoligia(kiriws)
    PANTOU
    kai mesa apo ton simvivasmo ginomaste adioi an8rwpoi kenoi xwris antidrasi
    kai ka8e ti pou antidraei einai zwntano lene oi giatroi
    mporoume kai meis na min simvivastoume?
    na min voleutoume re aderfe...
    Lansetris
    20.10.2006, 22:48
    #3
    Σκέφτομαι ότι για να φτάσει κανείς στο συμβιβασμό, έζησε ήδη την περιπέτεια του ασυμβίβαστου και αυτό είναι που μετράει πολύ και δίνει μια άλλη διάσταση στο τέλος.
    mousikofilh
    20.10.2006, 23:17
    #4
    Συμβιβασμός
    Να μια κουβέντα που δεν την τολμάω
    Μοιάζει λυγμός
    από παιδί παντού με κυνηγά

    Αυτό
    ποτέ δεν το 'χα καταλάβει
    πως έχει ο εγωισμός τέτοια ορμή
    Θυμός που κρύβεται μες στο σκοτάδι
    και ψάχνει μέρα νύχτα γι' αφορμή

    Ο συμβιβασμός
    είναι της αγάπης ζυγαριά
    Κι ο εγωισμός
    σκέτη μαχαιριά

    Συμβιβασμός
    να μια κουβέντα που μιλάει για δύο
    Κι είναι λυγμός
    μικρού παιδιού που βρίσκει μια αγκαλιά

    Δαβαράκης- Κότσιρας
    Just-a-Burn
    23.10.2006, 10:28
    #5
    Παράθεση:

    Το μέλος Lansetris στις 20-10-2006 στις 22:48 έγραψε...

    Σκέφτομαι ότι για να φτάσει κανείς στο συμβιβασμό, έζησε ήδη την περιπέτεια του ασυμβίβαστου και αυτό είναι που μετράει πολύ και δίνει μια άλλη διάσταση στο τέλος.



    νομίζω ότι η μόνη περιπέτεια ασυμβίβαστου που έχουμε ζήσει είναι η παιδική ηλικία! από κει και πέρα έχουμε να κάνουμε με μέγεθος συμβιβασμού! εντάξει ένας μικρός συμβιβασμός δεν βλάπτει και ποιος δεν έχει κάνει κάπου υποχώρηση... ας μην απαριθμήσουμε παραδείγματα ασυμβίβαστων!

    σημασία έχει πόσο συχνά συμβιβαζόμαστε, λειτουργούμε υποκριτικά, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας, χάνουμε την όποια αξιοπρέπεια και το πάιζουμε δηθεν ok ψαγμένοι εναλλακτικοί σωστοί, αλλά βουτηγμένοι ως τα μπούνια στο συμβιβασμό
    YoungAngel
    28.10.2006, 20:34
    #6
    Στα ελληνικά το ''συμβιβασμός'' ,μήπως είναι το ''άμα σε πιάσω ,την έβαψες'';
    YoungAngel
    28.10.2006, 20:35
    #7
    Στα ελληνικά το ''συμβιβασμός'' ,μήπως είναι το ''άμα σε πιάσω ,την έβαψες'';
    Lansetris
    28.10.2006, 23:12
    #8
    Παράθεση:

    Το μέλος Just-a-Burn στις 23-10-2006 στις 10:28 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος Lansetris στις 20-10-2006 στις 22:48 έγραψε...

    Σκέφτομαι ότι για να φτάσει κανείς στο συμβιβασμό, έζησε ήδη την περιπέτεια του ασυμβίβαστου και αυτό είναι που μετράει πολύ και δίνει μια άλλη διάσταση στο τέλος.



    νομίζω ότι η μόνη περιπέτεια ασυμβίβαστου που έχουμε ζήσει είναι η παιδική ηλικία! από κει και πέρα έχουμε να κάνουμε με μέγεθος συμβιβασμού! εντάξει ένας μικρός συμβιβασμός δεν βλάπτει και ποιος δεν έχει κάνει κάπου υποχώρηση... ας μην απαριθμήσουμε παραδείγματα ασυμβίβαστων!

    σημασία έχει πόσο συχνά συμβιβαζόμαστε, λειτουργούμε υποκριτικά, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας, χάνουμε την όποια αξιοπρέπεια και το πάιζουμε δηθεν ok ψαγμένοι εναλλακτικοί σωστοί, αλλά βουτηγμένοι ως τα μπούνια στο συμβιβασμό


    Ούτε οι πολλοί μικροί συμβιβασμοί βλάπτουν κατά τη γώμη μου. Όλοι αυτοί άλλωστε είναι η περιπέτεια. το κρυφτό και οι μικροϋποχωρήσεις. Αν μέσα απ' όλα αυτά μπορεί κανείς να μεγαλώνει χωρίς να χάνει τελείως τον εαυτό του, όταν δε μεταλλάσσεται, μπορεί να αντιμετωπίσει και το κύμα του μεγάλου συμβιβασμού.
    poison_girl
    29.10.2006, 00:00
    #9
    συμβιβασμος......χμ....μια λεξη που δεν μου ειναι πια ξενη και δεν την αντεχω καθολου!Δε μ αρεσει να συμβιβαζομαι νιωθω να χανω ενα μερος του εαυτου μου....
    beth
    07.11.2006, 04:16
    #10
    στην εποχή μας η αξιοπρέπεια θεωρείται πολύ μπανάλ. Το αίσθημα της αξιοπρέπειας πηγάζει από την πίστη στον κοινωνικό σου ρόλο, στο ότι μπορείς να επιδράσεις πάνω στην κοινωνία. Αυτό έχουν αφαιρέσει από τους ανθρώπους. Τους έχουν κάνει να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να δράσουν για να μεταβάλουν την κοινωνία. Αξιοπρέπεια έχουν αυτοί που πιστεύουν ότι μπορούν να δράσουν και να μεταβάλουν την κοινωνία. Με επιμονή, υπομονή, μόχθο, προσπάθεια, γνώση, αγώνα. Άπαξ και πιστέψεις ότι δεν μπορείς να τη μεταβάλεις, η αξιοπρέπεια χάνεται, υποκύπτεις. tote den simvivazesaι

    ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ
    Zefuros
    07.11.2006, 11:36
    #11
    Νομιζω πως είναι πολύ δύσκολο να μην συμβιβαστείς σε κάποια πράγματα στη ζωή σου. Εάν αποφασίσεις να μην συμβιβαστεις, θα πρεπει να είσαι ε΄τοιμος για μεγάλες δυσκολίες. Η απόφαση βέβαια είναι προσωπική του καθενός.
    Emilia_
    07.11.2006, 13:06
    #12
    ....ετσι..

    Καμια φορα "κοντρα στον ανεμο" ποναει λιγακι...
    Αλλες παλι φορες,αν "ο ανεμος σε παει κατευθειαν στο γκρεμο"...??!
    Ε δε νομιζω να το βαλεις κατω τοτε....αναλογως λοιπον Ζεφυρακο...


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emilia_ στις 09-11-2006 14:46 ]


    oinoxoos
    07.11.2006, 22:06
    #13
    Πιστεύω πως στην ζωή πρώτα απ' όλα πρέπει να συμβιβαστεις ( αν και δεν μου αρέσει η λέξη- παραδεχτεις καλύτερα) με το γεγονος οτι είσαι άνθρωπος.. Πως έχεις καποια όρια και δεν μπορείς να φτάσεις παραπέρα.. Πως απο κάποια στιγμή και μετα αρχίζει ο Θεος
    Zefuros
    08.11.2006, 11:49
    #14
    Παράθεση:

    Το μέλος Emilia_ στις 07-11-2006 στις 13:06 έγραψε...

    ....ετσι..

    Καμια φορα "κοντρα στον ανεμο" ποναει λιγακι...
    Αλλες παλι φορες,αν "ο ανεμος σε παει κατευθειαν στο γκρεμο"...??!
    Ε δε νομιζω να το βαλεις κατω τοτε....αναλογως λοιπον Ζεφυρακο...






    Είναι γνωστό πως είμαι ξεροκέφαλος σε κάποια πράγματα και προτιμώ να ταλαιπωρηθώ παρά να συμβιβαστώ με κάτ που δεν μου παέι. Εάν το κάνω αυτό, δεν θα έχω μούτρα να με κοιτάξω στο καθρέπτη...


    Giorgos_arazei
    08.11.2006, 16:43
    #15
    Ναι ρε παιδια...Πειραζει που δεν μ'αρεσει και μενα να συμβιβαζομαι? Δεν μ αρεσει να ριχνω νερο στο κρασι μου,γενικα ειμαι ξεροκεφαλος και πεισματαρης. Αλλα γνωμες γυρω μου ακουω...!Μην τα μπερδευουμε...

    Μου ρχεται ενα τραγουδακι τωρα που λεει.."Και το ξερο κεφαλι μου,μυαλο ποτε δεν βαζει. Οσο τα ποδια μου βαστουν στο δρομο θα με βγαζειιι...."
    Zefuros
    08.11.2006, 17:01
    #16
    Παράθεση:

    Το μέλος Giorgos_arazei στις 08-11-2006 στις 16:43 έγραψε...



    Μου ρχεται ενα τραγουδακι τωρα που λεει.."Και το ξερο κεφαλι μου,μυαλο ποτε δεν βαζει. Οσο τα ποδια μου βαστουν στο δρομο θα με βγαζειιι...."



    Σωστόςςςςς
    AlmaNegra
    09.11.2006, 03:04
    #17
    O Ludwig Erdhard είχε πει: Συμβιβασμός είναι η τέχνη να μοιράζεις έτσι την πίτα, ώστε καθένας να πιστεύει πως πήρε το μεγαλύτερο κομμάτι.
    Συμφωνώ και συμπληρώνω πως είναι μια κατάσταση που και οι δύο παίρνουν αυτό που κανείς δεν ήθελε...





    >
    http://blogs.musicheaven.gr/almanegra





    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AlmaNegra στις 07-01-2007 21:00 ]


    mariachi
    07.01.2007, 20:49
    #18
    Ο Συμβιβασμός,πιστεύω,πως είναι αδυναμία και πρέπει-όσο γίνεται-να αποφεύγεται.Πέραν εξαιρέσεων βέβαια.Πρεσβεύω τη δύναμη του λόγου και την επιμονή και όχι το συμβιβασμό.Ο Επιμένων νικά
    uNick
    08.01.2007, 11:07
    #19
    Παράθεση:
    Το μέλος AlmaNegra στις 09-11-2006 στις 03:04 έγραψε...

    O Ludwig Erdhard είχε πει: Συμβιβασμός είναι η τέχνη να μοιράζεις έτσι την πίτα, ώστε καθένας να πιστεύει πως πήρε το μεγαλύτερο κομμάτι.


    Desmar
    08.01.2007, 11:37
    #20
    Η φλόγα

    Εγίνηκε η Ζωή μας αλυσίδα
    με κρίκους της τους δισταγμούς
    ξεχύνεται ποτάμι αφ(ο)ρισμένο
    σε "πρέπει" και συμβιβασμούς...

    Κι ο πρώτος ο συμβιβασμός
    μας οδηγεί στον άλλο
    πιο σκληρό,πιο βαθύ
    πιο μεγάλο.

    Κι όταν πλακώσουν μονομιάς
    και την ανάσα σου βαριά καταλαβαίνεις
    τ΄απανωτά τα λάθη σκέφτεσαι
    που στον ανήφορό τους ανεβαίνεις...

    Μα ξάφνου...αναριγάει μέσα σου
    εκείνη η φλόγα, που νόμιζες σβησμένη
    η φλόγα που παιδί δεν τη δυνάμωσες
    εκείνη, η απο καιρό λησμονημένη...

    Εκείνη η φλόγα που σε ζέσταινε
    τα κρύα του χειμώνα βράδυα
    και που την είχες προσευχή
    μεσ'στα γλυκά της μάνας σου τα χάδια.

    Σου φώναζε ο πατέρας σου καμμιά φορά
    τη φλόγα αυτή να μην τη σταματήσεις
    να την φουντώσεις, αδελφέ
    φτερά μεγάλα ν'αποκτήσεις.

    Εκείνη η φλόγα που έλπιζες
    φωτιά μεγάλη να γενεί, να κάψει...
    να σ'οδηγήσει στ'όνειρο
    κι από παιδί σ'άντρα να σε αλλάξει...

    Κι όμως παρέμεινες παιδί
    σε κόσμο ενηλίκων
    άσπρο,με μαύρες βούλες, πρόβατο
    μεσ'σε αγέλη λύκων...

    Σεβαστιανός Μέλμοθ




    Νέες συζητήσεις
    στην ίδια κατηγορία