Επειδή πολλά ελέχθησαν σχετικά με το χθεσινό debate των πολιτικών, αν πρέπει ή όχι να παρακολουθούμε αυτές τις συζητήσεις κι επειδή αισθάνομαι πολιτικά (όχι όμως κομματικά) ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος, αποφάσισα να κάνω μια τοποθέτηση.
Κατ’ αρχάς, η λέξη debate είναι Ελληνική και προέρχεται από το αρχαιοελληνικό δίβατον. Το δίβατο ήταν δυο εξέδρες, στις οποίες ανέβαιναν (έβαιναν, εξ’ ου και δίβατον) και αντιπαρέθεταν τις απόψεις τους, οι δυο αντίπαλοι πολιτικοί υποψήφιοι στην αρχαία Αθήνα.
Ο Περικλής τόνιζε στους λόγους του, ότι μεγαλύτερος εγκληματίας δεν είναι ούτε ο ληστής ούτε ο φονιάς, αλλά εκείνος ο οποίος δεν ασχολείται και δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά.
Μη νομίζετε ότι οι τότε πολιτικοί λέγανε μόνο αλήθειες και δεν παραπλανούσαν τον κόσμο. Οι δημαγωγίες και οι σοφιστείες είναι ελληνική εφεύρεση. Απ’ τους αρχαίους σοφιστές πήραν μαθήματα αυτοί που εφηύραν και διδάσκουν σήμερα την περίφημη "Τεχνική Λόγου". Βάση αυτής της τεχνικής ενεργούσαν οι πολιτικοί στο χθεσινό debate κι έτσι ενώ άλλα τους ρωτούσαν, απαντούσαν ότι ήθελαν.
Αυτό όμως δεν είναι κάποιο καινούριο φρούτο, αντίθετα είναι πάγια τακτική των πολιτικών από κτίσεως κόσμου, απλά στις μέρες μας τελειοποιήθηκε.
Τι κάνουμε λοιπόν, αδιαφορούμε, κλεινόμαστε στο καβούκι μας και τους επιτρέπουμε να επηρεάζουν και να καθορίζουν το μέλλον μας όπως αυτοί θέλουν; Όχι βέβαια!
Γι’ αυτό πιστεύω, ότι ο πολίτης πρέπει να είναι ενεργός κι όχι κοιμισμένος, να παρακολουθεί όταν έχει χρόνο τις συζητήσεις και τις θέσεις των πολιτικών, όποιες κι αν είναι αυτές, έτσι ώστε να ενημερώνεται και κατόπιν, με κριτικό πνεύμα, να εκμαιεύει τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις τους. Η απαξία και η αδιαφορία δεν οδηγεί πουθενά, πέραν από την ανακύκλωση του ίδιου του συστήματος.
¶λλωστε, μη ξεχνάτε ότι οι χθεσινοί πολιτικοί, δεν έπεσαν από τον ουρανό έτσι; Κάποιος τους ψήφισε...άρα λοιπόν ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας κι ας ενεργοποιηθούμε.
Φίλε Γιάννη, συμφωνώ στα περισσότερα , αν όχι σε όλα. Το θέμα είναι όμως ότι κάπου κουράστηκα. Ασχολήθηκα με τα κοινά , στο μέτρο που μου δίνονταν οι ευκαιρία ως πολίτης αυτής της χώρας αλλά διαπίστωσα δυστυχώς ότι η δικιά μου άποψη , η δικιά μου φωνή ήταν πολύ μικρή , πολύ αδύναμη για να ακουστεί. Μπορεί να μην φώναξα αρκετά, μπορεί να μην αντέδρασα ουσιαστικά αλλά νομίζω ότι δεν με άφησαν. Δεν μας αφήνουν γενικά. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την πολιτική (όχι με τα κόμματα) , κάθε άλλο. Είμαστε και εμείς υπεύθυνοι για το αποτέλεσμα. Το θέμα όμως δεν λύνεται τόσο απλά. Χρειάζεται παιδεία. Ουσιαστική παιδεία που να βγάλει την κοινωνία από τη λάσπη που έχει βυθιστεί. Μην κοιτάς μόνο το αποτέλεσμα της σύγχρονης πολιτικής. Το κακό είναι γενικότερο (μουσική, διασκέδαση, διαπροσωπικές σχέσεις κ.α.)
Όσον αφορά τις εκπομπές τύπου debate (που σε καμία περίπτωση δεν τις θεωρώ παραπλήσιες της αρχαιοελληνικής ενασχόλησης με τα κοινά) θεωρώ ότι είναι τελείως στημένες και προκαθορισμένες. Τα αποτελέσματα ανύπαρκτα και τα συμπεράσματα μηδαμινά. Νομίζω ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να ασχοληθεί και να ενημερωθεί κάποιος για την πολιτική χωρίς να μπει στο παιχνίδι των καναλιών, των ιδιωτικών εταιριών, των ένθεν και έξωθεν οικονομικών συμφερόντων.
Γι’αυτό και εγώ θεώρησα προτιμότερο , αφού η συμβολή μου στις εκλογές ελαχίστως έχει επηρεάσει τους υπάρχοντες προύχοντες της πολιτικής , να ασχοληθώ με κάτι που θεωρώ εγώ πιο αληθινό.
Μια τελείως προσωπική εκτίμηση με κάθε δικαίωμα κατακρίσεώς της.
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: orpheus on 27-02-2004 14:36 ]
Χάρηκα που άνοιξες το θέμα για το χθεσινό Debate Γιάννη.
Για μένα κάθε εμφάνιση πολιτικών καθιστά δυνατή την εξαγωγή συμπερασμάτων ακόμα κι αν μοιάζει τελείως ανούσια.
Θεωρώ λοιπόν ότι από το χθεσινό debate βγαίνουν πολλά και σημαντικά συμπεράσματα.
Προσωπικά σε κάθε προεκλογική περίοδο θέλω να βαφτίζομαι αναποφάσιστος γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να βλέπει κάποιος το κόμμα όπως την αθλητική ομάδα και να ψηφίζει πάντα αυτό. Αυτό για μένα είναι λάθος. Κάθε φορά που ο πολίτης πλησιάζει την κάλπη πρέπει να τα βλέπει όλα απ' την αρχή και να σκέφτεται τί είναι καλύτερο για την Ελλάδα και τον λαό της. Αυτός πρέπει να είναι και ο μοναδικός γνώμονας και όχι το "να νικήσουμε!".
Νομίζω λοιπόν ότι μια πολιτική (αλλά ακομμάτιστη) κουβέντα εδώ στο musicheaven -ένα site που προάγει την ελεύθερη σκέψη και την επικοινωνία- θα ήταν πολύ θετική.
Είχαμε λοιπόν χθες για πρώτη φορά τους βασικούς πολιτικούς αρχηγούς καθισμένους απέναντι στον φακό να απαντούν σε ερωτήσεις που μάλιστα πολλές φορές τους έφεραν σε αμηχανία. Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί υπήρξαν στιγμές που προσπάθησαν να αποφύγουν τις ερωτήσεις και μετατόπιζαν το θέμα αλλού. Ωστόσο υπήρξαν και σίγουρες και γενναίες απαντήσεις. Για παράδειγμα δεν μπορώ να μην αναφέρω το γεγονός ότι η κα Παπαρήγα μου έκανε πολύ καλή εντύπωση γιατί ήταν σίγουρη στις απαντήσεις της, μιλούσε κατανοητά, και ήταν απόλυτα συνεπής με τη γραμμή του κόμματός της.
Μάλλον την λιγότερο καλή εντύπωση μου την έκανε ο κύριος Κωνσταντόπουλος που έδειξε να βρίσκεται σε μεγάλη αμηχανία, και είχε τόσο πολύ τρακ σαν να φοβότανε ότι από κάθε λέξη του κρίνεται η είσοδος του στη βουλή. Έχω την αίσθηση πως αυτή η αγωνία μεταφράζεται ως έλλειψη σιγουριάς και ο κόσμος δεν θέλει να ψηφίζει πολιτικούς που δεν εμπνέουν σιγουριά. Ο κος Τσοβόλας νομίζω ήταν αρκετά πιο σίγουρος κι απ' ότι άκουσα ήταν ο μόνος που δεν είχε σημειώσεις μπροστά του.
Τώρα όσον αφορά τους μεγάλους μονομάχους Καραμανλή και Παπανδρέου φάνηκε μεγαλύτερη διαφορά από όση περίμενα. Ειδικά στην αρχή ο κος Παπανδρέου μου φάνηκε πολύ αβέβαιος, έκανε κινήσεις νευρικότητας, ήταν σκυθρωπός και οι απαντήσεις του δυστυχώς ήταν αρκετά αόριστες και επαναλαμβανόμενες σε βαθμό που να γίνεται κουραστικό. Το θετικό του είναι ότι μοιάζει πολύ καθημερινός άνθρωπος, άνθρωπος προσεγγίσιμος, δηλαδή άνετα πιστεύω θα μπορούσε οποιοσδήποτε να κουβεντιάσει μαζί του.
Κατα τη γνώμη μου ο κος Καραμανλής ήταν πολύ πιο σίγουρος στις απαντήσεις, φαινόταν να γνωρίζει τα θέματα πολύ καλά, και ειδικά όταν απαντούσε μετά τον Παπανδρέου, η διαφορά ήταν τεράστια,τόσο στην άνεση της χρήσης του λόγου όσο και στην σιγουριά των απόψεών του.
Επίσης δεν συμβουλεύτηκε ούτε μια φορά τις σημειώσεις του, ενώ ο κος Παπανδρέου, ειδικά στο τέλευταίο δίλεπτο, κοιτούσε συνέχεια τις σημειώσεις του.
Δηλαδή συνοψίζοντας, θεωρώ αρκετά καλές τις εμφανίσεις της Παπαρήγα (ίσως και καλύτερη απ' όλους), του Καραμανλή και του Τσοβόλα, αλλά αρκετά μέτριες τις εμφανίσεις του Κωνσταντόπουλου και του Παπανδρέου.
Ο λόγος που με ωθεί περισσότερο να κάνω αυτήν την ανάλυση δημοσίως είναι ότι είχα την τρομερή ατυχία μετά το debate να παρακολουθήσω τις εκπομπές σχολιασμού, όπου τότε συνειδητοποίησα τί τρομερή προπαγάνδα γίνεται καθημερινά, ειδικά στα ιδιωτικά κανάλια, και δεν το καταλαβαίνουμε.
Εννοείται ότι κάθε βουλευτής υποστήριζε το κόμμα του. Αυτό είναι λογικό και δεν χωράει ένσταση.
Η ένσταση που έχω να κάνω είναι στους υποτειθέμενους αντικειμενικούς, "ουδέτερους" -που προφανώς καθόλου ουδέτεροι δεν είναι ως ιδιοκτήτες εφημερίδων, σχολιαστές-δημοσιογράφοι κλπ κλπ- που όμως στην ουσία αυτοί διαμορφώνουν συνειδήσεις.
Λοιπόν, έπεσα απ' τα σύννεφα ειδικά όταν άκουσα έναν υποτειθέμενο επικοινωνιολόγο να λέει τα πράγματα ακριβώς ανάποδα απ' ότι τα περιέγραψα. Βέβαια, αργότερα με ενημέρωσαν κάποιοι φίλοι ότι αυτός εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κυβερνόντος κόμματος. Αλλά κάποιος που δεν το γνωρίζει αυτό αρχίζει κι αναρωτιέται μήπως δεν είδε καλά τα πράγματα. Έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται, ρε μπας και είδα άλλο debate; Μήπως έχασα κάτι σημαντικό;
Και τότε συνειδητοποίησα ότι λίγη σημασία είχε το debate μπροστά στην πλύση εγκεφάλου που θα υποστούμε όλοι μες την επόμενη εβδομάδα! Βέβαια το κυβερνόν κόμμα έχει ένα προβάδισμα σε αυτό διότι ελέγχει περισσότερα μέσα, επομένως τίθεται για άλλη μια φορά το ζήτημα της δημοκρατίας. Δημοκρατία θα έπρεπε να σημαίνει και αντικειμενική ενημέρωση, αλλά δεν την είδα πουθενά.
Πρέπει να σας πω ότι συμπαθώ ιδιαίτερα τον κύριο Παπανδρέου, και μου φαίνεται ενδεχομένως πιο συμπαθής απ' τον κύριο Καραμανλή. Αλλά στο debate όπως και να το κάνουμε βρε αδερφέ, έβγαλε ένα πολύ αβέβαιο πρόσωπο, ειδικά όταν γινότανε η σύγκριση με τον μεγάλο αντίπαλό του.
Με αυτά τα σχόλια δεν επιχειρώ τόσο να σας δώσω απλά μια εικόνα του τί έγινε χθες, αλλά σκοπός μου είναι να σας πω ΠΡΟΣΟΧΗ στα μέσα, να μην εμπιστεύεστε τίποτα αν δεν έχετε άποψη δική σας. Δηλαδή, αν δεν είδατε το debate βρείτε το από κάποιον που το μαγνητοσκόπησε, αλλά μην ακούσετε τίποτα και μην πιστέψετε τίποτα αν δεν το έχετε δει εσείς οι ίδιοι. Είναι ύποπτη η εβδομάδα που έρχεται και τίποτα δεν λέγεται αντικειμενικά. Νομίζω ότι χρήζει επιστημονικής μελέτης το πόση προπαγάνδα θα πέσει αυτές τις μέρες. Αξίζει να παρατηρηθεί μόνο και μόνο ως κοινωνικό φαινόμενο.
Θα θελα πολύ να ακούσω και τα σχόλια κι άλλων φίλων που είδαν το debate για να δω αν τελοσπάντων είμαι τόσο υποκειμενικός που τα είδα όλα ανάποδα.
Εγώ έχω να παρατηρήσω μόνο ένα πράγμα (έχω βγάλει και άλλα συμπεράσματα, αλλά θα ήθελα να τα κρατήσω για τον εαυτό μου).
Πολλοί άνθρωποι έχουν αρχίσει να κρίνουν έναν πολιτικό με βάση αυτό που "βγάζει" προς τα έξω, δηλαδή την επικοινωνιακή και μόνο πλευρά του. Δεν τον κρίνουν με βάση το πρόγραμμά του και τα σχέδια του, αλλά ασχολούνται με ανούσιες λεπτομέρειες, όπως είναι - κατ' εμέ - η ύπαρξη ή όχι άγχους κατά τη διάρκεια μιας πολύ σημαντικής κουβέντας, το αν κρατάει σημειώσεις, το αν είναι αμήχανος επειδή σκέφτεται τι προλαβαίνει να πει σε 1.5 λεπτό από τα 1000 πράγματα που έχει στο μυαλό του, το αν φαίνεται σίγουρος ή όχι.
Επίσης, αποφασίζουμε τι θα ψηφίσουμε με βάση αυτό που μας "βγάζει" (καθαρά επικοινωνιακά) ο ΑΡΧΗΓΟΣ και ΜΟΝΟ του κόμματος και όχι όλοι αυτοί που θα κυβερνήσουν. Κανείς δεν σκέφτεται ποιά από τις 2 πιθανές ομάδες που θα κυβερνήσουν έχει τα καλύτερα, τα πιο έμπειρα και ικανά στελέχη. Δεν γίνεται κουβέντα γι' αυτό. Διότι οι περισσότεροι ασχολούμαστε με το ποιός δεν κοίταγε την κάμερα, ποιός φαινότανε να έχει περισσότερο άγχος, ποιός δεν τελείωνε στα 90''...
Προσωπικά εμπιστεύομαι περισσότερο τους ανθρώπους που όταν κάνουν τη δουλειά τους έχουν κάποιο άγχος, γιατί συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι. Αυτοί που δεν έχουν άγχος μπορεί να είναι το ίδιο καλοί, αν όμως δεν έχουν δοκιμαστεί, μπορεί να είναι "δήθεν". Πόσους τέτοιους δεν έχουμε γνωρίσει στην καθημερινή μας ζωή, που από τη μία το παίζουν χαλαροί και άνετοι, αλλά από την άλλη αποδεικνύεται πως όσα λένε, τα παίρνει ο αέρας; Εγώ προσωπικά αρκετές δεκάδες...
Προτείνω να ασχολούμαστε με ποιό ουσιαστικά πράγματα, όπως είναι το πρόγραμμα του καθενός για την Παιδεία, τις προτάσεις του για τους μισθούς κ.α.
Ας μην μας αγγίζουν λοιπόν τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Οποτε βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο, ας πάρουμε την κιθαρίτσα μας και ας τους αφιερώσουμε κάποιο τραγούδι...
Πιστεύω πώς το χθεσινό debate καλώς έγινε μιας και όπως και 'να χει ακούστηκαν πάνω-κάτω οι κατευθύνσεις - γενικές γραμμές των προγραμμάτων των 5 συγκεκριμένων κομμάτων. Σίγουρα χωράει πολύ συζήτηση σχετικά με τη βελτίωση που πρέπει να υποστεί ο θεσμός των debate στοχεύοντας σε μια πιο ανοιχτή, ελεύθερη συζήτηση που να θυμίζει διάλογο και όχι μονόλογο. Ωστόσο από το τίποτα ή ένα διμερή διάλογο - που θα ωφελούσε το δικομματισμό - κάτι είναι και αυτό. Είναι φανερό πώς η συγκεκριμένη μορφή debate θα λειτουργήσει από εδώ και πέρα ως βάση και από τις επόμενες εκλογές (ή ίσως και τις επόμενες μέρες θέλω να ελπίζω) θα έχουμε μια βελτιωμένη και πιο ελεύθερη εκδοχή, θεωρώντας τη χθεσινή εκπομπή κάτι το δεδομένο .
Μιας και παρακολούθησα και εγώ τις εκπομπές (σχολιασμού) μετά το debate μπορώ να συμφωνήσω με τον Παύλο ότι πραγματικά υπήρξε μια τάση από επικοινωνιολόγους αλλά κυρίως από διευθυντές εφημερίδων να δώσει ο καθένας τη δική του εκδοχή σύμφωνα με κάποια συμφέροντα που εξυπηρετεί. Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι καινούργιο. Τουλάχιστον τα τελευταία 2-3 χρόνια, υπάρχουν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι που έχουν φύγει -προ πολλού- από τις βασικές αρχές και το "κώδικα δεοντολογίας" της δημοσιογραφίας. Π.χ. δημοσιογράφοι στυλ Κακαουνάκη και Τράγκα θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηρίζονται ως μέλη του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ αντιστοίχως μιας και οι θέσεις τους και οι αντιδράσεις πολλές φορές εναντίον των αντιπάλων κομμάτων είναι χειρότερες από αυτές βουλευτών των κομμάτων. Το χειρότερο και πιο επικίνδυνο βέβαια δεν είναι οι -φανερές κατά την άποψη μου- απόψεις "δημοσιογράφων" όπως των παραπάνω αλλά οι απόψεις δημοσιογράφων ή επικοινωνιολόγων που θέλουν να φαίνονται και να παρουσιάζονται ως αντικειμενικοί και τελικά να μεροληπτούν. Σε ανάλογη πάντως συζήτηση στο δελτίο ειδήσεων του ANT1 πριν το debate η Έλλη Στάη διαχώρισε την θέση της από παριστάμενους εκείνη τη στιγμή εκδότες εφημερίδων κ. Ρίζο και κ. Κύρτσο επισημαίνοντας πως υπάρχουν δημοσιογράφοι 2 ταχυτήτων: αυτοί που πρόσκεινται σ’ ένα κόμμα (στηρίζοντας τις θέσεις του) και αυτοί που τους έχουν όλους απέναντι τους, δηλώνοντας πώς αυτή ανήκει στη 2η κατηγορία και οι συνομιλητές της στην 1η.
Σχετικά με την εμφάνιση των πολιτικών αρχηγών στο χθεσινό debate μπορώ να πω πως σε γενικές γραμμές και οι 5 πολιτικοί αρχηγοί κινήθηκαν σε πολύ ήπιους και μετρημένους τόνους, κάτι που κατά την άποψη μου είναι θετικό. Οι εμφανίσεις Παπαρήγα, Τσοβόλα ήταν καλές και ίσως και να με ξάφνιασαν ευχάριστα μιας και δεν έτρεφα ως τώρα ιδιαίτερη συμπάθεια (ιδίως προς τον κύριο Τσοβόλα) προς 2 αυτούς πολιτικούς αρχηγούς. Η στάση του κύριου Τσοβόλα να προτείνει κάποιες λύσεις και η προσπάθεια του να είναι συγκεκριμένος και γενικότερα συμπαθής κατάφεραν να αλλάξουν εν μέρη την εντύπωση που έδινε - σε μένα - ως του πολιτικού-κατηγόρου. Επίσης η κα Παπαρήγα κινήθηκε σε ήπιους τόνους μιλώντας επίσης λογικά και κάνοντας σαφείς τις διαφορές που έχει με τα 2 μεγάλα κόμματα, κάτι που επίσης με άγγιξε.
Ο κ. Κωνσταντόπουλος μπορώ να πως με δεν με εντυπωσίασε ούτε αρνητικά ούτε θετικά μιας και κινήθηκε πάνω-κάτω στις γνωστές του κατευθύνσεις του κόμματος του και ανέπτυξε τις θέσεις με το δικό του γνώριμο τρόπο. Σχετικά με τον κύριο Καραμανλή φάνηκε για άλλη μια φορά η ευφράδεια λόγου που διαθέτει αλλά νομίζω πως φάνηκε σε 2-3 συγκεκριμένες ερωτήσεις πως η ευφράδεια δεν σημαίνει και σωστές και «μέσα στο θέμα» απαντήσεις. Η τάση που έχει να κοιτάζει στον φακό και να κουνάει τα χέρια του μιλώντας γρήγορα και καθαρά σου δίνει την εντύπωση ότι απαντάει ενώ αντιθέτως έλεγε – στις συγκεκριμένες ερωτήσεις – γενικότητες: δηλαδή αναντιστοιχία λόγου και εντύπωσης που σου δημιουργεί. Τελικά νομίζω άφηνε μια θετική εντύπωση χωρίς να έχει απαντήσει! (Οι συγκεκριμένες ερωτήσεις που ανέφερα είναι αυτές σχετικά την χωροθέτηση του ΟΚΑΝΑ στη Θεσσαλονίκη καθώς και η άποψη του για ταυτότητες, Καρατζαφέρη, Τσενάι κτλ.).
Ο κ. Παπανδρέου από την άλλη είναι φανερό πως διακατεχόταν από αβεβαιότητα και άγχος παρουσιάζοντας μια ασάφεια στις περισσότερες των απαντήσεων του. Αυτό από την άλλη σου δημιουργεί την εικόνα του μη στημένου και καθημερινού ανθρώπου: είναι φανερό πώς διαφέρει από την πλειοψηφία των πολιτικών που χειρίζονται με μεγάλη ευχέρεια το λόγο και κερδίζουν το συνομιλητή απλώς μιλώντας. Τελικά όμως μήπως ένας πολιτικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και να κριθεί μόνο από τη άνεση λόγου και ταχύτητα απαντήσεων? Ίσως και η εικόνα του απλού ανθρώπου να πείθει ως κάτι διαφορετικό.
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο debate δεν με βοήθησε να εκφέρω συγκεκριμένη άποψη και να καταλήξω κάπου. Απεναντίας μάλιστα με μπέρδεψε ίσως παραπάνω (όντας ακόμα αναποφάσιστος). Ίσως μια νέα συζήτηση πιο ανοιχτού τύπου και με συμμετοχή δημοσιογράφων τηλεοπτικών και μη (αλλά ίσως και εκπροσώπων συγκεκριμένων ομάδων του εκλογικού σώματος) να διευκολύνει να καταλήξω κάπου…
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: christos-reg on 27-02-2004 17:03 ]
Jorge συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι πρέπει να κοιτάμε την ουσία κι όχι το περιτύλιγμα. Όταν είπα ότι κατά τη γνώμη μου ο κος Παπανδρέου αδικήθηκε στην χτεσινή τηλεμαχία ήταν ακριβώς για αυτό το λόγο, ότι δεν έδινε δηλαδή συγκεκριμένες πολιτικές απαντήσεις αλλά προσπαθούσε να απευθυνθεί μονάχα στο συναίσθημα του πολίτη.
Αλλωστε είναι προφανές ότι σε επίπεδο επικοινωνιακό ο κος Καραμανλής χάνει ελαφρά(το δείχνουν και οι μετρήσεις), ενδεχομένως λόγω φυσικής κατάστασης, φυσιογνωμίας κλπ.
Θα θυμάσαι άλλωστε ότι όταν ανακοινώθηκε ότι θα γινόταν πρόεδρος ο Παπανδρέου τον βλέπαμε στην TV να κάνει πχ ποδήλατο κλπ Κι αυτό ήταν ένας επικοινωνιακός τρόπος να μας δοθεί το μήνυμα του απλού ανθρώπου.
Ωστόσο το άγχος στο debate και η αδυναμία πυκνού λόγου συνοδεύτηκε από αδυναμία επιχειρημάτων. Αυτά πηγανε μαζί. Για παράδειγμα ενώ ο Σημίτης δεν είχε ευχέρεια λόγου, είχε πολύ καλύτερο πολιτικό λόγο με την έννοια των επιχειρημάτων και αρκετά δυνατό μυαλό.
Λες ότι εμπιστεύεσαι ανθρώπους που έχουν άγχος στη δουλειά τους. Ναι, αυτό θα ίσχυε σε άλλη περίπτωση, αλλά φαντάζεσαι τον Πρωθυπουργό της χώρας να πηγαίνει στην ευρώπη να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Ελλάδας κυριολεκτικά σε 90 δευτερόλεπτα και να μην μπορεί να επιχειρηματολογήσει; Τί να την κάνω εγώ την σεμνότητα και το άγχος τότε;
Οι πολιτικοί πρέπει να είναι οι κατεξοχήν άνθρωποι που να έχουν γερά νεύρα για να χειριστούν κρίσεις!
Η Παπαρήγα, ο Τσοβόλας και ο Καραμανλής με έπεισαν σε αυτόν τον τομέα.
Λες και κάτι άλλο, ότι θα πρέπει να δούμε ποια ομάδα έχει τα πιο έμπειρα στελέχη. Προφανώς το κυβερνόν κόμμα έχει τα πιο έμπειρα στελέχη από άποψη διακυβέρνησης διότι είναι 11 χρόνια στην εξουσία. Αλλά υπάρχουν δύο σημεία σημαντικά:
-Αν ο κος Παπανδρέου κάνει αυτά που λέει, θα φέρει καινούρια πρόσωπα στα υπουργεία, επομένως δεν θα κυβερνούν οι πιο έμπειροι αλλά οι πιο καινούριοι (που δεν έχουν και καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ, βλ Αδριανόπουλος, Ανδρουλάκης, Μάνος).
-Αν δεχτούμε ότι θα πρέπει να κυβερνά ο πιο έμπειρος, τότε το τελειότερο πολίτευμα δε θα ήταν η δημοκρατία αλλά η βασιλεία για ευνόητους λόγους.
Προφανώς εγώ δεν συμφωνώ με όλη αυτή την ιστορία περί εμπειρίας διότι μου θυμίζει άλλα καθεστώτα. Αντίθετα πιστεύω στην ανανέωση, μάλιστα πιστεύω ότι 8 χρόνια θα πρέπει να είναι το μέγιστο που θα δικαιούται να κυβερνά ένα κόμμα για να αποφεύγονται οι διαπλοκές και η αίσθηση μονιμότητας. Πρέπει να ξέρουν όλοι όσοι κυβερνούν ότι δεν θα είναι για πάντα στις καρέκλες τους. Μια τέτοια νοοτροπία είναι πολύ επικίνδυνη.
Να σου θυμήσω επίσης ότι στην αρχαία Αθήνα που γεννήθηκε η δημοκρατία, όλοι οι πολίτες γίνονταν άρχοντες της πόλης για κάποιο διάστημα με τυχαία κλήρωση αν θυμάμαι καλά. Αυτό κι αν είναι ανανέωση. Φαντάζεσαι εσένα και μένα στο τιμόνι της χώρας? :) :)
(Πάντως για να αποφευχθούν οι παρεξηγήσεις, ήθελα να καταστήσω σαφές ότι ο λόγος που τον θεώρησα χαμένο τον Παπανδρέου και τον Κωνσταντόπουλο, είναι η αδυναμία επιχειρημάτων και ΟΧΙ το ότι κοιτούσαν συνέχεια τις σημειώσεις τους ή ότι είχαν άγχος. ¶υτό αποτελεί απλή ένδειξη αβεβαιότητας. Αλλά όταν έχεις άγχος πώς στα κομμάτια θα αναπτύξεις σωστό πολιτικό λόγο;)
Πάντως θέλω να επαναλάβω ότι σε όλη αυτή την ιστορία θεωρώ επικίνδυνα τα κανάλια και την προπαγάνδα, επειδή δεν εκφράζουν απόψεις αλλά εξυπηρετούν συμφέροντα και δυστυχώς παραπλανούν τον κόσμο. Καλύτερα ο καθένας να βασίζεται στην δική του άποψη και μόνο χωρίς να ακούει φήμες και απόψεις από τρίτους.
Ακόμα κι αν διαφωνούμε εγώ χαίρομαι να διαφωνήσουμε επί της ουσίας.
Αλλά αν πχ ψηφίζει κάποιος ένα κόμμα επειδή το ψήφιζαν οι γονείς του ή επειδή έχει προσωπικό συμφέρον, τότε δε νομίζω ότι έχει νόημα η κουβέντα γιατι παίρνει την μορφή ποδοσφαιρικής διαμάχης.
Αντίθετα χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που έχουν διαφορετικές ή και ίδιες απόψεις που όμως έχουν βγάλει τα συμπεράσματα μόνοι τους, βασιζόμενοι στην εμπειρία τους και στην μελέτη που έχουν κάνει.
Υ.Γ. Πάντως σύμφωνα με τις μετρήσεις, 3,5 εκατομμύρια Έλληνες παρακολούθησαν το debate, αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος :).
Σίγουρα κάποιοι θα επηρεαστούν από αυτά που είδανε ακόμα και αν ήταν βαρετά.
Παύλο απαντώ.
Quote:
|
Ωστόσο το άγχος στο debate και η αδυναμία πυκνού λόγου συνοδεύτηκε από αδυναμία επιχειρημάτων. |
|
Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη στο παραπάνω γιατί θεωρώ πως δεν γίνεται μέσα σε 90'' να εκθέσεις πλήρως το επιχείρημά σου. Το σωστό επιχείρημα προαπαιτεί ανάλυση, η ανάλυση προαπαιτεί χρόνο, κάτι που δεν υπήρχε. Δεν γίνεται βρε αδερφέ (δεν εννοώ εσένα Παύλο) να μας μιλήσεις για το Κυπριακό μέσα σε 180 δευτερόλεπτα, πως να το κάνουμε. Θα πεις 2 κουβέντες και θα πιάσεις το θέμα σφαιρικά για να οριοθετήσεις τη θέση σου. Τέλος.
Quote:
|
Λες ότι εμπιστεύεσαι ανθρώπους που έχουν άγχος στη δουλειά τους. Ναι, αυτό θα ίσχυε σε άλλη περίπτωση, αλλά φαντάζεσαι τον Πρωθυπουργό της χώρας να πηγαίνει στην ευρώπη να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Ελλάδας κυριολεκτικά σε 90 δευτερόλεπτα και να μην μπορεί να επιχειρηματολογήσει; Τί να την κάνω εγώ την σεμνότητα και το άγχος τότε; |
|
Το οτι κάποιος έχει άγχος δεν σημαίνει και απαραίτητα οτι χάνει την αυτοκυριαρχία του. Δηλαδή για να υπερασπίσει τα συμφέροντα της Ελλάδας πρέπει να είναι χαλλλλαρός, ατσαλάκωτος και χαμογελαστός; Το να ιδρώσει λίγο παραπάνω ή το να κοιτάξει λίγο κάτω (λόγω άγχους) θα παίξει ρόλο στην απόφαση; Στη Δραματική Σχολή βρισκόμαστε;
Quote:
|
-Αν δεχτούμε ότι θα πρέπει να κυβερνά ο πιο έμπειρος, τότε το τελειότερο πολίτευμα δε θα ήταν η δημοκρατία αλλά η βασιλεία για ευνόητους λόγους.
|
|
Δεν περίμενα να δώσω την εικόνα του φιλοβασιλικού
Σοβαρά τώρα, περίμενα να το δεις πιο σφαιρικά. Η εμπειρία τι σημαίνει; Η παρουσία μόνο και μόνο στην κυβέρνηση; Λάθος. Εμπειρία μπορεί να έχουν και άνθρωποι που δεν είναι στην κυβέρνηση, αλλά έχουν υπάρξει:
α) Δήμαρχοι
β) Νομάρχες
γ) Επίτροποι
δ) Ευρωβουλευτές
ε) Οικονομικοί σύμβουλοι κ.α.
Στα υπόλοιπα συμφωνώ
Quote:
|
Το μέλος jorge στις 27-02-2004 στις 18:33 έγραψε:
Η εμπειρία τι σημαίνει; Η παρουσία μόνο και μόνο στην κυβέρνηση; Λάθος. Εμπειρία μπορεί να έχουν και άνθρωποι που δεν είναι στην κυβέρνηση, αλλά έχουν υπάρξει:
α) Δήμαρχοι
β) Νομάρχες
γ) Επίτροποι
δ) Ευρωβουλευτές
ε) Οικονομικοί σύμβουλοι κ.α.
|
|
... διαχειριστές ενός πολυσύχναστου site...
Jorge αντι να αφήνεις όμως τα 90 δευτερόλεπτα να περνάνε αναμασώντας την καραμέλα της "νέας εποχής" θα μπορούσες κάλλιστα να πεις 2-3 βασικές θέσεις. Και δε λέω ότι δεν ήθελε, απλά δεν μπορούσε.
Φυσικά και δεν μπορείς να αναπτύξεις όλο το Κυπριακό.
Το θέμα όμως είναι ότι την ανάλυση που αναφέρεις, δεν γίνεται να μην την έχεις κάνει από πριν όταν μάλιστα ήσουν υπουργός εξωτερικών! Αυτά έπρεπε να τα λέει νεράκι κανονικά. ¶λλωστε όπως μαρτυρούν και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ο κος Παπανδρέου δεν εκμεταλλεύτηκε θετικά όπως ίσως θα μπορούσε τη θητεία του ως υπουργός των εξωτερικών.
Jorge, υποννοείς ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει εμπειρία;
Αυθόρμητα θα υποστηρίξω ότι 8 χρόνια αντιπολίτευσης δίνουν πάρα πολύ σημαντική εμπειρία. Επίσης όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν πάρα πολύ έμπειρους πολιτικούς. Δε νομίζω δηλαδή ότι το κυβερνόν κόμμα είναι το μοναδικό που έχει το προνόμιο της εμπειρίας. Ο κος Παπανδρέου δε, όπως είπα φάνηκε αρκετά ανέτοιμος.
Ναι, το να ιδρώσεις σε ένα debate είναι αρνητικό σημάδι, γιατί αν είναι να ιδρώσεις σε μια τέτοια κατάσταση, τότε σε μια κρίση πχ Οτσαλάν τί θα κάνεις;
Επίσης θεωρώ ότι η κα Παπαρήγα κατάφερε άριστα μέσα σε 90 sec να θέσει τις γραμμές του κόμματός της, όπως και ο κος Τσοβόλας ήταν αρκετά ικανοποιητικός σε αντίθεση με τις προσδοκίες του κόσμου.
Αλλά μου φαίνεται -πως να το πω- κάπως στενόχωρο, εμείς οι νέοι να ζητούμε κάποιον με εμπειρία, λες και θέλουμε εκ του ασφαλούς να συντηρήσουμε τα κεκτημένα. Κανονικά κάτι το νέο θα πρέπει να ζητάμε, νέα οράματα και περισσότερες αντιδραστικές φωνές. Προσωπικά θεωρώ ότι ΚΑΙ τα 3 μικρά κόμματα της αριστεράς θα έπρεπε να είναι μες τη βουλή, κι ακόμα -εάν γινότανε- και το κόμμα του Καρατζαφέρη, διότι όλες οι φωνές χρειάζονται. ¶λλωστε όποια κι αν θα είναι η κυβέρνηση θα χρειάζεται έντονο έλεγχο εντός βουλής.
Jorge, επειδή αναγκάζομαι να υποθέτω τί εννοείς, και φαντάζομαι υπερασπίζεσαι τον κο Παπανδρέου σε αντίθεση με μένα,
θα προτιμούσα να πεις ευθέως τί εντυπώσεις αποκόμισες απ' το χθεσινό debate, δηλαδή επιγραμματικά να μας πεις δυο λόγια για τον κάθε πολιτικό αρχηγό... γιατί δεν μπορούμε να κουβεντιάζουμε στα τυφλά.
-Προφανώς δεν εννοώ να μου πεις ποιο κόμμα υποστηρίζεις, άλλωστε προσπαθούμε να κάνουμε μια αντικειμενική κουβέντα, αλλά θα ήθελα να μου πεις πως βρήκες σε γενικές γραμμές τον κάθε αρχηγό ώστε να μπορούμε να κουβεντιάσουμε επί της ουσίας.
Μου άρεσε η τοποθέτηση του Χρηστου (αν κι έχω κάποιες μικρές διαφωνίες) γιατί μας είπε καθαρά τη γνώμη του για τον κάθε πολιτικό.
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Astron on 27-02-2004 21:49 ]
Quote:
|
Το μέλος Astron στις 27-02-2004 στις 17:17 έγραψε:
Λες και κάτι άλλο, ότι θα πρέπει να δούμε ποια ομάδα έχει τα πιο έμπειρα στελέχη. Προφανώς το κυβερνόν κόμμα έχει τα πιο έμπειρα στελέχη από άποψη διακυβέρνησης διότι είναι 11 χρόνια στην εξουσία. Αλλά υπάρχουν δύο σημεία σημαντικά:
-Αν ο κος Παπανδρέου κάνει αυτά που λέει, θα φέρει καινούρια πρόσωπα στα υπουργεία, επομένως δεν θα κυβερνούν οι πιο έμπειροι αλλά οι πιο καινούριοι (που δεν έχουν και καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ, βλ Αδριανόπουλος, Ανδρουλάκης, Μάνος).
-Αν δεχτούμε ότι θα πρέπει να κυβερνά ο πιο έμπειρος, τότε το τελειότερο πολίτευμα δε θα ήταν η δημοκρατία αλλά η βασιλεία για ευνόητους λόγους.
Προφανώς εγώ δεν συμφωνώ με όλη αυτή την ιστορία περί εμπειρίας διότι μου θυμίζει άλλα καθεστώτα. Αντίθετα πιστεύω στην ανανέωση, μάλιστα πιστεύω ότι 8 χρόνια θα πρέπει να είναι το μέγιστο που θα δικαιούται να κυβερνά ένα κόμμα για να αποφεύγονται οι διαπλοκές και η αίσθηση μονιμότητας. Πρέπει να ξέρουν όλοι όσοι κυβερνούν ότι δεν θα είναι για πάντα στις καρέκλες τους. Μια τέτοια νοοτροπία είναι πολύ επικίνδυνη.
|
|
Ένα σχόλιο, ελπίζω να μην φαίνεται ως «κομματικό»:
Ποτέ δεν ειπώθηκε νομίζω αυτό τον καιρό ότι νεοαφειχθέντες πολιτικοί (βλ. Μάνος, Ανδριανόπουλος, Ανδρουλάκης κτλ.) πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στην κυβέρνηση σε καίριες θέσεις (υπουργικές).
Απ' ότι έχω καταλάβει - και όπως έχουν πει και οι ίδιοι - οι παραπάνω θα έχουν ένα ρόλο περισσότερο συμβουλευτικό και δεν θα είναι στελέχη «στη πρώτη γραμμή» των αποφάσεων.
Αλλαγή στην κυβέρνηση πιθανώς θα πετύχει ο κύριος Παπανδρέου χρησιμοποιώντας "μη φθαρμένα" στελέχη ή νεότερα σε ηλικία στελέχη του κόμματος του. Από την άλλη δεν νομίζω ούτε ότι οι Μάνος-Ανδριανόπουλος ούτε τα υπόλοιπα στελέχη της ΝΔ (θα συμφωνήσω εδώ με τον Jorge) μπορούν να θεωρηθούν άπειρα μιας και έχουν συμμετέχει παλιότερα σε κυβερνήσεις της ΝΔ αλλά και έχουν πάρει μέρος σε φορείς εξουσίας (τοπική αυτοδιοίκηση, ευρωκοινοβούλιο, διακομματικές επιτροπές κτλ.) κατά καιρούς πολλάκις.
Αυτό πάντως με τα 8 έτη μέγιστης παραμονής κόμματος στην εξουσία το βλέπω λίγο ανέφικτο. Δηλαδή το συγκεκριμένο κόμμα θα πρέπει να απέχει από τις εκλογές? Οι ψηφοφόροι του θα είναι αναγκασμένοι να μην το ψηφίσουν?
Θα συμφωνήσω πάντως πως η εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία είναι κάτι το απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία της δημοκρατίας και πώς σίγουρα απαιτούνται νέες ιδέες και διάθεση να πραγματοποιηθούν και όχι απλώς εμπειρία.
Quote:
|
Το μέλος Astron στις 27-02-2004 στις 19:15 έγραψε:
Μου άρεσε η τοποθέτηση του Χρηστου (christos-reg) αν κι έχω κάποιες μικρές διαφωνίες γιατί μας είπε καθαρά τη γνώμη του για τον κάθε πολιτικό.
|
|
Βασικά δεν είχα σκοπό αρχικά να εκφράσω κάποια γνώμη αλλά βλέποντας πως και εσύ Παύλο εξέφρασες κατά κάποιο τρόπο τις απόψεις σου, σχολίασα και εγώ τους πολιτικούς αρχηγούς στο ίδιο μήκος κύματος. Σε καμία περίπτωση δεν εξέφρασα "ολοκάθαρα" τη γνώμη μου.
Ξανααπαντώ:
Quote:
|
Jorge αντι να αφήνεις όμως τα 90 δευτερόλεπτα να περνάνε αναμασώντας την καραμέλα της "νέας εποχής" θα μπορούσες κάλλιστα να πεις 2-3 βασικές θέσεις. Και δε λέω ότι δεν ήθελε, απλά δεν μπορούσε.
|
|
Ποιός; Δεν ανέφερα κάποιον, για όλους μίλησα.
Quote:
|
Jorge, υποννοείς ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει εμπειρία;
|
|
Δεν με πρόσεξες. Έγραψα πριν οτι εμπειρία έχουν όσοι έχουν υπάρξει:
α) Δήμαρχοι
β) Νομάρχες
γ) Επίτροποι
δ) Ευρωβουλευτές
ε) Οικονομικοί σύμβουλοι κ.α.
¶ρα υπάρχουν εκατέρωθεν άνθρωποι με εμπειρία (Αβραμόπουλος, Πετραλιά κ.α.). Δεν προσπαθώ να πάρω το μέρος κάποιου.
Quote:
|
Ναι, το να ιδρώσεις σε ένα debate είναι αρνητικό σημάδι, γιατί αν είναι να ιδρώσεις σε μια τέτοια κατάσταση, τότε σε μια κρίση πχ Οτσαλάν τί θα κάνεις;
|
|
Απάντησα παραπάνω στα περί άγχους (βλ. σχόλιο περί Δραματικής Σχολής)
Quote:
|
Αλλά μου φαίνεται -πως να το πω- κάπως στενόχωρο, εμείς οι νέοι να ζητούμε κάποιον με εμπειρία, λες και θέλουμε εκ του ασφαλούς να συντηρήσουμε τα κεκτημένα. Κανονικά κάτι το νέο θα πρέπει να ζητάμε, νέα οράματα και περισσότερες αντιδραστικές φωνές.
|
|
Παν μέτρον άριστον. Και εμπειρία και νέα μυαλά. Δεν γίνεται να πάμε μπροστά μόνο με το ένα από αυτά κατά τη γνώμη μου.
Quote:
|
Jorge, επειδή αναγκάζομαι να υποθέτω τί εννοείς, και φαντάζομαι υπερασπίζεσαι τον κο Παπανδρέου σε αντίθεση με μένα,
|
|
Από που το διαπίστωσες αυτό; Επειδή διαφωνήσαμε σε κάποια σημεία;
Quote:
|
θα προτιμούσα να πεις ευθέως τί εντυπώσεις αποκόμισες απ' το χθεσινό debate, δηλαδή επιγραμματικά να μας πεις δυο λόγια για τον κάθε πολιτικό αρχηγό... γιατί δεν μπορούμε να κουβεντιάζουμε στα τυφλά.
|
|
Θεωρώ πως το debate ή pentabate είναι απλά ένα τηλεοπτικό show, για να γίνεται ντόρος. Συμπεράσματα βγάζω από τις συνεντεύξεις Τύπου, τα προγράμματα και τις προσωπικές συνεντεύξεις των αρχηγών, αλλά (κυρίως) των υπολοίπων στελεχών. Συνεπώς δεν μπήκα στην παγίδα να ψάξω για εντυπώσεις σε κάτι που δεν έχει - για μένα - ουσία.
Ποιός θα είναι ο επόμενος που θα ανέβει στο έδρανο;
Προς Χρήστο:
Προφανώς με το υπαρχον σύστημα αυτό που είπα για maximum 8 χρόνια διακυβέρνησης δεν είναι δυνατό αφού στην ουσία υπάρχουν μόνο δύο κόμματα που διεκδικούν εξουσία. Απλά ήθελα να θέσω σχηματικά το πόσο άσχημο θεωρώ να κυβερνά το ίδιο κόμμα επί πολλά χρόνια. Είναι καλό δηλαδή να εναλλάσεται η εξουσία. Ίσως μια ιδέα θα ήταν να μην γίνεται να υπάρχει ο ίδιος πρωθυπουργός παραπάνω από 8 χρόνια όπως είναι και στις Η.Π.Α.
Σχετικά με Μάνο, Ανδριανόπουλο, δεν ξέρω αν ισχύει το ότι θα πάρουν καίριες σχέσεις στην ενδεχόμενη κυβέρνηση ή όχι, πάντως όπως και να έχει αυτόν τον καιρό τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να μην πολυαναφέρουν τα ονόματα αυτά, προφανώς επειδή οι νεοφιλελεύθεροι αυτοί πολιτικοί αποτελούσαν το κόκκινο πανί για την βάση του ΠΑΣΟΚ.
¶λλωστε σήμερα κι όλας ο Παπανδρέου σε συγκέντρωση πάλι επανέφερε παλιά αντι-δεξιά συνθήματα, όπως ότι θα σταθούν ενάντια στην δεξιά, ότι δεν πρέπει να γίνει παλινόρθωση της δεξιάς και κάτι τέτοια που χαλάνε την εικόνα του μετρημένου ανοιχτού πολιτικού που είχαμε μέχρι σήμερα. Προφανώς τον συμβούλευσαν έτσι για να αυξηθεί η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ που είναι αρκετά χαμηλά. Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι είναι πιο ανοιχτόμυαλος αλλά τον επηρεάζει η γραμμή του κόμματος.
Αν κρίνω κι από την χαμηλή αυτοπεποίθηση που έβγαλε στο debate δεν ξέρω αν έχει την δύναμη να αλλάξει από τη βάση του το ΠΑΣΟΚ. Ειδικά εάν χάσει τις εκλογές φοβάμαι ότι θα βγουν πολλά μαχαίρια που αυτή την στιγμή είναι κάτω από το τραπέζι και θα τον κρίνουν πολύ αρνητικά τα παλιά κλασικά στελέχη του κυβερνόντος κόμματος.
P.S. Οσον αφορά το ότι εξέφρασες τη γνώμη σου το είδα πολυ θετικά, το "αν και εχω κάποιες διαφωνίες" δεν πήγαινε στο ότι είπες καθαρά την γνώμη σου. Κανονικά έπρεπε να είναι σε παρένθεση, δικό μου λάθος.
Αντίθετα μάλιστα, μου άρεσε το γεγονός ότι μας ανέλυσες τις απόψεις σου.
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Astron on 27-02-2004 21:31 ]
Jorge, επειδή διαφώνησες ουσιαστικά στα σημεία όπου δήλωνα απογοήτευση απο τον Γ. Παπανδρέου, προφανώς θεώρησα ότι εσύ έχεις την ακριβώς αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή τον βρήκες καλό.
Δικό μου λάθος αν δεν είναι έτσι.
Quote:
|
Το μέλος Astron στις 27-02-2004 στις 21:32 έγραψε:
Δικό μου λάθος αν δεν είναι έτσι.
|
|
ΟΚ, δεν έγινε και τίποτα
Quote:
|
Προφανώς με το υπαρχον σύστημα αυτό που είπα για maximum 8 χρόνια διακυβέρνησης δεν είναι δυνατό αφού στην ουσία υπάρχουν μόνο δύο κόμματα που διεκδικούν εξουσία. |
|
Αυτό ακριβώς. Μόνο που το παιχνίδι παίζεται μεταξύ 2 κομμάτων που στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πρόσωπο με διαφορετικά ρούχα. Εφόσον ο Ελληνικός λαός αρέσκεται σε τέτοιου είδους διακυβέρνηση αφού το έχει αποδείξει εμπράκτως τις τελευταίες δεκαετίες, τότε νομίζω λογικό είναι να αναλλώνεται και σε τυχόν λάθος επικοινωνιακές τοποθετήσεις σε διαφημιστικά, καιροσκοπικά debate με μεταμεσονύκτιες ''πολιτικές'' εκπομπές. Το θέμα δεν είναι αν μίλησε αγχωμένος ο μεν ή αν σχολίασε με σωστά επιχειρήματα ο δε. Τις θέσεις τους τις γνωρίζουμε , η αν όχι μπορούμε να τις μάθουμε (αν ενδιαφερθούμε εμείς γιατί απο μόνοι τους αποκλείεται να τις πουν, μόνο γενικολογίες). Αν έχουμε την τόλμη, το θάρρος, την συνείδηση και τον αυτοσεβασμό ας καταλογιστούμε και ας πράξουμε όχι σύμφωνα με αμερικάνικες κονσέρβες τύπου debate. Ας αλλάξουμε το σκηνικό που μας ενοχλεί και μας προσβάλει.Ένα σκηνικό με μονίμως πεσμένη την αυλαία.
Ο τρόπος υπάρχει και είναι πάρα πολύ απλός.
Sorry Παύλο, εννόησα το σχόλιο σου λιγάκι «ανάποδα» μιας και είχαμε πει να μην κάνουμε «κομματικά» σχόλια!
Θα συμφωνήσω με το γεγονός ότι ο Παπανδρέου έχει εμφανιστεί ως πολιτικός που κουβαλάει νέες ιδέες και θέλει να κάνει ανατροπές και τομές στο κόμμα του. Είναι φανερό όμως πώς θα δυσκολευτεί πάρα πολύ (ή και πιθανότατα να μην μπορέσει) να τα εφαρμόσει όλα αυτά σ’ ένα κόμμα που είναι στην εξουσία από το 1981 ως τώρα – μ’ ένα μικρό διάλειμμα – και στο οποίο κυριαρχούν διαπλοκή, πελατειακές σχέσεις κτλ. Θυμάμαι το πολύ πρωτοποριακό σύστημα που είχε παρουσιάσει γύρω στο 1996-97 όταν ήταν υπουργός Παιδείας στην 1η κυβέρνηση Σημίτη – το γνωστό «εθνικό απολυτήριο» – και το οποίο θα έκανε τομές στην παιδεία. Τελικά όμως το αποτέλεσμα ήταν μετά από λίγο να φύγει από υπουργός, να διαδεχθεί από τον Αρσένη και τελικά να παρουσιαστεί μια μετριοπαθής εκδοχή του συστήματος αυτού, η οποία από τότε ως σήμερα έχει τροποποιηθεί δεκάδες φορές αναλόγως κάθε φορά με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο εκάστοτε υπουργός και γνώμονα πάντα το πολιτικό κόστος στις εκλογές. Επομένως αν δεν καταφέρει ο κ. Παπανδρέου να επιβληθεί στο κομματικό μηχανισμό που έχει από κάτω του, είναι ανώφελο να μιλάμε για ριζικές αλλαγές στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας του κράτους. Φυσικά αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη Νέα Δημοκρατία που είναι αντίστοιχα ένα μεγάλο και «δυσκίνητο» πολλές φορές κόμμα.
Και κάτι άλλο που είναι καιρός να προχωρήσει στην Ελλάδα: η ανεξάρτητη λειτουργία κράτους – κυβέρνησης. Δεν είναι αναγκαίο να απαιτείται σταθερή κυβέρνηση για να λειτουργεί και το κράτος σωστά: Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν κυβερνήσεις συνασπισμού (ασταθείς κυβερνήσεις δηλαδή) και παρ’ όλα αυτά οι κρατικοί μηχανισμοί λειτουργούν πάρα πολύ καλά και απρόσκοπτα αφού υπάρχουν σταθερά άτομα – που επιλέγονται από ανεξάρτητες διαδικασίες – στις νευραλγικές θέσεις διοίκησης και διαχείρισης των κρατικών υπηρεσιών ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κυβερνά.
Διάβασα λέξη προς λέξη όλα τα posts και ειλικρινά ευφράνθηκα διαπιστώνοντας ότι όλοι οι φίλοι που έγραψαν, διαθέτουν συγκροτημένη πολιτική σκέψη κι επιχειρηματολογία. Ελπίζω με την ίδια λογική να προσέλθουν και στις κάλπες, μακριά από συναισθηματισμούς και ιδιοτέλειες.
Πιστεύω ακράδαντα, ότι όλο αυτό το επικοινωνιακό τρικ που στήθηκε, είχε τη χρησιμότητά του, διότι αυτός που θέλει, μπορεί και να εξάγει συμπεράσματα.
Ας μην τα απαξιώνουμε όλα. Υπήρξαν αρκετές ερωτήσεις που δεν ήταν στημένες. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα, διότι όλοι σχεδόν από κάποιον στριμώχθηκαν, αναγκάστηκαν να ανασκουμπωθούν και είτε έκαναν γκάφες, είτε άλλαξαν θέμα και ξεστόμισαν αερολογίες, καλυπτόμενοι από το γεγονός, ότι ο χρόνος δεν ήταν αρκετός για μια ολοκληρωμένη απάντηση.
Κολοκύθια με ρίγανη, καταγόμαστε από μια χώρα όπου το ''Λακεδαιμονίζειν εστί φιλοσοφείν''. Η πολιτική μαγκιά κάποιου, έτσι για να μιλήσουμε ντόμπρα, χαρακτηρίζεται από το αν κατέχει τη γνώση και μπορεί με δυο σταράτες κουβέντες να εκφράσει τη θέση του. Οι ξεκάθαρες θέσεις δεν απαιτούν φλύαρες και χρονοβόρες τοποθετήσεις. Αντίθετα, όταν κάποιος αρχίζει να ελίσσεται…κάτι δεν πάει καλά.
Σαφώς λοιπόν, η επικοινωνιακή ικανότητα ενός ηγέτη αποτελεί αδιαμφισβήτητο προσόν. Το πώς θα πλασάρει τον εαυτό του και τι εικόνα θα επιτρέψει στους ακροατές του να σχηματίσουν γι' αυτόν, είναι εξίσου σημαντικό με τις όποιες δεξιότητές του.
Αυτό ίσχυε από ανέκαθεν. Να σας θυμίσω το αρχαίο ρητό ''Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται τίμια''.
Θα σας πω, πως λειτούργησε για μένα αυτό το debate. Φανταστείτε λοιπόν, ότι διαθέτετε έναν όμιλο επιχειρήσεων και αναζητείτε διευθύνοντα σύμβουλο. Βάζετε λοιπόν μια αγγελία και περιμένετε αναπαυτικά στο γραφείο σας. Καταφθάνουν λοιπόν τα 4 παλικάρια μαζί με την κοπέλα και τους παίρνετε διαδοχικά συντεύξεις. Σε ποιόν απ’ όλους αυτούς θα δίνατε τη θέση.
Εμένα προσωπικά, το debate αυτό με βοήθησε λίγο ακόμη, για να προσεγγίσω μια απόφαση. Αν δηλαδή θα επιλέξω κάποιον από αυτούς ή αν θα πρέπει να ξαναβάλω αγγελία για άλλους υποψηφίους.
