Ο όρος οκτάβα (από το γαλλικό Octave) αποδίδει τον όρο οκτάδα. Είναι δηλαδή η απόσταση ενός φθόγγου από τον αμέσως οξύτερό του ή βαρύτερό του, με το ίδιο όνομα και το ίδιο ασφαλώς άκουσμα, αλλά προς το βαρύτερο ή προς το οξύτερο,
Και ονομάζεται ασφαλώς έτσι, γιατί περιέχει οκτώ φθόγγους. Η βάση και η κορυφή της σκάλας που σχηματίζεται στο πλαίσιο των οκτώ αυτών φθόγγων που αποτελούν την οκτάβα έχουν το ίδιο όνομα και το ίδιο άκουσμα, η βάση όμως επί το βαρύτερο σε σχέση με την κορυφή, η οποία ακούγεται επί το οξύτερο.
Βιβλιογραφία: Γεωργίου Διαμαντή, «Η κλασική θεωρία της μουσικής», εκδ. Φ. Νάκα 2001, Θεόδωρου Σακελλαρίου, «Εισαγωγή στη φιλολογία της μουσικής» εκδ. Παν/μιου Ιωαννίνων, Διαμαντή Μαυραγάνη, «Μουσική ανθοδέσμη», εκδ1968.