Ανήκει στα σημεία τονισμού (βλ. σχετικά για την έννοια των «τονισμών», στη σχετική λέξη στην εγκυκλοπαίδεια μουσικών όρων του ΜΗ). Πρόκειται για ένα σημείο που παριστάνεται με το σημείο ( Λ ) και το οποίο τίθεται πάνω ή κάτω από τους φθόγγους, απαιτώντας από αυτούς να τονισθούν περισσότερο από τους άλλους.
Βιβλιογραφία: Γεωργίου Διαμαντή, «Η κλασική θεωρία της μουσικής», εκδ. Φ. Νάκα 2001, Θεόδωρου Σακελλαρίου, «Εισαγωγή στη φιλολογία της μουσικής» εκδ. Παν/μιου Ιωαννίνων, Διαμαντή Μαυραγάνη, «Μουσική ανθοδέσμη», εκδ1968
