Τί κι' αν ο χρόνος περνά,
όλα στο τέλος μένουν ίδια.
Τί κι αν η ησυχία μεγαλώνει
ξεχνάμε και γινόμαστε σιωπή.
Γινόμαστε σιωπή
και καραδοκούμε σε ένα άδειο δωμάτιο.
Μένουμε και φτιάχνουμε σιωπή.
Ξεχνάμε.
Σιωπένουμε.
Βυθιζόμαστε σε ενα τίποτα.
Ακόμα και το φεγγάρι σιωπένει την νύχτα που έρχεται όλο ζωή.
Σιωπούμε ακόμα και εκεί που δεν πρέπει.
Σιωπηλή μένει και η αλήθεια μπροστά στη ζωή.
Μένει μόνο ενα τίποτα.
Τι κι αν ο χρόνος περνά,
όλα μένουν κενά,
όλα μένουν ίδια.
Ίδια σαν την σιωπή που ο χρόνος την αφήνει αγέραστη
και σαν αρρώστια μας χτυπά ανελέϊτη.
Σσσσς.... .
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#17010 / 06.11.2008, 18:23 / Αναφορά Πόλυ ωραίο.Μπράβο romfaia:)) |
#17016 / 07.11.2008, 15:06 / Αναφορά πολύ καλό! :) |
#17019 / 07.11.2008, 15:47 efxaristw re paidia!!!! na ste kalaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...!!!! |
#17042 / 09.11.2008, 19:59 / Αναφορά εετσιιι μαριιι........το χεις χαμενο......craps:P:) |
#17062 / 10.11.2008, 23:31 looooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooool...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! |