Στου POLIS το Χαμάμ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
230 άρθρα στο MusicHeaven

Σε ό,τι αφορά τον χώρο, είναι αρκετά ευρύχωρος και ο εξαερισμός εξαιρετικός. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι το POLIS δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτο, ώστε να γεμίσει κάπνα, αλλά είναι αλήθεια ότι ούτε μια στιγμή δεν αισθανθήκαμε δυσφορία. Τα τραπέζια είχαν ιδανική διάταξη ώστε να μην είναι ούτε πολύ στριμωγμένα και παράλληλα να υπάρχει και καλή οπτική επαφή. Έτσι μπόρεσα να απολαύσω απερίφραστα το πρόγραμμα χωρίς να μ' ενοχλούν τα κεφάλια ή ο καπνός των υπολοίπων.

Οι μουσικοί ήταν κορυφαίοι. Η ενορχήστρωση πλούσια (μπουζούκια, μπαγλαμάς, ακουστικές-ηλεκτρικές κιθάρες, βιολί, ακορντεόν, drums, κρουστά, keyboards) και ο ήχος -πράγμα σπάνιο- ήταν εξαιρετικός! Θα πρέπει βέβαια να πω ότι στα κρουστά ήταν ο Οδυσσέας Τσάκαλος, πρώην drummer των Φατμέ (η Τσαλιγοπούλου τον παρουσίασε ως ''μύθο''). Οι Τρίφωνο ήταν συγκλονιστικοί. Τόσο τα φωνητικά τους όσο και η τεχνική τους κατάρτιση ως μουσικοί, κερδίζουν αναμφισβήτητα τις εντυπώσεις.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα, όπως ήταν αναμενόμενο, το πρώτο μέρος περιείχε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Τρίφωνο, της Τσαλιγοπούλου και της Γλυκερίας. Στην αρχή εμφανίζονται όλοι επί σκηνής, με την Τσαλιγοπούλου να ερμηνεύει απόσπασμα από το ''Μέχρι να βρούμε ουρανό'' και τη Γλυκερία από το ''Στων αγγέλων τα μπουζούκια''.

Τη σκυτάλη πήρε το Τρίφωνο που, μεταξύ άλλων, ερμήνευσε και την τελευταία τους επιτυχία ''Να Μ' Αγαπάς''. Στη συνέχεια εναλλάσσονταν σχεδόν ανά πέντε τραγούδια η Τσαλιγοπούλου με τη Γλυκερία και με τη συμμετοχή των Τρίφωνο σε κάποια από αυτά. Σ' αυτό το πρώτο μέρος ακούσαμε από την Τσαλιγοπούλου το ''Πιάσε Με'' (το οποίο ερμήνευσε στην Hip-Hop εκτέλεση που στην παράσταση μάλλον ''χάνει''), ''Τα Παιδιά των Δρόμων'', ''Είναι Εντάξει Μαζί Μου'', ''Χίλιες Σιωπές'', ''Να Μ' Αγαπάς'' (το οποίο αφιέρωσε στον γνωστό συνθέτη Γιώργος Ανδρέου που τυγχάνει και σύζυγος της Τσαλιγοπούλου και που ήταν παρών στην παράσταση) αλλά και τα ''Έλα Πάρε Μου Τη Λύπη'', ''Μην Περιμένεις Πια'' κ.α.

Η Γλυκερία με τη σειρά της ερμήνευσε τρία τραγούδια από την τελευταία της συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη αλλά και το ''Κρυφτό'', ''Ό,τι Αγαπώ Είναι Δικό Σου'', ''Πάρε Με Απόψε Πάρε με'', ''Ανάθεμά Σε'' κ.α. Εμβόλιμα, ο Οδυσσέας Τσάκαλος ερμήνευσε το πολύ ωραίο -δικό του- τραγούδι ''Δεν Πειράζει'' (που πολλοί νομίζουν ότι είναι του Νίκου Πορτοκάλογλου αλλά βλέπετε η πολλή παρέα μαζί του τον επηρέασε και στο στυλ. Πάντως, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη).

Ως γνωστόν, την καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος την έχει η Λίνα Νικολακοπούλου και κατά συνέπεια ειπώθηκαν και τραγούδια με δικούς της στίχους, αλλά και του Κραουνάκη, που δεν ανήκουν στο ρεπερτόριο των καλλιτεχνών (π.χ. ''Οι Μοίρες'' και το ''Θεός Αν Είναι'' που ερμήνευσαν οι Τρίφωνο, τα ''Κόκκινα Γυαλιά'' με τη Γλυκερία, ''Τα Λαϊκά'' με την Τσαλιγοπούλου κ.α.). Προσωπικά με ξένισε λίγο όχι γιατί δεν είναι ωραία τα τραγούδια αλλά επειδή μου φάνηκε πολύ... εγωιστική σαν έμπνευση. Επιπλέον δε, σε ορισμένες περιπτώσεις όπως π.χ. στα ''Κόκκινα Γυαλιά'', ήταν φανερό ότι τα τραγούδια δεν ταίριαζαν στον τραγουδιστή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Γλυκερία ήταν έξω από τα νερά της.

Το μέρος του προγράμματος που εμένα με συγκίνησε περισσότερο ήταν η ερμηνεία παραδοσιακών τραγουδιών από τη Μικρά Ασία και παλιών ρεμπέτικων, ένας τομέας με τεράστια σημασία για την ελληνική μουσική και που τίμησαν δισκογραφικά τόσο η Γλυκερία όσο και η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Έτσι ακούσαμε το περίφημο ''Ήσουνα Ξυπόλητη'' από τους Τρίφωνο (το οποίο όμως δεν ερμήνευσαν ολόκληρο), ''Τα Παιδιά της Γειτονιάς Σου'' από την Τσαλιγοπούλου, το ''Γυφτοπούλα Στο Χαμάμ'' (καρσιλαμάς που έγραψε ο Γιώργος Μπάτης το 1934) από την Γλυκερία ενώ το ''Μες της Πόλης το Χαμάμ'' του Ανέστη Δελιά , που ερμήνευσαν από κοινού η Τσαλιγοπούλου και η Γλυκερία, έγινε παρωδία που εμένα με ξένισε γιατί, παρόλο που ο στόχος ήταν να σατιριστεί η επικαιρότητα, θα προτιμούσα να έμενε ανέγγιχτο το ιστορικό αυτό τραγούδι. Τέλος πάντων, γούστα είναι αυτά...

Κάπου εδώ έκαναν την εμφάνισή τους και οι λουλουδούδες και άρχισα να ξενερώνω καθότι ναι μεν το ρεπερτόριο του β' μέρους ήταν ποιοτικό (από Καλδάρα, Μητσάκη, Τσιτσάνη, Ζαμπέτα κ.λπ.) και οι ερμηνείες αψεγάδιαστες, πλην όμως ενώ μέχρι εκείνη την ώρα ένιωθα σαν να ήμουνα σε μία ωραιότατη συναυλία, το σκηνικό άλλαξε ωσάν να μεταφέρθηκα ως δια μαγείας σε... μπουζουξίδικο. Ο.Κ. ξέρω ότι υπάρχουν ενστάσεις και ότι έχουν γίνει ουκ ολίγες συζητήσεις επ' αυτού αλλά εν πάσει περιπτώσει μεταφέρω απλά τα συναισθήματά μου.

Η Τσαλιγοπούλου για κάποιον μυστήριο λόγο φαινόταν σαν να... βιαζότανε αφού τουλάχιστον σε 3-4 περιπτώσεις βιάστηκε να μπει στα κουπλέ ενώ μεσολαβούσαν σόλα και γέφυρες (χαρακτηριστικό τραγούδι το ''Συ Μου Χάραξες Πορεία'' όπου ο καημένος ακορντεονίστας δεν πρόλαβε να παίξει ούτε μία φορά το σόλο του μετά τα ρεφρέν!). Εντούτοις, ήταν πολύ κεφάτη, χαμογελαστή και επικοινωνιακή, με τέλειες τονικά ερμηνείες, και το τονίζω το ''τονικά'' γιατί είναι προφανές ότι η γνωστή αοιδός Πέγκυ -θα σου σπάσω το κεφάλι- Ζήνα που δήλωσε ότι η Τσαλιγοπούλου δεν πατάει σωστά ούτε σε μία νότα, μάλλον εξ ιδίων έκρινε τα αλλότρια (καθότι είχα ζήσει και τη... δυσάρεστη εμπειρία να παρευρεθώ και σε παράσταση της Ζήνα...).

Η Γλυκερία ζωντανή, γελαστή και εκφραστική, σου έδινε την εντύπωση ότι είναι ακόμα 20 χρονών. Η αναλλοίωτη από το χρόνο φωνή της, η πίστη της στο καλό τραγούδι (από το δημοτικό και σμυρνέικο μέχρι το λαϊκό και το έντεχνο) και οι ''έξω καρδιά'' ερμηνείες της παραδίδουν μαθήματα ερμηνείας και ήθους στις νεώτερες τραγουδίστριες -τρόπος του λέγειν- που θεωρούν καλό τραγούδι αυτό που δεν μας προσβάλει (εκεί καταντήσαμε).

Συμπερασματικά, λοιπόν, το πρόγραμμα αξίζει κάθε ευρώ που θα πληρώσετε. Θα ακούσετε εξαιρετικές ερμηνείες σε εξίσου εξαιρετικά τραγούδια, με έναν άριστο ήχο, σε πολύ καλό χώρο και όλα αυτά μαζί, πιστέψτε με, δεν νομίζω ότι θα τα βρείτε πουθενά αλλού. Το ρεπερτόριο του προγράμματος απαιτεί ακροατές με άποψη στο πρώτο μέρος και με κέφι στο δεύτερο. Για άλλη μια φορά ευχαριστώ πολύ τον Jorge και το MusicHeaven.