Και μιας και τα πανηγυράκια της Eurovision και των MAD Awards δεν μου λένε τίποτα (δεν μου γεμίζουν την ψυχή μου ρε παιδάκι μου, για να μην αναφερθώ στο ότι δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τα μουσικά μου ακούσματα), αποφάσισα-με φτηνό αεροπορικό εισιτήριο είναι η αλήθεια- να παρακολουθήσω το μεγαλύτερο-κατά τη γνώμη μου- φετεινό παγκόσμιο μουσικό γεγονός, στο Χάιντ Πάρκ του Λονδίνου...
Έτσι λοιπόν, χτες βράδυ, πολλοί από τους καλλιτέχνες που θαυμάζω τόσα χρόνια, όπως οι Queen, η Annie Lenox, αλλά και νεώτεροι, γιόρτασαν τα 90α γενέθλια, ενός ανθρώπου-σύμβολου κατά του άπαρντχάιντ, του ρατσισμού και το-κυριότερο- της δύναμης της Ελεύθερης Ψυχής:
Του Κυρίου Νέλσον Μαντέλα.
Γύρισα σήμερα το απόγευμα ΓΕΜΑΤΟΣ και τρισευτυχισμένος για την απόφαση που είχα να μπλεχτώ κι εγώ ανάμεσα σε άλλους 55-60.000 ανθρώπους, που αγαπούν την μουσική με μήνυμα, με ανθρώπους που δεν αρέσκονται στο εφήμερο, στην επίδειξη από μπούτια και ανύπαρκτα φορέματα, αλλά πάνω απ όλα, ανθρώπους που νοιάζονται!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dessypris στις 29-06-2008 04:27 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dessypris στις 29-06-2008 04:45 ]