Αν ακούς απόψε...

Αν για μια στιγμή η φωνή σας ταξίδευε στο μυαλό και στην καρδιά όλων μας(ή και κάποιου συγκεκριμένα), τι θα θέλατε να πείτε?

Πείτε το με ένα τραγούδι...

μου θυμησες το τραγουδι των πυξ λαξ αν ακους αποψε

Δεν ξέρω απόψε πως περνάς σε ποια γωνία ακουμπάς ποιο δρόμο διάλεξες να πας και ποια ιστορί
α κουβαλάς Απόψε, αν θα βγεις απόψε μην πας μακριά αν μ' ακούς απόψε μην πεις τίποτα Όλοι εδώ τρέχουν στα τυφλά κυνηγημένα αρπακτικά δεν έχουν μείνει μυστικά ξεκλει
δωμένη μου καρδιά

Βάλε με μέσα στα πιο κρυφά
στα πιο απαίσια όνειρά σου
Είμαι δικιά σου είμαι ολότελα δικιά σου

Κάνε με ότι θες
Σχίσε με, κάψε με, γάμα με
Γάμα με όσο θες, όπως θες
Κατέβασέ με στης ψυχής σου τον πάτο
Κι ακόμα πιο κάτω
Δε μιλάω, δε γελάω, δεν πονάω
Κατέβασέ με στης ψυχής τον πάτο
Ετσι κι αλλιώς δεν υπάρχω, δεν υπάρχω

Αδειασε πάνω μου τη θλίψη σου τη σιχασιά σου
Είμαι δικιά σου είμαι' ολότελα δικιά σου

Κάνε με ότι θες
Σχίσε με, κάψε με, γάμα με
Γάμα με όσο θες, όπως θες
Κατέβασέ με στης ψυχής σου τον πάτο
Κι ακόμα πιο κάτω
Δε μιλάω, δε γελάω, δεν πονάω
Κατέβασέ με στης ψυχής τον πάτο
Ετσι κι αλλιώς δεν υπάρχω, δεν υπάρχω

Ελευθερία Αρβανιτάκη & Νίκος Ζούδιαρης: Μέτρησα

Οτι κ αν γίνει ένα να λές πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...

Υπόγεια ρεύματα:Πως πονάει ένα χάδι

Φεύγω μα πάντα γυρνάω σε σένα

Ότι κι αν πεις όσο κι αν πονά

Σκέψεις που ουρλιάζουν στιγμές που σ'αρπάζουν

Λάγνες ρωγμές θορυβώδεις σιωπές

Πως πονάει ένα χάδι μου λες

Άκου τα λόγια μου πριν γίνουν χθες

Ζησ'ένα ψέμα για θέατρο θέμα

Τόσες φορές οι ίδιες σκηνές

Σκέψεις σα λάβα παράτα 'τες τράβα

Τράβα μακριά όσο πιο μακριά

Αμάλθειας κέρας στο νου μου ένα τέρας

Όταν μου γεννά μόνο σκοτεινιά

Ντύσε μητέρα το κρύο κορμί μου

Πλύνε τις πληγές όχι μην κλαις

Πως πονάει.....