Διαφορες πτυχιου και διπλωματος πιανου

ποιες ειναι οι διαφορες τους?????

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : luisarmstrong στις 27-07-2009 15:40 ]

Πριν απο ενα μηνα εδωσα για διπλωμα πιανου.Η διαφορα ως προς το επιπεδο δυσκολιας ειναι μεγαλη,μην σου πω τεραστιες.Αναλογα βεβαια απο τα κομματια που θα παρεις.Επιπλεον στο πτυχιο μπορεις να παιξεις απο μεσα τα κομματια ενω στο διπλωμα υποχρεωτικα απο εξω,απο μνημης.Το μονσερτο επισης ειναι πιο δυσκολο.Αναλυτικα τωρα μπορει να στα πει καποιος αλλος.Προσωπικα για μενα δεν εχουν καμια σχεση,που τα εδωσα και τα δυο και τα πηρα.

Καταρχας συγχαρητηρια!!!!!!!θα ηθελα ομως παραπανω λεπτομερειες...

Για να είμαστε σωστοί θα πρέπει να συγκρίνουμε ένα μέσο Πτυχίο με ένα μέσο Δίπλωμα.

Εξηγώ αμέσως τι εννοώ:

Υπάρχει κανονισμός που προσδιορίζει το ρεπερτόριο για τα 2 αυτά χαρτιά. Ο κανονισμός αυτός όμως αφήνει ένα λογικό περιθώριο μεγαλύτερης ή μικρότερης δυσκολίας για να έργα που μπορούν να επιλεγούν. Έτσι, αν θέλουμε μπορούμε να σκαρώσουμε ένα αρκετά εύκολο πρόγραμμα Πτυχίου, ή , αν αισθανόμαστε πιο ικανοί και σίγουροι, να βγάλουμε ένα πρόγραμμα πολύ απαιτητικό. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε, κατ’ αναλογία και στο Δίπλωμα.

Έτσι, ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα πτυχίου μπορεί να είναι δυσκολότερο από ένα πολύ άνετο πρόγραμμα διπλώματος για να απαντήσω και στον προηγούμενο φίλο.

Για να συγκρίνουμε λοιπόν ένα μέσο πρόγραμμα πτυχίου με ένα μέσο πρόγραμμα διπλώματος:

Καταρχίν η διαφορά δεν έγκειται τόσο στην δυσκολία των έργων, μιας και αυτή όπως είπαμε μπορεί να ποικίλλει, αλλά κυρίως στον όγκο τους και συγκεκριμένα στη ΔΙΑΡΚΕΙΑ και όχι στον αριθμό των έργων.

ΠΤΥΧΙΟ: Απαιτεί σύνολο 9 έργα, συγκεκριμένα:

1. Πρελούδιο και Φούγκα Ι. Σ. Μπαχ από το Das wohltemperierte Clavier
2. Ένα έργο των λεγόμενων κλαβεσενιστών (συνθέτες για τσέμπαλο) ή ένα μέρος από σονάτα Μότσαρτ
3. Μία ολόκληρη σονάτα Μπετόβεν (οποιαδήποτε)
4. ένα ρομαντικό έργο
5. ένα έργο 20ου αιώνα σημαντικού συνθέτη
6. ένα ελληνικό έργο (κάποιες φορές παραλείπεται ή αντικαθίσταται από κάτι άλλο ανάλογα με το ωδείο)
7. Τεχνική άσκηση Czerny ή ανάλογη
8. Τεχνική άσκηση Chopin ή ανάλογη
9. Ένα μέρος (γρήγορο δηλαδή α’ ή γ’) από κοντσέρτο εύκολο, συνήθως Μότσαρτ, σπανιότερα ακούγονται Μπαχ, Χάυντν, Μπετόβεν, Παραλλαγές του C. Franck  ή ακόμα και Grieg ως κάτι δυσκολότερο κα. Συνήθως πάντως είναι Μότσαρτ.  Πρέπει να εκτελείται με τη συνοδεία 2ου πιάνου.

ΔΙΠΛΩΜΑ απαιτεί

1. Ένα μεγάλο έργο Μπαχ (παρτίτες, τοκάτες κτλ) ή 2 Πρελούδια και φούγκες από το DWC
2. ένα έργο κλαβεσενιστών
3. Μία ολόκληρη σονάτα Μπετόβεν (από την β’ περίοδο και μετά με εξαίρεση κάποιες λιγότερο εκτενείς π.χ.)
4. ένα ρομαντικό έργο μεγάλης έκτασης (π.χ. όχι νυκτερινό Chopin)
5. ένα έργο 20ου αιώνα σημαντικού συνθέτη μεγάλης έκτασης (π.χ. όχι μόνο 1 πρελούδιο Debussy), εδώ παίζουν κυρίως έργα με πολλά μέρη
6. Ένα ολόκληρο κοντσέρτο αυξημένης δυσκολίας, από Μπετόβεν και έπειτα. Συνήθως επιλέγεται ρομαντικό ή 20ου αιώνα.

Και τώρα η σύγκριση:

ΠΤΥΧΙΟ vs ΔΙΠΛΩΜΑ

ΠΤΥΧΙΟ:

Περισσότερα έργα αλλά μικρής έκτασης.

Μπορούν να εκτελεστούν και με το βιβλίο μπροστά

Περιλαμβάνει και πράγματα που δεν ακούμε σε ρεσιτάλ, π.χ. αποσπάσματα από έργα ή ασκήσεις.

Μπορεί να γίνει «κεκλεισμένων των θυρών» αν το ζητήσει ο μαθητής, δηλαδή χωρίς κοινό.

Η συνολική διάρκεια ενός μέσου Πτυχίου με όλα τα παραπάνω έργα δεν ξεπερνά ή μόλις ξεπερνά την μία ώρα

ΔΙΠΛΩΜΑ

Αριθμητικά  λιγότερα αλλά μεγαλύτερα και δυσκολότερα έργα

Εκτελούνται όλα υποχρεωτικά από μνήμης, εκτός ίσως από κάποια σύγχρονα έργα όπου μπορεί να γίνει κάποια εξαίρεση.

Περιλαμβάνει μόνον ολόκληρα έργα και έργα που ακούμε σε ρεσιτάλ. Όχι μεμονωμένα μέρη και όχι ασκήσεις και σπουδές.

Δεν μπορεί να ζητηθεί να γίνει «κεκλεισμένων των θυρών», η προσέλευση κοινού είναι ανοικτή.

Η συνολική διάρκεια ενός μέσου Διπλώματος με όλα τα παραπάνω έργα είναι τουλάχιστον 1μισι ώρα, ενώ σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις φτάνει και τις 3 ώρες, δεδομένου του ότι πρόκειται για ένα ολόκληρο ρεσιτάλ + ένα ολόκληρο κοντσέρτο!

ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΩΡΑ:

Εκτός από τις διαφορές στο πρόγραμμα, πολύ σημαντικές για τον υποψήφιο είναι και οι διαφορές στην αντίληψη των εξεταστών όσον αφορά τα 2 αυτά χαρτιά.

Στο πτυχίο λοιπόν, είθισται να θεωρείται πως ο πιανίστας δεν είναι ακόμα «σολίστας», πρέπει όμως να κατέχει καλά την ύλη με κύριο σκοπό να μπορεί να τη διδάξει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συγχωρούνται ευκολότερα παικτικά ατυχήματα ή απώλεια μνήμης, να επιτρέπεται η ανάγνωση από παρτιτούρα και γενικά αν υπάρχει ανοχή σε ένα επίπεδο ερμηνείας ακόμα και κάτω του μετρίου όσον αφορά και την ποιότητα.

Στο δίπλωμα τα πράγματα ζορίζουν ελαφρώς. Οι απαιτήσεις είναι κάπως μεγαλύτερες, τα παικτικά λάθη όταν είναι συχνά κάποιες φορές δεν συγχωρούνται και μπορεί να κοστίσουν σε βαθμό. Γενικά λαμβάνεται περισσότερο υπόψη η ικανότητα του εξεταζόμενου ως performer.

Πάντως, αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι οι διπλωματούχοι παίζουν καλύτερα από τους πτυχιούχους. Έχω ακούσει τόσο πτυχία όσο και διπλώματα καρναβάλια-παρωδίες!

Τέλος, από επαγγελματικής απόψεως: ο διπλωματούχος θεωρείται πως κατέχει τον ανώτερο δυνατό τίτλο στην αδιαβάθμητη μουσική μας εκπαίδευση, και μπορεί να κάνει τα πάντα, να διδάξει όλες τις τάξεις. Φυσικά για καριέρα σολίστα τα χαρτιά δεν αποτελούν προϋπόθεση ούτε εγγύηση. Ο πτυχιούχος επιτρέπεται να διδάξει μέχρι το δεύτερο έτος μέσης και συνήθως αμοίβεται λίγο λιγότερο.

Ελπίζω να βοήθησα, για ό,τι άλλο στη διάθεσή σας.

ΓΧ

-----------------
To blog μου: http://www.pianoeforte.wordpress.com

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : cembalo στις 02-08-2009 14:47 ]

cembalo πολυ ωραια η αναλυση σου.

Εγω δινω προκριματικες πτυχιου του χρονου,αλλα η δασκαλα μου που εχει παρει μονο πτυχιο πιανου μπορει να με διδαξει ως και το πτυχιο!

Αυτο που πιστευω ειναι πιο σημαντικο απο τα προγραμματα,ειναι οτι κρινεσαι πλεον ως σολιστ στις εξετασεις του διπλωματος.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : john1987 στις 02-08-2009 16:46 ]

Τεχνικά, ο μοναδικός τρόπος για να συμβαίνει αυτό  είναι να είσαι γραμμένος ως μαθηής άλλου δασκάλου στα μαθητολόγια που το ωδείο σου στέλνει στο υπουργείο. Και στο πτυχίο σου δεν θα αναγράφεται το όνομα της πραγματικής σου δασκάλας, εφόσον δεν έχει τα τυπικά προσόντα, αλλά του "επίσημου" δασκάλου σου όπως φαίνεται στα μαθητολόγια. Είναι μια διαδικασία που ακολουθείται για να λύσει το πρόβλημα και στους διπλωματούχους που όμως δεν έχουν την απαραίτητη προϋπηρεσία (5 έτη) για να δώσουν πτυχίο.

Επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι, μπορεί και οι μεν και οι δε να είναι ικανοί να φτάσουν κάποιον μαθητή στο πτυχίο. Εκείνο που παραμένει ως απορία, είναι βέβαια γιατί ένας πτυχιούχος με τέτοια εμπειρία δεν κάθεται να πάρει ένα δίπλωμα για να είναι εντάξει και να έχει και αυτός και ο μαθητής την ικανοποίηση να αναγράφεται το όνομά του στο πτυχίο.

Η εμπειρία μου είναι πως εφαγα πολύ χρονο για να πάρω το δίπλωμα με Άριστα. Εκανα πολλές θυσίες και έλεγα πως θα πάω μπροστά ειδικοτερα όσον αφορα τη θέση καθηγήτριας πιάνου. Εκανα πρωτη φορά τα χαρτιά σε δημοτικό ωδείο για να δω μια μοριοδοτηση όπου το δίπλωμα ισούται με πτυχίο. Συγκεκριμένα έλεγε "τιτλος σπουδών (πτυχίο ή δίπλωμα πιάνου) --  5 μόρια.."

Αυτά τα είδα μέσω μιας φίλης Μου η οποία  εκανε κ η ιδια τα χαρτια για την ιδια θεση και απαίτησε τα πρακτικά. Εμένα δεν ήθελαν να μου πουν. Στο τηλέφωνο πήγαν να μου πάρουν και το κεφάλι όταν Ρώτησα αν έχου αναρτήσει κάπου τη μοριοδοτηση στο ίντερνετ. Μου ειπαν πως μου τα Λένε προφορικά και δεν τα αναρτούν. Μιλάμε για δημόσιο τώρα έτσι?

[ τροποποιήθηκε από τον/την natty-st, 22-10-2016 10:54 ]

Ωραία τα λέτε όλοι, αλλά υπάρχει ένα μικρό λαθάκι σε αυτά που λέτε....

"Ο πτυχιούχος επιτρέπεται να διδάξει μέχρι το δεύτερο έτος μέσης και συνήθως αμοίβεται λίγο λιγότερο".

Αυτό είναι λάθος απ' όλες τις μεριές...το πιο απλό πρώτα, αμοίβεσαι όσο συμφωνήσεις με το ωδείο ή με το ιδιαίτερο, είναι καθαρά το πόσο πιστεύεις πως αξίζει η δουλειά σου, δεν υπάρχει στάνταρ ωρομίσθιο...



Το δεύτερο&λίγο πιο δύσκολο... όταν ένας πτυχιούχος ξεκινήσει να διδάσκει σε ωδείο, το ωδείο οφείλει

να τον "γραψει" στο υπουργείο πολιτισμού ως επιμελητή οργάνου( πιάνου,κιθάρας κλπ ανάλογα με το

όργανο που διδάσκει ο καθένας).


Μετά από κάποια χρόνια διδασκαλίας ο επιμελητής αναβαθμίζεται σε δάσκαλο κι έπειτα - πάλι μετά από

κάποια χρόνια συνεχούς διδασκαλίας- σε καθηγητή που είναι και το ανώτερο "αξίωμα", που σου

επιτρέπει να φτάνεις μαθητές και σε δίπλωμα ακόμα κι αν δεν έχεις εσύ ο ίδιος.


Οπότε αντικειμενικά, είτε πάρει κανείς πτυχίο είτε δίπλωμα, όσο αφορά στη δουλειά είναι το ίδιο.


Απλά ο διπλωματούχος μπορεί να βγάλει άμεσα μαθητές για δίπλωμα ενώ ο πτυχιούχος θα πρέπει να

περιμένει κάποια χρόνια να "ανέβει".



Το δίπλωμα σε ένα όργανο είναι καθαρά θέμα πρεστίζ και απόφασης του μέχρι που θέλει να φτάσει ο καθένας. Φυσικά η προετοιμασία για δίπλωμα είναι δυσκολότερη από την προετοιμασία για πτυχίο και εννοείται πως σε κάνει καλύτερο μουσικό με το κατάλληλο πρόγραμμα και τον κατάλληλο καθηγητή. 

Γιατί έχω δει και διευθύντριες ωδείων με διπλώματα που δε μπορούν να παίξουν ούτε ένα δίφωνο Bach... προσοχή σε ποιο ωδείο θα πάει κανείς και προσοχή με ποιον δάσκαλο θα κάτσει.