Ποιά τραγούδια του ΤΕΛΙΚΟΥ ξεχωρίζετε;

Margo συγχαρητήρια για το τραγούδι σας και την πολύ καλή πορεία του! Και από αυτό αλλά και από άλλους στίχους σου που έχω ακούσει στο myspace ξέρω πως γράφεις πολύ όμορφα και με ευαισθησία. Καλή και δημιουργική συνέχεια

@ o-Zone

Μπορεί, φίλε μου, η γιαγιά σου να έλεγε το "Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο περισσότερο φαίνεται ο κώλος της", αλλά επειδή και στη λαϊκή σοφία κάθε λόγος έχει και τον αντίλογό του, μια άλλη γιαγιά θα απαντούσε  στην κακεντρέχεια με το "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" και κάποια άλλη σοφότερη, ίσως, θα έλεγε πως "ο καθένας την πορδή του μοσχολίβανο την έχει!"...

Τώρα επί της ουσίας των ενστάσεων, για το αν το κοινό δεν ήταν ειδήμων 100% και αδικήθηκαν κάποια τραγούδια, αν το καλοσκεφτείς με τη σειρά σου, τα τραγούδια - τουλάχιστον στην πρωτογενή τους σύλληψη - ΔΕΝ απευθύνονται σε ειδήμονες, και ειδικά το αυθεντικό τραγούδι ως πηγαία έκφραση δεν απευθύνεται σε κανέναν απολύτως, ούτε καν στον δημιουργό του. Εκτός βέβαια κι αν ο δημιουργός του στον ύπνο του και στον ξύπνιο του ονειρεύεται κριτικές επιτροπές ειδημόνων, πρωτιές σε βραβεία και μουσικούς θριάμβους, οπότε ένας γιατρός δεν θα έβλαπτε ούτε τον ίδιο... ούτε το τραγούδι!

Θερμά συγχαρητήρια σε ΟΛΟΥΣ τους δημιουργούς για τα πολύ όμορφα τραγούδια που μας χαρίσατε, ανεξαρτήτως κατάταξης και προτιμήσεων. Ακούγοντας ξανά και ξανά τα τραγούδια σας, θεωρώ πως ανεβάσατε αρκετά ψηλότερα τον πήχη σε σχέση με τους γνωστούς καθιερωμένους μουσικούς θεσμούς των ΜΜΕ. Καλή συνέχεια με έμπνευση, με κέφι και μεράκι, κι όχι με στείρο επαγγελματισμό...

Επίσης, εύγε και στους διοργανωτές, και προσωπικά στον jorge, για την πρωτοβουλία και το "τολμείν" παρά τις (όποιες) αντιξοότητες. Το MusicHeaven αποδεικνύει πως τα fora μπορούν να λειτουργήσουν κι ως μουσικές σκηνές! Θέληση κι οργάνωση χρειάζεται. Εγώ να επαναλάβω την ευχή μου για μια ευρύτερη διοργάνωση χωρίς σύνορα!

Προσωπικά θα ήθελα να μείνω σε ένα τραγούδι που, παρά τη γενικότερη αποδοχή του από τα μέλη του ΜΗ, δέχτηκε μια αδιανόητη πολεμική, άλλοτε υφέρπουσα κι άλλοτε αδιάντροπη. Άμποτε να είχαμε τη στοιχειώδη ευγένεια να αποδεχόμαστε την κρίση του εκάστοτε κοινού χωρίς προκατάληψη και μιζέρια, χωρίς τη διάσπαρτη κακοδαιμονία που μαστίζει τη νοοτροπία του νεοέλληνα (για όλα φταίνε οι ακατάρτιστοι άλλοι κι όχι ο ειδήμων εαυτός μας). Γι' αυτό το λόγο θεωρώ πως ο εν λόγω δημιουργός είναι άξιος διπλών συγχαρητηρίων: ΟΛΟΨΥΧΑ συγχαρητήρια, λοιπόν, στον κύριο Γιάννη Νανόπουλο (cineboy) για το τραγούδι του "ΠΕΤΑΓΜΑ", αφενός για την έμπνευση, σύνθεση κι εκτέλεση του πανέμορφου τραγουδιού του που αποπνέει ευαισθησία, ποίηση και λυρικότητα, και αφετέρου για το ήθος και την καρτερικότητά του με την οποία αντιμετώπισε τη μικροπρέπεια και τη μίζερη εμπάθεια ορισμένων...

Εύγε σε ΟΛΟΥΣ,

κι ένα ΕΥΓΕ παραπάνω στον cineboy

-----------------
Suddenly, I knew that you'd have to go. Your world was not mine, your eyes told me so. Yet it was there I felt the crossroads of time and I wondered why. Loreena McKennitt - "The Old Ways"

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Cenio στις 19-04-2010 23:53 ]

Φίλε Cenio, ομολογώ ότι χάρηκα το πολύ εύστοχο σχόλιο-ανταπάντησή σου και πρόσθεσα ένα ακόμη γνωμικό (αυτό με το "μοσχολίβανο"...) στη δική μου σοφία. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι, εκτός από το ότι δε συμμετείχα στο διαγωνισμό σαν διαγωνιζόμενος ούτε και επιθυμούσα να διακριθεί κάποιο συγκεκριμμένο τραγούδι. Θέλησα μόνο να επισημάνω "τη νομοτέλεια των Πραγμάτων" χωρίς καμμία "κακεντρέχεια", αν με εννοείς...

Δηλώνω, για ακόμη μια φορά, αντίθετος με τους πάσης φύσεως διαγωνισμούς Τέχνης και ειδικά όταν τα κριτήρια αξιολόγησης είναι τόσο ασαφή και υποκειμενικά. Είναι απαράδεκτο κατ' εμέ, να διαγωνίζεται το προϊόν της δικής μου Ψυχής (αν πρόκειται περί αυτού...)  με τη δική σου ψυχούλα, για τα "αστεράκια" ενός ψηφοφόρου, σε ένα διαγωνισμό που απώτερο στόχο έχει-όπως όλοι οι διαγωνισμοί- τη δόξα-αναγνωρισιμότητα και το χρήμα. Αυτό όμως είναι μια  άλλη συζήτηση που ίσως κάποια στιγμή να πρέπει να γίνει...

Είμαι ωστόσο ΥΠΕΡ στο να παρέχεται βήμα στους νέους δημιουργούς ανεξαιρέτως και το ΜΗ είναι κατεξοχήν ένα τέτοιο μέσο.

Δράττομαι επίσης της ευκαιρίας (ήθελα να το κάνω εδώ και αρκετό καιρό) να συγχαρώ τον διαχειριστή του ΜΗ, Jorge, για την απίστευτη και σπάνια ανοχή του στις απόψεις και στο τρόπο που εκφράζονται μέσα στο φόρουμ και στο ότι δεν λογοκρίνει σχεδόν ποτέ κανέναν. Το ΜΗ είναι πραγματικά ένα ΕΛΕΥΘΕΡΟ μέσο επικοινωνίας και χαίρομαι που είμαι μέλος του.

Θα ήθελα και εγώ να συγχαρώ ΟΛΟΥΣ οσους συμμετείχαν , ανεξαρτήτως  βαθμολογιών και κατατάξεων.    Με μεγάλη  μου χαρά είδα το επίπεδο να κινείται σε υψηλά επίπεδα...

Είναι λογικό και επόμενο, να υπάρχουν επιρροές και "στοιχεία" που αλλού πιθανώς και αλλού προφανώς, παραπέμπουν σε ονόματα γνωστά. Προσωπική μου άποψη είναι πως είναι θέμα του καθενός το πως βγάζει προς τα έξω την ευαισθησία του. Εγώ, ο κάθε εγώ,  σαν ακροατής, διατηρώ  το δικαίωμα της επιλογής και της δικής μου αξιολόγησης. 
 Ευχαριστώ και εγώ  απο καρδιάς, όσους  τίμησαν το τραγουδάκι μου, τον "Οδυσσέα". Άντε ,και του χρόνου με ακόμα πιό ψηλά τον πήχη...

Υ.Γ :Μιχάλη Κλεάνθη, είναι απορίας άξιον πως γίνεται να κινούμστε στην ίδια περιοχή, και να μην έχουμε συναντηθεί ποτέ.

Ήδη μίλησα για 4 από τα αγαπημένα μου τραγούδια του τελικού : Για τον πλημμυρισμένο από το λευκό & γαλάζιο του Αιγαίου Αποχαιρετισμός .... Για το Κουτσό Στρατιωτάκι με την πολύ ωραία μελωδία και ενορχήστρωση (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στους υπόλοιπους τομείς υστερεί ... πάντως, προτείνω σε όσους ασχολούνται με ενορχηστρώσεις τραγουδιών να ακούσουν ξανά και ξανά το εν λόγω άσμα .... μέχρι και μαντολίνο ακούγεται !!!) ..... Για το πολύ συγκινητικό Μάνα .... Για το "ξεσηκωτικό"  Σ' Άλλη Διάσταση .....   Ευκαιρία να μιλήσω για τα υπόλοιπα τραγούδια του τελικού που ξεχώρισα .....

- Φώτα πορείας .... Τι όμορφη εισαγωγή με πιάνο είναι αυτή .... Αλλά και η μελωδία, που κινείται σε δύσβατες περιοχές χωρίς να χάνει την "τραγουδισιμότητά" [ ] της [μού θύμισε μέχρι και Μικρούτσικο των 70ς, της εποχής του "Άννα μην κλαις" !!!]. Πάνω απ' όλα, όμως, ξεχωρίζει ο στίχος του τραγουδιού !!! Κατά την ταπεινή μου άποψη, το στιχουργικό του μέρος ήταν [είναι] η πιο "διανοουμενίστικη" στιγμή του διαγωνισμού !!! "Και τι να πω όταν τα φώτα σβήσουν και τι να πω ... " ....

- Η κυρά του χορού, ένα πολύ φωτεινό και αισιόδοξο άσμα ... Ξεχώρισα το "παιχνίδισμα" της τρομπέτας ... [Άραγε ο δημιουργός του έχει σχέση με τον Κώστα Καπνίση ???]   ...

- Γρίλιες .... πολύ τρυφερή και μελωδική μπαλάντα και, προπαντός, "ορθογραφημένη" .... σε αυτό θα πρότεινα να προσέξετε πόσο σωστά είναι τοποθετημένη η φωνή του δημιουργού την ώρα που τραγουδάει το άσμα ... Συγχαρητήρια !!! Και η έκπληξη : Το τραγούδι έχει γράψει και ερμηνεύει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ, τον οποίο τον θυμάμαι εκεί στα τέλη των 90ς στη μικρή μουσική σκηνή ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ πίσω από την Πάντειο !!! Κείνη την εποχή είχε βγάλει και τον δίσκο ΣΤΡΑΓΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ, ο οποίος, αν και ήταν πολύ αξιόλογος, δεν έγινε ευρέως γνωστός [άλλωστε προερχόταν από μια μικρή δισκογραφική εταιρία η οποία, εδώ και χρόνια, δεν υπάρχει πια ... ] ... Και να που χάρις στον διαγωνισμό .... μετά από χρόνια μαθαίνω ξανά νέα του !!! Επίσης, ανέτρεξα στο YouTube όπου, με χαρά, ανακάλυψα βιντεάκια με τα καινούρια τραγούδια του Κλεάνθη !!! Το καινούριο υλικό του είναι πολύ καλύτερο από τα "Στραγάλια στον κατήφορο" !!! Ελπίζω ο Μιχάλης Κλεάνθης κάποια στιγμή να το εκδώσει σε δίσκο  

Για το τέλος, άφησα τα 2 πιο αγαπημένα μου τραγούδια του τελικού ....

- Απόψε : Και όταν αποκαλύφθηκαν τα ονόματα των δημιουργών, με έκπληξη διαπίστωσα ότι ο δημιουργός του "ενσωματώνει" και τις 3 ιδιότητες, και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο : συνθέτης, στιχουργός & ερμηνευτής !!! Για το "Απόψε" αντιγράφω το σχόλιό μου από άλλο τόπικ:

Επιπροσθέτως, πολλά - πολλά συγχαρητήρια σε αυτούς που έγραψαν και ερμήνευσαν το ΑΠΟΨΕ !!! Τι μουσικό διαμάντι ειν' ετούτο !!! Ακούγοντάς το, είχα την εντύπωση ότι ... βρίσκομα, λέει, σε ένα πιάνο μπαρ, όπου "βυθίζομαι" στον ήχο του πιάνου, του σαξόφωνου, της ντραμς που παίζει απαλά [νομίζω με "σκούπες"] και, φυσικά, στην υπέροχη ανδρική ερμηνεία !!! Ένα τραγούδι που μάς φέρνει κι έναν "αέρα από τα παλιά", μιας και θυμίζει, κάπως, τα τραγούδια που έγραφε ο Γιάννης Σπάρτακος .... Πλην, όμως, εκείνο που, τελικά, υπερσχύει είναι η προσωπικότητα των δημιουργών και του ερμηνευτή [όπως, επίσης, και ένα άκουσμα φρέσκο και σημερινό]. Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, κατά τις οποίες μας δίνεται η ευκαιρία να ακούσουμε τέτοιους "κρυμμένους θησαυρούς" ...... ναι, βρε παιδιά, αξίζει ο διαγωνισμός του ΜΗ και με το παραπάνω

- Πέταγμα : Αφού δώσω ολόψυχα τα θερμά μου συγχαρητήρια στον δημιουργό για την πρωτιά του στον διαγωνισμό, θα μού επιτρέψετε να αντιγράψω τα σχόλια που έγραψα για το τραγούδι του σε άλλο τόπικ :

Συγχαρητήρια μέχρις εκεί που ... δεν πάει άλλο σε αυτούς που έγραψαν και ερμηνεύουν το ΠΕΤΑΓΜΑ .... Τι καταπληκτική, ατμοσφαιρική μουσική και ενορχήστρωση ...... κι αυτή η χαμηλόφωνη ερμηνεία, τόσο μα τόσο πρωτότυπη, γεμάτη θεατρικότητα και συναίσθημα .... Αλλά κι αυτοί οι υπέροχοι στίχοι, που διηγούνται ένα παραμύθι, που ακροβατούν μεταξύ "ονείρου και πραγματικότητας" .... το μόνο ... "ψεγάδι" αυτού του τραγουδιού είναι ότι το παραμύθι έχει λυπημένο τέλος [στοιχείο που, όμως, κάνει εντέλει το "παραμυθοτράγουδο" ακόμη πιο συγκινητικό] .... Γι' αυτό μεταβαίνω συνέχεια στη σελίδα του διαγωνισμού για να το ακούω ξανά και ξανά και ξανά. Η δε ακρόασή του με κάνει να φαντάζομαι ότι έχω καβαλήσει, λέει, την πλάτη ενός τεράστιου πτηνού και ... πετάω σε χώρες μακρινές [που υπάρχουν κυρίως στα "τοπία της φαντασίας] για να συναντήσω την αγαπημένη μου, κι ας ξέρω ότι αυτή θα με απορρίψει .... Ως στιγμής το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από τον διαγωνισμό ..... Όχι 5 αλλά .... 105 αστέρα αν μπορούσα θα τού έδινα .... Και μετά την ακρόαση αυτού του τραγουδιού μού έρχεται να αναφωνήσω : Ζήτω ο ανώνυμος / άσημος / αφανής άγνωστος δημιουργός !!!! Τελικά σήμερα τα μεγάλα δημιουργήματα φτιάχνονται ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ "ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ"

Κι ο λόγος που αντιγράφω το ως άνω σχόλιό μου είναι επειδή .... διατηρώ την ίδια άποψη γι' αυτό το τραγούδι, ακόμη και μετά από τόσες ακροάσεις του !!! Κι επιπλέον τα φωνητικά του cineboy, αλλά και η εν γένει "καλλιτεχνική υπόστασή" του, σε εμένα, προσωπικά .... δεν θύμισαν καθόλου Βασίλη Παπακωνσταντίνου !!! Βρε .... μπας κι έχουν τίποτα τα αυτιά μου ??? Μπας και χρειάζομαι ΩΡΛ ??? Επίσης, στο YouTube ανακάλυψα ένα ακόμη τραγούδι του Cineboy, το Κουτάκι, σε ρυθμό τανγκό. Αυτό μού άρεσε ακόμη πιο πολύ από το "Πέταγμα" .....

Καλησπέρα και από μένα .Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν σ αυτό το διαγωνισμό , δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να εκθέτεις τη δημιουργία σου . Άσχετα λοιπόν με τα αποτελέσματα αξίζει ένα μπράβο σε όλους  που γέμισαν κάποιες ώρες μας ευχάριστα και δημιουργικά ,  γνωρίζοντας νέους δημιουργούς μιλώντας συμφωνώντας ή διαφωνώντας με κριτικές ‘η  επιβραβεύσεις και κάποιες φορές  ιδιαίτερα τραβηγμένα και καυστικά σχόλια . Τα πάντα όλα!!!!! Που λένε και κάποιοι φίλοι μου γαύροι…

Μπράβο και στο διαχειριστή του φόρουμ  που κακά τα ψέματα φορές το έργο του γινότανε ιδιαίτερα δύσκολο , αλλά διακριτικά το έφερε εις πέρας μια χαρά.

Τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια ήτανε  ΄΄οι  γρίλιες  ΄΄ του  Κλεάνθη  τα δείγματα δουλειάς του μας είναι γνωστά από την εποχή των εσπερίδων , απανεμιάς , σταυρό του νότου  και τώρα στα βατράχια τη μουσική σκηνή που διατηρεί και μας  γεμίζει φιλοξενία και χαρά όποτε τον ακούμε.

Το  ΄΄άπόψε΄΄  ΄΄το στενό ΄΄και το  ΄΄ριζιμιό΄΄ και με χαρά διάβασα την κυκλοφορία της δουλειάς   των δημιουργών του ριζιμιού στο δίφωνο. Θα την πάρουμε παιδιά και θα την ακούσουμε. Πάντα τέτοια!!!!!!! Καλό δρόμο.

Δυστυχώς  δε μπόρεσα να ψηφίσω γιατί είμαι νέο μέλος  αλλά αυτά ήτανε τα τραγούδια που μου άρεσαν πιο πολύ.

Άντε και με το καλό σε κανένα  καινούργιο διαγωνισμό στιχουργικής να παίξουμε και μείς οι ψευτοκαλαμαράδες  χαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!

Μπράβο σ όλους !!!!!!!!!!!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ixthis στις 20-04-2010 04:23 ]

Συγχαρητήρια κι από μένα σε όλους τους συμμετέχοντες αλλά και στους ανθρώπους που άκουσαν τα τραγούδια και τις μουσικές και ψήφισαν στο διαγωνισμό. Τα πιο θερμά συγχαρητήρια στον jorge στον οποίο οφείλεται, από οτι καταλαβαίνω, όλη αυτή η προσπάθεια.

Συμμετείχα στον διαγωνισμό με το τραγούδι "Ένας μικρός Πρίγκηπας", και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος από την πορεία του. Ευχαριστώ πολύ τους ανθρώπους που το άκουσαν και το ψήφισαν.

Τα τραγουδια που "μίλησαν" σ'εμένα και μου άρεσαν πολύ από όλες τις απόψεις (στίχος-μουσική-ερμηνεία-παραγωγή) ήταν τα εξής:

* Μ'ακούς

* Για τελευταία φορά

* Φώτα πορείας

Τέλος η μεγαλύτερη απογοήτευση για μένα ήταν το γεγονός οτι δεν μπήκε στην εικοσάδα το "Πέντε παιδιά". Προσωπική μου άποψη είναι οτι αυτό το τραγούδι ηταν από τα πιο άρτια μουσικά, στιχουργικά και ηχητικά, με ένα πολύ "δύσκολο" θέμα. Τουλάχιστον είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε το τραγούδι και τον δημιουργό του μέσα απο αυτόν τον διαγωνισμό κι αυτό είναι πολύ θετικό.

Και πάλι μπράβο σε όλους.

Παρέλειψα να πω πως το "Σ'άλλη διάσταση" -μετά από τεράστια συμβολή φίλων  - υπάρχει και σε videoclip στο youtube στο παρακάτω link

check it out!! :)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : koutrouvalas στις 21-04-2010 12:43 ]

Ρε συ Θέμη ... τι ωραίο βιντεάκι φτιάξατε για το τραγούδι σας !!! Δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από επαγγελματικά βιντεάκια

Ω, ναι ... μόνοι μας μπορούμε πολλά .... να, ο συμφορουμίτης έφτιαξε μαζί με τους φίλους του "χειροποίητο" βιντεάκι για το τραγούδι του το οποίο ... είναι πολύ καλύτερο από πολλά βιντεοκλίπς που βλέπουμε στα μουσικά κανάλια .....   

Μια και ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός και δεν επηρεάζω με τη γνώμη μου πια ας αναφερθώ με περισσότερες λεπτομέρειες στα τραγούδια.

Κατ'αρχήν, για μένα τα κορυφαία τραγούδια του διαγωνισμού είναι τα πέντε παρακάτω:

Κουτσό στρατιωτάκι:  Η φωνή του Πάνου Καββαθά είναι τόσο, μα τόσο, "σωστή" και χειρίζεται απίστευτα "άρτια" τους πολύ πρωτότυπους στίχους. Αναφέρθηκα και πριν λίγες μέρες στο τραγούδι αυτό. Τα αληθινά μου συγχαρητήρια σε όσους βοήθησαν να δημιουργηθεί αυτό το αριστούργημα.

Γρίλιες:  Το τραγούδι ξεδιπλώνεται σιγά σιγά τόσο όμορφα που οι στίχοι του σε κάθε φράση κρύβουν κάτι το αληθινά ξεχωριστό. Την ενορχήστρωση θα την χαρακτήριζα απλά καταπληκτική και η μουσική είναι ένας ευχάριστα έυηχος συνδυασμός μουσικών οργάνων με την μαγική μελωδία της φυσαρμόνικας να χαιδεύει τόσο απαλά το αυτί του ακροατή

Απόψε:  Μόλις αποκαλύφθηκε το όνομα του δημιουργού εξεπλάγη! Δεν γνωρίζω ακριβώς εάν πρόκειται για τον γνωστό Μάνο Παπαδάκη, αλλά σε περίπτωση που πρόκειται για εκείνον όσο περνάει ο καιρός τον συμπάθω όλο και πιο πολύ! Εάν πάλι πρόκεται για κάποια συνονυμία η γνώμη μου για το τραγούδι δεν αλλάζει φυσικά. Όπως ανέφερα και παλαιότερα, η "πονηρή" ( έτσι συνηθίζω να την αποκαλώ) διάθεση της jazz συνάντησε τον ελληνικό στίχο με απίστευτη επιτυχία!

Φώτα πορείας: Πραγματικά πίστευα ότι θα πάει πολύ καλά και έπεσα από τα σύννεφα όταν είδα το αποτέλεσμα. Ε, πόσο καταπληκτική μουσική και τι υπέροχα γυρίσματα στο ρεφραίν! Γενικά, το τραγουδι για κάποιο ανεξήγητο λόγο ομολογώ πως μου χαρίζει ένα άρωμα ευχάριστης διάθεσης και χαράς.

Χρώματα:  Πρόκειται για την απαγγελία που ακούσαμε στο πρώτο group.΄Μία απαγγελία που με ταξιδεύει σε αναμνήσεις παλιές και με πηγαίνει σε καταστάσεις αγαπημένες. Θα το λέω συνέχεια αλλά, κρίμα που δεν πέρασε στον τελικό.

Στη συνέχεια, τραγούδια που με μάγεψαν και αυτά από την πρώτη στιγμή ήταν:

Μάνα :  Είναι αναμφισβήτα συγκινητικό ένας άνθρωπος να γράφει και δίνει απλόχερα την αγάπη για το σημαντικότερο πρόσωπο της ζωής μας, τη μαμά μας. Μπορεί, προσωπικά, να μην με άγγιξε η μουσική του τραγουδιού, οι στίχοι και η διάθεση και χροιά της φωνής με άγγιξε πολύ βαθειά.

Σωπαίνουν αυτοί που αγαπούσαν: Με πρώτη ακρόαση σκέφτηκα ότι κατά κάποιον τρόπο απέχει λιγάκι από τα προσωπικά μου ακούσματα. Αλλά, αμέσως μετά, με μια πιο προσεκτική ακρόαση η φωνή και ο στίχος και πάλι ξεχώρισαν σε τραγούδι του διαγωνισμόυ.

Δεν θα παραλείψω να αναφέρω κάποια άλλα ονόματα που άξιζαν για μια καλή θέση
-Στενό
-Μες στις σκιές
-Σ'άλλη διάσταση
-Φως μου
-Η κυρά του χορού

Οφείλω να ομολογήσω πώς για το τραγούδι που πήρε την πρώτη θέση "Πέταγμα", ενώ είναι καλό τραγούδι, δεν μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. Παρ'όλα αυτά συγχαρητήρια στον καλλιτέχη Γιάννη Νανόπουλο

Αυτές ήταν με πολύ λίγα λόγια οι εντυπώσεις μου για τα τραγούδια του διαγωνισμου. Για κάποια από αυτά ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις που ένιωσα ακούγωντάς τα. Συγχαρητήρια λοιπόν για το υψηλότατο επίπεδο του διαγωνισμού!

kwstasagas σε ευχαριστω για τα καλά σου λόγια. Η απάντηση είναι πως ο αξέχαστος Κώστας Καπνίσης είναι τιμή μου που είναι (από ψηλά πια...) θείος μου. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την αναφορά σου στο όνομα του!!!

Με εκτίμηση

Γιώργος Καπνίσης

Ω, αγαπητέ συμφορουμίτη .... respeeeeect ..... μέχρις εκεί "που δεν πάει άλλο" στον αλησμόνητο θείο σου .... άλλωστε με τις μουσικές του έντυσε .... ένα σωρό ελληνικές ταινίες και, κατ' επέκταση, ένα σωρό όμορφες στιγμές πολλών από εμάς, δηλαδή τις στιγμές που βλέπαμε αυτές τις - αθάνατες - ταινίες [είτε στη μεγάλη, είτε στη μικρή οθόνη] !!!

Το πλέον αγαπημένο μου ορχηστρικό θέμα από αυτά που έχει γράψει ο θείος σου για ελληνική ταινία είναι αυτό που ακούγεται στην αρχή της ταινίας ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΖΩΗ, στην οποία πρωταγωνιστούν η Άννα Φόνσου και ο Νίκος Κούρκουλος !!! Με είχε εντυπωσιάσει το "τζαζέ" ύφος του ορχηστρικού θέματος, στο οποίο ακούμε .... μέχρι και τα ντραμς να αυτοσχεδιάζουν [πράγμα κάπως "πρωτόγνωρο" για ελληνική ταινία εκείνης της εποχής] !!!!! Αυτό, όμως, δεν το βρήκα στο YouTube και έτσι ... παραπέμπω σε ένα άλλο πολύ όμορφο ορχηστρικό θέμα, αυτό της ταινίας ΤΖΕΝΗ ΤΖΕΝΗ .....  

https://www.youtube.com/watch?v=t3azSIL1wE0Link