Ξέρω ότι σε πολλούς δεν αρέσουν οι Onirama, ότι είναι μέτριοι, πολύ εμπορικοί, πολύ ελαφροί κτλ.
Θα ήθελα, ωστόσο, τη γνώμη σας για τους στίχους τους. Θεωρώ ότι έχουν πολύ καλούς και ποιοτικούς στίχους με νόημα και όχι κοινότυπους και μια από τα ίδια. Για μένα, κάποιοι στίχοι των Onirama (τους περισσότερους τους γράφει ο Θοδωρής Μαραντίνης, ο τραγουδιστής του γκρουπ) είναι εξαιρετικοί :
Ας πούμε αυτοί :
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω στο δρόμο, παίζω στη θάλασσα
μα πάντα πέφτω πάνω σε μεγάλο κύμα
μέσα στον κόσμο έκλαψα, πόνεσα
όμως δεν έκανα της νίκης μου το σήμα
όλα για όλα τα παίζω κι όπου βγει
κι όλα όσα χάνονται ψάχνω στα παραμύθια
παίζω με τη φωτιά, νικάω στο ψέμα μου
όμως δε νίκησα ποτέ μου στην αλήθεια
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω τον ξένο, παίζω τον άγνωστο
βουτάω μες στο πλήθος κι έτσι επιβιώνω
παίζω τον ξύπνιο, παίζω τον άσχετο
κι απ' τη δουλειά μου για μια μέρα τη γλιτώνω
παίζω στ' αλήθεια, παίζω στα ψέματα
κι όλα τα σβήνω απ' του μυαλού μου την οθόνη
πολλά όσα είδα, λίγα όσα έμαθα
μα τη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμη
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Υπάρχουν, όμως και άλλοι που είναι μέτριοι και με πολλές αδυναμίες, όπως αυτοί :
Μεγάλωσα, δεν ξέχασα κουβέντες και τραγούδια
μακάρι να γεννιόμουνα κι εγώ σαν τα λουλούδια
δίχως πρέπει και δίχως λογική
σαν ήλιος ν' ανθίζω κάθε πρωί
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Στιγμές που προσπεράσανε, στιγμές που μας κράτησαν
στιγμές θολές που χάσανε το χρώμα και ξέφτισαν
σαν καλοκαίρια πέρασαν και σαν γιορτή
Αν ήσουν εδώ, αλλιώς θα 'ταν όλα
αν ήσουν εδώ, ίσως να 'μουνα πιο δυνατός
αν ήσουν εδώ, θα σταμάταγε ο χρόνος
μα δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις πουθενά
Τα δυο μου μάτια λύγισαν
απ’ τα γλυκά ξενύχτια...
Περιμένω τη γνώμη σας για τους στίχους αυτούς και γενικά για τους στίχους των Onirama.
Ποιοι σας αρέσουν και ποιοι όχι;
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 10-10-2012 18:36 ]
