ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    STAGES Μουσική έκθεση φωτογραφίας από τον Antonis T.

    baraccuda
    14.11.2015, 12:19

     "STAGES" Έκθεση φωτογραφίας από τον Antonis T.

    Μια σειρά φωτογραφιών απο τον Antonis T, πάνω και κάτω από τα συναυλιακά Stages - αποτυπωμένες και εκτυπωμένες στιγμές της ανεξάρτητης όψης του Rock n Roll.
    Διάρκεια έκθεσης: 20 ΝΟΕΜΒΡΗ - 20 ΔΕΚΕΜΒΡΗ.
    Έναρξη 20 Νοέμβρη 8: 30 μμ
    Χώρος: Στην γκαλερί που βρίσκεται στο πατάρι του KEYBAR.
    Πραξιτέλους 37  -  Αθήνα  -  τηλ. 2103230380
    Είσοδος ελεύθερη.
    Link εκδήλωσης / Λίστα φωτογραφιών http://www.fb.com/events/1021655221219113


    « Η στιγμή. Αυτό είναι το ζητούμενο, η στιγμή που θα αποτυπωθεί και θα κλείνει μέσα της ολόκληρη τη συναυλία. Που θα συμπυκνώνει την υπόσχεση, την προσδοκία, το χρόνο, την έκσταση. Που όταν την κοιτάζεις μετά από καιρό, θα έχεις μπροστά σου το βίωμα.
    Υπάρχουν φωτογραφίες που έχουν σημαδέψει ολόκληρες γενιές, που έχουν διασχίσει δεκαετίες ολόκληρες χωρίς να χάσουν σταγόνα από το νόημά τους αλλά και φωτογραφίες λιγότερο εμβληματικές που αποτυπώνουν το βλέμμα του ανώνυμου φαν να κουβαλάει όλη την πίστη και την τρέλα που χωρίς αυτά δεν κινείται τίποτα. Ακόμα και σήμερα, την εποχή της ψηφιακής πλημμύρας, ξεχωρίζουν. Αυτή είναι η τρέλα του φωτογράφου, να συμπυκνώνει τη δήλωση της μπάντας ή του μουσικού σε μία εικόνα, σκυμμένος μπροστά στη σκηνή με το pit να λυσσομανάει πίσω του, ή γονατισμένος δίπλα στην κονσόλα των μόνιτορ να αποκρυσταλλώνει την ηλεκτρική καταιγίδα. 

    Στην Ελλάδα, οι φωτογράφοι είναι μέρος της σκηνής∙ συμμετέχουν σε αυτήν όπως τα ίδια τα μέλη των συγκροτημάτων∙ πωρώνονται με τις μπάντες που φωτογραφίζουν, αποτυπώνουν αυτό που βλέπουν, το οποίο πολλές φορές δεν το βλέπουν δει ούτε οι ίδιες οι μπάντες, κι έτσι η δουλειά τους λειτουργεί σαν δεξαμενή έμπνευσης για τους μουσικούς. Ο μικρόκοσμος του ροκ εν ρολ είναι αντιφατικός και περίπλοκος, αλλά σου δίνει την ελευθερία να επινοείς τον εαυτό σου παραμένοντας ειλικρινής, να υλοποιείς το όραμά σου και να ενσαρκώνεις την όποια αλλαγή. Ένα παράξενο είδος χειραφέτησης, στο οποίο συμμετέχουν όλοι, κοινό, μουσικοί, φωτογράφοι, τεχνικοί. 

    Το άγριο Ντιτρόιτ φανκ των Bellrays, το λονδρέζικο street Punk των Sham 69 και των Infa Riot, το νεοσαμανιστικό ρίγος των Savage Republic, τα αντιρατσιστικά μανιφέστα των Oppressed και των Banda Bassoti αλλά και το αθηναϊκό πανκ των Deus ex Machina και των Anfo, το γκαράζ των Meanie Geanies και το ηλεκτρονικό πέπλο των Atria, συνθέτουν μια εικονογραφία που τα όρια της ανιχνεύονται με προσοχή∙ αυτές είναι φωτογραφίες που έχουν πίσω τους ώρες ακρόασης, ταύτιση με τους ανθρώπους που φωτογραφίζονται και ξεκάθαρο στίγμα.»
    Αλέξης Καλοφωλιάς (The Last Drive, Thee Holy Strangers)