ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    spirosart
    12.09.2005, 00:14
    The Price


    Sometimes,
    I feel that I pay the Price
    Sometimes,
    I need to believe all the lies
    The Prince in my fairy tales cries
    And after the fight he always dies

    So, I’m turning my face to the rain
    hopping that I’ll wash up pain
    making my personal game
    where I’m the loser again

    What ever it takes I’ll fight
    For all those I thought were right
    For loves that die at night
    religions that picked up the knife


    Sometimes,
    I feel that I pay the Price
    Sometimes,
    I need to believe all the lies
    The Prince in my fairytale cries
    And after the fight he always dies




    --




    …τα βερεσέδια της ζωής….



    Χίλιες φωνές και μουσικές
    Στ’ αφτιά μου τριγυρίζουν
    Της ερημιάς μου τις στιγμές
    Στα δύο τις χωρίζουν

    Κάπου υπάρχει μια γιορτή
    Στης γειτονιάς την άκρη
    Κι εγώ κερνάω στη σιωπή
    Τον πόνο μου σφηνάκι

    Μήπως μεθύσει και μου πει
    Κρυφά από τους άλλους
    Πώς να ξοφλήσω απ’ τη ζωή
    Λογαριασμούς μεγάλους


    Κυρά μου, μοίρα μου ακριβή
    Σου ξεπληρώνω από παιδί
    Σταλιά -σταλιά το δάκρυ
    Μα εσύ με τόκους με κρατάς
    και βερεσέδια μου φυλάς
    σε πονηρό κιτάπι

    χίλια ταξίδια και στιγμές
    ζωή θα σου χαρίσω
    του ριζικού μου ανατροπές
    φτηνά θα ξεπουλήσω

    μήπως ξοφλήσω την ποινή
    που ορίζει τ όνειρο μου
    κι απ’ του μυαλού τη φυλακή
    βρω το παράθυρό μου

    κι αν μπεις σαν ήλιος από κει
    και η ματιά θαμπώσει
    θα ψιθυρίσω στη ψυχή
    να μη το μετανιώσει


    ------




    ………ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ……..

    Σε μια γωνίτσα σκοτεινή
    Είχα φυλάξει από παιδί
    Τα όνειρά μου
    Μα σαν τα βρήκε η ζωή
    Σαν σερπαντίνα σε γιορτή
    Τα σκόρπισε, καρδιά μου

    Τώρα που στέκομαι βουβός με περιπαίζει ο καιρός
    Φτηνός προδότης
    Και της ψυχής μου ο καημός
    Γίνεται τύραννος σκληρός
    Δεινός στρατιώτης

    Που σαν υψώνει το σπαθί
    Ανάβει μάχη φοβερή
    στη μοναξιά μου
    Και σαν αγγίζει το κορμί
    Καίει το αίμα στην πληγή
    Κι ανάβει η πυρκαγιά μου

    Βροχή να ρίξεις ουρανέ
    Να σβήσεις τη φωτιά μου
    Μήπως πλυθεί τα’ ανάθεμα
    Και ιάνει η καρδιά μου
    Βροχή να ρίξεις ουρανέ
    Να πιω και να ξεχάσω
    Από τη δίψα για όνειρο
    Μήπως και ξεδιψάσω


    Σε μια γωνίτσα σκοτεινή
    Είχα φυλάξει από παιδί
    Τα όνειρά μου
    Μα σαν τα βρήκε η ζωή
    Σαν σερπαντίνα σε γιορτή
    Τα σκόρπισε καρδιά μου


    -------ΤΕΛΟΣ


    --

    >>Τα όνειρά μου είναι η φυλακή μου<<

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : spirosart στις 12-09-2005 00:24 ]