Συνοπτικά (και όσο πιο απλά μπορώ): ο ήχος από τους
single coil (μονού πηνίου) μαγνήτες είναι καθαρός, με δυνατά μπάσα – μεσαία και “καμπανιστά” πρίμα.
Είναι οι πρώτοι μαγνήτες (pick ups) που τοποθετήθηκαν σε ηλεκτρικές κιθάρες.
Μειονέκτημα: είναι “θορυβώδεις”, αφού “μαζεύουν ” και ενισχύουν την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (EMR) που εκπέμπουν π.χ, οι ενισχυτές, τα φώτα κλπ. Αυτός ο θόρυβος (βούισμα, γύρω στα 60 Hz) μπορεί να γίνει ενοχλητικός, ειδικά αν παίζεις σε υψηλές εντάσεις. Βέβαια, οι καλοί κατασκευαστές (π.χ. Seymour Duncan) έχουν βρει τρόπους να εξουδετερώσουν αυτόν τον θόρυβο ή έχουν κατασκευάσει διάφορους τύπους, όπως οι tapped-single-coils.
Στη φωτογραφία, single coil μαγνήτης της Fender Stratocaster:
Οι
humbuckers, τώρα, είναι λιγότερο θορυβώδεις, όμως είναι και λιγότερο “καθαροί” και λαμπεροί από τους single coil. Προσπάθειες για να βελτιωθεί ο ήχος τους οδήγησαν στη δημιουργία των split humbuckers, των four-wire humbuckers και των stacked humbuckers.
Στη φωτογραφία, PAF humbucker μαγνήτης της Gibson:
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 01-03-2006 22:42 ]
