Να σχολιαζω κι εγώ μια απο τις καλυτερες (αν οχι την καλυτερη) συναυλια που εχω παρευρεθει.
Καταρχας μας κανει εντυπωση η ακριβεια στην ωρα. Μονο οι Σκορπιοι βγηκαν με 4-5 λεπτα το πολυ καθυστερηση!
Ξεκιναμε με τους Godiva. Με τον Φωτη και τη Νατασα (B
Rockenhord- Kali) μπηκαμε μεσα λιγο μετα την εναρξη τους. Εμενα μου εμειναν κατι τυποι που χτυιοντουσαν χωρις αιτια και αφορμη, δεν με ενθουσιασαν, δεν μου αρεσαν και δεν θυμαμαι τιποτα απο αυτους... Και πολλα εγραψα!
Παμε στην μπαντα "Ασπρο Φιδι". Ωραιες κιθαρες, απιστευτο το σολο απο τον ντραμερ, αλλα ο Dave... με απογοητευσε στα φωνητικα! Μονο στο Fool for ur Loving και στο τελευταιο Still of the night (οπου τα εδωσαν ολα σαν μπαντα και ο ιδιος σαν φωνη πολυ καλος) το εσωσε. Αυτο που πιστευω πως τουσ χαλασε καπως ηταν πως το συγκροτημα ετρωγε καταμουτρα τον ηλιο που εδυε και ηταν δυνατος αρκετα... Αν επαιζαν μετα τις 9.30 θα ηταν πολυ καλυτερα. Απορω γιατι οι διοργανωτες δεν εστησαν τη σκηνη απο την αλλη μερια του πέταλου (ισως γιαι τοτε θα τρωγαμε σαν κοινο ολο τον ηλιο στην μαπα). Τεσπα, μου εμειναν οι Whitesnake απο τη συναυλια.
Παμε στους
Scorpions. Σε καποια φαση επιασα τον εαυτο μου να τσιμπιεμαι, μηπως και ονειρευομαι. Οι Σκορπιοι γενικα ερχονται συνεχεια, αλλα ολο κατι τυχαινε και δεν μπορουσα να παω. Οταν ομως οι Σκορπιοι ειναι το συγκροτημα που σου εμαθε να ακους ροκ, οταν το "Best of
Rockers 'n' Ballads" είναι το πρώτο αλμπουμ που λατρεψες σαν 10χρονο παιδι (μονο ελληνικα ακουσματα ειχα απο το σπιτι και κατι παλιες κασετες Ελβις του μπαμπα), όταν ακούς και αγαπας αυτη τη μουσικη για 12 χρονια, όταν χτυπιεσαι μεσα σου και ανεβαινεις με το
Rock u like a hurricane, τότε είναι
ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ να δεις το συγκροτημα αυτο σε συναυλια. Και μαλιστα σε μια απο τις ομολογουμενως καλυτερες συναυλια τους.
απλα μαγεμενη, Ισως ηταν και ο ενθουσιασμος μου, αλλα ολο το σταδιο μαγευτηκε, σε ολους αρεσαν. Κορυφαιες στιγμες για μενα τα κλασσικα τους κομματια
Wind of Change, Still Loving you, Rock you like a hurricane, The zoo και φυσικα το finale When The Smoke Is Going Down
Εγώ πάντως έμεινα πολύ ικανοποιημένη. Ακόμη εκεί έιμαι βασικά, στο Καυτανζογλειο και αφήνομαι στους ρυθμούς τους...
ΥΓ Δυστυχως μια ατιμη φουσκαλα στην πατουσα μου δεν μου επετρεψε να την βγαλω στην αρενα και ξενερωσα τη ζωη μου στις κερκιδες...
ΥΓ 2: 2 αγγέλους Φώτη, έεε? Χαχα!