Μιχάλης Πατσέας :
Μαέστρος χορωδιών, μουσικοπαιδαγωγός και μουσικολόγος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Είναι ιδρυτής (1989) και δ/ντής του
Ωδείου Κόνταλυ και του
Ελληνικού Ινστιτούτου Κόνταλυ. Είναι πρόεδρος (2011-15) της
Διεθνούς Εταιρείας Kodály (IKS) (και μέλος του ΔΣ 1991-98, 2005-09), αντιπρόεδρος (1987-) της Ελληνικής Εταιρείας Κόνταλυ και αντιπρόεδρος (1998-) της Ένωσης Ιδιοκτητών Αναγνωρισμένων Μουσικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Υπήρξε ειδικός γραμματέας της Στέγης Ελληνικών Χορωδιών(2006-2010). Εμπνευσμένος από τον δάσκαλό του
Βαλ. Πατρικίδη, μαθήτευσε στο Εθνικό Ωδείο, στο Ωδείο Κόνταλυ, στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης και τέλος (ως υπότροφος) στο
Ουγγρικό Ινστιτούτο Kodály του
Πανεπιστημίου Μουσικής Ferenc Liszt (1989, μεταπτυχιακό δίπλωμα). Στα προαναφερόμενα μουσικά ιδρύματα σπούδασε: ανώτερα θεωρητικά (με τους Β. Πατρικίδη, Δ. Δραγατάκη, Μ. Ιttzés, M. Szabó), σύνθεση (με τον T.C. David), βυζαντινή μουσική (με τους Χρ. Χατζηνικολάου και Σπ. Παυλάκη), μονωδία (με τους Κ. Ηλιόπουλο P. Somorjai και
Κ. Πασχάλη), μελοδραματική (με τον Φρ. Βουτσίνο), μουσικοπαιδαγωγικά (με τους K. Nemes, Dr. K. Kokas, E. Szőnyi και L. Igó), διεύθυνση χορωδίας (με τους Α. Κοντογεωργίου, G. Theuring, I. Herboly, E. Ortner και
Péter Erdei), και διεύθυνση ορχήστρας (με τους J. Kalman και
K. Oesterreicher). Είναι επίσης, πτυχιούχος του Νομικού Τμήματος και υποψήφιος διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Παν/μίου Αθηνών. Ίδρυσε και διευθύνει την Μικτή Χορωδία (1989-), τις Ορχήστρες (2000-) και την
Παιδική Χορωδία του Ωδείου Κόνταλυ (1990-). Επίσης υπήρξε ο συνιδρυτής και πρώτος μαέστρος της
Παιδικής Χορωδίας Γ' Προγράμματος ΕΡΑ (1995-1999) και της
Νεανικής Χορωδίας του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Χαλανδρίου (2001-2003). Συμμετείχε σε ηχογραφήσεις του Γ' Προγράμματος, σε ηχογραφήσεις 8 CD (Παιδική όπερα Brundibár του H. Krása, κ.ά.), εμφανίστηκε στην Ελληνική, την Ουγγρική και τη Γερμανική τηλεόραση καθώς και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (63 φορές), στο Παλλάς, στο Ηρώδειο, στην Επίδαυρο, στη Λυρική Σκηνή, στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Παλαιά Βουλή.
Συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης, με 11 ορχήστρες, (Γερμανική Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου, Capella Istropolitana Μπρατισλάβας, Ορχήστρα της Δανικής Ραδιοφωνίας, και όλες τις Σ.Ο. της Αθήνας), 13 χορωδίες, (Wiener Jeunesses Chor, London Symphony Chorus, Kecskeméti Pedagógus Énekkar, Aurin Leánykar, Εθνική X. Όπερας της Σόφιας κ.ά.), 18 μαέστρους, και 14 σκηνοθέτες. Διδάσκει διεύθυνση, παιδαγωγικά και μονωδία στο
Ωδείο Kodály και σε διεθνή σεμινάρια. Έχει επίσης διδάξει σε Ανώτατες Σχολές στην Ουγγαρία, στην Κύπρο καθώς και στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύτηκε στην παιδική και εφηβική φωνή και προετοιμάζει συχνά παιδιά για σημαντικές σολιστικές εμφανίσεις. Είναι ο πρώτος εισηγητής του
Μουσικοπαιδαγωγικού Συστήματος Κόνταλυ στην Ελλάδα. Έλαβε μέρος σε 28 μουσικολογικά και μουσικοπαιδαγωγικά συνέδρια σε 11 χώρες δίνοντας 23 επιστημονικές διαλέξεις. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά (Μουσικολογία, Bulletin of I.K.S.) και σε πρακτικά συνεδρίων. Έχει τιμηθεί από το Ουγγρικό Υπουργείο Πολιτισμού με το βραβείο «Pro Cultura Hungarica» (1993), από το Ουγγρικό Ινστιτούτο Kodály με το βραβείο «A Kodály Intézetért» (1997), Από το Ουγγρικό Υπουργείο Παιδείας με «Υπουργική Διάκριση» (2007), από την Επιτροπή Βραβείου «Για τον Ουγγρικό Πολιτισμό» με το «Kodály Zoltán Emlékdij» (2007), παρασημοφορήθηκε δε από τον Πρόεδρο της Ουγγαρίας με τον «Σταυρό Αξιωματικού του Τάγματος Τιμής της Ουγγρικής Δημοκρατίας» (2003).
Πηγές : Musipedia
"Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής" του Τ. Καλογερόπουλου
και το "Who is Who στην Ελλάδα" της Hubner
