εδώ καί αρκετό καιρό,ξέρω πως δεν μου έχουν μείνει πολλά χρόνια.Μάλλον,γι'αυτό ποτέ δεν μου αρκεί χρόνος για τίποτα.Σηνέχεια μου λείπουν τα πράγματα
που εχω αγαπήσει,όπως το να γράφω,να περνάω γέλωντας στους δρόμους με τους φίλους μου,να το σκάω απο το σπίτι με το ποδήλατο μου για τρελλές βόλτες
και απλά,να ακούω την μουσική που αγαπάω..Δε πειράζει,ομως,ε; Όλοι φεύγουμε. Αλλά,το μόνο πράγμα για το οποίο δε θέλω να φύγω απ'αυτή την ζωή,είναι
ταυτόχρονα περίπλοκο και απλό. Όλοι ξέρουμε το όνόμα του.Όλοι το αγαπάμε αλλά ο καθένας με τον μοναδικό του τρόπο. Είναι αυτή η μουσική,η ελευθερία
και απλότητα που ήθελα πάντα.. Ποιός είσαι εσύ..? Θα μου δώσεις την ευκαιρία να μην χάσω την ελευθερία μου?
