Δεν είναι και πολύ του χαρακτήρα μου να γράφω για τον εαυτό μου....αλλά here goes nothin. Είμαι ένα άτομο πολύ απογοητεύμενο από τον κόσμο που ζούμε, εννοώντας και την κοινωνία και τον πλανήτη γενικότερα. Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι το πιο ποταπό πλάσμα, προσωπικά λατρεύω τα ζώα και κυρίως τα σκιλιά. Προσπαθώ να ζήσω σε μια άλλη εποχή, ακούγοντας Λ. Μαχαιρίτσα (θεϊκός έτσι?), Δ. Τσακνή, Κατσιμιχάκια, Β. Παπακωνσταντίνου, Γ. Νταλάρα, τα παλιά των Pix Lax (δεν μου πολυαρέσει το νέο image του Πλιάτσικα), λίγο Αλκίνοο ή ακόμη Rolling Stones, Guns n Roses, Metalica και Beatles (το Imagine του John Lennon είναι το ευαγγέλιο μου και ο συνθέτης του ο ευαγγελιστής). Εκτός κι αν πάσχετε από κάποια σπάνια εγκεφαλική νόσο θα έχετε καταλάβει πως η rock μουσική είναι η ζωή μου, αλλά ακούω τα καλύτερα από κάθε είδους μουσική. Έχω χεσμένο το μέλλον μου και δεν διαβάζω καθόλου μα φένεται ο Θεός αγαπάει τους χεσμένους γι αυτό και δεν έχω προβλήματα στο σχολείο. Στον ελεύθερο μου χρόνο θέλω κάτι να αλλάξω, που λεν και οι Pix Lax, τον κόσμο αυτόν εγώ τον μισώ. Παίζω την κιθάρα μου ή ακόμα καλήτερα τη ντράμα, μήπως και ξυπνίσω κανένα και αποφασίσει να βγεί από τον υπόνομο με τα σκατά που έχουμε συνηθίσει να ζούμε. Τώρα, αν καταφέρνω τίποτα είναι άλλο θέμα, συνήθως είμαι πιομένος και δεν καταλάβω ούτε την σκέψη μου. Αστειεύομαι, αν και λατρέυω το whiskey-κοκα και τη foster beer καθώς και κάθε είδους party, αποφεύγω να χάνω τον έλενχο, γιατί μετά ποιός θα συνοδέψει το μεθυσμένο κορίτσι σπίτι του?:) επίσης δεν καπνίζω, δεν κάνει καλό συνδιασμό με το ποτό και την γυμναστική....αυτά...