Με λένε Νικό. Μεγάλωσα στην Ηλιούπολη και στα 21 μου μετακόμμισα μόνιμα στη Λούτσα. Από 18 χρονών γράφω ερασιτεχνικά στιχάκια (2002) ... ακόμα και σήμερα όποτε νιώθω ανάγκη παίρνω χαρτί και στιλό και γράφω αυτά που νιώθω, αυτά που με καίνε και γι' αυτά που μου τρώνε την καρδιά. Ορίστε ένα δείγμα:
Η ζωή
Η ζωή σαν 'να παιχνίδι
που το έχει ο καθείς,
ένα μακρύ είναι ταξίδι
και εμπόδια θα βρεις.
Ξεκινάς από παιδάκι
σου μαθαίνουν πως να ζεις,
μαθητούδι, σφουγγαράκι,
γνώσεις ρούφα μια ζωή.
Έχει η ζωή μποφόρια και μακρύ ταξίδι,
έχει πολλά τα ζόρια, είν' σκληρό καρύδι.
Στροφές και ανηφόρες, ύψωμα και βάθη,
γκρεμούς και κατηφόρες, κλίμακες και λάκκοι.
Τη ζωή σαν προχωρήσεις,
θα μπεις μέσα στα βαθιά.
Μα αν εσύ δεν κολυμπήσεις,
θα σε πνίξουν τα νερά.
Στις μεγάλες τρικυμίες,
να παλέψεις, να σωθείς,
χίλιες μύριες ιστορίες
ως το πέρας της ζωής.
Έχει η ζωή...
Μάχες δίνεις να βιώσεις,
θες να ζήσεις χαλαρώς,
μα πως να επιβιώσεις,
σαν σου κλέβουνε το φως;
Όλα τα 'χεις δοκιμάσει,
μα δε σε χωρά η γη.
Την ουσία έχεις χάσει
και δεν ξέρεις για τι ζεις.
