Κριτική στο μουσικό περιοδικό Δίφωνο
(Τεύχος 129 - Ιούνιιος 2006)
Στο Νέο Κόσμο ο Κώστας Τηλαβερίδης γράφει μουσική-στίχους και τραγουδά στα επτά από τα δώδεκα κομμάτια του δίσκου. Δημήτρης Μπασλάμ και Μανώλπς Φαμέλλος έχουν αναλάβει παραγωγή και ενορχηστρώσεις, με τον δεύτερο να συμμετέχει ερμηνευτικά σε δύο τραγούδια, ενώ ο Νίκος Ζιώγαλας. ο Γιώργος Δημητριάδης και η Λουίζα Σοφιανοπούλου συμπληρώνουν την guest list του δίσκου. Κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη στη βιτρίνα, αλλά εντέλει και στην ουσία, αν κρίνουμε από κάτι στιγμές όπως ο Νότιος άνεμος ή το Ξυπνητήρι. Ο Τηλαβερίδης φαίνεται να διαθέτει την καλλιτεχνική κοψιά που διαχωρίζει τους δημιουργούς που κουβαλάνε ωφέλιμο φορτίο, από τους μια από τα ίδια. Αναφέρομαι τόσο στη μελωδική ανάπτυξη όσο και στο λόγο του. Τι ακούς τελικά στο Νέο Κόσμο; Πρώτα πρώτα δώδεκα ήσυχα τραγούδια, με μια ενορχήστρωση (πιάνο, πλήκτρα, κιθάρες, μπάσο, όμποε, ακορντεόν, τύμπανα) που ξέρει πού πατάει και πού πηγαίνει, στήνοντας κάθε φορά το κατάλληλο ηχητικό περιβάλλον. Ένας μπαλανταδόρικος δίσκος, με παραδοσιακότροπες και ποπ σφήνες, δομημένες όμως εύστοχα στο ύφος του υλικού. Σε χαμηλές ταχύτητες οι περισσότερες ερμηνείες διηγούνται, εξομολογούνται (;) και σχολιάζουν προσωπικά και αστικά αδιέξοδα, την αβάσταχτη καθημερινότητα, το βόλεμα, την αγάπη αλλά και την ανάγκη για ανατροπή.
