Μοιρολόι απο την Κρήτη
Ερμηνεύει ο Λουδοβίκος των Ανωγείων το 1985
Της Ριρίκας
Η Ριρίκα ένα εφτάχρονο κοριτσάκι μαθήτρια της πρώτης τάξης του Δημοτικού,πεθαίνει το 1958 χωρίς να προλάβει να γνωρίσει τον πατέρα της. Η μάνα της, Σοφία κλαίει το διπλό καημό της, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι το κοριτσάκι της δεν πέθανε αλλά ότι πάει σ’ άλλα μέρη που μένει ο πατέρας της για να τον συναντήσει.
Σήκω Ριρίκα κι έπαιξε παιδί μου
και του σκολειού η καμπάνα γιασεμί μου
Εσένα περιμένουνε χαρά μου
οι συμμαθήτριές σου ερωντά μου
Σήκω να πας εις στο σχολειό Ρηνιώ μου
να πεις τσι δασκάλους άμοιρό μου
να πιάση το κατάλογο χρυσό μου
να σβήσει το παιδί μου τ’ ορφανό μου
κι είχα μεγάλη εχταγή παιδί μου
φως μου να σε σπουδάξω γιασεμί μου
έγραψα και σημείωμα Ρηνιώ μου
και το ‘βαλα στη ντάσκα ορφανό μου
να το βαστάς εις του μπαμπά παιδί μου
ίσως και σε γνωρίσει γιασεμί μου.
εχταγή:επιθυμία
ντάσκα: σχολική τσάντα
