Κατά τη δική μου άποψη, απο τη στιγμή που ένας οργανισμός παίρνει ζωή, ακόμα κι αν αυτή βρίσκεται υπο ανάπτυξη, έχει τηην ελεύθερη βούληση...κάποιος άλλος λοιπόν, που θεωρείται πιο έμπειρος και πιο έξυπνος, δε δεν μπορεί με το
ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ να παίρνει τη ζωή του άλλου... Πρόσφατα άκουσα και κάτι άλλο... Καθώς ο γιατρός πάει να τραβήξει το εν μέρει ανεπτιγμένο παιδί απο την κοιλιά της μητέρας, εκείνο κουρνιάζει σε μια γωνίτσα, και κλωτσάει προσπαθώντας να ξεφύγει...
Τέλος, θέλω να παραθέσω ενα κείμενο που μου το διάβαζαν παλιά και δεν υπήρξε φορά που να μη με άγγιξε...
ΕΚΤΡΩΣΗ=ΦΟΝΟΣ
Οι ενέργειες και οι πράξεις των ανθρώπων γίνονται πάντοτε κατόπιν σκέψεως. Όταν κανείς ενεργεί χωρίς μυαλό ή βρίσκεται εκτός εαυτού, τότε απαλλάσεται.
Θέματα ή προβλήματα που μας απασχολούν όχι μόνο ορισμένες στιγμές ή ώρες, αλλά μήνες ολόκληρους που σκεπτόμαστε και τα ξαναμετράμε, όπως είναι, το άν θ' αφήσουμε να έρθει στη ζωή το έμβρυο που κρατιέται στα σπλάχνα της μητέρας, ή θα το εκτελέσομε εν ψυχρώ και μάλιστα τόσο σφικτά φυλακισμένο, που δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να αμυνθεί, ούτε να καλέσει σε βοήθει, ούτε να αντιδράσει καθ' οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι φρικτό και αποτρόπαιο το έγκλημα
Το ΕΝΑ ΜΙΣΟΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ που παραθέτεται παρακάτω, ας ευχηθούμε όπως προβληματίσει αρκετά όσους το διαβάσουν και όπως βοηθήσει σε ορθές ενέργειες σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
ΕΝΑ ΜΙΣΟΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Σήμερα η ζωή μου αρχίζει. Οι γονείς μου δεν το γνωρίζουν ακόμη. Είμαι μικρούτσικο, μικρότερο και απο απο ένα σπόρο μήλου, αλλά ήδη είμαι κάτι. Πρόκειται να γίνω κοριτσάκι, θα έχω ξανθά μαλλάκια, και θα αγαπώ τα άνθη.
19 Οκτωβρίου: Έχω μεγαλώσει λιγάκι αλλά ακόμη είμαι πολύ μικρό για να φροντίσω τον εαυτό μου. Η μητέρα κάνει τα πάντα για μένα. Το αστείο είναι οτι εκείνη δεν γνωρίζει τη μικρή μου ύπαρξη, οτι ζώ κάτω απο την καρδιά της και οτι τρέφομαι με το αίμα της.
23 Οκτωβρίου: Το στόμα μου μόλις αρχίζει να σχηματίζεται. Σκέφτομαι πως ύστερα απο ένα έτος θα γελάω, αργότερα θα μπορώ να μιλάω. Ξέρω ποιά θα είναι η πρώτη μου λέξη:ΜΑΜΑ.
27 Οκτωβρίου: Η καρδούλα μου αρχίζει να χτυπά. Απο σήμερα και πέρα θα χτυπά για όλη μου τη ζωή χωρίς να ηεκουράζεται ποτέ. Ύστερα απο χρόνια θα ξεκουραστεί και θα σταματήσει. Αλλά γιατί να σκέπτομαι το τέλος αφού είμαι ακόμη στην αρχή;
2 Νοεμβρίου: Κάθε μέρα μεγαλώνω και λιγάκι. Τα χέρια μου και τα πόδια μου αρχίζουν να παίρνουν μορφή. Θα πρέπει όμως να περιμένω πολύ πρίν τα μικρά μου πόδια με οδηγήσουν τρέχοντας στης μανούλας την αγκαλιά και πρίν τα μικρά μου χέρια μπορέσουν να αγκαλιάσουν τον πατέρα.
12 Νοεμβρίου: Τώρα τα μικροσκοπικά μου δαχτυλάκια αρχίζουν να σχηματίζονται. Πόσο αστεία είναι, μα πόσο όμορφα θα γίνουν! Ίσως κάποτε μάθουν να ζωγραφίζουν!
20 Νοεμβρίου: Σήμερα ο γιατρός είπε στη μητέρα για τη μικρή μου ύπαρξη. Δεν είσαι ευτυχισμένη μητέρα;
25 Νοεμβρίου:Οι γονείς μου δεν ξέρουν οτι είμαι ένα κοριτσάκι. Ίσως να περιμένουν αγόρι ή και δίδυμα ακόμη μα εγώ θα τους εκπλήξω με την παρουσία μου. Θα ήθελα να μυ δώσουν το όμορφο όνομα Αικατερίνη.
10 Δεκεμβρίου: Το πρόσωπο μου έχει σχηματιστεί εντελώς. Πόσο θέλω να μοιάζω της μανούλας!
15 Δεκεμβρίου: Τώρα είμαι ικανή να βλέπω, μα όλα γύρω μου είναι σκοτεινά. Γρήγορα όμως τα ματάκια μου θα ανοίξουν στον κόσμο του ήλιου, των λουλουδιών και των μικρών παιδιών.
24 Δεκεμβρίου: Μανούλα: μπορώ να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς σου. Αναλογίζομαι αν και εσύ ακούς τους ψιθύρους της δικής μου καρδιάς. Είναι τόσο συχνοί, τικ-τακ, τικ-τακ. Ύστερα απο λίγο θα έχεις μια γερή και όμορφη ΚΟΡΗ μανούλα! Ξέρω πως μερικά μωρά φτάνουν δύσκολα στον κόσμο, αλλά υπάρχουν καλοί γιατροί, που βοηθούν τις μητέρες και τα μωρά... Ξέρω επίσης μερικές μητέρες που δεν θέλουν τα μωρά τους. Αλλά εγώ με λαχτάρα περιμένω να βρεθώ στην αγκαλιά σου, να αγγίξω το πρόσωπό σου, να κοιτάξω τα μάτια σου, να σε φιλώ συνέχεια, να σε βοηθώ. Με περιμένεις κι εσύ μητέρα, έτσι δεν είναι;
28 Δεκεμβρίου: Μανούλα γιατι; Γιατί τους άφησες να διακόψουν τη ζωούλα μου; Το τόλμησες κι εσύ; Το άντεξες; Γιατί; Γιατί; θα ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι μαζί, τόσο ευτυχισμένοι...Αχ γιατί; Πού με στέλνεις; Μάνα; Γνωρίζεις; Εσύ τώρα θα
ησυχάσεις ποτέ...;
Μετά απο αυτό όποιος καταφέρει να κάνει την έκτρωση (για μένα πάντα...)θα πρέπει να του αποδωθεί ο τίτλος αναισθησίας...ακόμα κι αν το παιδάκι έχει προβλήματα στην υγεία του...
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : augustina στις 15-10-2006 12:30 ]
