5η θέση Διαγωνισμού: Xρόνια αθωότητας - Έλενα Ζανταρίδου, Θάνος Χασιώτης

To τραγούδι δημιουργήθηκε πριν 3 χρόνια περίπου εν μέσω της κρίσης,  αποτέλεσε δε, μία διέξοδο για τα δικά μου συναισθήματα με αφορμή όσα έβλεπα να συμβαίνουν γύρω μου. Θυμός, απογοήτευση για έναν ψεύτικο κόσμο όπου η αθωότητα είχε χαθεί ανεπιστρεπτί. Κι όμως τα λόγια αυτού του τραγουδιού εξακολουθούν να με εκφράζουν ως δημιουργό μέχρι και σήμερα.

Ερμηνεύτριά του,  η Έλενα Ζανταρίδου. Μία καταπληκτική, νέα ερμηνεύτρια από την Έδεσσα με μουσική παιδεία και με πολλές διακρίσεις. Συναντηθήκαμε πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Απολλώνεια που διεξήχθη στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2009, όπου στον ομώνυμο Διαγωνισμό η Έλενα κέρδισε το α' βραβείο ερμηνείας. Eκτοτε αποφασίσαμε να καταθέσουμε μαζί κάτι δικό μας στο ευρύ κοινό.

Μία φωνή τεραστίων δυνατοτήτων για μένα, που μοιραία έμελλε να “ντύσει” το συγκεκριμένο κομμάτι και να του δώσει μία ξεχωριστή αίσθηση. Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο τραγούδι αρχικά δεν είχε γραφτεί για να δημοσιοποιηθεί λόγω του πολιτικού του περιεχομένου έστω κι αν αυτό που εξέφραζε ήταν αρκετά “καλυμμένο” για να θεωρείται οξύ, όμως η φωνή της Έλενας με έπεισε ότι έπρεπε να βγει προς τα έξω. Και πλέον δεν το μετανιώνω! Ίσως κάποια πράγματα στη ζωή σου είναι γραφτό να γίνονται!

Η μουσική ήταν πάντα για μένα η διέξοδος των συναισθημάτων μου. Αν δεν υπήρχε στη ζωή μου θα ένιωθα μισός. Ωστόσο πάντα την έβλεπα καθαρά εραστεχνικά και ποτέ βιοποριστικά. Η χαρά μου ήταν να μπορώ να τη μοιράζομαι με τους ανθρώπους που αγαπώ, όμως ακόμα μεγαλύτερη χαρά ένιωθα όταν αυτή έφτανε στα αυτιά και του υπόλοιπου κόσμου! Το 2001 έκανα την πρώτη μου δισκογραφική απόπειρα στη Θεσσαλονίκη με 2 τραγούδια. “Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ” και το “ΚΑΙ ΣΕ ΖΗΤΩ” ερμηνεύτηκαν όμορφα από έναν νέο ανερχόμενο τότε τραγουδιστή της Θεσσαλονίκης το Χρήστο Αβραμίδη!

Με το “ΚΑΙ ΣΕ ΖΗΤΩ” συμμετείχα για πρώτη φορά στον 2ο Διαγωνισμό του MusicHeaven καταλαμβάνοντας στο γκρουπ μου την 13η θέση,  που ποτέ όμως δεν με ενόχλησε! Το μόνο που μου προκάλεσε ήταν ανυπομονησία να ξανασυμμετάσχω σε αυτήν την όμορφη διοργάνωση, όποτε και αν γινόταν! Και αυτό γιατί ήθελα να μοιραστώ και πάλι τη μουσική μου με όλον τον κόσμο! (σαν απειλή ακούγεται αυτό αλλά δεν πειράζει!)

Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι αυτό για έναν δημιουργό; Η αγάπη για τη μουσική και αυτό που παίρνει κάποιος από την αγάπη του κοινού τον κάνει να υπερνικά φόβους και αδυναμίες, ισχυροποιείται η προσωπικότητά του ώστε να αντιμετωπίζει τις αναποδιές της ζωής! Κι αυτό είναι τελικά που μένει. Αν βάλουμε μέσα σε όλο αυτό και τη “λύτρωση”που νιώθει ένας καλλιτέχνης, τότε αντιλαμβάνεστε πόσο τυχερός μπορεί να είναι ένας μουσικός!

Σε έναν διαγωνισμό δεν έχει καμία σημασία η θέση,  αλλά η κατάθεση ψυχής. Μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε “επισκέπτες” σε αυτόν τον κόσμο. Μόνο οι δημιουργοί όμως έχουν το προνόμιο να αφήνουν με τον καλύτερο τρόπο μέρος της ψυχής τους στις επόμενες γενιές, κληροδοτώντας τα γνωστά ή άγνωστα, “μουσικά” παιδιά τους! Κανένα βραβείο δε μπορεί να συγκριθεί μ'αυτό!

Τέλος πρέπει να αναφέρω ότι τα Χρόνια αθωότητας κυκλοφορούν ήδη σε ψηφιακή διανομή απο την Culture music και μέσω i-tunes. Είναι ουσιαστικά η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Έλενας Ζανταρίδου,  μία δουλειά που περιέχει 2 ακόμα κομμάτια σε έντεχνο ύφος σε στίχους και μουσική ενός ακόμη συναδέλφου, του Χρήστου Γελαδάρη (τίτλοι τραγουδιών: “ Να δεις” & “Μακριά”), ενώ στα “Χρόνια Αθωότητας” έχει γίνει και ένα ενδιαφέρον “μεσογειακού χαρακτήρα” remix. Tις ενορχηστρώσεις έχουν επιμεληθεί ο Γιάννης Δαμιανίδης και ο Νεκτάριος Βασιλείου. Η συγκεκριμένη ερμηνεύτρια αξίζει της προσοχής σας και της εύχομαι ό,τι καλύτερο στη ζωή της γιατί είναι και εξαιρετικός άνθρωπος πάνω απ'όλα!

Με βαθιά εκτίμηση
Θάνος Χασιώτης

ΧΡΟΝΙΑ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

στίχοι-μουσική :Θάνος Χασιώτης

Έχω πάντα τα χέρια απλωμένα
μα όλα μου μοιάζουνε ξένα
σε μια ρηχή εποχή

Τρέχω μες στα υπόγεια του κόσμου
και όσα αισθάνομαι εντός μου
μου προκαλούν την οργή

Χρόνια...της αθωότητας φρένα
να κυνηγάς τα χαμένα
σε μυστικά που ποτέ ξανά κανείς δε θα βρει
γιατί η αλήθεια είναι πάντα μισή κι ακριβή

Έχω.. μες στην καρδιά κεντημένα
ψεύτικα λόγια γραμμένα
με μια πένα χρυσή

Τρέχω μ' όνειρα αγάπης στο αίμα
και τα αρχικά χαραγμένα
σε μια πέτρινη γη

Χρόνια... της αθωότητας φρένα
να κυνηγάς τα χαμένα
σε μυστικά που ποτέ ξανά κανείς δε θα βρει
γιατί η αλήθεια είναι πάντα μισή κι ακριβή

κι όσο... όσο κι αν θες να πετάξεις
πως τα όνειρά σου να φτάσεις
που ξαφνικά σου τα παίρνει όλα αυτή η ζωή
κι ας μην έχεις δώσει εσύ αφορμή να συμβεί