Η πρότασή μου ολόκληρη έχει ως εξής: " Γενική ερώτηση Νο2: Υπάρχει κάποια κοπέλα που πιστεύει ότι το να κοιτάζει την τσέπη
του υποψήφιου "αγοραστή" την διαφοροποιεί από την πόρνη; ". Βλέπεις ότι αναφέρομαι σε συγκεκριμένου είδους συναλλαγή και τρόπο που βλέπει μία γυναίκα έναν άντρα. Έπειτα, πρόκειται για ερώτηση, η οποία μεν φέρει υφέρπουσα την δική μου άποψη, αλλά και στην οποία μπορεί η καθεμία κάλλιστα να απαντήσει απλά "εγώ". Σε παρακαλώ να μην γενικεύεις μία φράση μου, παραφράζοντας το νόημά της. Κατά τα άλλα είμαι ο πρώτος που "τα χώνει" στο άλλο φύλο, περιλαμβανομένου και του εαυτού μου, γιατί είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει αρμονία και ισορροπία βάζοντας βαρίδια μόνο στο ένα σκέλος της ζυγαριάς.
Όσο για το θέμα της εμφανίσεως είναι δύσκολο να κάνει κανείς ολόκληρη ανάλυση. Δεν άφησα πουθενά να εννοηθεί ότι μετρά μόνο ο πνευματικός κόσμος. Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να καταργήσουμε το σώμα και να συνδέσουμε τους εγκεφάλους μας με καλώδια...(κάτι μου θυμίζει από διαδίκτυο...). Απεναντίας μίλησα για την ψυχή του υποκείμενου και όχι του αντικείμενου, η οποία πλάθεται ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα. Αν μάθω να επιλέγω γυναίκες με βάση τον πισινό τους, τότε το πιο πιθανό είναι να καταλήξω μέσα σε λίμνη από περιττώματα που είναι προϊόντα του συγκεκριμένου σημείου... Αυτή είναι η λογική μου και η θέση μου. Κατά τα άλλα δεν κρίνω καμμία προσωπική προτίμηση, αλλά μιλω με βάση τη ΔΙΚΗ μου λογική, σωστή ή λάθος.
Στο θέμα του "αισθητικού ρατσισμού", δεν νομίζω ότι μπορούμε να ονομάσουμε ρατσισμό την διαδικασία επιλογής συντρόφου με βάση οποιοδήποτε κριτήριο, εφ' όσον αναγνωρίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλους τους υπόλοιπους. Όταν όμως θεωρούμε κάποιον άνθρωπο αξιακά κατώτερο γιατί πχ. δε μας αρέσουν τα μαλλιά του, τότε προσβάλλουμε πάνω από όλα τον εαυτό μας. Πάντως η προσωπική μου εμπειρία μου έχει δείξει ότι ο πραγματικός ρατσισμός είναι προς τις "όμορφες" κοπέλες οι οποίες στη σύγχρονη κοινωνία έχουν παραλάβει το ρόλο των έγχρωμων της Αμερικής του προηγούμενου αιώνα: "Κάνεις τη δουλειά μου και σου ρίχνω ένα κομμάτι ψωμί (κομμάτι ψωμί είναι σήμερα και η κοινωνική αναγνώριση)".
Και για να καταλήξω στο θέμα: εσύ πχ. πως θα χαρακτήριζες μία γυναίκα που πλαγιάζει με έναν άντρα με αντάλλαγμα χρηματιστηριακής αξίας; (ρευστό, χρυσό, ακίνητο κλπ.).
"Ονειρεύομαι τη ζωή σαν ένα γαλάζιο ουρανό, αεράκι αγνό και καθάριο η ζωή μου να πνέει, πουλί λευκό η ελπίδα μου θε πάντα να πετά ψηλά..."
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 30-09-2007 17:12 ]
