"Και οι μουσικοί που τον πλαισίωναν ήταν όλοι τους εξαίρετοι."
Μπράβο συμφορουμίτισσα, ορθώς κάνεις μνεία για τους μουσικούς που πλαισίωναν τον κ. Knopfler. Εγώ ξεχώρισα καταρχήν τον τύπο που έπαιζε ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ !!! Ήμουν αρκετά μπροστά και ... ρούφηξα όσο μπορούσα τους περίπλοκους - περίτεχνους δαχτυλισμούς του σε αυτό το υπέροχο μουσικό όργανο. Μιλάμε ότι .... το κοντραμπάσο κέντησε !!! Επίσης, μού άρεσε κι ο άλλος μουσικός που έπαιξε βιολί και ξύλινο φλάουτο [έτσι λέγεται ??? Πάντως ο Knopfler μάς συνέστησε το εν λόγω όργανο ως "whistler"]. Και, αν πρόσεξες, όποτε έπιανε να παίξει whistler, ο Knopfler συνόδευε με εκείνη την μαύρη ακουστική κιθάρα με το περίεργο σχήμα και με τον ιδιότυπο ήχο, ο οποίος .... θύμιζε πολύ κέλτικη άρπα [το όργανο αυτό απεικονίζεται στο ιρλανδέζικο ΕΥΡΩ] !!! Ω ναι, όταν άκουσα τα αρπίσματα αυτής της κιθάρας πρώτη φορά, έψαχνα ποιος μουσικός παίζει αυτή τη στιγμή κέλτικη άρπα [κατάλαβα, όμως, ότι αυτός ο ήχος προέρχεται από την ιδιότυπη κιθάρα του Μαρκ].
Γενικά, ο ήχος της συναυλίας ήταν ..... να τον πιεις στο ποτήρι !!! Καθάριος, κρυστάλλινος, ακουγόντουσαν όλα τα όργανα όπως έπρεπε, η επί σκηνής ενορχήστρωση κάτι παραπάνω από τέλεια .... Το δε ύφος της συναυλίας .... Κάντρι - ροκ κυρίως, με πινελιές από ιρλανδέζικη παραδοσιακή μουσική, με μπλουζ και ροκενρόλ αναφορές .... Κι όλα μέσα σε ένα κλίμα ηρεμίας και ηπιότητας [ακόμη κι όταν σε κάποιο τραγούδι οι εντάσεις ανέβηκαν, το κλίμα συνέχισε να παραμένει έτσι]. Κι από πάνω απ' τα κεφάλια μας είχε έεεεεενα πανέμορφο αττικό φεγγάρι .... Ω ναι, η χθεσινή υπέροχη καλοκαιρινή βραδυά - με οδηγό τον Knopfler - μάς ταξίδεψε πολύ - πολύ μακριά ....
Δυο λόγια για τον Knopfler .... Την εποχή που ξεκινούσε η έκρηξη του πανκ, που χαρακτηριζόταν από οργή και επαναστατικότητα, αυτός παρέμενε ήρεμος και γαλήνιος και, με την ηπιότητα που τον διακρίνει, ανίχνευε τις μπλουζ κλίμακες και εντρυφούσε στις κιθαριστικές τεχνικές του B.B. King. Και ... δικαιώθηκε !!!! Όσο κι αν αγαπάμε τις άγριες "πτυχές" της ροκ μουσικής, άλλο τόσο πρέπει να αγαπάμε και τις "ήρεμες / ήπιες" πτυχές της. Η καθεμιά έχει την ξεχωριστή ομορφιά της. Αυτό προσπαθούσα εχθές να εξηγήσω στους φίλους, που ανεβήκαμε μαζί στον Λυκαβηττό, οι οποίοι - όντες μεγαλωμένοι με πανκ και χέβι μέταλ ακούσματα - κάποια στιγμή δυσανασχέτησαν από την "υπέρ το δέον" γαλήνια παρουσία του Μαρκ .....
)
Margot κοίτα στο ticket pro! Εγώ από εκεί πήρα, αλλά δεν ξέρω αν θα έχει τώρα...Βιάσου λοιπόν!!!!
