Ωραία άποψη κι αυτή... Να ψηφίζει κάποιος τραγούδια, σώνει και καλά επειδή είναι outsider... Μόνο και μόνο για να την μπει στους θεωρητικά δυνατούς. Τι να πω? Αν αυτό δεν είναι ρατσισμός, τι είναι...? Και δυστυχώς, η αντικειμενικότητα πάει περίπατο... Πριν από λίγο τη είδα να περνάει έξω από το σπίτι μου... Πήγαινε να τα πιεί με την ακρόαση και την ακεραιότητα...
Όσο για μένα, η ιδιότητα μου ως αρθρογράφος από το 1986 σε μουσικά περιοδικά, σε συνδυασμό με το επάγγελμα του μουσικού, μού δίνει την άνεση να μη χρειάζεται να διαβάζω τι ψήφισαν οι άλλοι, αλλά να διαμορφώνω τη δική μου γνώμη πριν απ' όλα... Αλλά και υδραυλικός να ήμουν, έτσι θα λειτουργούσα... Συνήθως στο πρώτο κουπλέ/ρεφραίν ξέρω τι θα ψηφίσω... Καμιά φορά περιμένω το ρεφραίν αλλά δεν έρχεται... δεν με πειράζει... αν όμως το πράγμα αρχίσει να γίνεται εκνευριστικά επαναληπτικό και, παρότι λατρεύω το μινιμαλισμό στη μουσική και μπορώ να ακούω το ίδιο μοτίβο παιγμένο ξανά και ξανά, (π.χ. Steve Reich), αν καταλάβω ότι η επανάληψη υφίσταται λόγω αδυναμίας ή τεμεπελιάς του συνθέτη να δώσει κάτι παραπάνω, τότε θ' αφαιρέσω πόντους.
Υπάρχουν τραγούδια που έχουν καλή φωνή αλλά λάθη ρυθμικά, ή έστω, αδυναμίες. Υπάρχουν τραγούδια με προσεγμένη ενορχήστρωση που αν τα ερμήνευε κάποια άλλη φωνή θα ήταν πιο "δυνατά". Επίσης, δεν μ' ενοχλεί αν πρόκειται για τραγούδι ή οργανική σύνθεη. Στο 3ο γκρουπ διέκρινα ένα ινστρουμένταλ που κατέληξε να είναι το αγαπημένο μου της ομάδας αυτής. Τέλος, έχω πάψει να επηρεάζομαι από 'κατηγορίες'. Άκουσα τραγούδια που περιγράφονται ως "έντεχνα" - όρος που με απωθεί - τα οποία όμως μου άρεσαν περισσότερο από κάποια "ροκ" από τα οποία περίμενα περισσότερα... Είδα πολλές φορές τον όρο "alternative" - αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουν οι δημιουργοί τι ακριβώς περιγράφει... γιατί, μάλλον για "conservative" μου φάνηκαν οι αντίστοιχες συνθέσεις. Alternative, π.χ., είναι οι Fiery Furnaces...
That's all for now folks... stay tuned for the next episode