Χρυσόστομε, για τον μύθο - για το πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει- και την αλήθεια θα χρειαζόταν να γράψουμε ολόκληρο ιστορικό δοκίμιο.
Μπορείς αν θέλεις να διαβάσεις
εδώ μια δημοσίευσή μου όπου φαίνεται ο ρόλος του μύθου στην άνοδο του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Προσωπικά, θα συμφωνήσω με την ALKYONIDA:
Το σίγουρο είναι ότι η γνώση και η μελέτη της ιστορίας αποτελούν τον καλύτερο σύμβουλο για το μέλλον .
Πέρα από αυτό, όσο ο θρύλος παραμένει αμόλυντος, αγνός, του λαού, όσο υπερβολικός κι αν είναι, λειτουργεί θετικά, ίσως. Όταν όμως γίνεται παιχνίδι στα χέρια δημαγωγών ή εξυπηρετεί αμφίβολες σκοπιμότητες, τότε σίγουρα θα ήταν καλύτερο να τον απορρίψουμε και να ψάξουμε για κάτι περισσότερο χειροπιαστό, κάτι που να αποδεικνύεται.
Στο θέμα μας τώρα: να παραπέμψω και σε μια
συνέντευξη του Νίκου Δήμου στην ¶ννα Σταυράκη