Ζούμε σε ένα θέατρο διαφθοράς, όπου επικρατούν συχνότατα οι φωνές του παραλόγου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μπαρούφα απο το δίλλημα Μνημονιακός - αντιμνημονιακός και Ευρώ και Σχέδιο Β΄.
Στην οικονομική ξεφτίλα που ονομάζεται δημοσιονομική διαχείριση της Ελληνικής Οικονομίας, δεν μας έφταιξε ούτε το Ευρώ, ούτε το Μνημόνιο.
Κακή οικονομία σημαίνει περίπου εθνική μειοδοσία και η κατάληξη αυτής, απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Σαφώς και για να έχουμε μνημόνιο παραβιάστηκε το Σύνταγμα, αλλά αν δεν είχαμε αυτήν την έσχατη λύση του μνημονίου, η οποία συνοδεύεται πάντοτε απο ένα σωρό δεινά, τώρα θα μιλούσαμε για μια άλλη Ελλάδα.
Δεν έχουμε μόνο πολιτικό πρόβλημα αλλά και κάπου 340 δις € χρέος. Ήταν νομοτέλεια να φτάσουμε εδώ. Κατα συνέπεια πρώτα να ζητήσουμε την διώξη όλων αυτών που κακοδιαχειρίστηκαν την Ελλάδα και ας δούμε αν έχουμε πλάνο Β. Που άμεσα δεν έχουμε ούτε είχαμε μετά τον ΓΑΠ και την εκτίναξη των σπρέντς.
Απο την στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στο €, δεν έχει ιδιαίτερη δικαιολογία κρίσεων. Το σύνολο των Ελλήνων Υπουργών Οικονομικών όφειλε να έχει περάσει απο το 2001 έως και τον Παπακωνσταντίνου Ειδικό δικαστήριο. Παραλείπω τους επόμενους γιατί τελούσαν και τελούν υπο το καθεστώς της απώλειας της Εθνικής Κυριαρχίας. Για την οποία απώλεια δεν φταίει το Μνημόνιο, ούτε το €, αλλά η διαχείριση που οδήγησε εκεί.
Νομική ανασφάλεια σημαίνει δεν έχουμε κράτος. Υπάρχουν νόμοι που απλώς εφαρμόζονται α λα καρτ ή και καθόλου. Συνεπώς ένας που θέλει να επενδύσει δεν μπορεί να καταρτίσει οικονομική μελέτη προοπτικής και να την υποβάλει σε ένα Δ.Σ. προς έγκριση. Οι εταιρίες και ειδικά οι διεθνείς δεν είναι καφενεία.
Οικονομική ασάφεια στην οποία αναφέρεται ο Αλβέρτος σημαίνει πως κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει στην Ελλάδα, εκτός και αν παρά την ασάφεια είναι δεδομένο ένα μεγάλο κέρδος(π.χ. πετρέλαια). Και η φορολογία στην Ελλάδα είναι ανέκδοτο ανανεούμενο μηνιαίως ως προς το τί ισχύει, ενώ φυσικά δεν υπάρχει αναπτυξιακό πλάνο. Χωρίς μια βασική φορολογική σταθερότητα δεν μπορεί κανείς να υποβάλει μακροχρόνια μελέτη γιατί απλά δεν μπορεί να υπολογιστεί το κόστος.
Σαφώς και δεν υπάρχει ουσιαστική δημοκρατία στην Ελλάδα. Αλλά όπου εφαρμόζεται το κομματικό βουλευτικό σύστημα τα ίδια γίνονται. Μόνο που εδώ το έχουμε παραξηλώσει. Και φυσικά δεν υπάρχει κανένα ευρύτερο δημοκρατικό τόξο. Τα κόμματα είναι γεμάτα απο ανθρώπους που έχουν θητεύσει σε δικτατορίες διαφόρων τύπων και ολοκληρωτικές ιδεολογίες. Φυσικά όποιος ψηφίζει κατα συνείδηση, διαγράφεται.
Τέλος με τους επιχειρηματίες δεν υπάρχει δίκαιο φορολογικό σύστημα, αλλά μπίζνες άμεσες ή έμμεσες με το κράτος. Σε όλο τον κόσμο οι επιχειρήσεις φοροδιαφεύγουν γιατί το κράτος δεν μπορεί να ελέγξει τους μεγάλους, γιατί απλά οι επενδυτικοί όροι συμφωνούνται κάτω απο το τραπέζι και αν υπάρχει αλλαγή φρουράς, υπάρχει πάντα η επιλογή να φύγουν σε άλλη χώρα ή να αλλάξουν έδρα.
Η λύση είναι η ανάπτυξη όχι η υπερφορολόγηση.
Τα κόμματα δυστυχώς, ούτε όραμα προσφέρουν, ούτε προτείνουν λύσεις. Θυμάμαι τον Τσίπρα σε πρόσφατη συνεντευξή του να τον ρωτάνε για κοστολόγηση των προτάσεων του που ειδικώς δεν ακούσαμε και άλλαξε θέμα.
Η Νέα Δημοκρατία απο την άλλη, πετυχαίνει ότι πετυχαίνει λόγω του καλουπιού που την έχει βάλει η Τρόϊκα, με όλα βέβαια τα παρελκόμενα αρνητικά και πολεμάει να βρει συνεταίρους, δίνοντας άδειες ερεύνης σε γειτονικές χώρες(απαράδεκτο - Ιταλία), σε χώρες με τις οποίες υπάρχει έντονος παραβατικός ανταγωνισμός όπως ο Καναδάς(περίπτωση φέτας) και μοιράζοντας απο εδώ και απο εκεί θέσεις διοικητικών υπαλλήλων ,μέσω ΕΣΠΑ, αντί να στηρίξει ουσιαστικά νέους επιχιερηματίες.
Είμαστε προφανώς σε αδιέξοδο, έχοντας πρόβλημα ρευστότητας, παρότι δημιουργούμε πρωτογενή πλεονάσματα κάνοντας τον μπαταξή στους ιδιώτες που το κράτος έχει φεσώσει κ.τ.λ.
Το αποτέλεσμα όμως είναι ένα καλό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. και κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να δούμε αν η μεγάλη διαφορά της Ν.Δ. απο το ΣΥΡΙΖΑ, ισοσκελιστεί απο το τις 7 - 8% μονάδες διαφορά που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής και η οποία βέβαια αφορά εκατομμύρια ψηφοφόρους.
Εγώ θα τολμήσω με βάση τις χθεσινές εκλογές να δώσω τα εξής προγνωστικά:
Νίκη με βραχεία κεφαλή της Ν.Δ. και με ποσοστό γύρω στο 25%.
Λίγο πιο κάτω τον ΣΥΡΙΖΑ και πάντως κάτω απο το 25%.
Την Χρυσή Αυγή κάπου στο 9 με 10%, όχι παραπάνω.
Την Ελιά αξιοπρεπώς 6 με 9%.
Το ΚΚΕ ανεβασμένο 6 με 9%.
Το Ποτάμι κάπου στο 5 με 7%.
Την ΑΝΕΛ κάτω απο το 7%.
Την ΔΗΜΑΡ 3 με 4%