Τούρκικες λέξεις με την αντίστοιχη ελληνική έννοια....

Πολλές τις χρησιμοποιούμε καθημερινά...

ΑΛΑΝΙ (αλήτης),

ΑΛΑΝΑ (ανοιχτός χώρος),

ΑΓΑΣ (δεσποτικός-αυταρχικός),

ΑΓΙΑΖΙ (πρωινό ή νυχτερινό κρύο), ΓΙΑΟΥΡΤΙ (πηγμένο γάλα),

ΤΣΕΠΗ (θυλάκιο),

ΤΑΒΑΝΙ (οροφή),

ΤΖΑΚΙ (παραγώνι),

ΚΑΙΚΙ (βάρκα),

ΜΕΛΤΕΜΙ (άνεμος ετησίας),

ΜΑΝΑΒΗΣ (οπωροπώλης),

ΜΠΑΚΑΛΗΣ (παντοπώλης),

ΓΛΕΝΤΙ (διασκέδαση),

ΚΑΒΓΑΣ (φιλονικία),

ΧΑΤΙΡΙ (χάρη),

ΝΤΕΡΤΙ (καημός),

ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ (σύγχυση),

ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ (καπνοσύριγγα),

ΧΑΣΑΠΙΚΟ (κρεοπωλείο),

ΝΤΟΥΛΑΠΙ (ιματιοθήκη),

ΔΕΡΒΕΝΙ (κλεισούρα),

ΜΠΑΙΡΑΚΙ (σημαία),

ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ (βοσκός-ποιμένας),

ΓΙΛΕΚΟ (περιθωράκιον),

ΧΑΜΠΑΡΙΑ (αγγελία-νέα),

ΓΙΑΠΙ (οικοδομή),

ΓΙΑΚΑΣ (περιλαίμιο),

ΓΙΑΡΜΑΣ (ροδάκινο),

ΓΙΝΑΤΙ (πείσμα),

ΓΙΟΥΡΟΥΣΙ (επίθεση),

ΓΚΕΜΙ (χαλινάρι),

ΓΟΥΡΙ (τύχη),

ΓΡΟΥΣΟΥΖΗΣ (κακότυχος),

ΓΚΑΙΝΤΑ (άσκαυλος),

ΕΡΓΕΝΗΣ (άγαμος),

ΖΑΜΑΝΙΑ (μεγάλο χρονικό διάστημα),

ΖΑΡΖΑΒΑΤΙΚΑ (λαχανικά),

ΖΟΡΙ (δυσκολία),

ΖΟΥΜΠΟΥΛΙ (υάκινθος),

ΚΑΒΟΥΚΙ (καύκαλο),

ΚΑΒΟΥΡΔΙΖΩ(φρυγανίζω-ξεροψήνω),

ΚΑΖΑΝΙ (λέβητας),

ΚΑΣΜΑΣ (αξίνα-σκαπάνη),

ΚΑΛΕΜΙ (γραφίδα),

ΚΑΛΟΥΠΙ (μήτρα-πρότυπο),

ΚΑΛΠΙΚΟΣ (κίβδηλος),

ΚΑΠΑΚΙ (σκέπασμα- κάλυμμα),

ΚΑΡΑΟΥΛΙ (φρουρά-σκοπιά),

ΚΑΡΠΟΥΖΙ (υδροπέπων),

ΚΟΥΒΑΣ (κάδος-αγγείο),

ΝΤΙΠ ΓΙΑ ΝΤΙΠ (ολωσδιόλου),

ΚΑΤΣΙΚΑ (ερίφι-γίδα),

ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ (ανέλπιστο εύρημα),

ΚΙΜΑΣ (ψιλοκομμένο κρέας),

ΚΙΟΣΚΙ (περίπτερο),

ΚΟΛΑΙ (ευκολία-άνεση),

ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ (οδηγός),

ΚΟΠΙΤΣΑ (πόρπη),

ΚΟΤΖΑΜ (τεράστιος-πελώριος),

ΚΟΤΣΑΝΙ (μίσχος),ΚΑΦΑΣΙ (κιβώτιο),

ΚΟΤΣΙ (αστράγαλος),

ΚΟΥΒΑΡΝΤΑΣ (γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης),

ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ (δοχείο χρημάτων),

ΚΟΥΣΟΥΡΙ (ελάττωμα-μειονέκτημα),

ΚΟΥΤΟΥΡΟΥ (ασύνετα-απερίσκεπτα),

ΛΑΓΟΥΜΙ (υπόνομος-οχετός),

ΛΑΠΑΣ (χυλός),

ΛΕΒΕΝΤΗΣ (ανδρείος-ευσταλής),

ΛΕΚΕΣ (κηλίδα),

ΛΕΛΕΚΙ (πελαργός),

ΛΟΥΚΙ (υδροσωλήνας),

ΜΑΓΙΑ (προζύμη-ζυθοζύμη),

ΜΑΓΚΑΛΙ (πύραυνο),

ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ (έρημος),

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ (πετροσέλινο-μακεδονίσι),

ΜΑΝΤΖΟΥΝΙ (φάρμακο),

ΜΑΟΥΝΑ (φορτηγίδα),

ΜΑΡΑΖΙ (φθίση),

ΜΑΡΑΦΕΤΙ (μικρό εργαλείο),

ΜΑΣΟΥΡΙ(μικρό ξύλο),

ΜΑΧΑΛΑΣ (συνοικία),

ΜΕΖΕΣ (ορεκτικά),

ΜΕΝΤΕΣΕΣ (στρόφιγγα),

ΜΕΝΕΞΕΣ (εύοσμο λουλούδι),

ΜΕΡΑΚΙ (πόθος),

ΜΕΡΕΜΕΤΙ (επισκευή-επιδιόρθωση),

ΜΟΥΣΑΜΑΣ (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα),

ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ(φιλοξενούμενος-επισκέπτης),

ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΟ (μη νωπό),

ΜΠΑΓΛΑΡΩΝΩ (δένω-φυλακίζω),

ΜΠΑΛΤΑΣ (πελέκι),

ΜΠΑΜΙΑ (ιβίσκος ο εδώδιμος),

ΜΠΑΜΠΑΣ (πατέρας),

ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ(ο πολύ γέρος),

ΜΠΑΞΕΣ (περιβόλι-κήπος),

ΜΠΑΡΟΥΤΙ (πυρίτιδα),

ΜΠΑΤΖΑΚΙ (κνήμη-σκέλη),

ΜΠΑΤΖΑΝΑΚΗΣ (σύγαμπρος-συννυφάδα),

ΜΠΑΤΙΡΙΣΑ(πτωχεύω-χρεοκοπώ),

ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ (αρωματικό άρτυμα),

ΜΠΕΚΡΗΣ (μέθυσος),

ΜΠΕΛΑΣ(ενόχληση),

ΠΟΥΣΤΗΣ-ΜΠΙΝΕΣ (κίναιδος-ασελγής),

ΜΠΟΓΙΑ (βαφή-χρώμα),

ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ (ελαιοχρωματιστής)

ΜΠΟΙ (ανάστημα-ύψος),

ΜΠΟΛΙΚΟΣ (άφθονος),

ΜΠΟΣΤΑΝΙ (λαχανόκηπος),

ΜΠΟΣΙΚΟΣ (χαλαρός),

ΜΠΟΥΖΙ (πάγος-ψύχρα),

ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ (στίφος-άτακτο πλήθος),

ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ (καλοθρεμμένος-παχουλός),

ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΣ (κουτός-ανόητος),

ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ (φυλακή),

ΜΠΟΥΡΙ (καπνοσωλήνας),

ΜΠΟΡΑ (καταιγίδα)

ΜΠΟΥΤΙ (μηρός),

ΜΠΟΥΧΤΙΣΜΑ (κορεσμός),

ΝΑΖΙ (κάμωμα-φιλαρέσκεια),

ΝΤΑΜΑΡΙ (φλέβα-λατομείο),

ΝΤΑΜΠΛΑΣ (αποπληξία),

ΝΤΑΝΤΑ (παραμάνα-τροφός),

ΝΤΑΡΑΒΕΡΙ (συναλλαγή-αγοραπωλησία),

ΝΤΕΛΑΛΗΣ (διαλαλητής),

ΝΤΕΛΗΣ (παράφρονας),

ΝΤΙΒΑΝΙ (κρεβάτι),

ΝΤΟΥΒΑΡΙ (τοίχος),

ΝΤΟΥΜΑΝΙ (καταχνιά-καπνός),

ΝΤΟΥΝΙΑΣ (κόσμος-ανθρωπότητα),

ΠΑΖΑΡΙ (αγορά-διαπραγμάτευση),

ΠΑΝΤΖΑΡΙ (κοκκινογούλι-τεύτλο),

ΠΑΤΖΟΥΡΙ (παραθυρόφυλλο),

ΠΑΠΟΥΤΣΙ (υπόδημα),

ΠΕΡΒΑΖΙ (πλαίσιο θυρών),

ΠΙΛΑΦΙ (ρύζι),

ΡΑΧΑΤΙ (ησυχία)

ΣΑΚΑΤΗΣ (ανάπηρος),

ΣΑΜΑΤΑΣ (θόρυβος),

ΣΕΝΤΟΥΚΙ (κιβώτιο),

ΣΕΡΤΙΚΟ (τσουχτερό, βαρύ),

ΣΙΝΑΦΙ (συντεχνία, κοινωνική τάξη),

ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙ(πίδακας),

ΣΙΡΟΠΙ (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης),

ΣΑΙΝΙ (ευφυής),

ΣΟΥΓΙΑΣ (μαχαιράκι),

ΡΟΥΣΦΕΤΙ (χαριστική εξυπηρέτηση),

ΣΟΒΑΣ (ασβεστοκονίαμα),

ΣΟΙ (καταγωγή-γένος),

ΣΟΚΑΚΙ (δρόμος),

ΣΟΜΠΑ (θερμάστρα),

ΣΟΥΛΟΥΠΙ (μορφή-σχήμα),

ΤΑΜΠΛΑΣ (αποπληξία-συγκοπή),

ΤΑΠΙ (χωρίς χρήματα),

ΤΑΡΑΜΑΣ (αυγοτάραχο),

ΤΑΣΑΚΙ (σταχτοδοχείο),

ΤΑΧΙΝΙ (αλεσμένο σουσάμι),

ΤΑΨΙ (μαγειρικό σκεύος),

ΤΕΚΕΣ (καταγώγιο),

ΤΕΝΕΚΕΣ (δοχείο),

TΕΜΠΕΛΗΣ (οκνηρός-ακαμάτης),

ΤΕΡΤΙΠΙ (τέχνασμα-απάτη),

ΤΕΦΑΡΙΚΙ (εκλεκτό-αριστούργημα),

ΤΕΦΤΕΡΙ(κατάστιχο),

ΤΖΑΜΙ (υαλοπίνακας-γυαλί),

ΤΣΑΜΠΑ (δωρεάν),

ΤΖΑΝΑΜΠΕΤΗΣ (κακότροπος-δύστροπος),

ΤΟΠΙ (σφαίρα),

ΤΟΥΛΟΥΜΙ (ασκός),

ΤΟΥΛΟΥΜΠΑ (αντλία),

ΤΟΥΜΠΕΚΙ (σιωπή),

ΤΡΑΜΠΑ (ανταλλαγή),

ΤΣΑΙΡΙ (λιβάδι-βοσκοτόπι),

ΤΣΑΚΑΛΙ (θώς),

ΤΣΑΚΙΡΗΣ (γαλανομάτης),

ΤΣΑΚΜΑΚΙ (αναπτήρας),

ΤΣΑΝΤΑ (δερμάτινη θήκη),

ΤΣΑΝΤΙΡΙ (σκηνή),

ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ (ανοικοκύρευτος-άτσαλος),

ΤΣΑΡΚΑ (επιδρομή-περιπλάνηση),

ΤΣΑΝΤΙΖΩ (εξοργίζω-προσβάλω),

ΤΣΑΧΠΙΝΗΣ(κατεργάρης-πονηρός),

ΤΣΙΓΚΕΛΙ(αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο),

ΤΣΙΦΟΥΤΗΣ-ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ (φιλάργυρος),

ΤΣΙΡΑΚΙ (ακόλουθος),

ΤΣΙΣΑ(ούρα),

ΤΣΙΦΤΗΣ (άψογος-ικανός),

ΤΣΟΥΒΑΛΙ (σακί),

ΤΣΟΥΛΟΥΦΙ (δέσμη μαλλιών),

ΤΖΟΓΛΑΝΙ (ΝΈΟΣ)

ΤΣΟΠΑΝΗΣ (βοσκός)

ΦΑΡΑΣΙ (φτυάρι-σκουπιδολόγος),

ΦΑΡΣΙ (τέλεια-άπταιστα),

ΦΛΙΤΖΑΝΙ (κύπελλο),

ΦΥΝΤΑΝΙ(φυτώριο),

ΦΙΣΤΙΚΙ (πιστάκη),

ΦΥΤΙΛΙ (θρυαλλίδα),

ΦΟΥΚΑΡΑΣ (κακομοίρης-άθλιος),

ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ (λεπτοκάρυο-λευτόκαρο),

ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ (ψωμί),

XABOYZA(δεξαμενή νερού),

ΧΑΖΙ (ευχαρίστηση),

ΧΑΛΑΛΙΖΩ (συγχωρώ),

ΧΑΛΙ (άθλιο),

ΧΑΛΙ (τάπητας),

ΧΑΛΚΑΣ (κρίκος),

ΧΑΜΑΛΗΣ(αχθοφόρος),

ΧΑΝΙ (πανδοχείο),

ΧΑΠΙ (καταπότι),

ΧΑΡΑΜΙ (άδικα),

ΧΑΡΜΑΝΗΣ (χασισοπότης),

ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ (μικρό χρηματικό ποσό),

ΧΑΒΑΣ (μουσικός σκοπός)

ΧΑΦΙΕΣ(καταδότης),

ΧΟΥΖΟΥΡΕΜΑ (ανάπαυση),

ΧΟΥΙ (ιδιοτροπία),

ΧΟΥΝΕΡΙ (πάθημα-εξαπάτηση).

Και μερικές ''Τούρκικες’’ που θυμάμαι από ανέκδοτα:

Ντόκτορ Ζαρζαβάτ  = Γεωπόνος

Ντόκτορ τσογκλάν= Παιδίατρος

Χαμπέρ παλούκι = Κολώνα του ΟΤΕ

Ραχάτ Μπαξέ = Νεκροταφείο

Μπουμ κεφτές = χειροβομβίδα

.......

-----------------

''Οταν η ψυχή χάσει την αρμονία της τότε η μελωδία και ο ρυθμός βοηθούν να επανέλθει στην τάξη'' Πλάτωνας

[ τροποποιήθηκε από τον/την STEFANOS604, 01-09-2014 22:42 ]

Ποιά είναι η πηγή αυτού του λεξικού Στέφανε? 

Για μερικές ισχύει, έχω κι εγώ την εντύπωση οτι μεταφέρθηκαν από τους πρόσφυγες και επιβίωσαν -έστω και παραφθαρμένες- μέχρι των ημερών μας στην καθομιλουμένη, αλλά για τις περισσότερες διαφωνώ εντελώς, έψαξα μάλιστα από περιέργεια και μέσω μετάφρασης google.

Εχεις κάποια επι πλέον στοιχεία για το ετυμολογικό ή για την ρίζα? είναι πάρα πολλές και ούτε λίγο ούτε πολύ είναι σαν να μας λες οτι μιλάμε τούρκικα 

ΥΓ. παράδειγμα : ροδάκινο (seftali) κίβδηλος (sahte) υπόνομος (kanalizasyon) χυλός (meyilli)  φάρμακο (ilac) πόθος ( sehvet) και όχι τα αντίστοιχα που λέει ο κατάλογος

-----------------

Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 01-09-2014 22:42 ]

Ε ΟΧΙ με 218 λέξεις μιλάμε τούρκικα!!

Εδώ με 4.000 και πλέον λέξεις ελληνοκές οι ξένοι δεν μπορούν ούτε να συλλαβίσουν ελληνικά...

Πχ ΕΔΩ : ΕΔΩ : κλπ

Αλλά και ο συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του: ΕΔΩ :

  http://sarantakos.wordpress.com/2013/04/24/220turkish/

Αν δεν τον διαβάσετε δείτε την τελευταία του χιουμοριστική παράγραφο:

''Αν φτάσατε ως εδώ, κοιτάζοντας τις τελευταίες δέκα λέξεις νομίζω ότι μπορείτε να συμπεράνετε ότι ο κατάλογος αυτός, κατά πάσα πιθανότητα, δεν έχει συνταχθεί πρόσφατα. Από πού το καταλαβαίνουμε; Μα, είναι απλό. Λείπει η λέξη “χαράτσι” -και το θεωρώ απίθανο να υπάρχει Έλληνας που να διαλέξει 220 τουρκογενείς λέξεις σήμερα και να παραλείψει τη λέξη “χαράτσι” -εκτός κι αν συντάκτης του καταλόγου είναι ο κ. Ευ. Βενιζέλος!''
-----------------

''Οταν η ψυχή χάσει την αρμονία της τότε η μελωδία και ο ρυθμός βοηθούν να επανέλθει στην τάξη'' Πλάτωνας

[ τροποποιήθηκε από τον/την STEFANOS604, 01-09-2014 23:07 ]

Μάλιστα 

ασχολήθηκε και με γλωσσολογία ο Σαραντάκος οπότε δεν θα τον αμφισβητήσω γιατί δεν έχω τις γνώσεις, αλλά και πάλι μου έρχεται "βαρύ", σαν πολλές είναι έστω και με περσικά και αραβικά δάνεια 

ΥΓ. Βρε τι μαθαίνει κανείς ένα ήσυχο σεπτεμβριάτικο βράδυ !!!! 

Είχα την τύχη να βιώσω τον Μικρασιατικό πολιτισμό από τη μέρα που γεννήθηκα και μάλιστα από πρόσφυγες πρώτης γενιάς, οικογένεια συγγενείς ολοι φερμένοι απο εκεί... τώρα να τον δω??   ευγνωμοσύνη και περηφάνεια αισθάνομαι, πώς φαντάστηκες οτι το θεωρώ κακή κληρονομιά? 

Η διαφωνία ή μάλλον η εκπληξη -αν θέλεις- έχει σχέση με πολλές απ΄τις λέξεις που μου φάνηκαν λάθος (π.χ. με το φάρμακο που το έλεγαν ιλάτς και μερικές ακόμη) και θέλησα να μάθω την πηγή και περισσότερα για ρίζα και ετυμολογία. 

Αυτά 

‘’…Οι λέξεις του καταλόγου είναι 220 αλλά δύο από αυτές (μπόρα και ταπί) δεν έχουν τουρκική προέλευση, επομένως ο κατάλογος κανονικά έχει 218 λέξεις

 Αν πούμε 5000 λέξεις τούρκικης προέλευσης (χωρίς να μετράμε τα παράγωγα) δεν θα πέσουμε πολύ έξω. Αλλά αν θέλουμε λέξεις σχετικά διαδεδομένες, τότε ο αριθμός μικραίνει πολύ. Σε ένα βιβλίο του, το 1975, ο Διζικιρίκης είχε εκτιμήσει σε λίγο πάνω από χίλιες τις λέξεις τουρκικής προέλευσης, χωρίς να μετράει τις παράγωγες. Σε μια συζήτηση στη Λεξιλογία, ο Νίκος Λίγγρης είχε κάνει μια καταμέτρηση των λημμάτων που περιλαμβάνονται στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό και είχε υπολογίσει περίπου 900 λέξεις, αν και με κάποια παράγωγα μέσα, οπότε ο αριθμός αρχικών λέξεων είναι περίπου 800.

Κι εγώ το γράφω πολλές φορές για οικονομία της συζήτησης, αλλά βέβαια ελληνικές είναι, ελληνικότατες, που τις δανειστήκαμε από τα τουρκικά, όμως έχουν ενταχθεί πλήρως στο ελληνικό τυπικό, έχουν σχηματίσει παράγωγα και σύνθετα, έχουν γεννήσει χιλιάδες άλλες λέξεις -σκεφτείτε μόνο πόσες παράγονται από το “χάζι”. (Παρόμοια ανακριβές είναι να λέμε π.χ. ‘ελληνικές λέξεις της αγγλικής γλώσσας’ -το democracy είναι αγγλική λέξη, η ελληνική λέξη είναι ‘δημοκρατία’)….

Η έκκληση του Γιάκωβου Διζικιρίκη ΕΔΩ: “να ξετουρκέψουμε τη γλώσσα μας” δεν βρήκε οπαδούς...... ‘’

Πηγή: Ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία…

Να πω κι εγώ , καταγόμενος από Αρναία Χαλκιδικής ότι χρησιμοποιούμε συχνά , εκτός από Τούρκικες και 10δες λέξεις Γιουγκοσλάβικες (χλιαρ , κτσιούπ , τσιατί , τσιατμάς, τσιρτσιβές…) εκτός απ' τη χωριάτικη διάλεκτο (που τρώγαμε το ξύλο της χρονιάς αν τη α μιλούσαμε στη σχολική αίθουσα, αλλά μόλις βγαίναμε διάλλειμαα ξαναρχίζαμε - όποιος δεν τα μιλούσε λέγαμε αυτός μιλά ''πολιτικά'' - Τι αναμνήσεις!!! ) και μάλιστα πολλά χωριά της Χαλκιδικής είχαν Σλάβικα ονόματα που αλλάχθηκαν ,-αν θυμάμαι απ΄ότι διάβασα την Ιστορία της Αρναίας - το 1929 (ακόμα και σήμερα πολλοί λένε την Αρναία ,  Λιαρίγκοβη και τους κατοίκους Λιαριγκοβνούς – υπάρχει και σε δημοτικά τραγούδια της περιοχής..).

Πάντως ούτε 'τουρκέψαμε' ούτε 'εκσλαβιστήκαμε' ούτε 'μείναμε χωριάτες'...

Πάντως καλύτερα της καθαρεύουσας που τουλάχιστον 'εμείς' στο χωριό τη συχαινόμασταν.  Να κι ένα καλαμπούρι με γλωσσικά στοιχεία Καθαρεύουσας - Δημοτικής- Χωρίατικων-Τούρκικων-Γιουγκοσλαβικων που ενθυμούμαι:

'' ...Εξελθόντος μοι εκ του κινηματογράφου

και εν τω άμα πιπτούσης ραγδαιοτάτης βροχής

ξιαμπδώ στου γαίδαρου μ' τσιάπ στου χουριό

Στο δρόμο στο κτήμα του Ντάλε 

εξαγριωθέντων των χοίρων

και κατασπασάντων των πασάλων

γυρούτσαν τα γκαβόγρουνα

κι έκαναν σιάτσιαλα μάτσιαλα του χασλαμά ''

ξιαμπδώ = πηδώ με σάλτο

τσιαπ = κατ' ευθείαν

γυρούτσαν = έκαναν γιουρούσι

σιάτσιαλα μάτσιαλα = άνω κάτω

χασλαμά = τα πρωϊμα οπωροκηπευτικά

Ιάκωβος Διζικιρίκης

Γλωσσολόγος ερασιτέχνης που είχε ασχοληθεί με τα ελληνικά της Κάτω Ιταλίας, έτρεφε βαθιά αντιπάθεια για την τουρκική γλώσσα και για τους Τούρκους και έβαλε στόχο του με το βιβλίο του ‘’ Nα ξετουρκέψουμε τη γλώσσα μας’’ να καθαρίσει την ελληνική γλώσσα από όλες (σχεδόν) τις τουρκικές λέξεις που τις βρίσκει πάνω από 1000 λέξεις

•   Ο συγγραφέας Νίκος Λίγγρης  τις υπολογίζει στις 900
•   Στη lexilogia δείτε αυτά τα 900 λήμματα (Τούρκικα /Περσικά)
•  Και φυσικά ο αναφερθείς συγγραφέας Σαραντάκος που δέχεται ότι από τον κατάλογο από τις αναφερόμενες 220 οι τούρκικες είναι οι 118 και δίνει και ο ίδιος και πολλές άλλες ανάμεσα στις οποίες και το ‘’χαράτσι’’ με το χιουμοριστικό τρόπο..

Τώρα αν o Stefanos , η Mary ο Che …..έχουμε διαφορετική άποψη δεν μετράει τόσο (εννοώ αυτοί μπορούν να επηρεάσουν το κοινό).

Φανταστείτε όμως τι θα είχα ακούσει(το ‘χω συνηθίσει) αν οι πηγές μου ήταν απλά κάποια blog ή άγνωστοι συγγραφείς/γλωσσολόγοι!!! .

Δηλαδή γιατί ‘’ Η προσέγγιση που μετέφερε ο Stefanos είναι πολύ πρόχειρη και στερείται της απαραίτητης επιστημονικής -βλέπε γλωσσολογικής- προσέγγισης’’. Δική μου είναι η προχειρότητα και η προσέγγιση; 

Εγώ STOP εδώ.

Πρώτ' απ' όλα δεν πρέπει να καταλογιστεί "πρόθεση" στον STEFANOS604.

Θέτει το ζήτημα για να το θέσει και όχι για να το υπερασπιστεί αρνητικά.

Συμφωνώ και με τα δύο σχόλια του CHE.

........................................

Επικίνδυνο άρθρο που πάντα θα φέρνει αντεγκλήσεις - όπου και όποιος να το ανασύρει.

..........................................

αλάνι = εκ του αλάομαι, λεξικό Λίντελ Σκότ

αλάνα = ομοίως

αγάς = εκ του άγω

καίκι = εκ του καικίας (βορειοανατολικός άνεμος)

γλέντι = εκ του γλεύκη και γλεύκος

κ.ο.κ.

.......................................

και λίγη φαντασία δε βλάπτει

......................................

κάποιοι μιλάνε για 250 000 λέξεις στην ελληνική,

άλλοι για τις 120 000 που καταγράφονται στο λίντελ σκοτ

άλλοι για λιγότερες.

Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ούτε ένα σεβαστό κλάσμα αυτών.

Εύκολα λοιπόν μπορούν κάποιοι να τραυλίζουν για τον εκτουρκισμό ή περσισμό ή σλαβισμό

της Ελληνικής, ξεχνώντας πως το παιδί μαθαίνει από τους παλιούς.

ήτοι: νεότεροι ιστορικά λαοί δεν έχουν τη δυναμική να επηρεάσουν αλλά να επηρεαστούν.

αν προκύψουν δε και καταστάσεις αναλφαβητισμού και αυτοκρατορικών καταστάσεων σαφές είναι τη γλώσσα σου να την ακούς από τον αγά και να ξεχνάς πως απλά εσύ τον ονόμασες έτσι.

........................................

κ.α.π.

.....................................

σαφής ο CHE, που ούτως ή άλλως δεν επετέθη στον συγγραφέα του παρόντος,

κι επειδή : ερασιτέχνες αυτοί, ερασιτέχνης κι εγώ.

......................................................................

και λίγη φαντασία δε βλάπτει..

αφού ... γνώση της ελληνικής δεν μπορούμε να έχουμε πλήρη.

-----------------

ΦΑΙΔΩΝ ΑΛΚΙΝΟΟΣ - FAIDON ALKINOOS

Συγγραφέας - Ποιητής

[ τροποποιήθηκε από τον/την faidonalkinoos, 03-09-2014 10:36 ]

Δεν θα ποστάριζα αφού αυτό που είχα να πώ το είπα - όχι εγώ αλλά οι 3 πηγές που έδωσα με links. Απλά το κάνω  για το Φαίδωνα που εκτιμώ και διαβάζω με προσοχή τα κείμενα του και που είχαμε χρόνο να 'συνομιλήσουμε' ...

Στο #4 η Mary:

‘’Εχεις κάποια επι πλέον στοιχεία για το ετυμολογικό ή για την ρίζα? είναι πάρα πολλές και ούτε λίγο ούτε πολύ είναι σαν να μας λες οτι μιλάμε τούρκικα ‘’. Βλέπετε απευθύνεται σε μένα.  Τα δε hand ups σημαίνουν την επικρότηση.

Εγώ είμαι τεχνικός και διαβάζοντας φιλολογικά κείμενα συνήθως εμπιστεύομαι τον συγγραφέα , ποιητή…. Το ότι ποστάρισα το εν λόγω ''λεξικό'' σίγουρα δεν το έκανα για να το υπερασπιστώ αρνητικά και σίγουρα δεν θα το ποστάριζα αν οι πηγές δεν ήταν αξιόπιστες , αλλά ίσως μάθω κάτι παραπάνω ,όπως ήδη έμαθα ότι τέτοιες λέξεις είναι πάνω από χίλιες καθώς και τη λέξη αντιδάνειο που πρώτη φορά τη συναντώ το τι σημαίνει στη γλώσσα.

Το ότι τέτοια άρθρα φέρνουν αντεγκλήσεις αφορά τους φιλόλογους και γλωσσολόγους. Εδώ συνταγματολόγοι και ανάλογα στο κόμμα που ανήκουν προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάτι είναι ταυτόχρονα και συνταγματικό και αντισυνταγματικό γι αυτό πιστεύω κι ο κόσμος (εγώ προσωπικά 100%) δεν τους εμπιστεύοται πλέον και μόλις μιλούν εγώ τουλάχιστον αλλάζω αμέσως κανάλι.

Τώρα για το Τεφτέρι:

 Ετυμολογία 

τεφτέρι < τουρκική defter < αραβική περσική دفتر diftar < ελλ. διφθέρα (= δέρμα επεξεργασμένο και από τις δυο πλευρές, επάνω στις οποίες γράφουμε) < δις + φθείρω

αντιδάνειο

Όταν εισάγουμε προς χρήση στην γλώσσα μας μια λέξη (Α), προσαρμόζοντας κατάλληλα μια λέξη (Β) που χρησιμοποιείται σε μια άλλη γλώσσα, τότε η λέξη (Α) είναι ένα γλωσσικό δάνειο. Οι γλώσσες δανείζονται συχνά λέξεις από άλλες γλώσσες. Στην ειδική περίπτωση που η ξένη γλώσσα είχε προγενέστερα δανειστεί προς χρήση την λέξη (Β) προσαρμόζοντας μια λέξη (Γ) της δικής μας γλώσσας, τότε λέμε ότι η λέξη (Α) είναι ένα αντιδάνειο.

Ο Μπαμπινιώτης θεωρεί το τουρκικό defter δάνειο από το διφθέριον. Ο Σαραντάκος επισημάνει ότι το λεξικό Μπαμπινιώτη μάλλον σφάλλει (Δείτε το τέλος του κειμένου) όταν θεωρεί το τουρκικό defter δάνειο από το μεσαιωνικό διφθέριον. Η τουρκική λέξη προέρχεται από τα αραβικά. Το διφθέριον πιθανώς επέδρασε μαζί με το defter ώστε να δημιουργηθεί ο τύπος δεφτέρι.’’

Επαναλαμβάνω το τι λένε οι: CHE , Marry , Stefanos ελάχιστη αξία έχουν μπροστά στους: Μπαμπινιώτη , Λίγγρη , Σαραντάκο , Διζικιρίκη (που έγραψε το βιβλίο με τις λέξεις αυτές) … 

Στέφανε την περιέργεια μου κίνησε απλά, ήθελα στοιχεία και τα ζήτησα ευθέως, όσο για τα hands up μάλλον θα είχαν και άλλοι την ίδια περιέργεια και συμφώνησαν. 

Για το "σαν να μας λες οτι μιλάμε τούρκικα" αστεϊσμός ήταν που δεν κατάλαβες, οχι επίπληξη ή διαμαρτυρία.

Κάνεις και υπαινιγμό για "επίθεση" που δεν ευσταθεί... Σε τεχνικά ηχοληπτικά και μουσικά θέματα έβλεπα οτι σε αμφισβητούσαν και σε διόρθωναν παλαιότερα άλλοι ειδήμονες, αλλά εδώ δεν πρόκειται για το ίδιο. 

Ας μείνουμε στα επιχειρήματα εκατέρωθεν, χωρίς επεκτάσεις επί προσωπικών.

ΥΓ. Χαίρομαι κι εγώ σε βλέπω Φαίδων-Αλκίνοε, καλώς ήρθες πάλι 

-----------------

Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 03-09-2014 12:10 ]

τευθίς = μαλάκιον, ως η σηπία, κοινώς καλαμάρι / Λίντελ Σκοτ (σελίδα 323 κάτω δεξιά)

.............................

φαντασία ...

Μοντιέ!

Οι τούρκικες λέξεις φταίνε που δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε καν στην μητρική μας;

(Ήμουν σίγουρη πως κάτι άλλο έφταιγε...)

τζάκι = εστία, στιά, στιάκι, τσιάκι, (βαρύς κι ασήκωτος ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΣ = τζάκι).

Η λέξη 'Καραγκιόζης' (ελληνιστί: Μαυρομάτης) μετράει για το θέμα;;

κάρ = / κάρα = κεφάλι Λίντελ Σκοτ σελ.: 599

+ ιόεις, εσσα, εν = ίον, έχων το χρώμα του ίου, μέλας = μαύρος Λίντελ Σκοτ σελ.: 530

καρ + ιόεις = καρα + ιόεις = καραϊόεις - (βαρύ κι ασήκωτο ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ = καραγκιόζης

επίσης: Καρία και Κάρες + Κάρ Καρός, κάτοικοι της Καρίας.

Κάρες = δούλοι

+ (παροιμία): "Θύραζε, Κάρες, ουκέτ' Ανθεστήρια, εμπρός, έξω εις την εργασία σας, ΔΟΥΛΟΙ, αι εορταί παρήλθον..."

ήτοι: καραγκιόζης = μαυροκέφαλος,

αλλά και μαύρος δούλος, υποτιμητικά Κάρας εκ των κατοίκων της Καρίας,

αλλά και υπερβατικά ως αρχαίος προελληνικός λαός που δουλώθηκε στους ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥΣ.

.....................

Μιας κ΄οι πρώτες φιγούρες δεν ήσαν έγχρωμες αλλά ασπρόμαυρες...

και η κεφάλα του πρωταγωνιστή κατάμαυρη,

κι όχι τα μάτια του,

που δε θα φαίνονταν κιόλας

.............................................

και λίγη φαντασία δεν βλάπτει...