Όταν ένας αρχάριος στο τραγούδι δοκιμάσει να ανέβει τονικά ψηλά,θα αρχίσει σταδιακά να νοιώθει τα εξής:
-Στην αρχή μια αίσθηση πως πρέπει να πάρει μεγαλύτερη ανάσα για να ''καταφέρει'' να ''πιάσει'' τον τόνο.
-Από αυτό το σημείο και έπειτα τη φωνή του να είναι ανήμπορη χωρίς να πιέσει και λίγο,να φωνάξει δηλαδή.
Είναι το σημείο που το οικοδόμημα της υποστήριξης της φωνής έχει αρχίσει να καταρρέει και οι φωνητικές χορδές αντί να τεντώνονται αποκτώντας το μεγαλύτερο μήκος τους μένουν στάσιμες και ανεπαρκείς να κλείσουν καλά.
Τότε είναι που αν αφεθείς χωρίς προσπάθεια θα αναλάβουν την παραγωγή ήχου οι ψευτικες η νοθες φωνητικές χορδές που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ζεύγος αναδιπλώσεων πάνω από τις αληθινές φωνητικές χορδές.
Ο ήχος που παράγουν έχει άλλη ταυτότητα από των γνήσιων φωνητικών χορδών.
Στις ανδρικές φωνές ακούγεται ενοχλητικά γυναικεία η απόχρωση αυτού του ήχου.
Στις γυναικείες χάνεται το μέταλλο,η αντίχηση και ο όγκος της φωνής.
Λέγεται και falsetto και για ένα αρχάριο εκπαιδευόμενο στη χρήση της φωνής δε θεωρείται αξία.
-Αν ο τραγουδιστής πιέσει λίγο το σημείο αυτό ξεπερνιέται και παράγεται η κανονική μεν φωνή,χωρίς όμως την καθαρότητά της...δίνει την εντύπωση ΦΩΝΗΣ με ένταση παρά τραγουδιστής νότας.
Τ φαινόμενο αυτό συνεχίζεται μέχρι που φτάνουμε σ ένα σημείο που απλά ΔΕΝ μπορούμε να πάμε πιο ψηλά.
Είναι το φαινομενικό όριό μας.
Για να πάμε ψηλότερα αναγκαζόμαστε να πέσουμε σε φαλσετο.
-Το φαλσετο δεν εχει καμμια αντιχηση στο στηθος αλλα εστιάζεται περισσότερο στο κεφάλι γι αυτό και από πολλούς ονομάζεται ''κεφαλική'' φωνή.
Ωστόσο αυτό είναι εν μέρη αλήθεια μια και το φαλσετο μιας ακαλλιέργητης φωνής δεν έχει υγιή αντήχηση.
Πώς τραγουδάμε στην ψηλή περιοχή άνετα και χωρίς πρόβλημα όμως?
Η απάντηση είναι απλή η πορεία όμως μακρά.
1)Γνωρίζουμε καλά τη φωνή μας:Αυτό σημαίνει πως -εντοπίζουμε την απόλυτα άνετη έκτασή μας,δηλαδη εκεινη στην οποια δεν χρειαζεται να χρησιμοποιήσουμε ενέργεια παραπάνω από εκείνη που καταβάλλουμε όταν μιλάμε.
Η δική μου φωνή ας πούμε είχε άνετη έκταση από ΛΑ2 έως ΦΑ3.όπου 2 είναι η δευτερη οκτάβα και 3 η τρίτη οκτάβα ενώ το ντο που βρίσκεταια ανάμεσα είναι το μεσαίο Ντο,απόλυτα άνετο για τις περισσότερες ανδρικές φωνές και πολύ χαμηλό για τις γυναικείες.Είναι το ντο κάτω από το πεντάγραμμο πιο απλά.
2)Γνωρίζουμε που βρίσκεται το ''πέρασμα'' της φωνής μας στην ''ψεύτικη'' φωνή ΄'η αλλοιώς το πέρασμα της θωρακικής μπάσσας φωνής μας στο κεφάλι.
Είναι το λεγόμενο ''πασάτζιο''
Υπάρχει ένα ψηλά που θα χρειαστεί να πιέσουμε τη φωνή μας για να φτάσει στα όρια κατάρρευσης πχ σε μένα ήταν ανάμεσα στο Ρε 4ης οκτάβας και Μι ίδιας οκτάβας.Απο εκει και πανω επρεπε να βγαλω ψευτικη για ν ανεβω.
Υπαρχουν φωνές που εχουν το οριο αυτο μεταξυ Φα4 και Σολ4(καποιος ΦΥΣΕΙ τενορος)
Επίσης υπάρχουν φωνές που δεν ''σπάνε'' και κάνουν ομαλή μετάβαση από το στήθος στο κεφάλι,όπως και φωνές που δεν έχουν καθόλου στήθος.(σπάνιο)
Στις γυναικείες φωνές το πασάτζιο είναι ψηλότερα πχ στη νότα Σιb4 ή και Ντο5.
Με προσεκτικότερη παρατήρηση υπάρχει και ένα χαμηλότερο πασάτζιο εκείνο που ''συνδέει'' τις μπάσσες νότες με τις μεσαίες.Πχ στο κουπλέ του ''Γράμματος'' του Σω κράτη Μάλαμα:''Δεν θελω(Φα#2)πια να σκεφτομαιι(Λα3)''
Θα παρατηρησεις πως εστω θα πρεπει να δωσεις εστω και λιγο ''γκαζι'' για να κανεις τη μεταβαση.
Ενω αν βρισκεσαι σε ενα περιβαλλον που πρεπει να κανεις ησυχια θα αναγκασεις να πεσεις σε μια ''μινι'' ψευτικη φωνη για το λα3.
Συμπερασμα:Η φωνή έχει ''περάσματα'' από μια ομάδα τόνων που είναι ηχηχρωματικά ομοιόμορφοι σε μια άλλη ομάδα τόνων που έχει διαφορετική ηχοχρωματική ομοιομορφία.
Η φωνή πρεπει με ανεση να είναι ''δεμένη''
Επομένως πρέπει να γνωρίζουμε όλα τα ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ της φωνής μας.
Εκεί είναι που αξίζει να επιμείνουμε με όλη την ασκησεολογία που γνωρίζουμε και η οποία στόχο έχει να ακακουφίσει το λαιμό από περιττές εντάσεις.
3)Όσο ανεβαίνουμε τονικά από τις χαμηλες και μεσαιες νοτες μας εστω και σε μικρα διαστηματα ενος ημιτονιου προσπαθουμε να νοιωσουμε τη δονηση της νοτας και να βιωσουμε τη μεταβολη της δονησης σαν ΧΑΣΜΟΥΡΗΤΟ.
Ετσι θα επιτυχουμε μια διαρκη ΑΥΞΗΣΗ της άνετης έκτασής μας.
Εκεί θα εφασμόσουμε τις ασκήσεις ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ του ΓΝΗΣΙΟΥ ήχου μας με το διάφραγμα όπως και της σωστής τοποθέτησης στη μάσκα.
Ιδανικά καλό είναι ακόμη και τις χαμηλές μας νότες να μάθουμε να τις τοποθετούμε στη μάσκα με ένα μπρρρρρ ή δδδδδδ ααααα ζζζζζζζ οε και συνδυασμους.
Τελος να απορριπτουμε το τραγουδι που απαιτεί ΠΙΕΣΗ.
Ετσι μετα από καιρό θα είμαστε σε θέση να τραγουδήσουμε αρκετά ψηλα και ανετα.
Τοτε ειναι ο καιρος να πειραματιστούμε με τη φωνη μας να της χωσουμε γκαζια και κανουμε belting να χρησιμοποιήσουμε παραμορφωση,γρεζι,κτλ
