Ποιος είναι πραγματικά το νόημα; ζεις μια ανθρώπινη δυστυχία και το χειρότερο είναι ότι σου αρέσει κιόλας... Σου γράφω στης 3 45 το πρωί.. Χαμένος με στης σκέψεις μου.. Χαμένος στα αν και στα γιατί.. Δοκιμάζοντας τα πάντα, απογοητευοντας τους πάντες κενό... Κενό αλλιώς empty.. Μακάρι απλά να μπορούσες να πάρεις το χρόνο πίσω και να το ζήσεις αλλιώς... Αλλά πως αλλιώς? Τι είναι το αλλιώς? Γιατί αλλιώς? Εν τέλη... Κλαις κλαις κλαις είσαι αγκαλιά με ένα μπουκάλι βότκα..σκέφτεσαι πως θα ταν ένα διέξοδο...για μια καλύτερη ζωή. Το μόνο που μπορείς να κάνεις τελικά.. Είναι το υπομονή είναι μεγάλη αρετή... Αλλά πόση ακόμα?
