@ Ήτανε ένα μαγικό 2ωρο.
_______________________________________________
Χρυσός Μάλαμας, στα γενέθλια μιας εκπομπής
Πάρτι σε ζωντανή ακρόαση
Τετάρτη απόγευμα και στο στούντιο Sierra της Μεσογείων, το τελευταίο ιστορικό στούντιο μετά την κατεδάφιση εκείνου της Columbia, είχε πάρτι. Ο
Σωκράτης Μάλαμας γιόρταζε τον καινούργιο του χρυσό δίσκο, τους «Δρόμους», και ο
Οδυσσέας Ιωάννου τα 19 χρόνια εκπομπής. Καλεσμένοι, πενήντα τυχεροί ακροατές του «Μελωδία 99,2». Και από τα ραδιόφωνά του να ακούει, εννοείται, χιλιάδες κόσμος.
50 τυχεροί ακροατές του «Μελωδία 99,2» γιόρτασαν παρέα με τον Σωκράτη Μάλαμα τον χρυσό του δίσκο για τους «Δρόμους»
«Δεν με κουράζει ποτέ η εκπομπή, ακόμα και όταν αισθάνομαι πως έχω κακές επιδόσεις», λέει ο Οδυσσέας. Οχι πως δεν πέρασε και δύσκολες φάσεις, κυρίως ως διευθυντής του σταθμού: «Τον Σεπτέμβριο του 2006 αναγκάστηκα να αντικαταστήσω τέσσερις παραγωγούς, καλούς στη δουλειά τους και με προσφορά στον σταθμό. Ηταν πολύ δύσκολη απόφαση την οποία θεώρησα επιβεβλημένη, σε μια περίοδο που ο σταθμός παρουσίαζε σημάδια κόπωσης. Πετύχαμε την ανάκαμψή του, αλλά δεν στέκομαι στα νούμερα -ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ανάλογα με την εποχή. Με πίκρανε, βασικά, η επίθεση που δέχτηκα από εχθρούς και "φίλους" πως ήθελα να κάνω τον Μελωδία σταθμό play list και πιο εμπορικό με στροφή στην ποπ, λες και δεν με ήξεραν τόσα χρόνια».
Παρατηρώ τους ακροατές του σταθμού που καταφθάνουν ένας ένας, ενώ ο
Σωκράτης Μάλαμας κάνει πρόβα. Όλοι, σχεδόν, νέα παιδιά. Το
ραδιόφωνο έχει αλλάξει, όπως και ο «Μελωδία», αλλά συνεχίζει να προσελκύει νέο κόσμο. «Είναι αλήθεια πως το
ραδιόφωνο έχασε την αθωότητά του κι έχει γίνει κούρσα ταχύτητας», επαυξάνει ο
Οδυσσέας Ιωάννου. «Μια φτηνή μπίζνα για μεγαλοεπιχειρηματίες κι ένα λαχάνιασμα χωρίς όραμα και πάθος». Εστω κι έτσι, όμως, δεν παύει να αποτελεί ένα εξαιρετικά γοητευτικό μέσο.
Ωρα έξι παρά τέταρτο, λίγο πριν αρχίσει η ζωντανή μετάδοση. Ο
Σωκράτης Μάλαμας συζητάει με τον κόσμο κι ο Οδυσσέας ρυθμίζει τις τελευταίες τεχνικές λεπτομέρειες. Με τον Σωκράτη τα έχουν πει επανειλημμένως στην εκπομπή, όπως τα έχει πει, on air, με το σύνολο σχεδόν των εκπροσώπων του καλού ελληνικού τραγουδιού. «Το απωθημένο μου, όμως, για χρόνια είναι δύο λατρεμένοι μου ηθοποιοί», μας αποκαλύπτει. «Ο
Ντίνος Ηλιόπουλος και ο
Θανάσης Βέγγος. Δεν τους το ζήτησα ποτέ. Για τον δεύτερο έχω ακόμη ελπίδες...».
Λαούτα, φλογέρες και κιθάρες. Είμαστε στον αέρα. Ενα κορίτσι, μόλις 15 χρόνων, κλέβει την παράσταση με τις ερωτήσεις του στον Μάλαμα. Οταν ο Ιωάννου ξεκινούσε εκπομπές, δεν είχε καν γεννηθεί. Του το λέω και γελάει. «Κάποιοι με ακούνε 19 χρόνια, άλλοι με έχουν σκυλοβαρεθεί και έφυγαν (ορισμένοι επιστρέφουν μετά από χρόνια) και άλλοι με ακούνε μόνο δύο μήνες. Εχουν γεννηθεί παιδιά από γονείς που γνωρίστηκαν λόγω της κοινής ακρόασης της εκπομπής, και αυτά τα παιδιά, πρωτοετείς στο πανεπιστήμιο πια, συντονίζονται στη συχνότητά μας. Στην ουσία βέβαια ακούνε τα τραγούδια, τις σημαντικές δημιουργίες άλλων ανθρώπων».
Μετά την εκπομπή ακολουθεί η απονομή του χρυσού δίσκου στον Μάλαμα ενώ ακούγεται το σήμα του «Μελωδία». «Προσπαθούμε να συντηρήσουμε κάποιες φωλιές αισθήματος, με τα μάτια ανοιχτά στην κοινωνία», κάνει τον επίλογο ο Ιωάννου. «Προσπαθούμε να γίνουμε η παρέα που θα θυμώσει, θα γελάσει, θα αισθανθεί και μακάρι να μπορεί κάποιες φορές και να διαπαιδαγωγήσει». Βγαίνω στο δρόμο και στο ipod ακούω την επόμενη εκπομπή του σταθμού. Περασμένες οχτώ. Οι τηλεοράσεις θα έχουν ήδη ανάψει. Αλλος κόσμος, εντελώς...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/01/2008
