Ενας από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς που αποτελούν τις σημαίες του ελληνικού τραγουδιού γιορτάζει αυτές τις μέρες. Ο «Μελωδία 99,2», από τις λίγες συχνότητες που υποστηρίζουν ακόμα την καλή
ελληνική μουσική, συμπληρώνει φέτος δεκαπέντε χρόνια λειτουργίας. Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη, λοιπόν, ανηφορίζει στον Λυκαβηττό για τρεις συναυλίες με τους Χάρις Αλεξίου, Αλκίνοο Ιωαννίδη και Σωκράτη Μάλαμα να δημιουργούν το γιορτινό σάουντρακ.
«Θα παρουσιάσουν συνολικά σαράντα τραγούδια, στα περισσότερα εκ των οποίων θα βρίσκονται και οι τρεις επί σκηνής», μας λέει ο διευθυντής του σταθμού
Οδυσσέας Ιωάννου. «Το καλλιτεχνικό αποτύπωμα είναι έντονο και συγκινητικό από τις πρόβες κιόλας, σκέψου πώς θα είναι με τόσο πολύ κόσμο στον Λυκαβηττό». Ο Οδυσσέας αποτελεί το σήμα κατατεθέν του «Μελωδία» όλα αυτά τα χρόνια. Και μοιάζει ως ο πλέον ιδανικός να μιλήσει όχι μόνο για τον σταθμό, αλλά και για ολόκληρο το ελληνικό τραγούδι.
- Πόσα πράγματα άλλαξαν όλα αυτά τα χρόνια;
«Εχουν έρθει τα πάνω κάτω. Εχει μετακινηθεί ο κεντρικός πολιτισμικός άξονας 180 μοίρες. Το σημερινό
ραδιόφωνο προτείνει ένα ελληνικό τραγούδι που είναι φθηνό. Τραγούδι της κολακείας και του εμπορίου, που δεν διαθέτει την παραμικρή σχέση με τις καταβολές της ελληνικής μουσικής και λόγου. Αντιθέτως, εμείς προσπαθούμε να σεβαστούμε την ιστορία του. Βασικός άξονας της δουλειάς μας είναι όχι μόνο η αγάπη μας για την
ελληνική μουσική αλλά και για το
ραδιόφωνο αυτό καθεαυτό. Κάνουμε το αυτονόητο, που όμως βάλλεται από παντού. Τα σύγχρονα ραδιόφωνα είναι ωραιότατα i-pop, αλλά με τίποτα κανονικά ραδιόφωνα».
- Πόσο δελεαστικές ηχούν στα αυτιά σας οι σειρήνες του εμπορικού ρεπερτορίου;
«Δεν θα αλλάζαμε το μουσικό μας προσανατολισμό ακόμα κι αν κάποιος μας έδινε εγγυήσεις ότι θ' ανέβαινε πολύ η ακροαματικότητά μας. Αλλωστε, ένας σταθμός 15 χρόνων όπως ο "Μελωδία", έχει αποκτήσει πια τόσο γερό όνομα και σταθερό σήμα που δεν αλλάζει με πέντε σουξεδάκια του συρμού».
- Εχω την αίσθηση πως μοιάζετε σαν να επιστρέφετε στα πρώτα χρόνια του σταθμού.
«Το τελευταίο διάστημα όντως κάνουμε focus στην ιστορία και την ψυχή του "Μελωδία". Κατά κάποιον τρόπο θέλουμε να γίνουμε ακόμα πιο μασίφ γύρω από τον άξονά μας. Το μέλλον βέβαια δεν μπορώ να το προβλέψω, όσο όμως είμαστε εμείς εδώ, εγώ και οι παραγωγοί που ακούτε τώρα, ποτέ δεν θα γίνουμε ένα
ραδιόφωνο εμπορικό που θα παίζει τραγούδια του συρμού».
- Υπάρχει ελεύθερη ραδιοφωνία;
«Ελάχιστες είναι οι πραγματικά ελεύθερες φωλιές. Οι περισσότεροι έχουν δεσμεύσεις και ακολουθούν ένα είδος face control σε καλλιτέχνες. Δεν με ενοχλεί το έλλειμμα αισθητικής ή το κάθε "Everything" του Καρβέλα που κυκλοφορεί. Αυτά υπήρχαν πάντοτε. Με ενοχλεί η έλλειψη δημοκρατίας. Ο Καρβέλας και ο κάθε Καρβέλας, δηλαδή, παίζεται παντού, σε αντίθεση με τον Θηβαίο. Η σύγχρονη δισκογραφία και το σύγχρονο
ραδιόφωνο ενδιαφέρονται για τους καλλιτέχνες-ανταλλακτικά. Οι δημιουργοί με προσωπικότητα δεν τους αφορούν».
- Κυκλοφορούν καλοί ελληνικοί δίσκοι σήμερα;
«Βγαίνουν πολύ λιγότεροι. Πριν από 5 καλοκαίρια είχαμε τόσα πολλά καινούργια τραγούδια, που δεν ξέραμε ποιο να πρωτοδιαλέξουμε. Αντιθέτως, πέρυσι 7 στους 10 καλλιτέχνες κυκλοφόρησαν live άλμπουμ ή επανεκτελέσεις και ελάχιστοι ήταν όσοι έβγαλαν καινούργιο υλικό. Δεν φταίνε κι αυτοί όμως. Περισσότερο ευθύνονται τα ίδια τα ραδιόφωνα. Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν 100 πόρτες για να παρουσιάσουν τα νέα τους τραγούδια ενώ άλλοι, ας μη γελιόμαστε, διαθέτουν μόνο δύο, τον "Μελωδία" και το "Δεύτερο Πρόγραμμα". Τα περιθώρια έχουν στενέψει πολύ. Και όμως ο κόσμος θέλει το καλό τραγούδι. Δείτε τις καλοκαιρινές συναυλίες. Μέχρι και τα νταμάρια γεμίζουν, άρα ο κόσμος είναι εδώ. Κι επειδή η δισκογραφία για χίλιους δύο λόγους δεν πηγαίνει καθόλου καλά, αυτές αποτελούν το βαρόμετρο και όχι οι δίσκοι».
- Ποιο ελληνικό τραγούδι περιγράφει καλύτερα τον «Μελωδία» όλα αυτά τα χρόνια;
«Δεν μπορώ να σου απαντήσω για όλο τον σταθμό συνολικά. Οσον αφορά εμένα, το "Να μ' αγαπάς" του Παύλου Σιδηρόπουλου είναι το δικό μου πρώτο τραγούδι».
