ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το ρεμπέτικο «επιστρέφει» στο Μέγαρο Μουσικής με το Γιώργο Νταλάρα
24, 25, 27, 28, 29 Μαρτίου, ώρα 9 μ.μ.
Το ρεμπέτικο «επιστρέφει» στο Μέγαρο. Μαζί με το Γιώργο Νταλάρα και την επιτυχημένη περσινή παραγωγή «Σαν τραγούδι μαγεμένο», ένα ιδιότυπο μουσικό θέαμα - βασισμένο σε μια ιδέα του σκηνοθέτη Σωτήρη Χατζάκη - που σκιαγραφεί τη μακρόχρονη ιστορία του (απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας) αποτυπώνοντας τους σημαντικότερους σταθμούς της με ήχους και εικόνες…
Η σύντομη όσο και περιεκτική Αναφορά στο Ρεμπέτικο παρουσιάζεται στη διάρκεια πέντε συναυλιών (Τρίτη 24, Τετάρτη 25, Παρασκευή 27, Σάββατο 28 και Κυριακή 29 Μαρτίου, στις 9 το βράδυ, στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη) μέσα από αντιπροσωπευτικά, πασίγνωστα – αλλά και λιγότερο δημοφιλή – μουσικά «διαμάντια» που θα ερμηνεύσει ο χαρισματικός τραγουδιστής σε σύμπραξη με τους Μπάμπη Στόκα, Σοφία Παπάζογλου, Ζαχαρία Καρούνη, Ασπασία Στρατηγού και 13μελή ορχήστρα. Κομμάτια τα οποία διανθίζονται από οκτώ στιγμιότυπα-θεατρικές «ανάσες», σε μια κινηματογραφική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όπου μια ομάδα ηθοποιών (Τάνια Τρύπη, Αρτο Απαρτιάν, Αλέξανδρος Μούκανος, Έκτορας Καλούδης, Μανώλης Σειραγάκης, Ελίτα Κουνάδη) υποδύεται εμβληματικές μορφές του ρεμπέτικου (Μαρίκα Νίνου, Μάρκο Βαμβακάρη, Βασίλη Τσιτσάνη, Γιάννη Παπαϊωάννου, Λουκά Νταράλα). Χορεύει ο Ιγνάτιος Πιπίνης.
Για τη φιλόδοξη αυτή παραγωγή συνεργάστηκαν σημαντικοί καλλιτέχνες και μελετητές του είδους: ο Παναγιώτης Κουνάδης και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στην έρευνα και τις μουσικές επιλογές του υλικού της παράστασης, ο Κώστας Γανωσέλης στις ενορχηστρώσεις(μαζί με το Γ. Νταλάρα), ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης στα κείμενα, ο Γρηγόρης Καραντινάκης στις προβαλλόμενες βίντεο-εικόνες, η Ερση Δρίνη στα σκηνικά, ο Γιάννης Μετζικώφ στα κοστούμια, ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος στους φωτισμούς.
Οι παραστάσεις εντάσσονται στο πλαίσιο της Σειράς Γέφυρες την καλλιτεχνική διεύθυνση της οποίας έχει ο συνθέτης Δημήτρης Μαραγκόπουλος. Η Σειρά πραγματοποιείται με την πολύτιμη χορηγία της Τράπεζα Πειραιώς.
Χορηγός Επικοινωνίας είναι το MEGA.
Το «Σαν τραγούδι μαγεμένο» αποτελεί ένα ταξίδι στον κόσμο του ρεμπέτικου. Μια καταγραφή της συναρπαστικής διαδρομής του ελληνικού αστικού τραγουδιού που γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ού μέσα από τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των ανθρώπων του περιθωρίου για να εξελιχθεί σε αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Οι πέντε αυτές συναυλίες διανθίζονται από οκτώ «ταχυδράματα» που υπερβαίνουν το χωροχρόνο και λειτουργούν αντιστικτικά στο κατεξοχήν μουσικό κομμάτι των παραστάσεων, δίχως να εικονογραφούν το στίχο ή να γίνονται «φολκλόρ». Οι διαφορετικές περίοδοι της ιστορίας του ρεμπέτικου καλύπτονται θεματικά και γεωγραφικά. Αρχής γενομένης από την εποχή πριν το 1922 και τα τραγούδια της Σμύρνης και της Πόλης – χαρακτηριστικά κομμάτια τα «Σμυρναίικο μινόρε» και «Δεν σε θέλω πια» - όπου το ρεμπέτικο αναπτύχθηκε αρχικά, ερμηνευμένο από βιολί, σαντούρι, κιθάρα και κρουστά.
Με τη Μικρασιατική Καταστροφή το ’22, το ρεμπέτικο μεταφέρθηκε στην κυρίως Ελλάδα, από ορχήστρες όπου κυριαρχούσαν το βιολί, το ούτι και το σαντούρι («Και γιατί δεν μας το λες», «Έχε γεια πάντα γεια»). Τα χρόνια που ακολούθησαν την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και πριν από αυτήν, μεγάλος αριθμός Ελλήνων μετανάστευσε στην Αμερική (Νέα Υόρκη & Σικάγο) μεταφέροντας εκεί τη ελληνική μουσική παράδοση, αλλά και το ρεμπέτικο. Σ’ αυτήν την «κατηγορία» ανήκει και «Το Γουέστ» που ακούγεται σε μια σπάνια εκτέλεσή του. Η παράσταση σταθμεύει στον Πειραιά (1922-1940) και τις κορυφαίες δημιουργίες των Τούντα («Πασαλιμανιώτισσα»), Σκαρβέλη («Τί σου λέει η μάνα σου για μένα»), Περιστέρη («Πίνω και μεθώ») και Παπάζογλου («Η φωνή του αργιλέ»). Τα «διαμάντια» που έγραψε η Κομπανία της Δραπετσώνας, η θρυλική «Τετράς» (Βαμβακάρης, Παγιουμτζής, Μπάτης, Δελιάς) αλλά και τραγούδια του Γιοβάν Τσαούς («Πέντε μάγκες»). Απ’τα ρεμπέτικα του Πειραιά θα ακουστούν ακόμη κομμάτια των Κάβουρα, Χατζηχρήστου, Τούντα, Μοντανάρη, Νταλκά κ.ά. παιγμένα από μπουζούκι, κιθάρα, μπαγλαμά και βιολί («Η κουβέντα με το χάρο», «Το παράπονο του αλήτη» κ.ά.). Το πρώτο μέρος της συναυλίας ολοκληρώνεται με κομμάτια όπως το «Μπουκάραν μάγκες στον τεκέ» του Ροβερτάκη που γράφτηκαν την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά και της λογοκρισίας.
Το δεύτερο μέρος της παράστασης μας βρίσκει κάπου Ανάμεσα σε Μεταξά και Κατοχή, την περίοδο 1937-’41 όπου γράφτηκαν οι «Αραπίνες» του Τσιτσάνη και το «Καημό μες την καρδούλα μου» του Σκαρβέλη. Για να περάσουμε στη «χρυσή περίοδο του ρεμπέτικου», με τα χιλιοτραγουδισμένα κομμάτια των Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Χιώτη, Καλδάρα κ.ά. Συνθέσεις που γράφτηκαν μετά την Απελευθέρωση, την εποχή των φυλακών και του Εμφύλιου όπου το ρεμπέτικο άρχισε να καταξιώνεται σαν λαϊκή μουσική ευρείας αποδοχής και να βγαίνει από το περιθώριο («Συννεφιασμένη Κυριακή», «Αχάριστη», «Κάνε λιγάκι υπομονή», «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Ακρογιαλιές Δειλινά» κ.ά.). Μετά από μια σύντομη αναφορά στο αρχοντορεμπέτικο με κομμάτια του Σουγιούλ, θα ακουστούν αντιπροσωπευτικά κομμάτια της δεκαετίας του ’50 όπου το ρεμπέτικο έδωσε – για πολλούς – τη θέση του στο σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. Τραγούδια των Τσιτσάνη, Χιώτη, Τζουανάκου, Ζαμπέτα, Μητσάκη κ.ά. («Περιπλανώμενη ζωή», «Αργοσβήνει μόνη», «Απόκληρος», «Ασπρο πουκάμισο» κ.ά.). Από την παράσταση δεν λείπουν και κάποιες δημιουργίες σύγχρονων συνθετών – λαϊκών και έντεχνων – οι οποίοι επηρεάστηκαν βαθύτατα από τον ήχο, το ύφος και το ήθος του ρεμπέτικου τραγουδιού. Πασίγνωστα κομμάτια των Πάνου, Κουγιουμτζή, Μπιθικώτση, Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Ξαρχάκου, Σαββόπουλου, Λοίζου, Μούτση, Νικολόπουλου καθώς και των νεότερών τους Μάλαμα και Περίδη.
-----------------
"Kαλαμαριά...Αν ήταν έτσι όλη η Ελλάδα δε θα είχαμε να φοβηθούμε τίποτα" (Γ.Νταλάρας- "Πολίτης Κ"- 9/07)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Thanasis-Gioglou στις 12-03-2009 18:37 ]
