Όταν αναφερόμαστε στους Innerwish, αναφερόμαστε στην μπάντα που με το ντεμπούτο της αποτέλεσε το αποκορύφωμα του Ελληνικού heavy/power Metal, όπως αυτό ορίστηκε στα '90ς, με όλα τα καλά (υψηλότατο επίπεδο συνθέσεων) και τα κακά του (άνευρη παραγωγή). Σε ένα από τα ελάχιστα σχήματα που κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας, ανέβασαν σε διεθνές επίπεδο τον πήχη του εγχώριου Metal, με τα “Silent Faces” και (κυρίως) “Inner Strength” να αποτελούν σημείο αναφοράς για ακροατές και κριτικούς. Το νέο τους πόνημα, το οποίο καρτερικά περιμέναμε για πάνω από δύο χρόνια, βρεθήκαμε στην ευχάριστη θέση να ακούσουμε λίγους μήνες πριν αυτό κυκλοφορήσει ...
Δυσκολευτήκαμε να φτάσουμε στο υπό αριθμών 56 κτίριο της οδού Κωνσταντινουπόλεως όπου και στεγάζεται το στούντιο που θα λάμβανε μέρος η προακρόαση. Ευτυχώς, η ολιγόλεπτη καθυστέρηση λόγω του γνωστού σαββατιάτικου μπάχαλου που επικρατεί στους δρόμους της Αθήνας, δεν μας στέρησε κάποιο από τα κομμάτια του νέου πονήματος των Innerwish. Βρεθήκαμε με τα μέλη της μπάντας, τα είπαμε, πήραμε κάτι να πιούμε, κι υστέρα βολευτήκαμε στις ξύλινες καρέκλες. Κατεβάσαμε τις πρώτες γουλιές, και κατόπιν αρχίσαμε να ακούμε το ένα κομμάτι μετά το άλλο. Ορίστε λοιπόν μια εικόνα του νέου άλμπουμ των Innerwish με τίτλο “No Turning Back”.
To album θα περιέχει 12 κομμάτια και το εναρκτήριο έχει τίτλο «The Signs Of Our Lives». Ξεκινάει με ένα γρήγορο, καταιγιστικό riff, μετά από μερικά δευτερόλεπτα ακολουθούν κοφτερά leads, ενώ έπειτα, αλλάζει σχετικά ταχύτητα μέχρι που μπαίνει το εξυψωτικό refrain δημιουργώντας την αίσθηση μιας κλασικής Inner σύνθεσης. Εξαιρετικά και τα guitar solos! Δεύτερο κατά σειρά τραγούδι ήταν το «Chosen One». Hit-άκι! Μελωδικότατο, με «ανεβαστικά» καθαριστικά θέματα όπως και στοίχους, δημιουργεί από την πρώτη κιόλας ακρόαση τις καλύτερες των εντυπώσεων για μια καλή συνέχεια. Επόμενο track, το «Burning Desires». Κατά κόρον mid tempo, με δυναμικό πρώτο riff, το οποίο στη μετά από μικρές εναλλαγές θεμάτων καταλήγει ιδανικά στο ρεφρέν με τα αιθέρια πίσω φωνητικά. Εδώ συναρπάζομαι από τα φωνητικά του Αλεξανδρόπουλου και συνειδητοποιώ το αυτονόητο. Πως σε σχέση με το “Inner Strength” η φωνή του έχει ωριμάσει, με την καλή έννοια πάντα. Σειρά είχε το ομώνυμο κομμάτι, «No Turning Back», το οποίο είναι αρκετά επιθετικό, βασισμένο στην ερμηνεία του Μπάμπη, να παραπέμπει κατευθείαν σε μελωδικό power/heavy Γερμανικής κοπής. Αποδεικνύει πως οι Innerwish δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τις μπάντες του εξωτερικού… και κάνει εσένα, τον ακροατή, να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό που συμβαίνει και το εν λόγω σχήμα δεν λαμβάνει την αναγνωρισιμότητα που του αναλογεί.
Σειρά είχε το «Sirens», το οποίο από την πρώτη στιγμή μας κέρδισε. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αρκετά «ιδιαίτερη» σύνθεση, με έξυπνες μελωδίες και μνεία στην λυρικότητα, κάτι που πιθανότατα δεν θα αρέσει στους παλιούς οπαδούς της μπάντας. Στο «Save Us», επιστρέφουμε πάλι στο γνώριμο heavy/power. Κλασσικότροπο, όσων αφορά τον τρόπο σύνθεσης, κατάλληλο για ζωντανή απόδοση, από κείνα που οι Innerwish μπορούν με χαρακτηριστική ευκολία να γράφουν. Το έβδομο κατά σειρά track, εύστοχα τιτλοφορείτε «Last Breath». Κομμάτι με δυνατό ξεκίνημα, πιασάρικο ρεφρέν, full Metal ως σύνολο. Η συνέχεια είναι το ίδιο, ίσως και περισσότερο πωρωτική, με το «Lawmaker». Τυπικό Innerwish κομμάτι (και με αυτό εννοούμε μια άκρως συναυλιακή σύνθεση) με επαναλαμβανόμενο ρεφρέν. Οι κιθάρες ζωγραφίζουν, και η επαναφορά στο αρχικό θέμα μετά το σόλο απολαυστικότατη. Στο εν λόγω track, το οποίο μου έμεινε ίσως περισσότερο από τις υπόλοιπα, συνειδητοποίησα πως το “No Turning Back” περιέχει επί το πλείστον γρήγορα τραγούδια, ο χαρακτήρας της μπάντας διατηρείται ατόφιος, βλέποντας παράλληλα και στο μέλλον, που την θέλει να είναι επαγγελματική και ίση με τους ευρωπαίους συναδέλφους της στο θέμα του ήχου και του production γενικότερα.
Δεν περίμενα να ακούσουμε μια περισσότερο επιθετική σύνθεση, όμως το “Welcome To My World”, μας απέδειξε το αντίθετο. Πρόκειται για το πιο ξερό και βαρύ τραγούδι του δίσκου, με τις εκπληκτικές εναλλαγές σε κιθάρα-πλήκτρα, να είναι από τα πιο ουσιώδη και καλογραμμένα που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια σε παρόμοιο ύφος. Η συνέχεια με το «Kingdom Of Our Prime», ήταν μια έκπληξη. Το κομμάτι ανοίγει με ένα ανατολίτικο θέμα, συνεχίζει βασανιστικά ήρεμα σε mid tempo ταχύτητες, αναδεικνύοντας έτσι τα αφηγηματικά μέρη. Ανάμικτα τα συναισθήματα. Σίγουρα χρειάζεται ενδελεχείς ακροάσεις για να εκφράσεις συμπεράσματα. Το «Full of Lust», μας γύρισε στη speed διάθεση που έχει ο δίσκος αλλά και πίσω στις μέρες των δύο προηγούμενων έργων των Innerwish, καθώς μοιάζει αρκετά με στο ύφος . Το τελευταίο άσμα του “No Turning Back”, «Live For My Own», αποτελεί μια μελιστάλακτη μπαλάντα, με φωνητικά και πιάνο, μόνο. Το συγκεκριμένο, θα το χαρακτήριζα ως κατάθεση ψυχής για τον συνθέτη, και μια ευκαιρία για τον Αλεξανδρόπουλο, να λάμψει για ακόμη μια φορά, με την ερμηνεία του. Όσοι είστε γνώριμοι με τις μπαλάντες των Innerwish, μην περιμένετε τίποτα λιγότερο από ύμνο.
Εν κατακλείδι, το νέο άλμπουμ των Innerwish ακούγεται απλά εκπληκτικό! Οι ικανότητες τους στη δημιουργία σπουδαίας μουσικής φαίνεται πως δεν τους εγκαταλείπουν ποτέ. Φιλοσοφημένο, επί τρία χρόνια δουλεμένο και μελετημένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια, θα κάνει πολλούς τους προσέξουν. Εμείς θα περιμένουμε ως τις 28 Μαΐου που έχει οριστεί η επίσημη κυκλοφορία του. Υπομονή…αξίζει.
Ηλίας Πάσιο
Myspace: myspace.com/innerwish
http://www.soundmag.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2488&Itemid=490
