+100% συμφωνώ με τον pentatonikos.
Η αποχή δεν είναι λύση.Σαν να αποφασίζουν οι άλλοι για σένα.Όχι ότι δεν συμβαίνει δηλαδή.Στην ουσία,δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ ή 5-10 άλλοι.Εμείς μπορεί να μην θέλουμε κανέναν από αυτούς που κυβερνούν,τους τωρινούς ή τους προηγούμενους και να θέλουμε να τους δούμε σπίτια τους.Αυτοί όμως πως βγαίνουν;Μόνοι τους;Κάποιοι τους ψηφίζουν και βρίσκονται εκεί στη θέση τους,και μάλιστα,κάποιους τους ψηφίζουν και μια και δυο και τρεις τετραετίες.Οι ίδιοι που τους ψηφίζουν την Κυριακή,μέχρι το Σάββατο τους έβριζαν και την επόμενη μέρα βλέπεις πχ τον δήμαρχο αυτό που έχει κάνει ένα σωρό απατεωνιές την πρώτη τετραετία,να βγαίνει και την δεύτερη με μεγάλο ποσοστό.Τυχαίο;Ποιος τον έβγαλε;Έχω παραδείγματα.Δημαρχο που δεν τον θέλει κανεις,και να βγαίνει από την πρώτη Κυριακή.Ποιος τον ψήφισε λοιπόν;Υποκρισία είναι το όλο θέμα.
Ο Έλληνας δεν αλλάζει.Δυστυχως έχουμε μάθει να γκρινιάζουμε,αλλά την κρίσιμη στιγμή πάμε σαν τα πρόβατα να εκλέξουμε όσους μας κορόιδεψαν.Θέμα παιδείας,ή μάλλον έλλειψης παιδείας.Να πιστεύουμε τα πάντα και να μην τα φιλτράρουμε,να δούμε αν ειναι αλήθεια ή όχι.
Γιατί να μην δώσουμε την ευκαιρία σε έναν νέο άνθρωπο,όχι μόνο στα χρόνια,αλλά και στις ιδέες,από όποιο χώρο κι αν προέρχεται,να δείξει τι αξίζει;
Η εξουσία ειναι γλυκειά για όποιον την έχει.Δεν θα την εγκαταλείψει εύκολα.Είναι όχημα για να μαζικοποιεί τους υπόλοιπους,να τους παίρνει με το μέρος του και να δημιουργεί ''εξέδρα''.Ανθρώπων που ψηφίζουν με φανατισμό.Ενας φανατικός άνθρωπος ειναι επικίνδυνος.Και εγκληματίας να του πούνε ότι είναι το αντικείμενο του θαυμασμού του,πάλι θα τον στηρίξει.Άκριτα.
Συμφέροντα είναι όλα.Όπως είναι συμφέρον να πιστεύουμε ότι στις πορείες τα σπάνε οι γνωστοί-άγνωστοι.
Θα έλεγα πάρα πολλά,αλλά επειδή έχω πολύ θυμό σήμερα,φοβάμαι θα περάσω πολύ τα όρια και θα πω πράγματα όχι που δεν πρέπει,αλλά που δεν θέλω να πω αυτή τη στιγμή.