Η θρυλική αυτή η μπάντα σε κάθε άλμπουμ τους δείχνει και ενα άλλο πρόσωπο. Απο το Kill ;em All έως και το Death Magnetic ποιό είναι το ποιό ώριμο και αντιπροσωπευτικό άλμπουμ τους?Αλλά και το αγαπημένο σας και για ποιό λόγο...
Kill 'em All !!!! Το ντεμπούτο .... Ένας "ακατέργαστος αδάμας" που θα έλεγες ότι .... λάμπει μέσα από τον βούρκο !!!
Με το που βάζεις τη βελόνα του πικάπ στα αυλάκια του βινυλίου .... το βλέπεις βρε παιδί μου, ξεχειλίζει ο δίσκος από συναισθηματική φόρτιση .... από ένα σωρό καταπιεσμένα και πληγωμένα συναισθήματα που ζητούν διέξοδο να εκφρασθούν .... και τη βρίσκουν στη σκληροτράχηλη αυτή μουσική, στις γεμάτες απόγνωση κραυγές και στις "ηλεκτροκιθαριστικές ριπές" !!! Ένας δίσκος που ξεχωρίζει για την εντιμότητά του, για την αλήθεια του ..... ένα πραγματικό ταξίδι στις πονεμένες πλευρές της ζωής μας .....
Σε αυτόν το δίσκο "ακουμπήσαμε για τα καλά" εμείς "των 80ς οι εκδρομείς" την περίοδο που "εισχωρήσαμε" στο "στρατόπεδο των χεβιμεταλλάδων" !!! Ο δίσκος αυτός έγινε, πραγματικά, "δίσκος - σημείο αναφοράς" της τόοτε εφηβείας μας !!! Και μάλιστα .... έδωσε τροφή για ... ατέρμνονες συζητήσεις στις παρέες μας για πολλά χρόνια !!! Για παράδειγμα, θυμάμαι τους περιπάτους με τον κολλητό μου Γ.Κ. στα μονοπάτια του Χορτιάτη πάνω από τη Σαλονίκη, με τον Γ.Κ. να μού διηγείται για τον συμμαθητή του που τού είχε γράψει σε κασέτα τον εν λόγω δίσκο !!!
Αλλά και ένας άλλος γνωστός μας, ο Γιάννης Παλαβός, εξέδωσε πριν λίγα χρόνια μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Αληθινή Αγάπη" !!! Στο διήγημά του "Το βράδυ που η ζωή του Νίκου δεν άλλαξε ποτέ" υπάρχει μια αναφορά σε τραγούδι του εν λόγω δίσκου !!! Σε αυτό το διήγημα, ο Νίκος κοιμάται και ... βλέπει ένα όνειρο, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, τον ανεκπλήρωτο έρωτά του από τα σχολικά χρόνια και .... τις Metal κασέτες της εφηβείας του !!! Ας διαβάσουμε το απόσπασμα :
"Το εσωτερικό του πύργου από τη μια μεριά ήταν γεμάτο από άγραφες κασέτες, ενώ απ' την άλλη στοιβάζονταν αυθεντικές κασέτες όλων των Metal συγκροτημάτων που είχε λατρέψει. Καθώς το ριφ του μπάσου από το Anaisthesia - Pulling Teeth των Metallica πλημμύριζε το κάστρο, αυτοί έκαναν μανιασμένο έρωτα ..."
Το αγαπημενο μου αλμπουμ απο την αγαπημενη μου μπαντα ειναι το ...And Justce For All.
O Hetfield καποτε δηλωσε οτι, ισως ο συγκεκριμενος δισκος ειναι οτι χειροτερο εχουν κυκλοφορησει. Παρολα αυτα ξερει ομως οτι ειναι και ο αγαπημενος δισκος πολλων φαν της μπαντας....................
Ειχα το Justice σε κασσετα εταιριας και το ακουγα χωρις πλακα για εναμιση χρονο σερι!!!!! Επι εναμιση χρονο στο κασετοφωνο δεν εμπαινε αλλη κασσετα. Πρωι μεσημερι βραδυ ολη την ωρα το απολαμβανα σαν να το ακουγα για πρωτη φορα και παντα με επιανε η ιδια ανατριχιλα στο ONE (Landmine, has taken my sight, taken my speech)........... Επρεπε να χαλασει η κασετα για να μπει αλλη στο κασετοφωνο. (Μετα το πηρα σε δισκο)
Αυτο που με εκανε και κολησα με αυτο το αλμπουμ ηταν η ξεραιλα του πρωτα απο ολα, η ιδιαιτεροτητα του. τα μεγαλα τραγουδια, η δυναμη και η αντικαθεστωτικη, επαναστατικη γεματη αγριηλα αυρα που πλημμύριζε το χωρο πατωντας το play
----------------- KEEP ON DRUMMING...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 21-07-2011 19:42 ]
κατα τι γνωμη μου ενας ώριμος δισκος,ενα tribute στους μεγαλους τις Rock και Blues. Παρεξημενος οσο δεν παει αλλο,απο fan τους,που απλα καταδικαζουν καθε νεα κινηση σε οτι καινουριο κανει ενα συγκροτημα. και με αυτο το δισκο οι Metallica εδειξαν πως μπορουν να κανουν παραπανω απο Thrash κομματια. προτειμω μια τετοια,αλλαγη στην πορεια ενος συκγροτηματος,Παρα επαναλαμβανωμενα μοτιβα ( βλ.Iron Maiden) που κουραζουν.
Αγαπημενα κομμτια
The outlaw torn ultil it sleeps Mama said και φυσικα το ronnie
Φιλε Aviectus ομολογω οτι μου κανει εντυπωση η επιλογη σου.
Σαφως και καθε δισκος αυτης της μπαντας ειναι αξιολογος και ολοι περιεχουν κοματια που θα μπορουσαν να γραψουν τη δικη τους ιστορια... Αυτα που αναφερεις ειναι ενα πολυ καλο παραδειγμα.... Εχεις πολυ δικιο.... ειδικα για Maiden
Το μέλος cobal στις 04-06-2011 στις 17:14 έγραψε...
Φιλε Aviectus ομολογω οτι μου κανει εντυπωση η επιλογη σου. Σαφως και καθε δισκος αυτης της μπαντας ειναι αξιολογος και ολοι περιεχουν κοματια που θα μπορουσαν να γραψουν τη δικη τους ιστορια... Αυτα που αναφερεις ειναι ενα πολυ καλο παραδειγμα.... Εχεις πολυ δικιο.... ειδικα για Maiden
Ναι φυσικα,ειναι η απαντηση σε οσους ακομα και σημερα χρησιμοπουν την "πιπιλα" "για μενα οι Metallica Εσβησαν μετα το Black album"
οχι και φυσικα οι Metallica δεν εσβησαν,ακομα και με τη μαυρη στιγμη της καριερας τους το St anger. Εχω ξεχωρισει και απο εκει ορισμενα κομματια τους
οπως : To Somekind of monster, the untamed feeling ( απο τα αγαπημενα μου στο συγκεκριμενο αλμπουμ ) οπως και το frantic.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 21-07-2011 19:39 ]
το ...And Justce For All ήταν το αγαπημένο μου και ό,τι πιο δύσκολο κατα τη γνώμη μου και καλοδουλεμένο΄είχαν κάνει.
Το death magnetic είναι καλοδουλεμένο επίσης (αλλά δεν είναι ωραίο....).
Πιστεύω πως το load ήταν ένας φοβερός ροκ δίσκος κι ας είπαν όλοι πως είναι ο πιο 'φλωρικος'.Τον ακούω πολύ συχνά (ο μονος που ακουω πια απ' αυτο το γκρουπ).
Ο αντιπροσωπευτικότερος όμως δισκος συμφωνώ,είναι το black album
Load-Master of Puppets Τι να πρωτοδιαλεξεις!! Δεν μπορω παρα να τα σχολιασω ολα.. :p Τα 3 πρωτα τους ειναι ωμο και εμπνευσμενο thrash με πολλη οργη και ταλεντο. Κι αν στο kill'em all υπαρχει λιγο η ανωριμοτητα της 1ης δουλειας και στο Ride the lightning μια δυο αδυναμες στιγμες στο master δεν σου παει καρδια να πατησεις "επομενο". Μιλαμε για 3 δισκους που δυσκολα διαλεγεις 15 τραγουδια ως καλυτερα των αλλων. And justice for all... Πιο ξερος ηχος, μεγαλες συνθεσεις και ριφ που σε παρακινουν να μαθεις κιθαρα! Πολλα διαμαντια κι εκει μεσα. Το black album αν και εχει τα μεγαλυτερα χιτ και εκ πρωτης αποψης ειναι καλυτερο κι απο best of, ειναι αυτο που βαρεθηκα πιο γρηγορα. Κι απο κει κ περα αλλαζει στυλ σολαρισματος ο Hammet, κουρευονται ολοι και πανε σε πιο ελαφρυ και μελωδικο ροκ. Αρχιζει ο διχασμος των φαν. Προσωπικα θεωρω το Outlaw torn το καλυτερο και πιο συναισθηματικο κομματι που εχει βγαλει ποτε μεταλ μπαντα. Ακομη κ η κιθαρα "κλαιει" και οι αυξομειωσεις του σε ενταση δεν εχουν σταματησει να με ανατριχιαζουν. Τα load κ reload ειναι πολυ μπροστα για την εποχη τους και με κανουν να απορω για τις συνθετικες ικανοτητες του Hetfield. Τρομεροι δισκοι, ενα ειδος απο μονοι τους. To Garage inc κανει ιστορικα κομματια να μπουν σε συγκριση με τις διασκευες των Metallica και αυτο τα λεει ολα. To st. anger ειναι το μονο αλμπουμ που δεν με ενθουσιασε, αλλα κρατας Unnamed feeling-Shoot me again-some kind of monster και ευχεσαι να ειχαν μικροτερη διαρκεια η ισως ενα ιχνος σολο(εστω μελωδιας) στα μεγαλα μουσικα κενα του. Το death magnetic λογω αλλαγης στα γουστα μου ολα αυτα τα χρονια, δεν του εχω δωσει την πρεπουσα σημασια... Διαλεγω master of puppets λογω αρτιοτητας σε ολους τους τομεις και Load που αν και δε μου αρεσουν ολα του τα κομματια, κρυβει καποια απο τα κορυφαια και πιο υποτιμημενα αυτης της μπαντας..
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 21-07-2011 19:52 ]
Θα συμφωνήσω ALEX4444 όσον αφορά το Master Of Puppets. Πιστεύω πώς είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους και το πιο καλοδουλεμένο. Πολλά κομμάτια του δεν έχουν αναγνωριστεί όσο θα έπρεπε όπως και απο το LOAD. Το Master of Puppets είναι ολοκληρωμένο από πολλές απόψεις.. Καταρχάς έχει Cliff Burton.. Τ
Θα συμφωνήσω ALEX4444 όσον αφορά το Master Of Puppets. Πιστεύω πώς είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους και το πιο καλοδουλεμένο. Πολλά κομμάτια του δεν έχουν αναγνωριστεί όσο θα έπρεπε όπως και απο το LOAD. Το Master of Puppets είναι ολοκληρωμένο από πολλές απόψεις.. Καταρχάς έχει Cliff Burton.. Το στίλ παιξίματος του συγκροτήματος me Burton είναι πιο ενδιαφέρον και χαρακτηριστικό του συγκροτήματος, χωρίς αυτό να καταργεί την εξίσου πολύ καλή πορεία με Newsted. Ούτε να φανταστούμε μπορούμε πως θα ήταν η μουσική τους συνέχεια αν ζούσε ο Burton και τι θα είχαν δημιουργήσει.. Παρόλα αυτά μόνο αδιάφορη δεν μπορείς να πεις και το Death Magnetic με μπασίστα τον "χιμπατζή" Τrujillo πια, ένα αρκετά ενδιαφέρον απο δημιουργικής και τεχνικής άποψης. O Hammet σε αυτό το άλμπουμ παίζει όσα σόλο δεν έπαιξε ST. ANGER , ένα άλμπουμ που όσοι θαυμάζουν τους Metallica θέλουν να το ξεχάσουν. Πιστεύω όμως , δυστυχώς, πώς το συγκρότημα δεν έχει να δώσει κάτι άλλο από δισκογραφικής άποψης και όχι μόνο επειδή ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος αλλά και επειδή οι ίδιοι έχουν αφήσει σε εξωτερικούς παράγοντες να τους επηρεάσουν και φαίνεται να έχουν στερέψει από ιδέες και ζωντάνια πια αν και σίγουρα παραμένει μια ωραία εμπειρία να τους δει κάποιος live.
Είναι άδικο να πούμε πιο αντιπροσωπευτικό τους άλμπουμ καθώς άλλαξαν αρκετά επίπεδα στη μουσική τους οι Metallica. Θα πω το "Black Album" (aka Metallica), όχι γιατί ειναι το πιο εμπορικό, αλλά γιατί εκεί ήταν το μεγάλο στοίχημα των Metallica με τον κόσμο και κατά τη γνώμη μου κάποιος που δεν έχει ακούσει ποτέ και τίποτα από Metallica (αλήθεια υπάρχει κανείς;) από εκεί θα μπορούσε να ξεκινήσει.
Αγαπημένο; έχω 2!
i) Kill 'em All - λόγοι: Mustaine? Burton? Thrash με Nwobhm? Δύναμη? ii) Master of Puppets - λόγοι: εξέλιξη του RTL στο τέλειο? θεματολογία? τελευταίος "ωριμος" Burton? το απώγειο των Metallica πριν την " εμπορευματοποίηση" τους?
----------------- FOR THOSE ABOUT TO Rock, WE SALUTE YOU! http://www.facebook.com/pages/High-Voltage-Rock-Metal-Radio/110748638981547
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : SouLRock στις 23-07-2011 08:59 ]
Το μέλος SouLRock στις 21-07-2011 στις 13:44 έγραψε...
Είναι άδικο να πούμε πιο αντιπροσωπευτικό τους άλμπουμ καθώς άλλαξαν αρκετά επίπεδα στη μουσική τους οι Metallica. Θα πω το "Black Album" (aka Metallica), όχι γιατί ειναι το πιο εμπορικό, αλλά γιατί εκεί ήταν το μεγάλο στοίχημα των Metallica με τον κόσμο και κατά τη γνώμη μου κάποιος που δεν έχει ακούσει ποτέ και τίποτα από Metallica (αλήθεια υπάρχει κανείς;) από εκεί θα μπορούσε να ξεκινήσει.
Χαλαρά "...And Justice For All"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι άμεσα συνδεδεμμένο με την παιδική - εφηβική μου ηλικία & η 1η επίσιμη κασσέτα που μου φτιάξανε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θυμάμαι να κάθομαι με τις ώρες να αντιγράφω τους στοίχους, που στο τέλος τους έμαθα όλους απ' έξω, & το καλοκαίρι στην κατασκήνωση να παίζει η κασσέτα & να τραγουδάμε όλοι μαζί στον τομέα των μεγάλων αγοριών!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αν και οι Metallica κατηγοριθηκαν οτι αλλαξαν στυλ μουσικης ΠΟΛΛΕΣ φορες, εγω πιστευω οτι καλα εκαναν και επραξαν ετσι.
απο το "Νταλαροϊδες" υφος τον Iron Maiden,που καθε χρονο βγαζουν απο ενα best of,ενα Live Album με το ιδιο μοτιβο...( η μονο τους αλλαγη ηταν στο seventh son )
και επιμένω σε αυτα που έγραψα πιο πανω,στο οτι ο δίσκος Load κατα την γνωμη μου ειναι απο οτι καλυτερο "τολμισαν" να βγαλουν,βαδισαν σε μονοπατια μουσικα που μεχρι τοτε ενα συγκροτημα Trash δεν θα άγγιζε. ένας ύμνος στους πατέρες της Rock,σαν φόρος τιμης θα ελεγε κάποιος.
και ναι,μπορω να πω και αυτο,ο burton Ηταν ενας πολυ καλος μουσικος που βοηθησε το συκγροτημα να βρει ταυτοτητα,δυστηχως εφυγε απο τη ζωη. Δεν μπορει ομως η απολεια του να επισκιαζει καθε αλλο μπασιστα στο συγκροτημα..."αυτο το πρατουν και οι ιδιοι οι lars,headfield,kirk ο newstead ειχε παρα πολες ιδεες συνθετικα αλλα δεν τον αφηναν,και για αυτο καλα εκανε και αποχωρησε.
