Η χρωματική φυσαρμόνικα είναι σαν δύο διατονικές κολλημένες μαζί με διαφορά ενός ημιτονίου η μία από την άλλη.Πχ το κλειδί C χρωματικής είναι σαν μία διατονική κλειδιού C και μία C#.
Στο μέλλον θα αφιερώσω ειδικό κεφάλαιο για τις χρωματικές.
Στις χρωματικές λοιπόν υπάρχουν οι εναρμόνιες νότες E# = F και B# = C.
Βλέπε ΕΔΩ:
http://www.box.net/shared/cqo3z0b5z0nz5fl09arn
Πριν ασχοληθώ με τη χρωματική ποτέ δεν είχα ακούσει γι αυτές.
Κι όμως υπάρχουν και χρησιμοποιούνται στις παρτιτούρες .
Ξεκινάω το θέμα μ' αυτές τις 2 εναρμόνιες επειδή έχουν μεγάλη σπουδαιότητα στη χρωματική φυσαρμόνικα.
Παρατηρώντας την χρωματική της φωτογραφίας των 12 οπών (3 οκτάβες) βλέπουμε ότι:
Η νότα F παίζεται στη 2η οπή με ρούφηγμα με τον μοχλό (slide) προς τα έξω (out)
Η νότα E# παίζεται στη 2η οπή με φύσημα με τον μοχλό (slide) προς τα μέσα (in).
Αυτό μας δίνει τη ευχέρεια να ανταλλάσουμε αναπνοή (ξεκούραση) αλλά και σε μερικά κλειδιά να επιτυγχάνουμε τέλειο Legato.
Αν κάποιος ξέρει να μας πει αν κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε άλλο μουσικό πνευστό όργανο ή να αναλύσει αυτές τις εναρμόνιες περισσότερο θα ήταν ωραίο.
Ανέφερα επίσης ότι δεν είχα ξανασυναντήσει , πριν ασχοληθώ με τη χρωματική φυσαρμόνικα, αυτές τις εναρμόνιες γιατί σε καμιά απ' τις φωτογραφίες πιάνου ή άλλων οργάνων που έχω δεν αναφέρονται ως Ε# και Β#.
Στέφανος
